ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းမ်ားရဲ့
ကုိယ္ထူကုိယ္ထအစီအစဥ္က ျပဳလုပ္တဲ့ Gathering Party
တာရာေဝယံ။ ရန္ကုန္၊
၃၁၊ဇန္န၀ါရီ၊၂ဝ၁၂
ဒီေန႔ညေနက ကမာရြတ္ၿမိဳ႔နယ္၊ အင္းလ်ားလမ္းမွာရွိတဲ့ စိမ္းလန္းစိုျပည္ဥယ်ာဥ္
ျမက္ခင္းျပင္မွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းမ်ား၏ ကုိယ္ထူကုိယ္ထအစီအစဥ္က
ျပဳလုပ္တဲ့ Gathering Party မွာ ၈၈မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္
ကိုမင္းကိုႏိုင္က သရက္ေထာင္မွာ တစ္ဦးတည္းက်န္ရစ္ခဲ့သူ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ကိုသန္းေဇာ္ရဲ႔စာ သူ႔ဆီကို မၾကာမီကမွ ေရာက္လာေၾကာင္း၊ ထုိကဲ့သုိ႔ မလြတ္ေျမာက္ေသးေသာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားကုိ အျမန္ဆုံး လႊတ္ေပးရန္လုိအပ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားလိုက္ပါတယ္။
Gathering Party ကို ဒီေန့ညေန ၅းဝဝ နာရီမွ ၈းဝဝနာရီအထိ က်င္းပခဲ့တာပါ။ ဒီပြဲကို Self-help program,Yangon by Ex-political prisoner က ဦးစီး က်င္းပခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ကိုမင္းကိုႏိုင္၊ ကိုကိုႀကီး၊ ကိုုမင္းေဇယ်၊ ကိုဂ်င္မီ၊ ကိုေဌးၾြကြယ္ အပါအဝင္ ၈၈မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ကိုဒီၿငိမ္းလင္း၊ ကိုစည္သူေမာင္ စတဲ့ ဗကသအဖြဲ႔ဝင္မ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းမ်ား၊ ဖိတ္ၾကားထားတဲ့ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ား၊ သတင္းမီဒီယာမ်ား စံုညီစြာ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒီအခမ္းအနားမွာ ဗကသအဖြဲ႔ဝင္မ်ား၊ ပြဲစီစဥ္သူမ်ား၊ ကိုရဲလြင္၊ ကိုေနဝင္း၊ လင္းလင္း အစရွိတဲ့ အႏုပညာရွင္မ်ားက ၾကြေရာက္လာၾကတဲ့ ဧည့္သည္ေတြကို ေတးသီခ်င္းမ်ားနဲ့ သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖခဲ့ၾကပါတယ္။ ပရိသတ္ရဲ႔ေတာင္းဆိုခ်က္အရ သရက္ေထာင္ထဲမွာ ေရးစပ္ခဲ့တဲ့ သူ႔ရဲ႔ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို ညီမျဖစ္သူ မသႏၱာ၊ ဗကသအဖြဲ႔ဝင္မ်ား၊ GW အဖြဲ႔ဝင္မ်ားနဲ့အတူ သီဆိုျပခဲ့ပါတယ္။
ပြဲစီစဥ္သူမ်ားက ျမစ္ဆံုေဒသမပ်က္စီးမီက ဓာတ္ပံုကို ၈၈မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားထ ံေပးအပ္ခဲ့ရာ ကိုကိုႀကီးက ေက်းဇူးတင္စကားနဲ့ သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္မ်ား၊ ျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ား ဒုကၡေရာက္ရတဲ့အတြက္ စိတ္ထိခိုက္ရပံုကို ေျပာၾကားသြားခဲ့ပါတယ္။
ဒီေနာက္မွာ ကဗ်ာရြတ္ဆိုျခင္း၊ ဗကသ သီခ်င္းမ်ားသီဆိုျခင္းတို႔ကို ဆက္လက္ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး မလြတ္ေျမာက္ေသးတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေစရန္အတြက္ အင္းလ်ားေရျပင္မွာ ဖေယာင္းတိုင္မီးမ်ားေမွ်ာၿပီး ဆုေတာင္းကာ အခမ္းအနားကို ဝမ္းသာျခင္း၊ ဝမ္းနည္းျခင္းမ်ားနဲ့ ည ၈းဝဝနာရီမွာ အဆံုးသတ္ခဲ့ပါတယ္။
ဦးျမင့္ေဆြ၊ ေဒၚငယ္မမသန္း၊ မမာမာဦး၊ မႏွင္းႏွင္းေမႊး၊ ကိုုမင္းကိုုႏိုုင္
အဆိုုေတာ္ လင္းလင္း
မနီလာသိန္း၊ ေဒၚေအးျမင့္သန္း၊ မႏိုုဘယ္ေအး
ကိုုေဇယ်နဲ႔ ဧည့္သည္မ်ား
ကိုုမင္းေဇယ်ာ
ကိုုမင္းကိုုႏိုုင္
ကိုုကိုုၾကီးနဲ႔ ၈၈ မ်ဳိးဆက္မ်ား
Saung Yun La - Poem
ေကာင္းကင္ျပံဳးမယ့္ နိဂုံးကိုလိုခ်င္တယ္ ေမေမ
ေဆာင္းယြန္းလ
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၊ ၂၀၁၂
ေသာကကိုေက်ာခ်မရတဲ့ ကာလေတြမွာ
ေမေမ့ရင္ခြင္ထဲက ေန႔စြဲေတြကိုပဲ
အိပ္မက္ထဲကေန တရြက္ခ်င္းလွန္ဖတ္ေနခဲ့မိတယ္…
အသက္မွတ္တမ္းထဲ ဟိုတလံုးဒီတလံုးခ်ေရးရင္းနဲ႔ပဲ
နာက်င္မႈစာမ်က္ႏွာေလးဆယ့္သံုးေပၚကို
ဘဝႏွစ္ဆစ္ခ်ဳိးၿပီး ျဖစ္သလိုပစ္တင္ထားခဲ့ရျပန္ၿပီ ေမေမ…
တကယ္ေတာ့ နာက်င္မႈဆိုတာ
စာသင္လို႔မရႏုိင္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္မွတ္တမ္းတခုပဲမဟုတ္လား ေမေမ…
ေငးၾကည့္ခဲ့မိတဲ့ နာရီရဲ့လမ္းေတြမွာေတာ့
အိမ္မျပန္ျဖစ္တဲ့ ႏွစ္ေတြက
မာတိကာအျဖစ္ စြန္းထင္းက်န္ရစ္ခဲ့ၾကေပါ့ ေမေမ….
ေလးဆယ့္သံုးႏွစ္တာခရီးမွာ
ဆက္သြယ္မႈနည္းပညာေတြေၾကာင့္ အသံေတြနီးလာခဲ့ေပမယ့္
က်ေနာ္တို႔ခ်င္းကေတာ့ အမွန္အကန္ေဝးခဲ့ၾကပါတယ္ ေမေမ…
ကမၻာႀကီး ရြာျဖစ္သြားတဲ့ စစ္ေအးကာလမွာ
က်ေနာ္တုိ႔စစ္ပြဲေတြက ပူေလာင္ဆဲေပါ့ ေမေမ….
အဲဒီစစ္ပြဲေတြကိုေက်ာ္ၿပီး လွမ္းၾကည့္ခဲ့မိတဲ့လမ္းေတြမွာ
အိမ္ျပန္ခ်င္တဲ့ အလြမ္းေတြသာ
နိဒါန္းအၿဖစ္ အကြၽမ္းတဝင္က်န္ရစ္ဆဲပါ ေမေမ…..
စစ္ပြဲေတြက
က်ေနာ္တို႔ဆံုမွတ္ေတြကို
မဆံုးႏုိင္တဲ့ စာကိုယ္အျဖစ္ လမ္းလႊဲပစ္ခဲ့ပါတယ္ ေမေမ
စစ္ပြဲေတြကပဲ
အျပစ္မဲ့ကေလးေတြရဲ့ရင္ဘတ္ မိဘမဲ့တံဆိပ္ကပ္ခဲ့ပါတယ္ ေမေမ….
မိဘမဲ့ကေလးေတြ ငိုေနတဲ့ ကမၻာမွာ
ေတးကဗ်ာေတြ မဆိုခ်င္ခဲ့ပါဘူး ေမေမ…
စစ္လက္နက္ေတြ လူသတ္ေလ့က်င့္ေနတဲ့ကမၻာမွာ
တရားမွန္မွန္မမွတ္ႏုိင္ခဲ့ပါဘူး ေမေမ…
ငတ္မြတ္ၿခင္းေတြ ဆင္းရဲတြင္းနက္ေနတဲ့ ကမၻာမွာ
ညစာစားပြဲေတြမတက္ခ်င္ခဲ့ပါဘူး ေမေမ…
ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြ လူမသိသူမသိ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ရတဲ့ ကမၻာမွာ
ဘတ္ေဒးကိတ္တလံုးကို ခပ္ျပံဳးျပံဳးမလွီးခ်င္ခဲ့ပါဘူး ေမေမ….
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေပါင္မုန္႔တလံုးလိုခြဲတမ္းခ်ေနၾကတဲ့ ကမၻာမွာ
ယံုၾကည္ခ်က္ကို ႀကိဳတင္လက္မွတ္မျဖတ္ခ်င္ခဲ့ပါဘူး ေမေမ….
က်ေနာ္က….
ၾကယ္ေတြစံုတဲ့ညထဲ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း
အလင္းေရာင္သီခ်င္းကို ေမေမ့ခ်စ္ျခင္းဟာမိုနီနဲ႔ဆိုခ်င္ခဲ့သူပါ ေမေမ…..
ျပည့္ဝတဲ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးပါ
စစ္မွန္တဲ့ဆံုဆည္းခြင့္ကို ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးပါ
ေကာင္းကင္ျပံဳးမယ့္နိဂုံးကို ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးပါ ေမေမ…..။ ။
(ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၃ ရက္ေန႔ ၄၃ ႏွစ္ၿပည့္ေမြးေန႔အတြက္ ကိုယ္ပိုင္ခံစားခ်က္ ကိုယ္ပိုင္ေမြးေန႔အမွတ္တရ)
ေဆာင္းယြန္းလ
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၊ ၂၀၁၂
ေသာကကိုေက်ာခ်မရတဲ့ ကာလေတြမွာ
ေမေမ့ရင္ခြင္ထဲက ေန႔စြဲေတြကိုပဲ
အိပ္မက္ထဲကေန တရြက္ခ်င္းလွန္ဖတ္ေနခဲ့မိတယ္…
အသက္မွတ္တမ္းထဲ ဟိုတလံုးဒီတလံုးခ်ေရးရင္းနဲ႔ပဲ
နာက်င္မႈစာမ်က္ႏွာေလးဆယ့္သံုးေပၚကို
ဘဝႏွစ္ဆစ္ခ်ဳိးၿပီး ျဖစ္သလိုပစ္တင္ထားခဲ့ရျပန္ၿပီ ေမေမ…
တကယ္ေတာ့ နာက်င္မႈဆိုတာ
စာသင္လို႔မရႏုိင္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္မွတ္တမ္းတခုပဲမဟုတ္လား ေမေမ…
ေငးၾကည့္ခဲ့မိတဲ့ နာရီရဲ့လမ္းေတြမွာေတာ့
အိမ္မျပန္ျဖစ္တဲ့ ႏွစ္ေတြက
မာတိကာအျဖစ္ စြန္းထင္းက်န္ရစ္ခဲ့ၾကေပါ့ ေမေမ….
