၁၉၈၈ ေက်ာင္းသားစိတ္ဓါတ္နဲ ့ သန္းႏိူင္

ေနရာက ဖလူးစခန္း တဖက္ကမ္းက မက္ကိုကင္းရြာအစြန္က
ကရင့္တပ္မေတာ္ လက္ေအာက္ခံ မူဆလင္တပ္ဖြဲ ့ဝင္တဦးရဲ ့တဲငယ္ ။

အခ်ိန္ကာလက ၁၉၈၉ ေအးခ်မ္းလွတဲ့ ဒီဇင္ဘာ ၂၆ နံနက္ ေဝလီေဝလင္းစ

အေျခအေနကေတာ့ အာဏာရွင္စစ္တပ္သည္
၁၉၈၈ေက်ာင္းသားမ်ား လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး မလုပ္ႏိုင္ရန္ ႏွင့္
အျမစ္ျပတ္ ေျခမႈံးရန္ လူမ်ိဳးစုနယ္ေျမ အားလံုးကို နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ထိမ္းခ်ဳပ္ေရး စီမံခ်က္ကာလ


ေခ်ာင္းေရသည္ ၾကည္လင္ေနျပီး ေအာက္ေျခကို ရွင္းရွင္းၾကီးျမင္ေနရသည္ ။
နံနက္လင္းခါစ ေနစထြက္သည္ဆိုေသာ္လည္း အလင္းေရာင္ျပျပသာျမင္ရသည္ ။
ေနလံုးသည္ ေတာင္ ၂ လံုးၾကားက ေခ်ာင္းကုိတိုက္ရိုက္ အလင္းေရာင္မက်ႏိုင္ေသးပါ ။
ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ဆိုလွ်င္ ေရေငြ ့ျဖဴျဖဴ ျမဴမူန္မ်ား ေတြ ့ေနရေသးသည္ ။
ရႈလိုက္ေသာေလထဲမွာလဲ သစ္ပင္ သစ္ရြတ္ အနံ ့ႏွင့္အတူ တခ်က္တခ်က္ ပန္းရနံ ့မ်ားရပါသည္ ။
စစ္ေရဘူးထဲကေရကို လက္ခုတ္နဲ ့ေရခပ္ျပီး အာလုပ္က်င္းလိုက္ပါသည္ ။
ေျပာျပမတတ္ေသာ ေလးပင္သည္လား ဆိမ့္ေနတာလား မသိေသာ
ေရ၏အရသာသည္ ႏွတ္ခမ္းဖ်ားကို စိုစြပ္ျပီး အာေခါင္အဖ်ားအထိ ေရာက္သြားသည္ ။
ေအာ္ ျမန္မာျပည္က ထြက္ကုန္ေတြထဲက ေရေတာင္ အရသာရွိပါလားလို ့
တျခားႏိူင္ငံေတြ ေရာက္မွ တန္ဖိုးကိုနားလည္မိသည္ ။
ေသာင္ရင္းျမစ္ကို တခ်က္ၾကည့္ျပီး မိမိတို ့ရံုးရွိရာဖုက္ကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ လိုက္သည္ ။
မီးခိုးမႈေတြၾကားမွာ သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ရေသးပါ ။
အခုေလာက္ဆို စားဖိုဖုတ္ က ခ်က္ျပဳတ္ျပီးေလာက္ေရာေပါ့
ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္ေတြလည္း တညလံုးတာဝန္ယူထားတာဆိုေတာ့ ဆာၾကျပီေပါ့ ။

(အေျမာက္က်ည္ဆံ ဒဏ္ခံရန္ သစ္လံုးမ်ားေအာက္တြင္ ၁၀ေပ ပတ္လည္ အနက္ ၅ ေပ က်င္းတူးျပီး အိပ္သည့္
က်ည္ကြယ္မ်က္ကြယ္ကို ေခၚပါသည္ ။တခ်ိဳ ့က ဘန္ကာ ဟုလည္းေခၚပါသည္ )

ေနာက္မွ ခၽြတ္ခၽြတ္ အသံ ျခံဳၾကားမွ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုသန္းနိုုင္ ။
စစ္ေဘာင္းဘီရွည္ ဇစ္ကို ဆြဲရင္း ကားရား ကားရား ေတာထိုင္ရာက ကမန္းကတန္းျပန္လာပံုရပါသည္ ။
အားလံုး ႏိူးကုန္ၾကျပီလား ။ စခန္းျပန္မယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့ ရဲေဘာ္ေတြကို စိတ္ပူေနျပီ ။
ယိုင္နဲ ့နဲ ့ဝါးတဲ ထဲမွ ကိုေဇာ္ေဇာ္ (ကေနဒါ) ကိုေက်ာ္မင္းဦး ( သတင္းေပ်ာက္) ကိုေမာင္လွ (မဲေဆာက္)
ကိုေနမ်ိဳး ကိုေအးဝင္းတို ့တသိုက္ အိပ္ခ်င္မူးတူးႏွင့္ ထလာၾကပါသည္ ။
မရွိလို ့ထြက္ဝယ္တာ ေအးေအးေဆးေဆးေပါ့လို ့ ကိုေနမ်ိဳးက လည္ေခ်ာင္းကြဲသံျဖင့္ေျပာလိုက္သည္ ။
ကိုသန္းႏိူင္မ်က္ႏွာညိုညိုက ရဲကနဲ မဲသြားပါသည္ ။
ငါတို ့ဒီဘက္ကမ္းကို အေပ်ာ္လာတာမဟုတ္ဘူး ။
တိုက္ပြဲျဖစ္ေနတဲ့ စခန္းထဲမွာ ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္ေတြ ထမင္းဆာျပီ ။
ရိကၡာ တာဝန္ခံ ကိုေဇာ္ေဇာ္ အထုတ္ေတြ အဆင္သင့္လုပ္ ျပီးရင္ ထြက္မယ္ ။
ကိုသန္းႏိူင္က ကၽြန္ေတာ့နားကပ္လာျပီး တိုးတိုးေလးေျပာပါတယ္
“ကိုေဌးတင့္ ကၽြန္ေတာ္က အရမ္း စိတ္ပူတတ္တယ္ ။
သပိတ္မွာကထဲက အတူတူ ေသေဖၚေသဖက္လုပ္လာၾကတာ ဘာရယ္လို ့မဟုတ္ပါဘူး
သူတို ့အားလံုးအတြက္ စိတ္ပူလို ့ပါ ။
ကိုသန္းႏူိူင္ စိတ္ပူလြန္ျပီး အေမရိက ေရာက္ေတာ့ ႏွလံုးကို ျဖဳတ္လိုက္ျပီး စက္နဲ ့အစားထိုးရတယ္ေနာ္”
ကၽြန္ေတာ္လည္း ညကအရွိန္နဲ့ ့ေအာ္ဟုတ္လားဟု မူးေၾကာင္ေၾကာင္ အေျဖေပးတတ္တာ အခုထိထင္ပါတယ္ ။
ကိုေဇာ္ေဇာ္ကေတာ့ လူငယ္ျပီျပီ သြက္လက္ခ်က္ခ်ာပါတယ္ ။အခုထိပါဘဲ ။
ေနမ်ိဳးတေယာက္ အခုထိမူးေနတံုးဘဲလား မသိဘူးေနာ္ ။
ေမာင္လွကေတာ့ စကားနည္းတယ္ ။ အျမဲတန္းတခုခုက္ို ျငီမ္ျပီးစဥ္းစားေနတတ္တယ္ ။
အခုမ်ားေတာ့လဲ တကမာၻစီမဟုတ္ေသာ္လည္း
တႏိူင္ငံစီ ေဝးကုန္ၾကျပီေနာ္ ။
ေက်ာပိုးအိတ္ တလံုးစီနဲ ့ရိကၡာေတြထမ္းျပီး ေသာင္ရင္းျမစ္ဆီသို ့ခ်ီတက္ၾကပါတယ္ ။
ျမစ္နားနီးလာေတာ့ စစ္ယူနီေဖါင္း အခ်ိဳ ့ကို လမ္းေဘးေတြမွ ပစ္ထားတာ မသဲမကြဲ ျမင္ရပါတယ္ ။
ေရေတြလဲ လမ္းမွာစိုေနပါတယ္ ။ မေကာင္းတဲ့ အတိတ္နမိတ္ပါဘဲ ။
ကိုသန္းႏိူင္နဲ ့ကၽြန္ေတာ္က ေရစိုဝတ္ေတြကို ကိုင္ၾကည့္ရင္း စခန္းထဲမွာ တခုခုျဖစ္ေနျပီ။
ဒီဇင္ဘာလ ၂၅ ရက္ေန ့ည မွာ စခန္းတာဝန္ခံ ကရင္ေခါင္းေဆာင္ေတြ
ဝါေလ ဌါနခ်ဴပ္မွာ ျပန္စုျပီး ေယရႈခရစ္ေတာ္ေမြးေန ့က်င္းပေနၾကတယ္ ။

ျမန္မာအာဏာရွင္ စစ္တပ္ကေတာ့ အစြမ္းကုန္ယုတ္မာျပီ ထင္တယ္ ။
ကၽြန္ေတာ္တို ့အေျခအေနကို သံုးသပ္ျပီး ေခါင္းနပန္း ၾကီးသြားပါသည္ ။

စခန္းကို စြန္ ့ခြာၾကျပီလား ။ စခန္းက်ျပီ လား ။ ငါတို ့ဘာလုပ္ၾကမလဲ ။
တိုင္ပင္စရာမလိုဘဲ ရ ေယာက္ ေခါင္းျခင္းဆိုင္လိုက္ပါသည္ ။
ကိုသန္းႏူိင္က ကၽြႏ္ေတာ္ရသေလာက္ စခန္းထဲကို ခိုးဝင္မယ္
၄၅ဘို ့ပစၥတိုခ်ိတ္ထားေသာ ခါးဘက္ကို လက္ေထာက္ျပီး ေျပာလိုက္ပါသည္ ။
ေက်ာင္းသား ရဲေဘာ္ေတြရဲ ့အေျခအေနၾကည့္ဘို နဲ ့ကူညီဘို ့အသက္ေပးသင့္ရင္ ေပးရမယ္ ။
ဘယ္သူလိုက္မလဲ ဟုေမးပါသည္ ။