ေလးဆယ့္သံုးႏွစ္တာခရီးမွာ
ဆက္သြယ္မႈနည္းပညာေတြေၾကာင့္ အသံေတြနီးလာခဲ့ေပမယ့္
က်ေနာ္တို႔ခ်င္းကေတာ့ အမွန္အကန္ေဝးခဲ့ၾကပါတယ္ ေမေမ…
ကမၻာႀကီး ရြာျဖစ္သြားတဲ့ စစ္ေအးကာလမွာ
က်ေနာ္တုိ႔စစ္ပြဲေတြက ပူေလာင္ဆဲေပါ့ ေမေမ….
အဲဒီစစ္ပြဲေတြကိုေက်ာ္ၿပီး လွမ္းၾကည့္ခဲ့မိတဲ့လမ္းေတြမွာ
အိမ္ျပန္ခ်င္တဲ့ အလြမ္းေတြသာ
နိဒါန္းအၿဖစ္ အကြၽမ္းတဝင္က်န္ရစ္ဆဲပါ ေမေမ…..
စစ္ပြဲေတြက
က်ေနာ္တို႔ဆံုမွတ္ေတြကို
မဆံုးႏုိင္တဲ့ စာကိုယ္အျဖစ္ လမ္းလႊဲပစ္ခဲ့ပါတယ္ ေမေမ
စစ္ပြဲေတြကပဲ
အျပစ္မဲ့ကေလးေတြရဲ့ရင္ဘတ္ မိဘမဲ့တံဆိပ္ကပ္ခဲ့ပါတယ္ ေမေမ….
မိဘမဲ့ကေလးေတြ ငိုေနတဲ့ ကမၻာမွာ
ေတးကဗ်ာေတြ မဆိုခ်င္ခဲ့ပါဘူး ေမေမ…
စစ္လက္နက္ေတြ လူသတ္ေလ့က်င့္ေနတဲ့ကမၻာမွာ
တရားမွန္မွန္မမွတ္ႏုိင္ခဲ့ပါဘူး ေမေမ…
ငတ္မြတ္ၿခင္းေတြ ဆင္းရဲတြင္းနက္ေနတဲ့ ကမၻာမွာ
ညစာစားပြဲေတြမတက္ခ်င္ခဲ့ပါဘူး ေမေမ…
ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြ လူမသိသူမသိ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ရတဲ့ ကမၻာမွာ
ဘတ္ေဒးကိတ္တလံုးကို ခပ္ျပံဳးျပံဳးမလွီးခ်င္ခဲ့ပါဘူး ေမေမ….
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေပါင္မုန္႔တလံုးလိုခြဲတမ္းခ်ေနၾကတဲ့ ကမၻာမွာ
ယံုၾကည္ခ်က္ကို ႀကိဳတင္လက္မွတ္မျဖတ္ခ်င္ခဲ့ပါဘူး ေမေမ….
က်ေနာ္က….
ၾကယ္ေတြစံုတဲ့ညထဲ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း
အလင္းေရာင္သီခ်င္းကို ေမေမ့ခ်စ္ျခင္းဟာမိုနီနဲ႔ဆိုခ်င္ခဲ့သူပါ ေမေမ…..
ျပည့္ဝတဲ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးပါ
စစ္မွန္တဲ့ဆံုဆည္းခြင့္ကို ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးပါ
ေကာင္းကင္ျပံဳးမယ့္နိဂုံးကို ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးပါ ေမေမ…..။ ။
(ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၃ ရက္ေန႔ ၄၃ ႏွစ္ၿပည့္ေမြးေန႔အတြက္ ကိုယ္ပိုင္ခံစားခ်က္ ကိုယ္ပိုင္ေမြးေန႔အမွတ္တရ)
Interview with U Awbatha on 2007 Saffron Movements
ေရႊ၀ါေရာင္သံဃာေတာ္မ်ားနဲ႔
ေတြ႔ဆုံျခင္း
ဆရာေတာ္ဦးၾသဘာသ၊ ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္၊
ႏို႔ဖိုးဒုကၡသည္စခန္း
စီစဥ္တက္ဆက္သူ - အရွင္ပညာနႏၵ၊
သာသနဥေသွ်ာင္အဖြဲ႔၊ နယူးေယာက္၊
(ေအာက္တိုဘာ ၁၅၊ ၂၀၁၁
တြင္ ရိုက္ကူးခဲ့သည္)
Zarganar and Collegues arrived DC
ဂတံုးႀကီး
ဝါရွင္တန္ၿမိဳ႔ေတာ္ေရာက္ျပီ
ဇာဝါရီ၊ ဇန္န၀ါရီ
၃၁၊ ၂၀၁၂
ကမာၻေက်ာ္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း၊
စြယ္စံုရ အႏုပညာရွင္ ကိုဇာဂနာ ေခၚ ေမာင္သူရ၊ ကခ်င္အေရး ႏိုးၾကားလႈံ႔ေဆာ္ေနသူနဲ႔ (NDF) ပါတီဝင္ ေဒၚေဘာက္ဂ်ာ နဲ႔ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္
အမ်ဳိးသမီးေရးရာ ႏိုးၾကားလႈံ႔ေဆာ္သူ ေဒၚခင္သန္းျမင့္တို႔ ေဝဟင္ခရီးနဲ႔ ထိုင္း၊ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမ်ားမွတဆင့္
ဝါရွင္တန္ၿမိဳ ႔ေတာ္ Dulles ႏိုင္ငံတကာေလဆိပ္ကို ဇန္နဝါရီလ (၃၁) ရက္ေန႔ (အဂၤါေန႔) နံနက္
၉း၃၀ အခ်ိန္မွာ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ေရာက္ရွိလာၾကတယ္။
သူတုိ႔တေတြကို ဝါရွင္တန္ၿမိဳ
႔ေတာ္အေျခစိုက္ US Campaign for Burma အမႈေဆာင္ၫႊန္ၾကားေရးမႉး ကိုေအာင္ဒင္၊ National
Endowment for Democracy မွ ျမန္မာ့အေရး တာဝန္ခံ ကိုေအာင္ေမာ္ဇင္၊ ဝါရွင္တန္ ကြန္ျမဴနီတီမိသားစုအဖြဲ႔ဝင္
ကိုထြန္းထြန္း၊ ကိုအာယု (ကုိဇာဂနာ ညီဝမ္းကြဲ) နဲ႔ ကိုေဇာ္ေဇာ္ တုိ႔ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံု
ႀကိဳဆိုၾကပါတယ္။ လြတ္လပ္ေသာအာရွအသံ (Radio Free Asia) ျမန္မာသတင္းဌာနမွ ဗီြဒီယို မွတ္တမ္းသတင္း
လာေရာက္ရယူတာကို ေတြ႔ရတယ္။
ဝါရွင္တန္ရဲ ႔ ေအးျမတဲ့
ေဆာင္းရာသီဥတုက ဒီေန႔မွာ ထူးထူးကဲကဲ ေႏြးေထြးေနၿပီး ကိုဇာဂနာ က ေျပာင္ေနတဲ့ သူ႔ေခါင္းကို
ေခါင္းစြပ္ဝတ္၊ ေခါင္းၿမီးၿခံဳ ေနရမယ္လို႔ ထင္ခဲ့တာ အခုေတာ့ ေအးေဆးပဲလို႔ ေျပာၿပီး
ဝါရွင္တန္ၿမိဳ ႔ေတာ္ႀကီး နဲ႔ အေမရိကန္ေရာက္ ျမန္မာမိသားစုမ်ားကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါေၾကာင္း။
မၾကာခင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခြဲခြါခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာမိတ္ေဆြ၊ မိသားစုမ်ားနဲ႔ ျပန္လည္ေတြ႔ဆံုရမွာကို
အထူး ဝမ္းေျမာက္စြာ ေမွ်ာ္လင့္ေနေၾကာင္း။
ဝါရွင္တန္ၿမိဳ ႔ေတာ္တဝိုက္ေန
ျမန္မာမိသားစုနဲ႔ ေဖေဖၚဝါရီလ (၄) ရက္ေန႔ ညေန စကားေျပာပြဲ မတုိင္ခင္ USCB နဲ႔ NED တို႔
စီစဥ္ထားတဲ့ အထက္/ေအာက္လႊတ္ေတာ္၊ ဒီမုိကေရစီလႈံေဆာ္ေရးအဖြဲ႔ စတဲ့ ေနရာမ်ားမွာ ေနစဥ္ရက္ဆက္
ျမန္မာ့အေရးဆိုင္ရာမ်ားကို သူတို႔သံုးေဖာ္ (three musketeers) တို႔ ကနဦး ေဆြးေႏြးတင္ျပသြားရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း။
သက္ဆိုင္ရာ အေမရိကန္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားနဲ႔ ေတြ႔ဆံုစကားေျပာ၊ ထမင္းစားပြဲတက္စတဲ့ ကိစၥအဝဝၿပီးမွ
New York နဲ႔ အေနာက္ဘက္ျခမ္း LA, San Francisco တို႔ကို ခရီးဆက္ၿပီး ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကတဲ့
ျမန္မာတိုင္းရင္းသား မိသားစုမ်ားနဲ႔ ေတြ႔ဆံုသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း စကားသဝဏ္လႊာ ပါလိုက္ပါတယ္။
မိုးမခက တယ္လီဖုံးနဲ႔ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းရာမွာ
ယခု ဟီလတန္ဟိုတယ္မွာ တည္းေနေၾကာင္း၊ အေမရိကန္အင္တာနက္ သုံးဖုိ႔ၾကိဳးစားတာ ဟိုတယ္က တရက္ကို
၉.၉၉ ေဒၚလာေကာက္ေနတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ ျမန္မာကြန္ျမဴနီတီ ေပါင္းစုံနဲ႔ လက္လွမ္းမီသေလာက္
ေတြ႔ဆုံသြားမယ္။ မိတ္ေဆြေတြ အားလုံး၊ ပရိသတ္ေတြအားလုံးကို ႏႈတ္ဆက္တယ္လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
(မုိးမခ မွတ္ခ်က္
- မိုးမခရဲ့အေထာက္ေတာ္ဇာ၀ရီက ၀ါရွင္တန္ ေမရီလင္းက သတင္းေရးသားရာမွာ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈနဲ႔
ကတုံးၾကီးလို႔ ေရးတာျဖစ္ပါတယ္။ )
Than Win Hlaing - Articles
(၆၅) ႏွစ္ေျမာက္ ျပည္ေထာင္စုေန႔မွ
စစ္မွန္ေသာဒီမိုကေရစီျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္ေရးသို႔ - ၁
သန္း၀င္းလႈိင္ ဇန္န၀ါရီ ၃၁၊ ၂၀၁၂
သန္း၀င္းလႈိင္ ဇန္န၀ါရီ ၃၁၊ ၂၀၁၂
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား သူ႔ကြၽန္ဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး အျပန္အလွန္ ယံုၾကည္ေလးစားမႈျဖင့္ ညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြးကာ ေတာင္ေပၚေျမျပန္႔ မခြဲျခားဘဲ အတူတကြ လြတ္လပ္ေရးအရယူရန္ ပင္လံုၿမိဳ႕ကေလး၌ ၁၉၄၇ ခု ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၂ရက္ေန႔တြင္ ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ေသာ ပင္လံုစာခ်ဳပ္သည္ ယခု ၂၀၁၂ခု ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၂ရက္ေန႔တြင္ (၆၅) ႏွစ္ တိုင္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေပါင္းစံုျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ယေန႔တိုင္ စစ္မွန္ေသာ တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီၫြတ္ေရးကို မတည္ေဆာက္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျပည္တြင္းစစ္မီးသည္ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ေက်ာ္တိုင္ ေတာက္ေလာင္ေနဆဲျဖစ္သည္။
● ေနာက္ခံသမိုင္း
ၿဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ႕သမားတို႔သည္ ၁၈၂၄၊ ၁၈၅၂၊ ၁၈၈၅ ခုႏွစ္မ်ားတြင္ စစ္ပြဲ (၃) ႀကိမ္ဆင္ႏႊဲကာ ျမန္မာႏိုင္ငံကိုသိမ္းပိုက္ၿပီးေနာက္ ၁၈၈၆ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၁ ရက္ေန႔တြင္ ဘုရင္ခံခ်ဳပ္ ေလာ့ဒ္ဒါဖရင္က `သိမ္းပိုက္ျခင္းျပန္တမ္း´ ထုတ္ျပန္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံတႏိုင္ငံလံုးကို တရား၀င္ကြၽန္ ျပဳအုပ္စိုး ခဲ့ေလသည္။
ၿဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕တို႔သည္ စနစ္တက် ႀကိဳတင္စီမံထားျခင္းမ႐ွိဘဲ အထက္ျမန္မာႏိုင္ငံကို အေလာတႀကီးသိမ္းပိုက္လုိက္မႈ ေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ တ၀ွမ္းတြင္ သူ႔ကြၽန္မခံလိုေသာ တုိင္းရင္းသားတို႔သည္ ရရာလက္နက္စြဲကိုင္တိုက္ခိုက္ခဲ့ရာ ၿဗိတိသွ်အစိုးရသည္ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ ႏွိမ္နင္း ခဲ့ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သီေပါမင္း၏ လႊတ္ေတာ္၀န္ႀကီးမ်ားျဖစ္ေသာ ကင္း၀န္မင္းႀကီး ဦးေကာင္းအပါအ၀င္ ၀န္ႀကီးအခ်ဳိ႕ကို အမႈထမ္းေစၿပီး ယာယီအုပ္ခ်ဳပ္ျခင္းျပဳခဲ့ရသည္။
ထို႔ေနာက္ ၁၈၈၉ ခု မတ္လ ၁ ရက္ေန႔တြင္ စတက္က်ဴးဥပေဒပါ စာပိုဒ္မ်ားျဖင့္ အိႏိၵယအင္ပါယာ၏ ဇယား၀င္ စီရင္စုအျဖစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုစတက္က်ဴးဥပေဒကို ႐ွမ္းျပည္တြင္ အာဏာမတည္ေစရန္ ႃခြင္းခ်န္ထားခဲ့သည္။
အိႏိၵယတြင္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရက (Sanad) ေခၚ ခန္႔စာမ်ားျဖင့္ `မဟာရာဂ်ာ´မ်ားကို သစၥာခံေစၿပီး တဆင့္ခံအုပ္ခ်ဳပ္ေစသည့္ နည္းတူ ႐ွမ္း ျပည္နယ္ရွိ ေစာ္ဘြား၊ ၿမိဳ႕စား၊ ေငြခြန္မွဴးတို႔ကို ေ႐ွး႐ိုးအစဥ္အလာအရ အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္းကို အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ၿဗိတိသွ်အေရးပိုင္၏ ကြပ္ ကဲႀကီးၾကပ္မႈကို ခံယူေစသည္။
၁၈၉၈ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံတရားေရးဆုိင္ရာ ဥပေဒ (Burma Laws Acts) ျပ႒ာန္းၿပီး သီေပါမင္းပိုင္ ျမန္မာျပည္ကို ျပည္မအျဖစ္ စိုးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္တရားစီရင္ေစသည္။ ႐ွမ္း၊ ကခ်င္၊ ခ်င္းတို႔ ပါ၀င္ေသာ ေတာင္တန္းေဒသသံုးခုတြင္ ျပည္မႏွင့္ သီးျခားခြဲျခမ္းအုပ္ခ်ဳပ္ေသာ နယ္ေျမေဒ သမ်ား (Frontier Areas) အျဖစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေစသည္။ ယင္းဥပေဒအရ ႐ွမ္းျပည္နယ္တြင္ ေစာ္ဘြား၊ ၿမိဳ႕စား၊ ေငြခြန္မွဴး စေသာ ပေဒသရာဇ္ အာဏာပုိင္မ်ားႏွင့္ ခ်င္းေတာင္ေဒသမ်ားတြင္ ေတာင္အုပ္၊ ေတာင္ပိုင္ အမည္ခံ ပေဒသရာဇ္အာဏာပိုင္မ်ားျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေစသည္။
အဂၤလိပ္-ျမန္မာ ဒုတိယစစ္ပြဲအၿပီး ေအာက္ျမန္မာႏိုင္ငံကို အဂၤလိပ္တို႔သိမ္းပိုက္ၿပီးေနာက္ ျမန္မာမင္းပိုင္နယ္ႏွင့္ အဂၤလိပ္ သိမ္းပိုက္ထား ေသာ ေအာက္ျမန္မာျပည္တို႔အၾကား အျငင္းပြားမႈမ်ား၊ အခ်င္းျဖစ္ပြားမႈမ်ားကို တားဆီးႏိုင္ရန္အတြက္ ကရင္နီ (ကယားျပည္နယ္) ကို မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္ ၁၈၇၅ ခု၊ ဇြန္လ ၂၁ ရက္ေန႔တြင္ အိႏိၵယဘုရင္ခံခ်ဳပ္၏ ကိုယ္စားလွယ္ တီဒီေဖာ့ဆက္ (T.D Forsyth) ႏွင့္ ကင္း၀န္မင္းႀကီးဦးေကာင္းတို႔ခ်ဳပ္ဆိုေသာစာခ်ဳပ္အရ ျမန္မာဘုရင္ၾသဇာအာဏာမွကင္းလြတ္သည့္ လြတ္လပ္ေသာေဒသတစ္ခုအျဖစ္ ျမန္မာ မင္းတို႔က အသိအမွတ္ျပဳရေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သီေပါမင္းပါေတာ္မူသည့္အခါ ကရင္နီ (ကယားျပည္နယ္) သည္ သီးျခားလြတ္လပ္ေသာ နယ္တစ္ခုအျဖစ္ က်န္ေနခဲ့သည္။ အဆိုပါစာခ်ဳပ္ကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ လြတ္လပ္ေသာေဒသတစ္ခုဟု အမည္တြင္ေသာ္လည္း လက္ေတြ႕ အားျဖင့္ ၿဗိတိသွ်လက္ေအာက္ခံမွ်သာျဖစ္ၿပီး ေစာ္ဘြားမ်ား၊ ပေဒသရာဇ္အာဏာပိုင္မ်ားျဖင့္ တဆင့္ခံအုပ္ခ်ဳပ္ေသာ နယ္ေျမျဖစ္လာေလ သည္။
ယင္းေနာက္ ျမန္မာတို႔၏ ႏိုင္ငံေရးႏိုးၾကားေတာင္းဆိုမႈမ်ားေၾကာင့္ ၁၉၂၃ ဇန္န၀ါရီလ ၂ မွ ၁၉၃၇ မတ္လ ၃၁ရက္ေန႔အထိ ဒိုင္အာခီေခၚ တြဲဖက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကိုလည္းေကာင္း၊ ၁၉၃၇ခု ဧၿပီ ၁ မွ ၁၉၄၂ ဒီဇင္ဘာ ၁၀ရက္ေန႔အထိ ကိုးဆယ့္တစ္ဌာန အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကိုလည္းေကာင္း ေပးလာခဲ့ရသည္။
သို႔ေသာ္ ၁၉၃၅ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာျပည္ကို အိႏိၵယမွ ခြဲထုတ္ၿပီး (The Government of Burma Act) ေခၚ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရဥပေဒအရ သီးျခားအုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ေပးလိုက္ေသာ္လည္း ေတာင္တန္းေဒသမ်ားျဖစ္ေသာ ႐ွမ္းျပည္နယ္မ်ား၊ ရခိုင္ေတာင္တန္းေဒသမ်ား၊ ခ်င္းေတာင္တန္းမ်ား၊ ကခ်င္ေတာင္တန္းမ်ား၊ ဆြန္ပရာေတာင္တန္း၊ ဟူးေကာင္းေတာင္ၾကား၊ ႀတိဂံနယ္ေျမႏွင့္ သံလြင္ေဒသတို႔ကို ခ်န္လွပ္ၿပီး ထိုဥပေဒ၏ ဒုတိယဇယားအပိုင္း(၁)ႏွင့္ အပိုင္း(၂) (Schedule II, Part 122) အရ ဘုရင္ခံ၏ တိုက္႐ိုက္အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ ထား႐ွိခဲ့သည္။
ယင္းေနာက္ ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဦးေဆာင္ေသာ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ႏွင့္ ဂ်ပန္တပ္မေတာ္တို႔ ပူးေပါင္း တုိက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရသည္ အိႏိၵယႏိုင္ငံ ဆင္းမလားၿမိဳ႕သို႔ ထြက္ေျပးခဲ့ရသည္။ စစ္အၿပီး ေအာက္တိုဘာ ၁၆ ရက္တြင္ ဘုရင္ခံ ဆာေဒၚမန္စမစ္သည္ ျမန္မာတို႔အေခၚ စကၠဴျဖဴစာတမ္းေခၚ (Burma Statement of Policy by H.M.G, 1945) ကို သယ္ေဆာင္လ်က္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ ျပန္လည္၀င္ေရာက္လာခဲ့သည္။ ယင္းေနာက္ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ၌ က်င္းပသည့္ ၄င္းအား ဂုဏ္ျပဳ သည့္ဧည့္ခံပြဲ၌ “ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းမႈသည္ ၿပီးဆံုးသြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ မၾကာမီမွာပင္ အေျခအေနေပးသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒေရးဆြဲေရးအတြက္ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း” ေျပာၾကား သြားသည္။
ေဒၚမန္စမစ္က ဆက္လက္၍ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေရးမျပဳမီအေတာအတြင္း ၁၉၃၅ ခု ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရအက္ဥပေဒ The Governmentof Burma Act, 1935) ကို ေခတၱရပ္ဆုိင္းထားၿပီး စကၠဴျဖဴစာတမ္းအရ ဘုရင္ခံတစ္ဦးတည္း အုပ္ခ်ဳပ္သြားသည့္စနစ္ျဖင့္ (၃) ႏွစ္ အုပ္ခ်ဳပ္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားသြားသည္။
စင္စစ္ စကၠဴျဖဴစီမံကိန္းမွာ အသစ္အဆန္းမဟုတ္ဘဲ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ၉၁ ဌာနအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအသစ္ကို ေမြးေပးခဲ့ေသာ ၁၉၃၅ခု ျမန္မာ ႏိုင္ငံဥပေဒပုဒ္မ ၁၃၉ အရ အုပ္ခ်ဳပ္မည့္ စီမံကိန္းပင္ျဖစ္သည္။ ပုဒ္မ ၁၃၉ အရ ဘုရင္ခံသည္ တုိင္းျပည္၏အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကိုဆက္လက္ခ်ဳပ္ကိုင္ထားၿပီး ၿဗိတိသွ်အစိုးရက တုိက္႐ိုက္တာ၀န္ခံ၍ အုပ္ခ်ဳပ္ရန္ပင္ျဖစ္သည္။