ကၽြန္ေတာ္လိုက္မယ္ ဆိုတဲ့အသံက ၆ ေယာက္စလံုး စကၠန္ ့မျခားဘဲ
တျပိဳင္ထဲ ထြက္လာပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္အပါအဝင္ စခန္းမွာေနစဥ္က တာဝန္ခြဲတဲ ့ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာ
ေနာက္က ပုန္းေနတတ္သူေတြပါ ညေန ထမင္းစားျပီး ေလေပါၾကရင္ နားေထာင္တတ္သူေတြပါ ။
စကားကို အပိုမေျပာဘဲ အလိုေျပာတတ္ၾကသူေတြပါ ။
အခုကာလမွာလို ျပည္ပမွာ ေခါင္းေဆာင္ေနရာလုသူေတြ ေရဒီယိုမွ ဖိုးေျပာခ်င္ေတြကို
ေခၚသြားခ်င္ပါသည္ ။

သူငယ္ခ်င္း ေက်ာင္းသားတပ္ဖြဲ ့ဝင္ေတြအတြက္ အသက္စြန္ ့ကူညီရန္ အဆင္သင့္ျဖစ္ၾကပါဘီ ။
ကၽြန္ေတာ္တို ့အားလံုး အပ္ိုပစၥည္းမ်ား သစ္ပင္ၾကီး တပင္ေအာက္တြင္ သစ္ခက္မ်ားႏွင့္ ဖံုးျပီးဖြက္လိုက္ပါသည္ ။

ေအေက ၄၇ တလက္စီ က်ည္ထိုး ။ လက္ပစ္ဗံုးမ်ားကို အလြယ္ပစ္ရန္ ရင္ပတ္မွာ တြယ္လိုက္ပါသည္ ။
အသက္ေတြကို ဝဝရႈလိုက္ၾကသည္ ။
က်ည္ဆံ ေသမင္းတမံဟာ အခ်ိန္မေရြး ရင္ဘတ္ထဲကို ဝင္မည့္
စခန္းထဲသို ့ ဝင္ၾကေတာ့မယ္ ။
အမွန္တရားနဲ ့ ဘုရားသၡင္ဟာ ငါတို ့ဘက္မွာရွိေနတယ့္ စိတ္နဲ ့
လမ္း လက္ဝဲ လက္်ာကို ကပ္ျပီး အသင့္အေနအထားျဖင့္ ေသာင္းရင္းျမစ္ဆီသို ့ခ်ီတက္ၾကပါတယ္ ။

ေတာငယ္ေလးတခုလံုး တိ္တ္ဆိပ္ေနမႈဟာ စစ္ဖိနပ္နင္းလိုက္ရင္ ျပန္ၾကားေနရပါတယ္ ။
ပူပင္ေနေသာ ႏွလံုးသားရဲ ့ေသြးခုန္ႏံူးသံကို နားထင္ေသြးေၾကာမ်ားမွတဆင့္
တဒံုးဒံုနဲ ့စစ္ဖိနပ္သံနဲ ့အညီ စည္းခ်က္ညီညီ ၾကားေနရပါသည္ ။


ေဌးတင့္
၆ ေမလ ၂၀၁၀

ဒုတိယပိုင္း

ေအးစက္ေနတဲ့ ေသနပ္ ဖိုင္ဘာအစိတ္အပိုင္းကို ပူပန္ေနစိတ္နဲ ့ တင္းတင္းဖိကိုင္ရင္း ပူေႏြးလာပါတယ္ ။
၁၉၈၈ စက္တင္ဘာလက စစ္အာဏာသိမ္းျပီး စစ္ရူးေတြအမိန္ ့ကို ေအာက္ေျခကရဲေဘာ္ေလးေတြက ေသနပ္ေတြနဲ ့ ေက်ာင္းသားျပည္သူေတြကို ပစ္သတ္ခဲ့ပါတယ္ ။ ေက်ာင္းသားေတြ အုပ္စုလိုက္ လူမ်ိဳးစုေတြဆီမွာ လက္နက္ေတာင္းဖို ့သြားခဲ့ၾကပါတယ္
ေသနပ္ဆိုတာ လူသတ္လက္နက္ပါ ။ ထက္ေနတဲ့ ဒါးေတာင္ မကိုင္တတ္ရင္ မိ္မိလက္ကို လွီးမိပါတယ္ ။ ေသနပ္မကိုင္တတ္ရင္ အႏၱရာယ္ရွိပါတယ္ ။
ထိုအတူ ေသနပ္ကိုင္ထားသူရဲ ့ ဦးေႏွာက္ထဲမွာ အမ်ားစုအတြက္ ျပည္သူ ့လံုျခံဳေရးအတြက္ ခံယူခ်က္မရွိရင္လဲ
သူခိုးထက္နဲနဲသာသူ ဒါးျပ အဆင့္ပါဘဲ ။ ဒီကေန ့ျမန္မာျပည္ထဲက ေနျပည္ေတာ္လက္ေအာက္ခံ လက္နက္ကိုင္သူေတြ အားလံုးဟာ
၉၆၂ ခုႏွစ္က စျပီး ျပည္သူ ့အာဏာ လုယူခဲ့လို ့ သူခိုး ဒါးျမ အဆင့္ပါ။ ဆိုရွယ္လစ္ကို နားမလည္ဘဲ ဖုတ္ပူမီးတိုက္ သင္တန္းေတြနဲ ့ ရိုက္ထဲ့ေပမဲ့ လဲ ၁၉၈၇ မွာ ျမန္မာျပည္ဟာ အဆင္းရဲဆံုး အဆင့္ကိုေရာက္သြားပါတယ္ ။
သူခိုး ဒါးျပ ပီပီ ျဖစ္လာတဲ့ျပသနာေတြကိုလည္း သူခိုးနည္းနဲ ့ဖံုးဖိ လိမ္ညာခဲ့ ၾကတဲ့အဆံုး ၁၉၈၈ က အမွန္တရားဘက္ေတာ္သား ေက်ာင္းသားက စျပီးေတာ္လွန္လို ့နာမည္ခံ မဆလၾကီး ျပဳတ္ခဲ့ပါတယ္ ။
သူခိုး ဂ်ပိုး လူသတ္သမား ဒါးျမ ဇာတိရုပ္က ဆိုရွယ္လစ္နဲ ့အုပ္ထားတာ ဘြားကနဲ
၁၉၈၈ က ၁၈ စက္တင္ဘာလမွာ ေပၚသြားပါတယ္ ။
အခုေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမထဲမွာ သင္တန္းျပီးတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ လက္နက္ကိုယ္စီနဲ ့ တိုက္ပြဲဝင္ၾကျပီ ။

ေအေက ၄၇ ေသနပ္မွတဆင့္ ဥကၠဌၾကီး ေစာေမာ္ရယ္(၁၉၈၈ ၁၉၈၉ NDF) ၏အသံမ်ား နားထဲ စီး ဝင္လာ ပါသည္ ။
အဲဒီ၁၉၈၈ ေအာက္တိုဘာလမွာတံုးက ကၽြန္ေတာ္က ေဟြေစတီ စခန္းေကာ္မတီ
လုပ္ငန္း စစ္ေဆးေရး အတြင္းေရးမႈး တာဝန္ယူေနတဲ့အခ်ိန္ပါ ။
၁၉၈၈ လူထုအံုၾကြေတာင္းဆိုမႈကေန ၾကားျဖတ္အစိုးရဖြဲ ့စည္းေနတံုး စစ္တပ္ကအာဏာသိမ္းလို ့
လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးနဲ ့အျပီးတိုက္ပြဲဝင္ေနတာ ေႏွးေနတယ္ သံုးသပ္မိပါတယ္ ။
ီ ဦးေစာေမာ္ရယ္ ေလွနဲ ေရာက္လာကာ ကၽြန္ေတာ့ ဝါးတဲကို လာျပီးေက်ာင္းသားေတြ ရွာစားတာ ကင္းလိပ္ေခ်ာနဲ ့ပုတ္သင္ညိဳေတြကုန္ျပီၾကားတယ္ ။ လိုက္ခဲ့ၾက ငွက္ပစ္ထြက္မယ္ ။
ကိုဂဏန္း ကိုတင္ဝင္းေအာင္ ကိုသိန္းႏိူင္ ကိုေဇာ္လင္း(မကသ) ကိုဂါမဏိ(လက္ေဝွ ့) ကို မႏၱေလးတို ့ကမ်က္စိမိွတ္ျပပါတယ္ လိုက္သြားတဲ့ ။
ကိုဆန္နီ (အေထြေထြအတြင္းေရးမႈး) ရစ္ခ်ပ္ေဌးရယ္(ဥကၠဌေက်ာင္းသားစခန္း) တို ့လည္းေနာက္က ပါလာသည္

အန္ဒီအက္ဖ္ ဥကၠဌ ေလွကိုစုန္စီးျပီး ငွက္ေပါသည့္ ေတာထဲေရာက္ေတာ့
လူနဲတာနဲ ့ ရင္ထဲက ေအာင့္ထားတာေတြ ေမးမိပါတယ္ ။
စခန္းမွာေနတံုးက ဦးျပည္မရွိရင္ တက်ီက်ီနဲ ့ ေက်ာင္းသားေတြ ေျပာေနၾကတဲ့
အဘတို ့လူမ်ိဳးစုတပ္ေပါင္းစုက ေရဒီယိုကေနျပီး ေက်ညာခဲ့တယ္ ။
ျပည္တြင္းက ေက်ာင္းသားေတြကို လိုအပ္တာေတြအကူအညီေပးဖို ့ဆံုးျဖတ္ထားတယ္ဆို ။

အခု လက္ေတြ ့မွာ ငပိေတာင္ နပ္မမွန္ျဖစ္ေနျပီ ။ လက္နက္ဆိုတာ အေဝးၾကီးလဲ ။
ကၽြန္ေတာ္ လူထုလြတ္ေျမာက္ေရး ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္ေရးအတြက္ အားမနာေတာ့ပါ ။
စခန္းထဲမွာ နားပူနဆာ အျမဲလုပ္ခံေေနရတဲ့ ကိစၥေမးပါေတာ့တယ္ ။