အဆိုပါ စကၠဴျဖဴစီမံကိန္းကို အဂၤလိပ္အလိုေတာ္ရိႏိုင္ငံေရးသမားႀကီးမ်ားသာ ေထာက္ခံၾကေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဦးေဆာင္ေနေသာ ဖဆပလအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႏွင့္ ျပည္သူတရပ္လံုးက ယင္းစီမံကိန္းမွာ ဒိုင္အာခီမတိုင္မီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဆင့္မွ်သာ႐ွိေသာ ေခတ္ေနာက္ျပန္ ဆြဲသည့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးျဖစ္ျခင္း၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေပးမည့္ အခ်ိန္ကာလအတိအက်မပါျခင္း၊ ေတာင္တန္းႏွင့္ေျမျပန္႕ကို ခြဲျခားအုပ္ ခ်ဳပ္ျခင္း၊ လြတ္လပ္ေရးေပးသည့္တုိင္ စီးပြားေရးအရ မလြတ္လပ္ေစရန္ ဖန္တီးထားျခင္း စသည့္အခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ဆႏၵျပကန္႔ကြက္ ခဲ့ၾကသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ႐ွမ္းျပည္နယ္လူထုႏွင့္ ေစာ္ဘြားမ်ားကလည္း ႏိုးၾကားတက္ၾကြလာၿပီး လြတ္လပ္မည့္ ျမန္မာ့အေရးကို စဥ္းစားလာၾကသည္။
သို႔ျဖင့္ ႐ွမ္းျပည္နယ္ရွင္မ်ားအားလံုးပါ၀င္ေသာ အစည္းအေ၀းတရပ္ကို ၁၉၄၆ ဇန္န၀ါရီလ ၃၁ရက္ေန႔တြင္ မိုင္းကိုင္ၿမိဳ႕၌ က်င္းပၿပီး၊ ေစာ္ဘြားမ်ား၊ ၿမိဳ႕စားမ်ား၊ ေငြခြန္မွဴးမ်ားအားလံုး စ၀္ဖလံုမ်ားဟုေခၚေရး၊ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕ကို ျမန္မာမ်ားႏွင့္အတူ ပူးေပါင္းတုိက္ပြဲ၀င္ေရးတို႔ကို ေဆြးေႏြးဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ စ၀္ဖလံုေကာင္စီ (Council of Shan State Sophos) ကိုလည္း ဖြဲ႕စည္းလုိက္သည္။ ထိုစဥ္ အတြင္း ၁၉၄၆ ဇန္န၀ါရီလ ၁၇ မွ ၂၃ ရက္ေန႔အထိ ေရႊတိဂံုအလယ္ပစၥယံ၌ က်င္းပျပဳလုပ္ေသာ ဖဆပလအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၏ ပထမညီလာခံတြင္ တုိင္းရင္းသားလူနည္းစုမ်ားႏွင့္ ဗမာအမ်ိဳးသားတို႔ ညီၫြတ္ေရးအဆိုႏွင့္ နယ္ျခားေဒသမ်ားအား ျမန္မာျပည္မႏွင့္ေပါင္းစည္းေရးအဆိုကို တင္သြင္းလုိက္ၾကသည္။
မိုင္းကိုင္အစည္းအေ၀းအၿပီး စ၀္ဖလံုမ်ားဦးစီး၍ ပထမပင္လံုညီလာခံကို လဲခ်ားနယ္ ပင္လံုၿမိဳ႕ကေလးတြင္ ၁၉၄၆ မတ္ ၁ မွ ၁၂ရက္ေန႔အထိ က်င္းပခဲ့ၾကသည္။ အဆိုပါပင္လံုညီလာခံကို `႐ွမ္းျပည္နယ္လက္မႈျပပြဲ´ဟု အမည္တပ္ထားေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ဖဆပလေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ဗမာျပည္မမွ အျခားႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ေတာင္တန္းေဒသမွ ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ ကရင္နီေခါင္းေဆာင္မ်ားကိုလည္း ဖိတ္ၾကားခဲ့သျဖင့္ ႏုိင္ငံေရးအသြင္လကၡဏာ အျပည့္အ၀ေဆာင္သည့္ ႏိုင္ငံေရးညီလာခံပင္ ျဖစ္သည္။ ပထမပင္လံုညီလာခံသို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းသည္ ရခိုင္ျပည္ဘက္သို႔ ခရီးလြန္ေနသျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုယ္စား သခင္ႏု၊ ဦးဘဂ်မ္း (ပုဂံ)၊ မန္းဘခိုင္၊ ဦးဘေအး၊ သထံုဦးလွေဖ အျပင္ ဂဠဳန္ဦးေစာတို႔လည္း တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။
ညီလာခံတြင္ ႐ွမ္းျပည္မွ ဦးထြန္းျမင့္ (လင္းေခး) ႏွင့္ ဦးတင္ေအးတို႔ ေဟာေျပာၾကသည္။ သခင္ႏုက ႐ွမ္း၊ ဗမာခ်စ္ၾကည္ေရး သမိုင္းကို လည္းေကာင္း၊ ဂဠဳန္ဦးေစာက ဒိုမီနီယံအေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ေဟာေျပာၾကသည္။
သခင္ႏုက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွာ ႀကိဳင္တင္စီစဥ္ထားေသာ အျခားကိစၥတစ္ခု႐ွိ၍ သမိုင္း၀င္ ဤညီလာခံကို မတက္ေရာက္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ ဤသို႔ မတက္ေရာက္ႏိုင္သည့္အတြက္ ေတာင္းပန္ေၾကာင္း၊ မတက္ႏိုင္ေသာ္လည္း ေအာင္ျမင္မႈရပါေစဟု ဆႏၵျပဳသည္ကို ဤအစည္း အေ၀းသို႔ တင္ျပရန္ မွာၾကားလုိက္ေၾကာင္း ေျပာၾကားၿပီး ႐ွမ္းဗမာ ခ်စ္ၾကည္ေရးသမိုင္းကို အဓိကေဆြးေႏြးသြားသည္။ ထို႔အျပင္ ဖဆ ပလအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ပထမအႀကိမ္ညီလာခံတြင္ ႐ွမ္းလူငယ္ (၁၀) ဦးႏွင့္ေတြ႕ဆံုစဥ္က မေျပမလည္႐ွိခဲ့သည္ကို ထပ္မံေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးၾကၿပီး အေတာ္အတန္ နားလည္မႈရ႐ွိသြားၾကသည္။
ဂဠဳန္ဦးေစာက ေတာင္တန္းေဒသမ်ားသည္ ဗမာျပည္ပႏွင့္ တၿပိဳင္တည္း လြတ္လပ္ေရးရယူၾကၿပီး၊ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးပါက ခြဲထြက္လိုပါက ခြဲထြက္ခြင့္ရွိေစရမည္ဟု ေဆြးေႏြးသည့္အျပင္ ဒိုမီနီယံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအေၾကာင္းကိုပါေဆြးေႏြးလာသျဖင့္ ႐ွမ္းျပည္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ဗမာ ျပည္မွာ ေရာင္းမစြံတဲ့ဒိုမီနီယံကို ႐ွမ္းျပည္လာမေရာင္းပါနဲ႔ဟု ေျပာလုိက္ရာ ဦးေစာ `လံုး၀´ အေရးနိမ့္သြားသည္။
႐ွမ္းႏွင့္ကခ်င္ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ဗမာျပည္ႏွင့္ တၿပိဳင္တည္း လြတ္လပ္ေရးရယူသြားမည့္နည္းလမ္းမ်ားကို သီးသန္႔ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးၾက သည္။ ကရင္နီျပည္နယ္ကိုယ္စားလွယ္ကမူ မိမိတို႔ကရင္နီျပည္မွာ သီးျခားလြတ္လပ္ေရးရ႐ွိၿပီးျဖစ္၍ ေလ့လာသူအျဖစ္သာ တက္ေရာက္ ေၾကာင္း၊ အနာဂတ္ျပည္ေထာင္စု ဖြဲ႕စည္းပံုအေပၚမူတည္ၿပီး ကရင္နီျပည္သူမ်ား၏ ဆႏၵသေဘာထားရယူသြားမည္ဟု အလြတ္သေဘာျဖင့္ သာ ေဆြးေႏြးသြားသည္။ ပထမပင္လံုညီလာခံသည္ ႐ွမ္း၊ ဗမာ၊ ကခ်င္၊ ခ်င္းစသည့္ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးမႈ၊ အျပည္အလွန္နားလည္မႈ ရ႐ွိေစသည္။ ၁၉၄၇ခုႏွစ္တြင္ ပင္လုံတြင္ ထပ္မံ၍ ဒုတိယပင္လံုညီလာခံ က်င္းပရန္ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။
႐ွမ္းလူထုေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဦးတင္ဧ၊ ဦးထြန္းျမင့္၊ ဦးစံေဖ၊ ဦးဘရီ၊ ဦးအုန္းေဖ စသူတို႔ ႐ွမ္းျပည္လြတ္လပ္ေရး အဖြဲ႕ (ရပလ) ကို ဖြဲ႔စည္းၾကသည္။ ႐ွမ္းျပည္ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (ရပလ) က ၁၉၄၆ ၾသဂုတ္လတြင္ ျပည္မႏွင့္ေပါင္း၍ လြတ္လပ္ေရးအရ ယူၿပီးလွ်င္-
(၁) ျပည္ေထာင္စုမူအရ ေပါင္းမည္။
(၂) အခြင့္အေရးႏွင့္အဆင့္အတန္း တန္းတူျဖစ္ရမည္။
(၃) ႐ွမ္းျပည္အား လံုး၀ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ေပးရမည္။
(၄) ခြဲထြက္လိုက အခ်ိန္မေ႐ြးခြဲထြက္ခြင့္ေပးရမည္ဟု ေႂကြးေၾကာ္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၾကသည္။
ထို႔ေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ လန္ဒန္ေဆြးေႏြးပြဲမသြားမီ ၁၉၄၆ ဒီဇင္ဘာလ ၂၃တြင္ လြိဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕ ကရင္ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္မွအျပန္ ႐ွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕သို႔ ၀င္ခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ေညာင္ေ႐ႊေဟာ္၌ ႐ွမ္းေစာ္ဘြားမ်ား၊ ၄င္းတို႔၏ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက မိမိသည္ မၾကာမီအတြင္း အဂၤလန္သို႔သြားေရာက္ၿပီး လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အေရးဆိုမည္။ ႐ွမ္းျပည္သည္ ျမန္မာျပည္ႏွင့္အတူ လြတ္လပ္လိုပါက လက္မွတ္ေရးထိုးေပးရန္ ႐ွမ္းေစာ္ဘြားမ်ားအား တင္ျပသည္။ ေစာ္ဘြားမ်ားက ယခုကိစၥသည္ အလြန္အေရးႀကီး၍ အလ်င္စလို ဆံုးျဖတ္ရန္မလြယ္ကူေၾကာင္း ႐ွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းေစာ္ဘြားမ်ားႏွင့္ ညႇိႏႈိင္းၿပီး ေၾကးနန္း ျဖင့္ အေၾကာင္းၾကား မည္ ဟူေသာ ကတိကိုသာ ေပးလိုက္ၾကသည္။