ဦးေစာေမာ္ရယ္က ခပ္ျပံဳျပံဳး ရင့္က်က္ ေလသံေအးေအးနဲ ့
ခင္ဗ်ားတို ့ေက်ာင္းသားေတြ လက္နက္လိုခ်င္တာ နားလည္ပါတယ္ ။
ခင္ဗ်ားတို ့ေက်ာင္းသား ေတာ္လွန္ေရးကို အခုမွ စတင္ျပင္ဆင္ေနတာပါ ။

ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ထဲက မရိုးမရြျဖစ္သြားပါတယ္ ။
နယ္စပ္မွာ စခန္းေတြ အခိုင္အမာေဆာက္ ကားေတြ လက္နက္ေတြ အမ်ားၾကီးနဲ ့
ငါတို ့က ငပိေတာင္ နပ္မမွန္တဲ့ ဘဝ မို ့
အဂ္လိပ္ လက္ေအာက္လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲဝင္စဥ္က စလာတဲ့ သမိုင္းကို ခ်န္ထားျပီး
ဒါဆိုရင္ အဘတို ့ဘယ္လို စိတ္ဓါတ္နဲ ့တည္ေဆာက္လာတာလဲဟု ငတ္ငတ္နဲ ့ ရြ ဲ ့ျပီးေမးလိုက္ပါသည္ ။

ေမာင္ရင္ေလးတို ့ ေက်ာင္းသားေတြကို ရွင္းျပဖို ့ေစာင့္ေနတာၾကာပါျပီ ။
ဘယ္သူမွ ဒီေမးခြန္းမေမးလို ့ေစာင့္ေနတာပါ ။
ဦးေစာေမာရယ္က သစ္ပင္ဖ်ားကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ပါတယ္ ။
အသက္ကို ျပင္းျပင္းရႈရင္းက သူ ့မ်က္လံုးေတြဟာ တစတစနဲ ့ ရီေဝလာပါတယ္ ။

က်ဳပ္တို ့ပိုင္တဲ့ ေျမကို က်ဳပ္တို ့လူမ်ိဳးေတြ စည္းလံုးညီညြတ္စြာ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ဖို ့ၾကိဳးစားခဲ့တယ္ ။
ပင္လံုစာခ်ဳပ္ထဲမွာ ကရင္နီ လက္မွတ္မထိုးပါဘူး ။
ရလာတဲ့ အက်ိဳးဆက္က ျပည္မၾကီးက စစ္တပ္ေတြ
၁၉၄၈က စျပီး အၾကိမ္ၾကိမ္ စစ္ဆင္ခဲ့ တာပါ ။
On August 9th 1948 at 04:00, the AFPFL military police attacked the headquarters of
the Karenni National Organization in Myaleh Daw.
On August 17, 1948 the United Karenni States Independent Army (UKSIA) was formed.
On August 19, 1948 the Karen National Defense Organization occupied Mawchi.
On December 29, 1948 the Kalaw-based Burmese troops attacked Loikaw.
On February 9, 1949 Saw Maw Reh,
a guard commander of Sawpja Saw Shwe was arrested by Burmese troops.

ဘတျပန္ က်ားတျပန္ ကရင္နီလြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲေတြနဲ ့အတူ
ၾကိဳးပန္းေနတံုး
၁၉၆၂မွာ ဗိုလ္ေနဝင္း အာဏာသိမ္းလိုက္တယ္ ။
ကၽြန္ေတာ္တို ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကုန္သြားပါတယ္ ။
တိုင္းရင္းသားေတြ တိုးတက္မႈ အတြက္ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ပိုင္ခြင့္ေလးရွိဘို ့ပါ ။

On July 5, 1963 the KNPP sent a letter, signed by Saw Maw Reh,
responding to the Burmese peace announcement.
On August 28, 1963 the Karen National Union,
New Mon State Party and KNPP jointly sent a letter to the Burmese regime
as a three-coalition party asking for a joint meeting to negotiate peace.
On October 4, 1963 leaders of the three parties arrived in Rangoon for
peace negotiation with the Burmese regime. However,
negotiation was collapsed and
the Burmese troops pushed three parties’ leaders back into the jungle.
In December 1964 Saw Maw Reh was elected to be the seventh KNPP chairman.
In 1976 the PNDF was renamed the National Democratic Front.
KNPP was a member of it and later withdrew from the NDF in 1996.

ေသခ်ာတာက အဲဒီတံုးက ကရင္နီသမိုင္းကို တိတိက်က်မေလ့လာခဲ့ဘူးပါဘူး။
ကရင္နီမွာ ေနခဲ့စဥ္က ၾကားခဲ့သည္မ်ားကို ျပန္ေရးတာပါ ။ မွားခဲ့ရင္ နားလည္မႈေပးပါ။
သမိုင္းအမွန္ အစစ္အမွန္က
http://www.karennihomeland.com/ArticleArticle.php?ContentID=55 မွာေရးထားပါတယ္
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုေဇာ္ေလး ၊ သမိုင္းမွန္ကို လမ္းညြန္ေပးလို ့

ေအးခ်မ္းျပီး ေဖၚေရြရိုးသားတဲ့ ကရင္နီျပည္ကို
မေသခင္ေလာက္ေတာ့ ျပန္လည္ခ်င္ပါေသးတယ္ ။
ဆရာေရမင္ထူး ဆရာဖုန္းႏိုင္ မိသားစုတို ့ေျပာခဲ့ဘူးပါတယ္
ေက်ာင္းသားေလးေတြ ကရင္နီကို ျပန္လာလည္ပါအံုးတဲ့ ။


ကၽြန္ေတာ္တို့ ့ကေတာင္ေပၚမွာေနၾကတာ ။
ေတာင္ေပၚရဲ ့သဘာဝ ေရေျမေတာ ေတာင္ေတြကို နားမလည္ဘဲ
ေျမျပန္ ့ကလူေတြက အာဏာရူးေတြ ဘယ္လိုအုပ္ခ်ဳပ္မလဲ ။

ကၽြန္ေတာ္တို ့ ဘိုးဘြားပိုင္ သယံဇာတေတြ ပ်က္စီးေတာ့မွာလို ့ျမင္မိတယ္ ။
ျမန္မာျပည္မက ႏိူင္ငံေရးသမားေတြနဲ ့ ေနဝင္း စစ္တပ္ဟာ တေန ့ၾကရင္
ကယားျပည္နယ္(ကရင္နီႏိူင္ငံ) ကို က်ဴးေက်ာ္ျပီး လူထုကို ႏွိပ္စက္လာႏိုင္တယ္ ။

ကရင္နီလူထုကို ျပည္မနဲ ့ေဝးရာမွာ ေနျပီး အင္အားစုျပည့္စံုတဲ့ တခ်ိန္မွာ သီးျခားလြတ္လပ္ေသာ
ကရင္နီႏိုင္ငံထူေထာင္မယ္ဆိုတဲ့စိတ္ တခုထဲနဲ ့နယ္စပ္ဘက္က ေတာထဲကိုထြက္လာခဲ့တာပါ ။

ေက်ာင္းသားေတြ ေတာထဲေရာက္ေတာ့ ေနစရာ စားစာေတြနဲ ့ပါ ။
ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမဆိုတာ တည္းခိုခန္း မွာေနသလိုေတာ့ ဘယ္ျပည့္စံုပါ မလဲ ။

ကၽြန္ေတာ့ လူတခ်ိဳ ့ ေတာထဲကို စေျပာင္းေတာ့ ၂ ေပေလာက္ရွိတဲ့ ဓါးမၾကီးတေခ်ာင္းဘဲ ပါလာပါတယ္ ။

စစ္တပ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ကို ေတာခိုတယ္လို ့ ေနာက္ကလိုက္ျပီး သမုတ္တာ ေနာက္မွသိပါတယ္ ။

ဓါးမၾကီးတေခ်ာင္းနဲ ့ ေတာ္လွန္ေရး စလုပ္ဖို ့တိုက္တြန္းခဲ့သူ ဦးေစာေမာ္ရယ္ က
၁၉၈၈မွာ လူ လက္နက္ကိုင္ ၃ေသာင္းေက်ာ္ပါဝင္တဲ့
NDF ကိုဦးေဆာင္ေနတဲ့ ဥကၠဌ ေနရာမွာ တာဝန္ယူေန တံုးေလ ။
ကၽြန္ေတာ္စိတ္ဝင္စားသလို စာဖတ္သူမ်ားနဲ ့ေနာက္လူငယ္ေတြလည္း စိတ္ဝင္စားမယ္ထင္ပါသည္ ။

ကရင္နီ ေတြေခ်ာင္းေဘးမွာ တဲေဆာက္ တဝမ္းစာ ေတာင္ယာခုတ္ျပီး ရိကၡာစျပီးစုပါတယ္ ။
အခ်ိန္ရရင္ ရြာေတြဝင္ျပီး ျမန္မာ ရဲ စစ္တပ္နဲ ့ျပတ္ႆနာျဖစ္ျပီး ရြာမွာေနလို ့မရသူေတြကို ေခၚလာျပီးလူစုၾကတယ္ ။
သိုင္းသင္ၾကတယ္ ။ ေနာက္ေတာ့ ရဲကင္းစခန္း ငယ္ငယ္ေလးေတြကို ဓါးမေတြနဲ ့တက္ခုတ္ျပီး ေသနပ္လုၾကပါတယ္တဲ့ ။
ကရင္နီက လြတ္လပ္ေရးလိုခ်င္သူေတြ ၾကိးစားခဲ့သူေတြသမိုင္း

တိုင္တရာကို ခ်ိန္သားကိုက္ရင္ ယင္ေကာင္ေတာင္ မလြဲတဲ့ ရိုင္ဖယ္ေခတ္ကပါတဲ့ ။

ဒီလိုနဲ ့တစတစနဲ ့ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲ သက္တမ္းရွည္လာပါတယ္ဟုေျပာပါသည္ ။

ေက်ာင္းသားေတြ ဦးေဆာင္မႈေနာက္မွာ လူထုရွိရင္ ေတာ္လွန္ေရးဟာ ခဏပါဘဲလို ့ေျပာခဲ့ပါတယ္ ။

ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ အဆင္သင့္ပါဘဲ ။
လူမ်ိဳးစု ေက်ာေပၚကနင္းျပီး ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ၾက ဟုေျပာပါသည္ ။
ေက်ာင္းသားနဲ ့ျပည္သူ အေစးမကပ္ေအာင္ ေထာက္လွန္းေရးကလဲ နည္းမ်ိဳးစုံ သံုးခဲ့တာ အခုထိဘဲ ။

(တခ်ိဳ ့ေက်ာင္းသားေတြ တကယ္ယုတ္မာျပီး လုပ္ခဲ့ပါသည္ ။
၁၉၈၈ကို ေဝေလေလ အဖြဲ ့ထဲမွာပါလာျပီး ဇြဲမရွိဘဲ
ၾကိဳဆိုေရးစခန္းမွ ျပန္ကာ ျမက္ခင္းသစ္ စာေစာင္ထုတ္ျပီး
အဝီစိမွာ ဂ်ိဳးကပ္ေအာင္ ေစာ္ကားျပီးေရးၾကပါတယ္
အခုလည္း အီးေမးအုပ္စုေတြထဲဝင္လာျပီး သတ္သွ်ိဳစာေတြ ေရးေနတံုးပါ ။ )

ကၽြန္ေတာ္ နားလည္သေဘာေပါက္သြားပါသည္ ။
တခါတည္း ရစ္ခ်က္နဲ ့ဆန္နီကို ေခၚျပီး ေက်ာင္းသားမ်ား စစ္သင္တန္းကိစၥမ်ား
လက္နက္ဝယ္ယူဖို ့သစ္ေရာင္းရန္ စသည္တို ့ကို ေဆြးေႏြးခြင့္ေတာင္းျဖစ္ပါသည္ ။

ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမ တည္တန္ ့ခိုင္မာေနသမွ်
ေက်ာင္းသားေတာ္လွန္ေရးၾကီးထြားလာေရး မူျဖစ္ပါတယ္။

(၃၀၃ တပ္နာမည္ မရခင္ကပင္ ကရင္နီက ေက်ာင္းသားေတြ
စစ္သင္တန္းမ်ားျပီးကာ နယ္ေျမ လံုျခံဳေရး တြဲျပီးယူခဲ့ပါသည္ ။
သံလြင္ျမစ္ကမ္းပါးေတြမွာ ခံစစ္စခန္းေတြ ေနရာခ်ခဲ့ပါသည္ ။
ေတာင္ေပၚက လက္ေထာင္းဆန္ၾကမ္းနီနီေစးေစး နဲ ့
လက္ၾကိတ္ေျမပဲဆီကေတာ့ ေပါင္မုန္ ့ေထာပတ္နဲ ့မလဲႏိူင္ပါ ။
ပဲပုတ္ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ အေျခာက္က မီးဖုတ္ရင္
KFC ၾကက္ေက်ာ္ေတာင္ ေနာက္ဆုတ္ရမယ္ေနာ့္

၁၉၈၈ ႏိူဝင္ဘာ မွာ ျပည္တြင္းကို ယူဂ်ီေတြ စဝင္ၾကပါျပီ။
ကယားျပည္နယ္ထဲမွာ ေက်ာင္းသားပါတဲ့ တိုက္ပြဲငယ္ေတြ စေနျပီျဖစ္ပါသည္၊
ေရေက်ာ္မွာေခါင္းေဆာင္ေတြ စကားႏိုင္လု စကားမ်ားလို ့ေကာင္းေန ပါေသးသည္ ။
(အေသးစိတ္ေရးပါမယ္)

ကၽြႏ္ေတာ္ မယ္နပေလာ လူမ်ိဳးစု စစ္ဆင္ေရးရံုးတြင္
ဦးခိုင္စိုးႏီုင္ေအာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေမာင္ (ေကအန္ယူ)နဲ ့လက္နက္ ကိစၥမ်ား ညိွႏႈင္းျပီး
ကရင္နီျပည္ ေက်ာင္းသား စခန္းသို ့ျပန္ခဲ့ပါသည္ ။
ဒီဇင္ဘာလ ေရွ ့တန္းက အျပန္ မယ္နပေလာမွာ သင္တန္းတက္ျပီး
ျပည္တြင္း လႈပ္ရွားမႈနဲ ့နယ္စပ္ စစ္ဆင္ေရး အတြက္
ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ဌါနခ်ဳပ္စစ္ေရးေကာ္မီတီကို ဝင္ေရာက္တာဝန္ယူရပါသည္ ။

စစ္အာဏာရွင္ စစ္တပ္ေတြ ကရင္နယ္ေျမကို စစ္ဆင္ေသာအခါ
ကရင္ျပည္နယ္ ကာကြယ္ေရးမလုပ္ႏိုင္ဟု တခ်ိဳ ့ကေအာ္ကာ
အေနအစား ေခ်ာင္သည့္ ဘုရားသံုးဆူ မဲေဆာက္ မဲေအာင္ေဆာင္ တက္ေျပးသူမ်ားရွိ ဘူးပါတယ္ ။

တပ္ရင္း ၂၀၆ မွ ကိုသန္းႏိုင္တပ္ခြဲ (၁) နဲ ့ ကိုမ်ိဳးခ်စ္ တပ္ခြဲ (၄) က
ကရင္နယ္ေျမ ခုခံစစ္အတြက္ ဖလူးတြင္တာဝန္တြဲယူမည္ဟု အေၾကာင္းၾကားပါသည္ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ဝမ္ခစစ္ေျမျပင္မွာလည္း ေက်ာင္းသားတပ္ရင္း ၂၁၁ ( မူလဖြဲ ့စည္းပံုက၂၀၁ ဟုသတ္မွတ္ပါသည္ )
က တာဝန္ယူျပီး ကရင့္တပ္မေတာ္ႏွင့္ အတူတိုက္ပြဲ ဝင္ေနပါသည္။
ဘုရားသံုးဆူမွ ေက်ာင္းသားတပ္ကလဲ တပ္ခြဲမႈး ကိုေက်ာ္သက္တို ့ဦးေဆာင္ျပီး စစ္ကူလိုက္လာပါတယ္ ။



ျပန္စဥ္းစားမိလွ်င္ ပါဝင္ခဲ့သူမ်ားကိုယ္စား ၾကက္သီးမ်ား ထေအာင္ ဂုဏ္ယူမိပါသည္ ။
လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ရန္ ေတာထဲဝင္ခဲ့သူ ေက်ာင္းသားေခါင္ေဆာင္တခ်ိဳ ့
ငလွ်င္လႈပ္သလို ျဖစ္ေနေသာ ခံစစ္စစ္ေျမျပင္ကို ေၾကာက္ၾကပါျပီ။
အဆိုေတာ္ ကို မြန္းေအာင္ကေတာ့ ဗံုးသံေတြ ပိြဳင္ ့ဖိုက္သံ ေတြ
နားေထာင္ရင္း သီခ်င္း အသစ္ေတြေရးသြားပါသည္ ။



အေတြးလြန္သြားျပီး ခလုပ္တိုက္ကာ လဲမလို ျဖစ္သြားပါသည္ ။

ေသေသခ်ာခ်ာ မျမင္လို ့ သဲသဲကြဲကြဲ ျမင္ေအာင္ ငံု ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့
သဲေရာထားတဲ့ ေျမျပင္ဟာ ေသြးေတြ ပက္ထားသလိုပါဘဲ ။

တိုက္မိတဲ့ ခလုပ္ၾကီးက စစ္ေဘာင္းဘီနဲ ့စစ္ဖိနပ္ၾကီးပါလား ။

ေျခေထာက္နဲ ့ကန္လိုက္ေတာ့ စစ္ဖိနပ္စီးထားတဲ့ ေျချပတ္ၾကီးပါလား ။

ဖလူးက ဆုတ္ခြာေျပးရင္း ျပတ္က်န္ခဲ့တဲ့ ပိုင္ရွင္မဲ့ ေျခေထာက္ျပတ္ၾကီးပါလား ။

ေသြးေတြ အလံုးလံုးနဲ ့ပိုင္ရွင္က စြန္ ့ခဲ့ျပီေနာ္ ။

ပိုင္ရွင္က ကရင္တပ္က ရဲေဘာ္လား ေက်ာင္းသားတပ္က ေက်ာင္းသားလား

ေလွ်ာက္ေနတဲ့ ေျခလွမ္းေတြ
သူငယ္ခ်င္းေက်ာင္းသားေတြ အတြက္
ရင္ႏွစ္ျခမ္း ဗ်န္းဗ်န္း ကြဲပါေစ
ဘယ္ကလာ မွန္းမသိတဲ့ ေသမင္းကို
မင္းလားကြေသမင္း
ဒူးမေထာက္နဲ ့ လက္မေျမာက္နဲ ့သူငယ္ခ်င္း

ထိတ္တိုက္လဲရင္ဆိုင္ဘူးတယ္
လွံစြပ္ခ်င္းလဲထိုးဘူးတယ္
သူေသ ကိုယ္ရွင္လဲ ပစ္ဘူးတယ္
မေၾကာက္တတ္တဲ့ အင္အားကို
ျပည္သူ ့ဆီကရထားတာ


ေဌးတင့္
နယ္သာလန္





တတိယပိုင္း
ရင္ခံုသံဟာ ေက်ာက္မီးေသြး ရထားေခါင္းတြဲကဲ့သို ့ခႏာၱကိုယ္ကို ေမာင္းေစခဲ့ပါတယ္ ။
ေသာင္ရင္းျမစ္ကမ္းပါး ၁၀မီတာေက်ာ္ ကို သူငယ္ခ်င္း ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္
ႏွလံုးသားေလးထဲက ပူပင္ေနေသာ စိတ္ေတြက တြန္းပို ့ေပးလိုက္ပါသည္ ။
ဘယ္လို ေရာက္သြားမွန္းမသိဘူး ။
ခပ္ေဝးေဝးတံုးက ျမဴႏွင္းေတြလို ့ ျမင္ေနရခဲ့တဲ့ ေလေငြ ့ထုၾကီးဟာ
အနီးေရာက္မွ ျမင္ရတာက ဖုန္မႈံ ့ တပ္ေပါင္းစုၾကီးျဖစ္ေနပါတယ္ ။
ေျမျပင္က ပ်ံတက္လာတဲ့ ျပည္သူ ့သစၥာ ေသြးမႈံေတြရယ္
နအဖက တညလံုး ပစ္လိုက္ခဲ့တဲ့ ၁၂၀ မမ က်ည္ေငြ ့ေတြရယ္
တရားတဲ့ ခံစစ္ပြဲကို ဆင္ႏြဲေနတဲ့ ေျမျပင္က ေျမမံႈေတြရယ္
ေသာင္ရင္းျမစ္က အျပစ္မဲ့တဲ့ ေရမံႈေတြရယ္ ဟာ
နံနက္ခင္း မိန္းမပ်ိဳရဲ ့အလွသစၥာ တရားကို ျငိမ္သက္စြာ ပကတိေဖၚက်ဴးေနျပတယ္ ။