႐ွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း ေညာင္ေ႐ႊေစာ္ဘြားစ၀္ေ႐ႊသိုက္သည္ ေျမာက္ပိုင္းေစာ္ဘြားမ်ားႏွင့္ ညႇိႏႈိင္းခဲ့သည္။ အဂၤလိပ္ေတာင္စခန္း၀န္ စတီဗင္ ဆင္ (Henry N.C. Stevenson) ၏ ႀကိဳတင္ေသြးထိုးထားမႈမ်ားေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လိုခ်င္ေသာ အေျဖမရဘဲ ႐ွမ္းေစာ္ဘြားမ်ားေကာင္စီက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအမွဴးျပဳေသာ ဗမာျပည္အစိုးရကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕သည္ ဗမာျပည္ကိုသာကိုယ္စားျပဳၿပီး ႐ွမ္းျပည္ႏွင့္ေတာင္တန္းေဒ သမ်ား၏ ကိုယ္စားလွယ္မဟုတ္ေၾကာင္း ႐ွမ္းေစာ္ဘြားမ်ား၏ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕တဖြဲ႕ကို လန္ဒန္သို႔ ဖိတ္ၾကားပါဟူ၍ ၿဗိတိသွ်အစိုးရထံသို႔ ေၾကးနန္းပို႔လုိက္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေခါင္းေဆာင္ေသာ ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ အဂၤလန္ျပည္ လန္ဒန္ၿမိဳ႕သို႔ မေရာက္မီကပင္ ထိုေၾကးနန္းကို အဂၤလိပ္အာဏာပိုင္တို႔ ရ႐ွိထားၿပီးျဖစ္သည္။
႐ွမ္းျပည္ေစာ္ဘြားမ်ားက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဦးေဆာင္ေသာ ဗမာျပည္အစိုးရကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕သည္ ႐ွမ္းျပည္အတြက္ ကိုယ္စားမျပဳ ေၾကာင္းဟူ၍ ၿဗိတိသွ်အစိုးရထံသို႔ ေၾကးနန္းစာေပးပို႔ေၾကာင္း ၾကားသိရသည့္အခါ ရပလအဖြဲ႕သည္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ေစ်းေန႔တြင္ ျပည္သူလူ ထု ၂၀၀၀ကို စုစည္း၍ လူထုအစည္းအေ၀းတရပ္က်င္းပၿပီး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ဗမာျပည္ႏွင့္ေတာင္တန္းေဒသ နယ္ေျမမ်ားအတြက္ တၿပိဳင္တည္းလြတ္လပ္ေရးေပးရန္ လန္ဒန္တြင္ အေရးဆိုေနေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဗမာျပည္ႏွင့္အတူ ႐ွမ္းျပည္ကိုပါ လြတ္လပ္ေရးတၿပိဳင္တည္း ခ်က္ခ်င္းေပးရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအားတညီတၫြတ္တည္း ေထာက္ခံေၾကာင္း အဆိုတင္သြင္းၿပီး ေထာက္ခံအတည္ျပဳၾကသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တုိင္ ဗမာမ်ားသည္ ေတာင္တန္းေဒသအတြက္ေျပာဆိုျခင္းမွာ ဗမာျပည္ႏွင့္ တန္းတူအဆင့္အတန္း အခြင့္အေရး ရေစလိုေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဗမာလူမ်ိဳးသည္ ၿဗိတိသွ်ကြၽန္မျဖစ္လိုေၾကာင္း၊ ထို႔နည္းတူစြာ ေတာင္တန္းလူမ်ိဳးမ်ားသည္လည္း ၿဗိတိ သွ်ကြၽန္ျဖစ္သည္ကို ဗမာက မႀကိဳက္ေၾကာင္းေျပာဆိုၿပီး ေစတနာသန္႔သန္႔ျဖင့္ ဗမာျပည္အပါအ၀င္ ေတာင္တန္းေဒသအတြက္ တၿပိဳင္ တည္း လြတ္လပ္ေရးကို ေတာင္းဆိုျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့သည္။
ထိုစဥ္က ၿဗိတိသွ်နန္းရင္း၀န္ အက္တလီႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ သေဘာတူစာခ်ဳပ္ကို ၁၉၄၇ ဇန္န၀ါရီလ ၂၇တြင္ လက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ေတာင္တန္းေဒသမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာ္မတီတစ္ရပ္ ဖြဲ႕ရန္ျဖစ္သည္။
မူအားျဖင့္ ဒုတိယပင္လံုညီလာခံမွာ ႐ွမ္းျပည္နယ္႐ွင္မ်ား၏ အစည္းအေ၀းမ်ိဳးသာ ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း ေအာင္ဆန္းအက္တလီစာခ်ဳပ္ေၾကာင့္ ပံုစံေျပာင္းသြားရေလသည္။
၁၉၄၇ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁တြင္ ကခ်င္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ပင္လံုညီလာခံသို႔ တက္ေရာက္ရန္လာၾကစဥ္ ကြတ္ခိုင္နယ္ နမ့္ဖတ္ကာ႐ြာတြင္ ႀကိဳတင္ၫွိႏႈိင္းေဆြးေႏြးခဲ့ၾကၿပီး ေအာက္ပါလိုလားခ်က္မ်ားကို ခ်မွတ္ခဲ့ၾကသည္။
(၁) ကခ်င္အမ်ိဳးသားမ်ားသည္ ဗမာအမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္ တၿပိဳင္တည္း လြတ္လပ္ေရးရရန္၊
(၂) ကခ်င္အမ်ိဳးသားမ်ား၏ ဆႏၵႏွင့္အညီ ကခ်င္သီးျခားႏိုင္ငံထဲ၌ ဗန္းေမာ္ႏွင့္ ျမစ္ႀကီးနားခ႐ိုင္မ်ား၊ ကခ်င္ေတာင္တန္း ေဒသမ်ားႏွင့္ က သာၿမိဳ႕၏ေျမာက္ဘက္ ေျမျပန္႔ေဒသမ်ား ပါ၀င္ေစရန္၊
(၃) လြတ္လပ္သည့္ ကခ်င္သီးျခားႏိုင္ငံထဲ၌ ဗန္းေမာ္ႏွင့္ျမစ္ႀကီးနားခ႐ိုင္မ်ား၊ ကခ်င္ေတာင္တန္းေဒသမ်ားႏွင့္ ကသာၿမိဳ႕၏ ေျမာက္ဘက္ ေျမျပန္႔ေဒသမ်ား ပါ၀င္ေစရန္။
(၄) ဗမာအမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္ကခ်င္အမ်ိဳးသားမ်ား ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္လက္ခံႏိုင္သည့္ နယ္နိမိတ္ ခ်က္ခ်င္းသတ္မွတ္သည္။
(၅) နယ္နိမိတ္သတ္မွတ္ၿပီးၿပီးခ်င္း ျမန္မာျပည္ဘုရင္ခံလက္တြင္႐ွိသည့္ အခြင့္အာဏာမ်ား၊ ကခ်င္အမ်ိဳးသားလက္သို႔ ေပးအပ္ရန္ႏွင့္ ျမန္မာျပည္ၾကားျဖတ္အစိုးရအဖြဲ႕တြင္ ကခ်င္အမ်ိဳးသား ၀န္ႀကီးတစ္ဦး ခန္႔အပ္ရန္။
(က) ယင္းကခ်င္၀န္ႀကီးသည္ သီးျခားကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးတာ၀န္ထမ္း႐ြက္ရန္။
(ခ) ကခ်င္၀န္ႀကီးမွာ ႏုိင္ငံျခားေရးႏွင့္ဘ႑ာေရးကိစၥမ်ား ပါ၀င္ႏိုင္ရန္။
(ဂ) ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးကို အႀကံေပးရန္အတြက္ ကခ်င္အမ်ိဳးသားတစ္ဦး ခန္႔ထားေပးရန္။
(၆) ကခ်င္သီးျခားျပည္နယ္သည္ ႐ွမ္းသီးျခားျပည္နယ္ႏွင့္အတူ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုး ေစာလ်င္စြာ လြတ္လပ္ေရးရ႐ွိရန္အတြက္ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္၌ ခ်က္ခ်င္းပါ၀င္ၾကရန္။
(ရ) အထက္၌ ေဖာ္ျပသည့္အတိုင္း ျမန္မာအမ်ိဳးသားအားလံုး လြတ္လပ္ေရးရသည့္အခါ သီးျခားလြတ္လပ္သည့္ ကခ်င္ျပည္နယ္အပါအ၀င္ လြတ္လပ္သည့္ ျမန္မာျပည္ေထာင္စု အစိုးရ ဖြဲ႕စည္းရန္။
(၈) အထက္ပါ တညီတၫြတ္တည္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို နယ္ျခားေဒသလူမ်ိဳးမ်ားအားလံုး၏ သေဘာတူညီမႈကို ရယူရန္၊ စသည္ တို႔ျဖစ္သည္။
ယင္းေနာက္ ၁၉၄၇ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၇ရက္တြင္ ကခ်င္ႏွင့္ခ်င္း ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ပင္လံုၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္႐ွိလာၿပီး ေဆြးေႏြးပြဲကို စတင္ခဲ့ၾက သည္။ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၉ ရက္တြင္ ေတာင္တန္းေဒသမ်ား ညီၫြတ္ေရးအဖြဲ႕ (Supreme Council of United People [SOCUNP]) ကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၾကသည္။
ပင္လံုညီလာခံသို႔ ကရင္နီျပည္နယ္မွ ဦးေစာသိန္း (စ၀္သိန္း) ႏွင့္ ဦးေစာ၀ဏၰ (စ၀္၀ဏၰ) တို႔သည္ ေလ့လာသူအျဖစ္ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။
ကရင္အမ်ိဳးသားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (Karean National Union [KNU]) မွ ဦးလွေဖ (ပအို႔၀္)၊ ေစာစံေအး၊ ေစာ၀ရီေသာ္ႏွင့္ ေစာခ်စ္တီးတို႔ ေလ့လာ သူအျဖစ္ ေနာက္က်မွ ေရာက္လာသည္။
၁၉၄၇ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၁ ႏွင့္ ၁၂ ေန႔မ်ားတြင္ အၿပီးသတ္ ေဆြးေႏြးပြဲကို ျမန္မာျပည္ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီမွ ၀န္ႀကီးအခ်ိဳ႕၊ ေစာ္ဘြားအားလံုးအျပင္ ႐ွမ္းျပည္နယ္လူထုကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ကခ်င္ေတာင္တန္းေဒသမ်ားႏွင့္ ခ်င္းေတာင္တန္းေဒသမွ ကိုယ္စားလွယ္ မ်ားက ပင္လံုညီလာခံအၿပီးသတ္ အစည္းအေ၀း၌-
“ၾကားျဖတ္ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းပူးေပါင္းလုိက္ျခင္းျဖင့္ ႐ွမ္း၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း တို႔ အားလံုး လြတ္လပ္ေရးကို ပိုမိုလ်င္ျမန္စြာ ရ႐ွိလိမ့္မည္ဟု အစည္းအေ၀းသို႔ တက္ေရာက္လာသူ အဖြဲ႕တို႔က ယံုၾကည္ၾကသည့္အတိုင္း တညီတၫြတ္တည္း သေဘာတူၾကသည္” ဟူ၍ ေဖာ္ျပၿပီး လြတ္လပ္ေရးအတြက္ သမိုင္း၀င္ပင္လံုစာခ်ဳပ္ႀကီးကို ပင္လုံၿမိဳ႔၌ ၁၉၄၇ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၂ရက္ေန႔တြင္ ခ်ဳပ္ဆိုလိုက္ၾကသည္။
ဤသို႔ျဖင့္ ၁၉၄၈ ဇန္န၀ါရီလ ၄ ရက္ နံနက္ ၄း၂၀ နာရီတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ လံုး၀လြတ္လပ္ေသာ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံအျဖစ္ ေပၚ ထြန္းလာခဲ့ရာ၊ ႏွစ္စဥ္ ပင္လုံစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆုိခဲ့ေသာ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၂ရက္ေန႔ကိုလည္း `ျပည္ေထာင္စုေန႔´အျဖစ္သတ္မွတ္ၿပီး က်င္းပ လာခဲ့သည္မွာ ယခုအခါ ၆၅ ႏွစ္ တိုင္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။
Kyaw Thu - FFSS Yangon Activity,
အနာဂတ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအတြက္ ရက္ေပါင္း (၄၀)
ေက်ာ္သူ (နာေရးကူညီမႈအသင္း - ရန္ကုန္)
ဇန္န၀ါရီ ၃၁၊ ၂၀၁၂
ဇန္န၀ါရီ ၃၁၊ ၂၀၁၂
နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္) တြင္ အမ်ားျပည္သူအတြက္ လာေရာက္ကုသုိလ္ျဖစ္ လုပ္အားဒါနမ်ားေပးၾကေသာ အသင္းသူ/သားမ်ား ႏွင့္ ဝန္ထမ္းမ်ားထဲမွ မိမိတို႔စားဝတ္ေနေရး၊ မိသားစုအေရးမ်ားကို ႐ုန္းကန္လႈပ္႐ွားၾကရသည့္အခ်ိန္မ်ားထဲမွ မိမိတို႔၏ပညာေရးအား ဂုဏ္ ထူးဘြဲ႔ထူးမ်ားရ႐ွိေအာင္ ႀကိဳးစားၾကေသာ အနာဂတ္ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ားေပၚထြက္လာသလို စားဝတ္ေနေရးအတြက္ တစ္ဖက္ တ လမ္းမွ မိဘကိုကူညီလုပ္ကိုင္ရင္း ေက်ာင္းတက္ကာပညာေရးအတြက္ ႐ုန္းကန္ေနရေသာ မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ားသည္ တကၠသိုလ္ဝင္တန္း စာေမးပြဲမ်ား ဝင္ေရာက္ေျဖဆိုရန္အတြက္ ရက္ေပါင္း (၄၀) ခန္႔သာလိုေတာ့သည္။
gathering of former political prisoners in Rangoon
ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္းတုိ႔ရဲ႕ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေတြ႔ဆံုပြဲ
Yangon Press International ဓာတ္ပုံ သတင္း
ဇန္န၀ါရီ ၃၁၊ ၂၀၁၂
Yangon Press International ဓာတ္ပုံ သတင္း
ဇန္န၀ါရီ ၃၁၊ ၂၀၁၂
ယေန႔
ညေန ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ စိမ္းလမ္းစိုေျပ ဥယ်ာဥ္၌ က်င္းပသည့္ ႏိုင္ငံေရး
အက်ဥ္းသားေဟာင္းမ်ား ေတြ႕ဆံုပြဲသို႔ ကိုမင္းကိုႏိုင္ အပါအ၀င္ ၈၈
မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသား အဖြဲ႕၀င္မ်ားႏွင့္ အျခားေသာ
ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းမ်ား တက္ေရာက္ၾကသည္။
(ဓာတ္ပုံမ်ား - Yangon Press International)
(ဓာတ္ပုံမ်ား - Yangon Press International)
Maung Yit - How we change the Weather? Install another one ?
အယ္ဒီတာ့လက္ေရး (၇)
Weather မေကာင္းတိုုင္း
ျဖဳတ္လဲရမွာတဲ့လား
ေမာင္ရစ္။ ဇန္န၀ါရီ ၃၁၊ ၂၀၁၂
ဒီလထဲမွာ အယ္ဒီတာ့လက္ေရး လဆန္းမွာ တပုုဒ္ပဲ
ေရးျဖစ္တယ္။ လမကုုန္ခင္ တပုုဒ္ေတာ့ ေရးဦးမွပဲဆိုုျပီး ေရးပါတယ္။ ဇန္န၀ါရီ ၁၃ မွာ
ျမန္မာျပည္သူတရပ္လုုံး တခဲနက္ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ ႏိုုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ၊ ၈၈
မ်ဴိးဆက္ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ သံဃာေတာ္ေတြ၊ ၂၀၀၇ မ်ဴိးဆက္ေတြ၊ ေက်ာင္းသား၊ လူငယ္၊
ပါတီ၀င္ေတြ လြတ္ေျမာက္လာၾကတယ္။ ျပည္သူလူထုုၾကီးတရပ္လုုံးနဲ႔ မိသားစုုေတြ
အားလုုံးရဲ့ ၾကိဳဆိုုမႈနဲ႔ ၀မ္းေျမာက္ေပ်ာ္ရႊင္မႈဟာ တကမၻာလုုံး လႈပ္သြားတယ္
ဆိုုရပါမယ္။
အာဏာရ ၾကံ့ဖြံ႔အစုုိးရဟာ ၂၀၁၁ မွာ
အာရပ္ေႏြဦးကိုု သင္ခန္းစာ ယူလိုုက္သလား၊ ေျမာက္ကိုုရီးယားက ေခါင္းေဆာင္ၾကီးကိုုပဲ
သင္ခန္းစာ ယူလိုုက္သလား။ ပထ၀ီႏိုုင္ငံေရး၊ စြမ္းအင္ေလာင္စာ ႏိုုင္ငံေရးေတြနဲ႔ ၂၁
ရာစုုသစ္ ႏိုုင္ငံေရးကစားပြဲမွာ ဒီတခါ ငါတိုု႔ အလွည့္ပဲလိုု႔ ပိုုင္ပိုုင္ၾကီး ဆုုံးျဖတ္လိုုက္ျပီလား။
လား … လား … လား … ။ ျမန္မာျပည္ျပင္ပမွာကေတာ့ သတင္းဖတ္သူေတြကေတာ့ “They are smart
!!!” လိုု႔ ေျပာလာၾကလိုု႔ သြားျဖီးေလးနဲ႔ တုုန္႔ျပန္ေနရတယ္။
အာဏာရအစုုိးရေတြ smart ျဖစ္တာကိုု ၾကိဳဆိုုပါတယ္။
သူတိုု႔က smart မျဖစ္ရင္ အရာရာကိုု အၾကမ္းဖက္ျပီး အာဏာစက္ေတြသုုံးျပီး
တဖက္သတ္ေျဖရွင္းတာကိုု ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခံစားရသူဟာ ျပည္သူေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ ဦးေဆာင္တဲ့ အင္န္အယ္ဒီပါတီကုုိယ္တိုုင္ကလည္း smart and brave
ျဖစ္စြာနဲ႔ ၂၀၁၂ မွာ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲကိုု ၀င္ေရာက္ဖိုု႔ ဆုုံးျဖတ္ျပင္ဆင္ေနျပီ
ျဖစ္လိုု႔ သူတိုု႔ကုုိလည္း ႏိုုင္ငံတကာက သတင္းဖတ္သူေတြက “They are smart, too”
လိုု႔ ေျပာတာကိုု က်ေနာ္တိုု႔လည္း ျပဳံးျပဳံးၾကီး လုုပ္ျပေနရတယ္။
ဟိုုး လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ တုုန္းက စစ္အစုုိးရရဲ့
ဗိုု္လ္ခ်ဳပ္ၾကီးတဦးက ပညာရွင္ေတြကိုု လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ား ေပးတဲ့အခါ weather
မေကာင္းရင္ ျဖဳတ္လဲလိုုက္လိုု႔ ေျပာခဲ့တယ္ဆိုုတဲ့ ဂႏၳ၀င္ျပက္လုုံး ရွိပါတယ္။
အခုုအခ်ိန္မွာ လက္ရွိအာဏာရွင္ေတြဟာ weather မေကာင္းတာကိုု ျဖဳတ္မလဲေတာ့ဘဲ weather
မ်ဳိးစုုံကိုု ရင္ဆိုုင္ ေက်ာ္လႊားႏိုုင္ေအာင္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈေတြ
လုုပ္ႏိုုင္ေနျပီလိုု႔ ေျပာရမလိုုပါပဲ။
အဲသည္မွာ တိုုက္တိုုက္ဆိုုင္ဆိုုင္
က်ေနာ္တိုု႔ကိုုယ္တိုုင္ကလည္း မေကာင္းတဲ့ ရာသီဥတုုကိုု ျဖဳတ္လဲပစ္မလား၊
ဘယ္လိုုမ်ဳိး ကိုုယ္တိုုင္က အေျပာင္းအလဲေတြ လုုပ္ျပီး ရာသီဥတုုကိုု ရင္ဆိုုင္မည္လဲ
ဆိုုတဲ့ ေမးခြန္းက စိတ္၀င္စားစရာျဖစ္လာတယ္။
ဘာေၾကာင့္ ဒါကိုု ေျပာျဖစ္သလဲဆိုုေတာ့ တေလာက
ေအဘီအက္စ္ဒီအက္ဖ္ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ (ေျမာက္ပိုုင္း)က
ေက်ာင္းသားမ်ားလုုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ခံရမႈၾကီး သတင္းေတြ၊ ခံစားခ်က္ေတြ
သတင္းစာမ်က္ႏွာမ်ားမွာ တက္ေရာက္လာတဲ့အခါ စာဖတ္သူေတြထဲက တခ်ဳိ႕က မတရားမႈကိုု
ေဖာ္ထုုတ္ရမယ္၊ အျပစ္က်ဴးလြန္သူေတြကိုု အေရးယူၾကရမယ္လိုု႔ တဖက္က ေျပာၾကသလိုု၊
တဖက္ကကလည္း ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ၾကီးတခုုုလုုံးရဲ့ အခမ္းက႑ကိုု တခါတည္း
ဖ်က္သိမ္းလိုုက္ဖိုု႔ နံမယ္ပ်က္စာရင္း သြင္းလိုုက္ဖိုု႔ အဆိုုေတြ တင္သြင္း
ျဖန္႔ခ်ိလာၾကတာကိုု ေတြ႔ရပါတယ္။
သည္ေနရာမွာ weather ကိုု ျဖဳတ္လဲလိုုက္ရမွာလား
ဆိုုတဲ့သေဘာမ်ဳိးနဲ႔ ဆင္ေျခေပးခ်င္မိတာကေတာ့ …
ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးမွာ အခမ္းက႑တေနရာက ပါ၀င္ခဲ့တဲ့
တပ္မေတာ္ၾကီးကိုု လက္ရွိမွာ အာဏာရွင္ စစ္ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ၾကီးစုုိးေနလိုု႔
တပ္မေတာ္ၾကီးတခုုလုုံး ျဖဳတ္လဲပစ္လိုုက္ဖိုု႔ မလြယ္ဘူးလိုု႔ေတာ့ ထင္မိ္ပါတယ္။