ေရစပ္ကို စစ္ဖိနပ္စီးထားတဲ့ ေျခေထာက္ကို လွမ္းေတာ့မယ္ ဆိုလိုက္တာနဲ ့
အားလံုးရဲ ့ေခါင္းေတြဟာ တဦးကို တဦး ၾကည့္လိုက္ၾကျပီး
ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာကို အသံတိတ္ေမးလိုက္ၾကတယ္ ။
ေနာက္ဆံုးႏွတ္ဆက္ တဲ့အေနနဲ ့ စစ္ဦးထုတ္ေရွ ့ကအျပားေလး ေတြ ညိမ့္ျပၾကတယ္ ။
ေအးျမေနတဲ့ ေရထဲကို ဆင္းလိုက္ျခင္းဟာ ျမန္မာျပည္ထဲကို စတင္ဝင္ေရာက္တဲ့ သေက္တပါ ။
တနည္းအားျဖင့္ နအဖ စစ္အာဏာရူးေတြ သိမ္းပိုက္လိုက္တဲ့ နယ္ေျမ ။
ကၽြန္ေတာ္တို ့အတြက္ကေတာ့ ရန္သူ ့က အားလံုးအသက္ကို ေခၽြေတာ့မဲ့
သတ္ကြင္းတခုအျဖစ္ တညအတြင္း ေျပာင္းသြားခဲ့ပါသည္ ။
မေန ့ညကအထိေတာ့ လြတ္ေျမာက္ရာနယ္ေျမ ။
အခုမနက္မွာေတာ့ ရန္သူ ့နယ္ေျမပါ ။
ခဲတပစ္စာအေဝး က်ဥ္းေနတဲ့ သိမ္လွီေနတဲ့ ျမစ္ေနရာက စကူးပါျပီ ။
ေဆာင္းတြင္းဆိုေတာ့ ေရကေအးျမျပီး တိမ္ေနပါသည္
ဒူးဆစ္ အထိ ေအးျပီး က်င္တက္သြားပါသည္ ။
တခါတရံ ကၽြန္ေတာ္တို ့က ငယ္ပါေခ်ာင္းလို ့စေနာက္ေခၚၾကပါသည္ ။
ခါးေအာက္အထိ ေရေအာက္ေရာက္ရင္
ေအးလြန္းလို ့ ငယ္ပါေလးကက်ံဳ ့ျပီး အထဲကို ေျပးဝင္လို ့အတြဲေလးကို ၾကိဳးခ်ည္ျပီးမွ ဆင္းရပါတယ္။
ရွမ္းျပည္ ေဆာင္းတြင္းမွာ ေရဆင္းခ်ိဳးသူေတြ နားလည္ပါတယ္။
မိုးတြင္းတံုးက တေဝါေဝါနဲ ့ သစ္လံုးေတြ ဆင္ေတြကို ဆြဲခ်ဘူးတာ
သူနဲ ့မဆိုင္ေတာ့တဲ့ နာဂစ္သင္တန္းက
အပ်ိဳမေလးေတြလိုဘဲ ျငိမ္သက္စြာ အသံတိတ္ေနတယ္ ။
ရင္ထဲကအပူေတြဟာ ေအးျမတဲ့ေရ မြန္းၾကပ္ေနတဲ့ ယမ္းေငြ ့ေတြေၾကာင္ ေတာင့္ေတာင့္ၾကီးျဖစ္ေစခဲ့တယ္။

ေရထဲကို စနစ္တက် တဦးကိုတဦး ကာပစ္ အေနအထားနဲ ့ ျဖတ္ကူးၾကပါတယ္ ။
ျမစ္ကိုေက်ာ္ျပီး ကမ္းပါးကိုေရာက္ပါျပီ ။
တဦးျခင္း သတိၾကီးစြာနဲ ့သဲေျမကတဆင့္ ကမ္းပါးေပၚကို တဆင့္တက္ လိုက္ပါတယ္ ။
ေျမျပင္တခုလံုးဟာ ယမ္းေငြ ့ေတြၾကားမွာ ထိတ္လန္ ့ တံုလႈပ္ဖြယ္ေကာင္းေအာင္ ျငိမ္သက္ေနပါတယ္ ။

ညင္သာတဲ့ လႈပ္ရွားသံေလး နားထဲကို ရိပ္ကနဲ ဝင္လာပါတယ္ ။
အသံၾကားရာကို ေသနပ္ေျပာင္းနဲ ့ထိုးခ်ိန္လိုက္ပါတယ္ ။
ေဆးတပိုင္းသုတ္ထားတဲ့ ေလွဖက္ကပါ ။

ေလးငါးလွမ္း ေလွ်က္ျပီး ေလွေအာက္ကို ငံု ့ၾကည္လိုက္ေတာ့ ကရင္တပ္က ရဲေဘာ္ လူငယ္ ။
ဘာလုပ္ေနတာလဲ ေမးလိုက္ေတာ့ မနက္ထမင္းခ်က္ တာဝန္က်လို ့ ေရဆင္းခတ္တာ
လက္နက္ၾကီးေတြ မိုးရြာသလိုက်တာနဲ ့ဝင္ပံုးေနရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတာပါတဲ့ ။
လူၾကီး(ဖထီး)ကို ျပန္မေျပာနဲ ့ေနာ္တဲ့ ။
ျပည္သူျပည္သားေတြရဲ ့ေကာက္ပဲသီးႏွံေတြနဲ ့
တရုပ္ျပည္က အေပါစား ဒံုးက်ည္ အေျမာက္ေတြကို လဲလွည္ျပီး မိုးမြန္ေအာင္ ပစ္ခတ္လို ့အားလံုးဆုတ္သြားလို ့
သူ ့လူၾကီး(ဖထီး)လဲမရွိေတာ့ဘူးလို ့ရွင္းျပလိုက္ပါတယ္
ကရင္ရဲေဘာ္ေလးက ခ်က္ျခင္းဘဲ အမိုးနဲ ့အပါးကို သတ္ထားတဲ့ ျမန္မာစစ္တပ္ကို
ဒီေနရာက မသတ္ရရင္ တျခားေနရာက သြားသတ္မယ္ဟု ေျပာျပီး ျမစ္ကမ္းစပ္ကို ေျပးဆင္းသြားပါတယ္ ။

( ၁၂၀ မမ က်ည္ဆံထိပ္ဖူးတလံုးသည္ ၄၀၀၀ဘတ္ (၁၅၀ ေဒၚလာ)မွ ၆၀၀၀ ဘတ္ (၂၀၀ ေဒၚလာ)အထိရွိပါသည္ ။
နအဖစစ္တပ္က တမိနစ္လွ်င္ အလံုး ၃၀ ပစ္ပါသည္ ။
တမိနစ္လွ်င္ ေဒၚလာ ၆၀၀၀ ကို ေလထဲမွာ ခြဲလိုက္တာပါ ။
တနာရီ ဆိုလွ်င္ ၃၆၀၀၀ ေဒၚလာ ျပည္သူ ့ေငြနဲ ့လုပ္အားကို ျဖဳန္းတီးေနတာပါ၊
ေသနပ္ေျပာင္းဝက အာဏာနဲ ့ျပည္သူ ့လုပ္အားေတြနဲ ့ျပည္သူ ့အာဏာေတြ သိမ္းတဲ့ ပြဲ)

ကမ္းနဖူးေပၚက ေနာက္ကာ ကတုတ္က်င္းေတြ ဆက္သြယ္ေရးေျမာင္းေတြ ကို အေရးေပၚ ေဇာ္ဂ်ီေတြလို
ေသနပ္ကိုကိုင္ျပီး အေျပးတက္ၾကပါတယ္ ။
မတိုင္ပင္ထားတဲ့ ေျပးေနတဲ့ ပစ္မွတ္ေနရာက ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ရံုးတည္ရာ ကတုတ္က်င္းဆီသို ့ ။

တာဝန္က် ေက်ာင္းသား ၂ဦးက အနီးအနားမွာ ဗံုးမွန္လို ့ေသေနတဲ့ ၾကက္ေသေတြကို
တေယာက္က အေမြးႏွတ္ျပီး တေယာက္က ထမင္းခ်က္ေနပါသည္ ။
ကိုသန္းႏိုင္က ေဟ့ေကာင္ေတြ နင့္ေမကလြား ညကဘယ္မွာအိပ္ေနတာလဲ ဟု ေမာေမာပန္းပန္းနဲ ့ေမးလိုက္ပါတယ္ ။

တပ္ရင္းမႈး ကၽြန္ေတာ္တို ့ကမိုးလင္းခ်ိန္ကင္း ဆိုေတာ့ တညလံုး ဆူေနတာနဲ ့
ေခါင္းအံုးကို အေပါက္ေဖါက္ ေခါင္းကိုစြပ္ျပီး ဆန္အိပ္ေတြၾကားမွာ ဝင္အိပ္ေနတာဟု မိႈ ့ေတြ ေဖြးေဖြးနဲ ့ စပ္ျဖီးျဖီး ေျပာပါတယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္တို ့တာဝန္ေတြျပီးခါနီးျပီး ခဏေနရင္ ထမင္းေရာ ဟင္းေရာ ရျပီဟု သတင္းဆက္ပို ့ပါသည္ ။
ကိုသန္းႏိူင္ စိတ္ဆိုးျပီး တေယာက္တည္း တျပစ္ေတာက္ေတာက္နဲ ့ဆဲပါေတာ့သည္။
ျပီးမွ ခ်က္ျပီးသားထမင္းဟင္းေတြ မင္းအဘေတြ ေကၽြးမလို ့လားေမးရာ
ေက်ာင္းသား၂ ေယာက္က တေယာက္မ်က္ႏွာ တေယာက္ၾကည့္ျပီ
ကၽြန္ေတာ္တို ့ဖက္ ေမးေစ့ေငါ့ျပီးေမးပါသည္ ။

ကၽြန္ေတာ္တို ့လည္း ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိျဖစ္သြားပါတယ္ ။
သူတို ့၂ ေယာက္ရဲ ့အူေၾကာင္ေၾကာင္ အမူအရာကို ၾကည့္ျပိး
ရီရမွာလား
ေဒါသထြက္ရမွာလား
စိတ္ဆိုးရမလား ။
ဒီေလာက္ အေရးၾကီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ရွိစုမဲ့စု ေခါင္းအံုးကို ေဖါက္ျပီး
ကမာၻပ်က္သြားတာ မသိလိုက္ဘဲ အိပ္ေနတဲ့ သူ ၂ ေယာက္

သင္လဲကၽြန္ေတာ္တို ့ေနရာမွာဆိုရင္ေကာ

( ၂၀၁၀ အထိ ျမန္မာျပည္ထဲမွာ ကမာၻပ်က္ေလာက္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြ
အၾကိမ္ၾကိမ္ျဖစ္ပြားခဲ့တယ္ ။
ဘီယာအိုး အရက္အိုး အတင္းအိုး အာဏာအိုးေတြထဲမွာ စိမ္ျပီး
အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ ေက်ာင္းသူေတြ ႏိူင္ငံေရးသမားေတြ
အမ်ားၾကီးဘဲေလ အစည္းေျပေနၾကတာ )

၂ဖြဲ ့ခြဲမယ္ ။ က်န္တဲ့ေက်ာင္းသားေတြ လိုက္ရွာၾကမယ္ ။
ရန္သူနဲ ့အရင္ေတြ ့သူက ေသနပ္ေဖါက္အခ်က္ေပးျပီး စေျပးေတာ့ လို ့
ကိုသန္းႏိူင္က အမိန္ ့စေပးပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္နားလည္ပါသည္

ထိုစဥ္က ကိုသန္းႏိူင္က စစ္ေျမျပင္တာဝန္ခံပါ ဗဟိုကလူလည္း သူ ့အမိန္ ့နာခံရပါသည္ ။
အဓိက တာဝန္က က်န္ေနေသာ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ ေက်ာင္းသားရွာရန္သာျဖစ္ပါသည္ ။
ထို ့အတြက္ အသက္ေပးသင့္ရင္ ေပးရပါမည္ ။
ရန္သူနဲ ့ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ရာေနရာက ပိြဳင္ ့ဖိုက္သံကမွန္မွန္ထြက္ေနေသးပါတယ္ ။
ကရင့္တပ္မေတာ္က ကြန္မန္ဒိုု တခ်ိဳ ့ရွိေနေသးတဲ့သေက္တပါ ။

ေနုာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ တာဝန္ယူျပီး ဖလူးထိပ္တိုက္ကေန ေသဆံုးသည္အထိ
စစ္အာဏာရွင္စစ္တပ္ကို ကာပစ္ျပီး တာဝန္ယူသြာခဲ့ေသာ
ကရင့္တပ္မေတာ္မွ ကြန္မန္ဒို ကရင္ရဲေဘာ္မ်ားကို ဒီေနရာက ဂုဏ္ျပဳပါတယ္

ရန္သူႏွင့္ေပါင္းသြားေသာ ကရင္မ်ားကို ျပင္းထန္စြာနာက်ည္းပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္တို ့ စစ္ေျမျပင္ကို ေနာက္ဆံုး အၾကိမ္ စစ္ေဆးရမယ့္ တာဝန္ျဖစ္လာပါသည္ ။
ကတုတ္က်င္းေတြထဲမွာေတာ့ မည္သူမွ်မရွိေတာ့ပါ ။

ေနာက္မွသိရတာက ရန္သူ ့တပ္ခြဲ တခြဲ ဟာ ထိုင္းႏိူင္ငံကို ည၁၂နာရီေလာက္မွာ ခိုးဝင္ကာ
အေနာက္ဖက္က ဝင္တိုက္တာပါ ။ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ စစ္ဥပေဒမွာ လုပ္ခြင့္မရွိပါဘူး ။

ခုခံေရးတာဝန္က်သူေတြကလဲ သဝခ လို ့ေခၚတဲ ့ ကရင္အရံတပ္ခြဲကဆိုေတာ့ ခံစစ္ေပါက္ခဲ့တာပါ ။
သဝခမွာက အရံတပ္ေတြျဖစ္ျပီး စစ္ေျမျပင္ အေတြ ့အၾကံဳနည္းၾကပါတယ္ ။
မၾကာခဏျဖစ္ပြားခဲ့လို ့ထိုင္းစစ္တပ္ကေရွာင္ခဲ့ရပါတယ္ကလိမ္ကက်စ္ျမန္မာ့တပ္မေတာ္အစစ္ပါ ။

ေနာက္က ရန္သူဝင္ျပီး ေပါက္တာဆိုေတာ့ ျပန္ျပီး ပိတ္ဆို ့ရွင္းလင္းေရးလုပ္ဖို ့ကလဲ
ကရင္အရာရွိေတြက ဝေလက ခရစ္စမတ္ ဘာသာေရးပြဲ မွာေရာက္ေနၾကပါတယ္ ။

ေက်ာင္းသားတပ္ခြဲမႈးေတြကလဲ ကၽြန္ေတာ္တို ့နဲ ့ စခန္းအျပင္မွာပါ ။

ေအာက္ေျခကဆိုေတာ့ အဆက္အသြယ္ျပတ္ျပီး
ဆုတ္ရန္တခုထဲ နားလည္ျပီး ဆုတ္ခြာၾကပါတယ္ ။

ျမန္မာ့အသံကေတာ့ အၾကီးအက်ယ္ၾကြားလံုးထုတ္ပါေတာ့တယ္ ။

ဖလူးတိုက္ပြဲၾကီးကို ဘယ္လိုတိုက္ခဲ့ရတယ္။ ၾကိဳးစားခဲ့ရတယ္ေပါ့ ။
ကရင့္လက္နက္ေတြ အစုလိုက္ အပံုလိုက္ရတာကိုျမန္မာ့ ရုပ္ျမင္သံၾကားမွာ ျပေတာ့
ကၽြန္ေတာ္အံၾကိတ္မ်က္ရည္က်ျပီး ၾကည့္ရပါတယ္ ။

အဲဒီတံုးက ေျပာျပခ်င္ေပမဲ့ အေျခအေနက မေပးခဲ့ပါဘူး။
ရန္ကုန္ စစ္ရံုးခ်ဳပ္က လူၾကီးနဲ ့နီးသူေတြရာထူးေတြ တက္ကုန္ပါတယ္ ။
မိုးရြာသလို လက္နက္ၾကီး ပစ္ခတ္မႈေအာက္မွာ ဆက္သြယ္မႈမွားျပီးကရင့္တပ္က ဆုတ္ေပးလိုက္တာပါ ။

ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္ဖက္က တပ္စုမႈး တပ္ခြဲမႈး တပ္ရင္မႈး တခ်ိဳ ့ သီဟေတြ သူရေတြ အေခ်ာင္ရသြားတာပါ ။
ေပၚတာစရိပ္ေတြ ျဖတ္ခုတ္ေဝစားျပီး ဗ်ဳဟာမႈးေတြ အုပ္လိုက္ခ်မ္းသာပါေတာ့တယ္ ။
ျမန္မာျပည္တြင္းမွာ ျပႆနာ ျဖစ္ေနသမွ် စစ္ဆင္ေရးစားရိတ္ကို ေဝစားမွ်စားတာ
အက်င့္ျဖစ္ေနပါျပီ ။

ကိုသန္းႏိုင္၊ ကိူေဇာ္ေဖာ္ ကိုေက်ာ္မင္းဦး ကိုေနမ်ိဳး ကိုေအးဝင္းတို ့က
ျမစ္ကမ္းပါးတေလွ်ာက္ ကတုတ္ေတြကို လိုက္စစ္ပါေတာ့တယ္ ။
ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ကိုေမာင္လွက အလယ္ကျဖတ္ျပီး ကရင့္ ေဆးရံုဖက္သို ့သြားၾကပါသည္ ။
အခ်ိန္က နံနက္ ၆ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္မွာပါ ။

ရန္သူျမန္မာစစ္တပ္ကလည္း စစ္ေၾကာင္း မ်ားျဖန္ ့ျပီး
ဖလူးစခန္းရွင္းလင္းေရး အတြက္ဝင္လာပါသည္ ။

ဆင္နဲ ့က်ား လယ္ျပင္မွာတကယ္ေတြ ့ခဲ့တဲ ့ပြဲပါ။
ရန္ငါ စည္းဆိုတာ အဲဒါပါဘဲ ။
ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ျခင္း အစစ္ပါ ။
သူေသ ကိုယ္ရွင္ လုတဲ့ပြဲ အစစ္ပါ ။

စားပြဲေပၚက လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး သမားမ်ား
ပိုက္ဆံ ေကာက္လို ့ေကာင္းေအာင္ ေရးၾက ေျပာၾကေနပါတယ္ ။
ျပည္ပေန အာၾကီး အာေလးမ်ားကို မွတ္ထားပါသည္ ။
မၾကာမွီ လာေတာ့မည့္ စစ္ပြဲေတြကို ဖိတ္ေခၚပါသည္ ။

မိုးလင္းကာစဆိုေတာ့ လူတရက္ေက်ာ္ ျမက္ပင္ေတြက ႏွင္းေတြ စိုေနပါသည္ ။
စစ္ေဘာင္းဘီကလည္း ႏွင္းေတြေၾကာင့္ စိုရြဲေနပါသည္ ။
တလွမ္းျခင္း ေရွာက္လာရင္း ေမာင္လွက သတိထား ေရွ ့မွာ အသံၾကားရတယ္ ။
ရိပ္ကနဲ ေရွ ့ခပ္လွမ္းလွမ္း စစ္ယူနီေဖါင္းနဲ ့လူတစုကို ဘြားကနဲ ေတြ ့လိုက္သည္ ။