အင္န္အယ္ဒီပါတီဟာ ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ
တခဲနက္အႏုိင္ရခဲ့တယ္။ ျပည္သူေတြ မဲနဲ႔ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ အမတ္ေပါင္း ၃၉၀ ေက်ာ္
ရခဲ့တယ္။ အဲသည္ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ အဲသည္အမတ္ေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြအတြက္
ဒီမုုိကေရစီအစိုုးရ ေပၚထြန္းသည္အထိေတာ့ ျဖစ္မလာခဲ့ဘူး။ အဲသည္အခ်ိန္ကာလတေလ်ာက္မွာ
အင္န္အယ္ဒီပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ့ ဦးေဆာင္မႈေတြကိုု အမ်ဳိးမ်ဳိး အဖုုံဖုုံ
ေျပာဆိုု သုုံးသပ္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း အင္န္အယ္ဒီပါတီၾကီး တခုုလုုံး ဖ်က္သိမ္းလိုုက္စရာ
အေျခအေနအထိေတာ့ မေရာက္ခဲ့တာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ
အခုုသမုုိင္းအလွည့္အေျပာင္းမွာ အင္န္အယ္ဒီပါတီဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ ကိုုယ္တိုုင္
တိုုက္ရိုုက္ေခါင္းေဆာင္မႈနဲ႔ ဗဟိုုအလုုပ္အဖြဲ႔အသစ္ အဆင့္ဆင့္ေတြနဲ႔ ျပန္လည္
လႈပ္ရွားေနတယ္ မဟုုတ္ပါလား။
ေတြးမိတဲ့ အေတြးကေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊
ေနာက္လိုုက္ေတြရဲ့ အခမ္းက႑ေတြ၊ ပဋိပကၡေတြ ရွိမယ္၊ ေမးခြန္းထုုတ္စရာ မူ၀ါဒေတြ၊
လမ္းစဥ္ေတြ ရွိမယ္။ သုုိ႔ေသာ္လည္း သမိုုင္းမွာ Institution လိုု႔ ေခၚတဲ့
အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ အုုတ္ျမစ္ေတြဟာ အျမစ္ကေန ျဖဳတ္ထုုတ္ ဖ်က္ဆီး ဖ်က္သိမ္းလိုုက္စရာ
မလိုုဘူး ထင္တာပဲ။ အဲသည္ အဖြဲ႔အစည္း၊ အုုတ္ျမစ္၊ ရပ္တည္ခ်က္ေတြကိုု
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြနဲ႔ ဆက္လက္တည္ေဆာက္ ေဖာ္ေဆာင္သြားရမယ္ဆိုုရင္ ျပင္ဆင္
ေျပာင္းလဲမႈေတြနဲ႔ ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္း ရွင္သန္ခြင့္ ရွိၾကလိမ့္မယ္ ယူဆပါတယ္။
ဥပမာ ဗကသဆိုုတဲ့ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ဆိုုတာဟာ
ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ လိုုအပ္တဲ့ Institution ျဖစ္တယ္။ ဒါကို သမိုုင္းမွာ
အျမစ္ကမက်န္ေအာင္ ဖ်က္ဆီး ေခ်မြ ပိတ္ပင္ထားဖိ္ုု႔ မလိုုအပ္ဘူး။ ဒါကိုု
ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ ေတာ္လွန္တဲ့အျမင္ရွိသူေတြက အသက္စြန္႔ျပီး ထိန္းသိမ္း
ထူေထာင္ခဲ့ၾကလိုု႔ လက္ရွိအေျခအေနမွာ ၂၀၀၇ မ်ဳိးဆက္ ဗကသေတြကိုု က်ေနာ္တိုု႔
ဂုုဏ္ယူစရာ လက္ဆင့္ကမ္း လက္တြဲစရာအျဖစ္ ေတြ႔ၾကရတယ္ မဟုုတ္ပါလား။
၈၈ မ်ဳိးဆက္ေတြ၊ ဗကသ စတဲ့ သမဂၢေတြ၊ သံဃသာမဂၢီေတြ၊
ေတာ္လွန္ေသာ အစဥ္အလာရွိေသာ အစည္းအရုုံးေတြဟာ သမိုုင္းအဆက္ဆက္မွာ တည္ရွိေနတဲ့
foundation ေတြ၊ Institution ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ ဒါေတြကိုု
ပုုဆိန္ရိုုးေတြ၊ ကြန္ျမဴနစ္ (ဗကပ)ေတြရဲ့ လက္ပါးေစေတြလိုု႔ အမ်ဳိးမ်ဳိး
နာမည္ဖ်က္ျပီး ဖ်က္သိမ္းဖိုု႔ ၾကိဳးစားခဲ့တာ သမိုုင္းနဲ႔ ခ်ီခဲ့ျပီ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါနဲ႔ စကားစပ္မိလိုု႔ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ
(ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဗမာျပည္) ဆိုုတာကလည္း တိုုင္းျပည္ကုုိ ဖ်က္ဆီးသူ၊ ျဖိဳကြဲသူ၊
ျပည္သူေတြနဲ႔ ရဲေဘာ္အခ်င္းခ်င္းကိုု လုုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္သူေတြလိုု႔
စစ္အစုုိးရအဆက္ဆက္မွာ နံမည္ဆိုုး၊ တံဆိပ္ဆိုုးေတြ တတ္ေနခဲ့တာပါပဲ။ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဟာ
ကိုုလိုုနီေခတ္ျမန္မာႏိုုင္ငံသမိုုင္းမွာ လြတ္လပ္ေရးတိုုက္ပြဲ၊
လူထုုတိုုက္ပြဲထဲမွာ အခမ္းက႑တခုုက ပါ၀င္ခဲ့တာ ၀န္ခံရပါမယ္။ ဗကပေတြဟာ သူတုုိ႔
ေခါင္းေဆာင္၊ ေနာက္လိုုက္၊ မူ၀ါဒ၊ လမ္းစဥ္ အဆက္ဆက္၊ အဆင့္ဆင့္မွာ ေျပာင္းလဲမႈေတြ၊
ျဖစ္တာ ပ်က္တာေတြကိုု ရင္ဆိုုင္ျပီး ရပ္တည္ခဲ့တဲ့ political institution အေနနဲ႔
လက္ခံရပါမယ္။
အမွားေတြ၊ မတရားမႈေတြ၊ လူသတ္မႈေတြ၊
လုုပ္ၾကံမႈေတြကိုု လက္ညိဳးထိုုးျပီး အဖြဲ႔အစည္းတခုုလုုံးကိုု ဖ်က္သိမ္းရမယ္
ဆိုုရင္ အဲသည္အခ်ိန္အခါတုုန္းက ဦးေဆာင္မႈေပးျပီး အမိန္႔ေပး ေစခိုုင္းသူကိုု
တရားေသလႊတ္ျပီးေတာ့ အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ ေနာက္လိုုက္ေတြအားလုုံးကိုု တရားခံေတြ၊
ဒါးစာခံေတြလိုု စီရင္လိုုက္သလိုု ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။
ABSDF ဆိုုတဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ဟာ ၈၈
အေရးေတာ္ပုုံက ေပၚထြန္းလာတဲ့ ဒီမုုိကေရစီေရးအတြက္ ေတာ္လွန္တဲ့အဖြဲ႔အစည္းတရပ္
Institution တရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည္မွာ
မ်ဳိးဆက္အဆင့္ဆင့္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ေနာက္လိုုက္ေတြ၊ မူ၀ါဒေတြ၊ လမ္းစဥ္ေတြ
အမ်ဳိးမ်ဳိး အေျပာင္အလဲမ်ားစြာနဲ႔ ရပ္တည္ရွင္သန္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည္ရဲ့
ေတာ္လွန္တဲ့သမိုုင္းဟာ ေခါင္းေဆာင္တခ်ဳိ႔၊ လူတခ်ဳိ႔ရဲ့ မတရားမႈ၊
လုုပ္ၾကံမႈေတြေၾကာင့္ သူတိုု႔ေတြနဲ႔ တပါတည္း နိဂုုံးခ်ဳပ္သင့္တယ္လိုု႔ေတာ့
ေကာက္ခ်က္မခ်သင့္ဘူးလိုု႔ ေျပာခ်င္တာပါပဲ။
က်ေနာ္တိုု႔ သမိုုင္းအဆက္ဆက္မွာ ေတာ္လွန္ေရးက
ေတာင္းဆိုုလိုု႔ ေပၚထြန္းလာတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ေနာက္လိုုက္ေတြ၊ အဖြဲ႔အစည္္းေတြ
ရွိတယ္။ သူတိုု႔ေတြနဲ႔အတူ ျပည္သူလူထုုဟာ အတူတကြ လက္တြဲလိုုက္ပါၾကတယ္။ ရပ္တည္ခ်က္ေတြ
လုုပ္ရပ္ေတြ မွားယြင္းခၽြတ္ေခ်ာ္လိုု႔ရွိရင္ သမုုိင္းနဲ႔ ျပည္သူဟာ မ်က္ႏွာမလိုုက္ပါဘူး။
အဲသည္လိုု လူ၊ ပုုဂၢဳိလ္၊ အဖြဲ႔အစည္းေတြကိုု ျပည္သူေတြကိုု္ယ္တုုိင္၊ ေနာက္လိုုက္ေတြ
ကိုုယ္တိုုင္က လက္တြဲျဖဳတ္ၾကတာပါပဲ။ အဲသည္အေျပာင္းအလဲမွာ ေခတ္ရဲ့ ေတာင္းဆိုုခ်က္အရပဲ
အစဥ္အလာရွိတဲ့ Institution ေတြရဲ့ ေတာ္လွန္ေသာ အလံေတာ္ကိုု က်ဆုုံးျခင္းမခံပဲ
မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြ၊ ေခါင္းေဆာင္သစ္ေတြဟာ လက္ဆင့္ကမ္း ဆက္လက္ ခ်ီတက္သယ္ေဆာင္ၾကတာလဲ အမွန္တရား
တခုုျဖစ္ပါတယ္။
အဲသည္လိုုသာ ဆိုုရင္ျဖင့္ က်ေနာ္တိုု႔တေတြ ဟိုုတုုနး္က
ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး stupid ေျပာခဲ့သလိုု weather မေကာင္းရင္ ျဖဳတ္လဲလိုုက္ ဆိုုတဲ့
သံသရာကေန ရုုန္းထြက္ႏိုုင္လိမ့္မယ္ ထင္တယ္။
Monday, January 30, 2012
the son of Col. Ba Htoo
ဗုိလ္မွဴးဗထူး၏သား ေရၾကည္အုိင္ စစ္ေၾကာေရးစခန္းတြင္ ကြယ္လြန္
မုိးမခအေထာက္ေတာ္ အမွတ္ ၀၀၂
ဇန္န၀ါရီ ၃၁၊ ၂၀၁၂
မုိးမခအေထာက္ေတာ္ အမွတ္ ၀၀၂
ဇန္န၀ါရီ ၃၁၊ ၂၀၁၂
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
ထား၀ယ္သုိ႔ေရာက္ရိွစဥ္ ေဒသခံတဦးထံမွ ရရိွသည့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
ပါ၀င္ေသာ ဓာတ္ပုံ (ဓာတ္ပုံမ်ား-ထား၀ယ္ျမိဳ ့ေတာ္/facebook)Facebook တြင္ အမ်ားစိတ္၀င္စားေနသည့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ တဲြရုိက္ထားသည့္ဓာတ္ပုံတြင္ ပါ၀င္သူ ေမာင္ျမင့္ထူးသည္ စစ္အရာရိွတဦးျဖစ္လာျပီး ရန္ကုန္ရိွ စစ္ေၾကာေရးစခန္းတခုတြင္ ေသဆုံးသြားခ့ဲသည္ဟု ဗုိလ္ႀကီးေဟာင္းေနမ်ဳိးဇင္၏ Facebook တြင္ ေရးထားသည္။
ဖမ္းဆီးစစ္ေၾကာခံရသည့္ အေၾကာင္းရင္းနွင့္ ေသဆုံးခ်ိန္ကုိ ေဖာ္ျပထားျခင္း မရိွေပ။
"ပံုမွာပါတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္နံေဘးက ေမာင္ျမင့္ထူးဟာ တပ္မေတာ္မွာ ဗိုလ္ၾကီးအဆင့္ထိ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ျပီး အာဏာရွင္ ဦးေန၀င္း လက္ထက္မွာ အာဏာရွင္ စနစ္ကို ဆန္႕က်င္ဖီဆန္တဲ့ အေဖတူသား ဗိုလ္မွဴးဗထူးရဲ႕ သား ဗိုလ္ၾကီးျမင့္ထူးဟာ ေရၾကည္အိုင္ ဖက္ဆစ္အက်ဥိးစခန္းထဲမွာပဲ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါတယ္" ဟု ဗုိလ္ႀကီးေဟာင္းေနမ်ဳိးဇင္က ေရးထားသည္။
"အဲဒီ သမိုင္းေတြကို ေနာက္လာေနာင္သားေတြ အတုယူသင့္ပါတယ္။ အေဖေရာ သားပါ ႏိုင္ငံအတြက္ အသက္စြန္႕ခဲ့ၾကတဲ့ ထား၀ယ္သားေတြ တကယ့္ မ်ဳိးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္ၾကီးေတြ အားလံုးကို အေလးအျမတ္ ဂုဏ္ျပဳလိုက္ပါတယ္" ဟု ၎က ဆက္လက္ ေရးသား ေဖာ္ျပထားသည္။
ဗုိလ္မွဴးဗထူး၏သား ေရၾကည္အုိင္တြင္ ကြယ္လြန္သည္ဟူေသာ အခ်က္အလက္နွင့္ ပတ္သက္ျပီး စစ္တပ္အတြင္းေရးမ်ားကုိ ဖြင့္ခ်ေနသည့္ "စည္းလုံးျခင္းရဲ႕အင္အား" အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာ http://photayokeking.blogspot.com/2009/03/blog-post_4306.html တြင္လည္း ေတြ႔ရသည္။
ေရၾကည္အိုင္သည္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရိွ နာမည္ေက်ာ္ စစ္ေၾကာေရးစခန္းတခုျဖစ္သည္။
ျပီးခ့ဲသည့္ ၁၀ စုႏွစ္မ်ားအတြင္း နုိင္ငံေရးသမားမ်ား အပါအ၀င္ ထိန္းသိမ္းခံရသူ အမ်ားအျပားကုိ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ဖဲြ႔က အထူး ႏွိပ္စက္ညွဥ္းပန္းရာတြင္ ထုိစခန္းကုိ အသုုံးျပဳၾကသည္။
ထုိစခန္းတြင္ စစ္ေၾကာခံရစဥ္ ဒုကၡိတျဖစ္သြားသူ၊ ေသဆုံးသူ အမ်ားအျပား ရိွေသာ္လည္း ထုိအေၾကာင္းအရာတုိ႔ကုိ စုံစမ္းေဖာ္ထုတ္ ဖြင့္ခ်မႈမ်ား မရိွေသးေပ။ထား၀ယ္သား တစ္ဦးက ဗုိလ္မွဴးဗထူး၏သား ပါ၀င္ေသာ ယင္းဓာတ္ပုံကုိ သိမ္းဆည္းထားျခင္း ျဖစ္ျပီး တနဂၤေနြေန႔က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ထား၀ယ္ျမိဳ႕သုိ႔ ေရာက္ရိွစဥ္ လက္ေဆာင္ေပးခ့ဲျခင္း ျဖစ္သည္။
အသက္ ၈၈ ႏွစ္အရြယ္ ထား၀ယ္သား ဦးရန္ရွင္း (၈၈)ႏွစ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား
သမိုင္း၀င္ပုံ လက္ေဆာင္ေပး
သမိုင္း၀င္ပုံ လက္ေဆာင္ေပး
Sim Card
ငါးေထာင္တန္ SIM ကဒ္ ေရာင္းခ်ႏိုင္ရန္ ေရႊျပည္တံခြန္ကုမၼဏီက ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္သြားမည္
by Yangon Press International
ဇန္န၀ါရီ ၃၀၊ ၂၀၁၂
by Yangon Press International
ဇန္န၀ါရီ ၃၀၊ ၂၀၁၂
ေရႊျပည္တံခြန္ကမၼဏီအေနျဖင္႔ ငါးေထာင္တန္ SIM ကဒ္ေရာင္းခ်ေပးႏိုင္ရန္ ဆက္လက္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္သြားမည္ျဖစ္ၾကာင္း ယေန႔ေန႔လည္ ထရိတ္ဒါးဟိုတယ္တြင္ က်င္းပေသာ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ထုတ္ျပန္ေျပာဆိုလိုက္သည္။
“ကၽြန္ေတာ္တို႔သတင္းထုတ္ျပန္ထားတဲ႔ အခ်က္အမွတ္ငါး မွာပါထားတဲ႔ အတိုင္းဆက္လုပ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္”ဟု ေရႊျပည္တံခြန္ ကုမၼဏီ၏ စီမံခ်က္ဒါရိုက္တာ ဦးရဲထြဋ္၀င္းက ေျပာသည္။
ယင္း ေရႊျပည္တံခြန္ကုမၸဏီ၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္ အမွတ္ STPG002 အမွတ္ ငါးတြင္ ေရႊျပည္တံခြန္မွ မူလကေပးခဲ႔သည္႔အတိုင္း လူတစ္ဦးမွတ္ပံုတင္တစ္ခုလွ်င္ SIM Card တစ္ခု (က်ပ္ ၅၀၀၀) ႏႈန္းျဖင္ ေရာင္းခ်ႏိုင္ရန္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ မူ၀ါဒႏွင္႔အညီ ေအာင္ျမင္ေအာင ္စီမံၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ေတာ႔မည္ ျဖစ္သည္ဟုပါရွိသည္။
ယမန္ေန႔က ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းက ပုဇြန္ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္ ဆက္သြယ္ေရး သင္တန္းေက်ာင္း၌ ျပဳလုပ္သည့္ စာနယ္ဇင္းရွင္းလင္းပြဲတြင္ ေရႊျပည္တံခြန္ကုမၸဏီကုိပါ ဖိတ္ၾကားၿပီး ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရး လုပ္ငန္းတာ၀န္ရွိသူတို႔က ၅၀၀၀ တန္ဖုန္းကိစၥမွာ ေလာေလာဆယ္တြင္ မျဖစ္ႏိုင္ေသးေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ထိုသို႔ေျပာၾကားအၿပီး ေနာက္တရက္အၾကာတြင္ ေရႊျပည္တံခြန္ကုမၸဏီက ယခုလို သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲျပဳလုပ္၍ ဆက္လက္ႀကိဳးစားသြားမည့္ အေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ အသိေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းက ငါးေထာင္တန္ဖုန္း မျဖစ္ႏိုင္ေသးသည့္အေၾကာင္းအခ်က္မ်ားကို ေျပာဆိုရာတြင္ ေရဒီယိုစခန္းမ်ား တည္ေဆာက္ရန္ အခ်ိန္ယူရျခင္း၊ စက္ပစၥည္းမ်ား လံုေလာက္စြာတပ္ဆင္ရျခင္းႏွင့္ ၿမိဳ႕တြင္းႏွင့္ အျခားၿမိဳ႕မ်ားသို႔ ဆက္သြယ္ရာတြင္ ပင္မေက်ာရိုးဆက္သြယ္မႈအတြက္ အခ်ိန္ယူတည္ေဆာက္ရျခင္းတို႔ေၾကာင့္ဟု အေၾကာင္းျပ ေျပာဆိုထားသည္ ကိုေတြ႕ရသည္။
ယင္းအခ်က္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေရႊျပည္တံခြန္ ကုမၸဏီမွ ဦးရဲထြဋ္၀င္းက “သူတို႔ရဲ႕နည္းပညာအရေတာ႔မသိပါဘူး ကၽြန္ေတာ္တို႔နည္းပညာအရေတာ႔ ေျခာက္လအတြင္းလုပ္ႏိုင္ပါတယ္”ဟု ထပ္မံေျပာၾကားသည္။
ငါးေထာင္တန္ မိုဘိုင္းဖုန္းအတြက္ အေမရိကန္နည္းပညာျဖစ္သည္႔ 3GPP Rel 7 နည္းပညာအား အသံုးျပဳသြားမည္ ျဖစ္၍ ေရႊျပည္တံခြန္ကုမၼဏီအေနႏွင့္ ျပည္ပျဖင္႔ အက်ိဳးတူ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ သြားမည္ဟု သိရသည္။
ေရႊျပည္တံခြန္ကုမၼဏီမွ ၀ါယာလက္နက္ေ၀ါ့ခ္ နည္းပညာရွင္ မစၥတာ ဟီလို ရြိဳင္း က “ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေနနဲ႔ တာ၀ါတိုင္ အၾကီးၾကီးေတြ တည္ေဆာက္ဖို႔မလိုအပ္ပါဘူး”ဟုဆိုသည္။
ငါးေထာင္တန္ မိုဘိုင္းဖုန္းအတြက္ လိုအပ္သည္႔တာ၀ါတိုင္အၾကီးမ်ားအစား ပိုမိုေပါ႔ပါးသည္႔ တာ၀ါတိုင္အေသးမ်ားကို သံုးစြဲသြားမည္ဟု ယေန႔ရွင္းလင္းပြဲတြင္ေျပာဆိုသည္။
ေရႊျပည္တံခြန္ကုမၼဏီအေနျဖင္႔ Second Mobile Network Operator အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ရန္ ျမန္မာ႔ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းသို႔ တင္ျပထားျပီး အစိုးရ၏ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈႏွင္႔ပါတ္သက္၍ ဦးရဲထြဋ္၀င္းက “ဒါကေတာ႔ MPT က ျပည္သူေတြကို ငါးေထာင္နဲ႔ ဖုန္းကိုင္ေစခ်င္တဲ႔ေစတနာ အေပၚမူတည္ပါတယ္”ဟုေျပာသည္။ ။
(Yangon Press International မွကူးယူေဖၚျပသည္။ )
--
Send email to - editors@moemaka.com to contact and contribute with MoEmAKa
MoeMaKa on Facebook Page from here (For Burma / Myanmar User)
MoeMaKa News & Media covering Burmese Community
PO Box 320-207, San Francisco, CA 94132-0207, USA.
http://MoeMaKa.Com - Burmese Language
http://MoeMaKa.Org - English Edition
http://MoeMaKa.Net - Audio & Video Archives
--
MoeMaKa News & Media covering Burmese Community
PO Box 320-207, San Francisco, CA 94132-0207, USA.
http://MoeMaKa.Com
To post to this group, send email to moemaka@googlegroups.com
To unsubscribe from this group, send email to
moemaka+unsubscribe@googlegroups.com
For more options, visit this group at
http://groups.google.com/group/moemaka?hl=en
No comments:
Post a Comment