ပုခံုးတံဆိပ္ကို အျမန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မဟာဗႏၵဳလ တံဆိပ္ကိုေတြ ့လိုက္တယ္ ။
အနီးဆံုးမွ လူတရပခန္ ့ သစ္ပင္ငယ္နဲ ့ကၽြန္ေတာ္ပုခံုးက ဓါးနဲ ့လွံ တံဆိပ္ကို ကြယ္လိုက္တယ္ ။
ဒီေနရာမွာ မွန္ကန္ေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ဟာ အသက္ရဲ ့ထြက္ေပါက္ဆိုတာ ေတြ ့လိုက္ရတယ္ ။
ဘယ္ထြက္ေပါက္ကို ေရြးမွာလဲ

ျမန္မာတပ္ၾကပ္ၾကီးက စျပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ပစ္ပါတယ္ ။
ေမာင္လွက ကၽြန္ေတာ္ေနာက္မွာရပ္ေနတာပါ ။
ဂ်ီသရီး က်ည္ဆံေတြ ကာဘိုင္က်ည္ေတြ ေဘးကသစ္ပင္ေတြကို ျဖတ္ခ်လိုက္ပါတယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္ တကၠသိုလ္ အရံတပ္ရင္းမွာ တပ္ၾကပ္အထိ ျမန္မာစစ္ပညာ သင္ခဲ့ဖူးပါတယ္ ။
ေတာတြင္းမွာလည္း ႏိူင္ငံတကာ သင္တန္းေတြ တက္ဖူးပါတယ္ ။
ဘယ္မေအေပးတပ္စုလဲ ေျမပံုညြန္းမွားလာတာ ၊ စကားဝွက္ေျပာဟု ကၽြန္ေတာ္ေအာ္ျပီးေမးလိုက္ပါသည္ ။

ပုခံုးေပၚက အနက္တစ္ပြင့္နဲ ့ ေမ်ာက္တေကာင္ ခုန္ထြက္လာပါသည္ ။
ေမာင္လွ တာဝန္သိပ္သိပါတယ္
ကၽြန္ေတာ့ေနာက္ကေန ေအေက ၄၇ ကိုင္ျပီး ေရွ ့တက္ခါ ပစ္ပါေတာ့တယ္ ။
အဲဒီတအုပ္လံုး ဂၽြမ္းထိုးေမွာက္ခံုျဖစ္သြားပါသည္ ။
ျပည္သူ ့ေက်ာင္းသားနဲ ့လခစားစစ္သား အရည္အခ်င္းကြာပါတယ္ ။
သတၱိျခင္းလည္းကြာပါတယ္ ။ ခံယူခ်က္ျခင္းလည္းကြာပါတယ္ ။
လခစားနဲ ့ ပုတ္သင္ညိဳစား တာလဲကြာပါတယ္ ။
၁၀ ေယာက္တေယာက္ ေပးတိုက္ခ်င္တယ္ ။

ကိုေဌးေျပးေတာ့ဆိုျပီး ေမာင္လွက အခ်က္ေပးပါတယ္ ။
လမ္းကၽြမ္းက်င္ေသာ ေမာင္လွက လွြားကနဲ လြားကနဲ ရိပ္ကနဲ ရိပ္ကနဲ
သစ္ပင္မ်ားက ေနာက္မွာက်န္ခဲ့ပါသည္ ။
ထိုစဥ္မွာဘဲ ကိုသန္းႏိူင္တို ့ဖက္က ေသနတ္သံမွာ ၾကားပါေတာ့တယ္ ။
ေျပးရမဲ ့လမ္းေၾကာင္းဟာ ေသနပ္သံ ထြက္ခဲ့တဲ့ ၂ ေနရာရဲ ့ဆန္ ့က်င္ဖက္ကေန
ထိုင္းႏိူင္ငံကမ္းဖက္ဆီ ဆိုတာ ကြန္ျပဴတာေမးရင္ ေနာက္က်ေနအံုးမယ္ ။

အသက္ ၁၃ ႏွစ္သားကထဲက နည္းမ်ိဳးစုံေျပးခဲ့ဘူးပါတယ္ ။
ေပါ့ပါးျခင္း သြက္လက္ျခင္းဟာ ငွက္အသြင္ပါဘဲ ။
ေနာက္က ေျပးလိုက္လာတဲ့ ကာဘိုင္ ဂ်ီသရီး က်ည္ဆံေတြက
ေဘးကျမက္ပင္ေတြ သစ္ပင္ငယ္ေတြကို ဒါးေတြနဲ ့လိုက္ရွင္းေနသလိုဘဲ ။
ေသခ်ာတာက ေျဖာင့္ေျဖာင့္မေျပးဘဲ အခုတ္ခံရတဲ့ သစ္ပင္ငယ္ေတြကို ျဖတ္ေျပးတာပါ ။

အရွိန္နဲ ့လွည့္ပစ္ေနတဲ့ေသနပ္ေျပာင္းဝဟာ ရုပ္တရက္ ျပန္လွည့္ရန္ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိူင္ပါ ။
ဒီအတြက္ေသေဘးကို တထြာေက်ာ္က ၁၀မိနစ္အတြင္းမွာ လြတ္သြားပါတယ္ ။

ကိုသန္းႏိူင္တို ့ ကိုေဇာ္ေဇာ္တို ့အုပ္မ်ားျပီး ရန္သူနဲ ့ေတြ ့ေတာ့ တိုင္ပင္စရာမလိုဘဲ
ေအေက ၂လက္ကို ေနာက္ျပန္ထမ္းျပီး ပစ္ခတ္ရင္း ရင္ေဘာင္တန္းေျပးၾကပါတယ္ ။
သူတို ့အဖြဲ ့က ငွက္ေပ်ာေတာကို ျဖတ္ေျပးျပီး ေသာင္ရင္းျမစ္ကို ျဖတ္ကူးၾကတာပါ ။

ႏွလံုးအားနဲေနတဲ့ ကိုသန္းႏိူင္ကေတာ့ အေမာဆို ့ေနလို ့ ၂ ခါေလာက္နားျပီး
ေနာက္ဆံုး ေတာ့ ကိုေဇာ္ေဇာ္ ကဘဲ တြဲ တဝက္ ထမ္းတဝက္နဲ ့ေျပးခဲ့ရပါတယ္ ။

သစၥာတရားနည္းသြားတဲ ့
ေမတၱာတရားက်ဲေနတဲ့
မွားခဲ့သူကိုေခါင္းေဆာင္ကိုးကြယ္တဲ့
မွန္တဲ့သူေတြကိုအျပစ္ရွာ တဲ့
၂၀၁၀ မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ အပုတ္ခ် အစည္းေျပ ေတာ္လွန္ေရးကာလ ဆိုရင္ေတာ့

ကိုသန္းႏိူင္ဆံုးတာ အဲဒီကထဲက ေတာထဲမွာ က်န္ခဲ့ဘို ့ပါဘဲ ။

၂ေနရာခြဲေျပးေနေပမဲ့ တူတာေတြရွိေနခဲ့တယ္ ။
ေမာလြန္းလို ့ အံဖတ္လားမသိပါဘူး ဆို ့တို ့တို ့ၾကီး၊ ေရငတ္ျပီး အာေတြေျခာက္လာျပီး
ခၽြဲေတြ သလိပ္ေတြျပန္ထြက္လာတယ္ ။

မ်က္လွည့္ဆရာေတြ အတုယူႏိုင္တဲ ့သင္ခန္းစာ တခုလဲျပီးသြားတယ္ ။
ေသနတ္ကိုင္ျပီး ဒံုးက်ည္လိုေျပးေနရာကေန စစ္ဝတ္စံုနဲ ့စစ္ဖိနပ္ကို အရွိန္မေလွ်ာ့ဘဲ ခၽြတ္တဲ ့နည္းပါ ။

ျမန္မာစစ္တပ္က ဝတ္စံုျပည့္ လက္နက္အျပည့္နဲ ့ ထိုင္းႏိူင္ငံကို ဝင္ေရာက္ျဖတ္သန္းခဲ့ပါတယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္တို ့ကေတာ့ ထိုင္းႏိူင္ငံကို ျဖတ္ဖို ့ ေသေရးလား ရွင္ေရးလားမသိခင္မွာ
အေျပးမပ်က္ စစ္ယူနီေဖါင္းကို အျပီးခၽြတ္ႏိူင္ခဲ့ပါတယ္ ။

ေမာေနတဲ့ၾကားက အခ်စ္ဆံုး ေသနပ္ကိုလည္း သစ္ပင္ၾကီး ၂ ပင္က
ဆြဲလာတဲ့ ေကာက္ေၾကာင္းဆံုမွတ္ ျဖတ္ရာမွာ သဲတူးျပီး အနားေပးလိုက္ပါတယ္ ။
ျပီးတာနဲ ့ ေခ်ာင္းထဲကုိ ဒိုင္ဗင္ အတင္းထိုးရပါတယ္ ။
ေခါင္းနဲ ့သဲဝင္ေဆာင့္တဲ့အထိ ေရငုတ္လိုက္ပါတယ္ ။

ေနာက္လိုက္ပစ္ေနတဲ့ က်ည္ဆံေတြက ေခ်ာင္းထဲကို ခဲနဲ ့ပစ္ေနသလိုပါဘဲ ။
ေမာင္လွၾကီးေျပာသလို ဘုရားသခင္က ကၽြန္ေတာ္တို ့ကို မေခၚေသးလို ့ဆိုတာ မွန္သလို
ေသေန ့မေစ့ေသးဘူးဆိုတာ သိပ္မွန္တာပါဘဲ ။

ေဟာဟဲခတ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ေခ်ာင္းတဝက္ေက်ာ္ ကူးမိေတာ့ အင္ဂ်င္စက္သံၾကီးေတြ စၾကားပါတယ္ ။
ထိုင္းႏိူင္ငံ ကမ္းစပ္ေရာက္ေတာ့ ထိုင္းေျမျပင္ လက္နက္ၾကီး တပ္ရင္းက
ထိုင္းနယ္ေျမကို စစ္ေဆးခ်ိန္နဲ ့တိုးပါေတာ့တယ္ ။

လက္နက္ၾကီး သံခ်ပ္ကာကားတပ္ဖြဲ ့ ထိုင္း ရဲေဘာ္ေတြက လံကြတ္တီ နဲ ့ကၽြန္ေတာ္တို ့ကို
ဖမ္းဆီးျပီး အထက္အရာရွိထံပို ့ပါေတာ့တယ္ ။
ထိုင္းႏိုင္ငံ စစ္ေျမျပင္ သတင္း ေထာက္ လည္းေရာက္လာပါတယ္ ။
ကၽြန္ေတာ့မိတ္ေဆြေဟာင္းပါ ။
((ေလယာဥ္ပ်ံ ကိုျပန္ေပးဆြဲရာမွာ ဘယ္လိုထင္လဲေမးေတာ့
ကၽြန္ေတာ္က သူရဲေကာင္းတို ့လုပ္ရပ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သေဘာတူျပီး
ဘန္ေကာက္ပို ့က ေရးေပးသူျဖစ္ပါတယ္ ။
(ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ ေလယာဥ္က ရဲရင့္ (အခု အေမရိက)၊ စန္းႏိုင္ (ရဲသီဟ)တို့ ျမန္မာေလေႀကာင္းပိုင္ ေဖာ္ကာကို ဆြဲျပီး ထိုင္းစစ္တပ္ေလယဥ္ကြင္းမွာ ဆင္းခိုင္းတဲ့ကိတ္စ။ ဘန္ေကာက္ပို့စ္ မ်က္ႏွာဖံုးမွာပါခဲ့တယ္။ ေလယဥ္ႀကီးကို သိပ္မနီးမေဝးကေနညဘက္မွာ ရိုက္ထားတာ။ မီးေတြထိန္လို့။
ခင္ဗ်ားက ေဌးတင့္ ေအဘီ စစ္ေရး ဌာနလုပ္လို့ ေဒါက္တာေသာင္းထြန္း ေျမြကိုက္သြားတယ္။ ေအဘီစစ္ေရးဌာနရွိတယ္ဆိုလို့ႏိုင္ငံျခားအဖြဲ ့အစည္းေတြကို ဒိုင္ခံရွင္းလိုက္ရတယ္။မိတ္ေဆြတဦး)
အဲဒီ အစ ၈၈ကာလတံုးကထဲက
ျမန္မာျပည္ကို လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲနဲ ့ ေျပာင္းလဲဖို ့ဆိုရင္
အကူအညီမရဘူးဆိုတဲ့မူနဲ ့သြားေနတာ အခုထိဘဲ ။
မေဖါက္ႏိုင္ေသးဘူး ။
နာဂစ္မွာ စစ္သေဘ္ာၾကီးေတြ ရိကၡာအျပည့္နဲ ့အကူညီဝင္မေပးရဲၾကဘူး။
တခ်ိဳ ့ႏိူင္ငံေတြေတာ့ လက္နက္တိုက္ပြဲကေန
လြတ္လပ္ေရးရကုန္ျပီ။ ေၾကာက္တတ္ရင္ လြဲဆိုတာမွန္သလားမသိ ။

ကၽြန္ေတာ္က ၁၉၈၈က ေက်ာင္းသားဆိုရင္ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ အျမဲတန္းသေဘာထားပါတယ္)


လံကြတ္တီနဲ ့ကၽြန္ေတာ္တို ့ကို ဖါးခပ္မတ္ လို ့ေခၚတဲ ့ ထိုင္းပုဆိုးလာေပးပါတယ္ ။
ျမန္မာပုဆိုးက ကြင္းျဖစ္ေအာင္ခ်ဳပ္ထားေသာ္လည္း ထိုင္းေရလဲပုဆိုးက အစအရွည္ၾကီးပါ ။

ထိုင္းစစ္တပ္က တပ္ရင္းမႈးနဲ ့ေတြ ့ကာ စစ္ေဆးခံျပီး အေျခအေနအရ ထိုင္းႏိုင္ငံကိုဝင္လာခဲ့ျပီး
ေက်ာက္ခက္မွာ စခန္းခ်ေနေသာ ကိုမ်ိဳးခ်စ္ တပ္ရွိရာသို ့ ျပန္မည္ ျဖစ္ ေၾကာင္း တင္ျပေသာအခါ
ယာယီျဖတ္သန္းခြင္ လက္မွတ္ထုတ္ေပးလိုက္ပါသည္။
ကိုသန္းႏိုင္ အပါအဝင္ ကိုေဇာ္ေဇာ္တို ့ႏွင့္ျပန္ေတြ ့ၾကပါသည္ ။
တေယာက္မ်က္ႏွာ တေယာက္ အားပါးတရ ၾကည့္ၾကပါသည္ ။

ျပန္မေတြ ့ေတာ့ဘူးလို ့မနက္ကတင္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကတာ ။
ေတာ္လွန္ေရး သံေယာဇဥ္ ခံစားမႈနဲ ့အသက္ေပးျပီး
က်န္ခဲ့ သူေတြကို စြန္ ့စြန္ ့စားစား ဝင္ကယ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္
တေယာက္မွ မွန္ကန္ေသာ သစၥာေတြေၾကာင့္ ဒဏ္ရာမရခဲ့ပါဘူး ။

ကၽြန္ေတာ္တို ့အသက္ေပးျပီး ခ်စ္ခဲ့ဘူးၾကပါသည္ ။

ေဒါက္တာဆင္သီယာ ေဆးခန္းဖြင့္စမွာ အလႈွရွင္က ေစာင္ေတြေပးလို ့သြားယူခဲ့ပါသည္ ။
ပိုသည့္ေစာင္မ်ားကို လိုအပ္ေနသည့္ ငွက္ဖ်ားေပ်ာက္ေဆးဝယ္ရန္ အတြက္ေရာင္းလိုက္ပါသည္
ကိုသန္းႏိူင္ေစာင္ေရာင္းသည္ဆိုတဲ ့တဖက္သတ္ အပုတ္ခ်သံဟာ
မဲေဆာက္ျမိဳ ့ေန ေက်ာင္းသားစု ကထြက္လာပါသည္ ။
အဲဒီတံုးက စတင္ေမြးဖြားလိုက္တဲ့ အပုတ္ခ်စိတ္ဓါတ္ ၊ အတင္းေျပာစိတ္ဓါတ္ေတြဟာ
အႏွစ္၂၀ လံုးလံုး ကၽြန္ေတာ္တို ့အုပ္စုေတြ ဆီမွာ ၾကီးထြားခဲ့ပါတယ္ ။

ကိုသန္းႏိူင္က ေဒါပြျပီး ရဲေဘာ္ေက်ာင္းသားေတြ
ေတာထဲမွာ စစ္တိုက္ရင္းငတ္ေနတာ ဘယ္သူကမွ မျမင္ၾကဘူး ။
လိုအပ္ရင္ ဒျမတိုက္ျပီး တိုက္ပြဲဆက္ဝင္မည္ဟု ေၾကြးေၾကာ္လိုက္ပါသည္ ။

ၾကားဖူးနားဝနဲ အမ်ားက ဒျမသန္းႏိုင္ဟု ေသဆံုးသည္အထိ ေခၚၾကပါသည္ ။

တကယ္ ဒျမတိုက္ခဲ့သူမွာ သူ ့လက္ေအာက္က
နာမည္ခံမည္ဆိုျပီးမွ ခြဲထြက္ခဲ့သူ အျခားတဦးျဖစ္ပါတယ္ ။

၂၀၁၀ မွာ ကိုသန္းႏိူင္ ဆံုးေတာ့ ဘာမွေသေသခ်ာခ်ာ မေမးေတာ့ဘဲ ဒျမသန္းႏိူင္ဆံုးျပီတဲ ့
ကိုသန္းႏိူင္မိဘေတြက ေၾကးရည္တတ္ေတြျဖစ္ပါတယ္ ။
ဒီမိုကေရစီ တိုက္ပြဲအတြက္ စည္းစိမ္နဲ ့ေနရတဲ ့ဘဝကို စြန္ ့လြတ္ခဲ့သူတဦးပါ ။
ေတာ္လွန္ေရးကို တျခားသူေတြလာသလို ့သြားနဲ ့ဟိုပစၥည္း ၂ ခုတည္း လာခဲ့သူမဟုတ္ပါ ။

ေရြထုတ္နဲ ့လာခဲ့ျပီး ေသနတ္ စဝယ္ကိုင္ခဲ့သူပါ ။


၁၉၈၈ ေတာထဲေရာက္ခါစက စိတ္ဓါတ္ေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္တာလဲ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြ ဘယ္မွာလဲ ။
ဘယ္နတ္ဆိုးက ခိုးေျပးကုန္ျပီလဲ ။
သတင္းေတြ အတင္းေတြၾကားရတာ ရင္ထဲမွာ တင္းၾကပ္ေအာင္နာမိတယ္ မ်က္ရည္က်မိတယ္ ။
အေရးေတာ္ပံုမွာ အပစ္ခံေက်ာင္းသားေတြ
တိုက္ပြဲက်ခဲ့တဲ့သူေတြ
ေထာင္ထဲမွာ လက္နက္မခ်ေသးတဲ့သူေတြ ကို
ေမ့လိုက္ၾကျပီ ။


အခ်င္းခ်င္းေတြလဲ အပုတ္သံေတြဘဲ ထြက္ထြက္ေနတယ္ ။
တရားခံကေတာ့ ၁၉၉၃မွာ အာဏာရူးတစုေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားေတြ ၂ ျခမ္းကြဲျပီး
ေက်ာင္းသားေသြးေတြ စြန္းရာက ျမစ္ဖ်ားခံတာဘဲ ။

အခုေတာ့ ၁၈၈၄ တံုးကလို ဒို ့ျမန္မာေတြ အစည္းေျပသြားျပီး
အဲဒီတံုးက နယ္ခ်ဲ ့က ဝင္အုပ္ခ်ဳပ္တာ ႏွစ္ ၁၀၀ ေလာက္ ၾကာသြားတယ္ ။

အခုေရာ ၁၉၈၈ လူငယ္ လူလတ္ေတြ တိုက္ပြဲဝင္ေနတာ ၂၀ ႏွစ္ရွိျပီ ။
အသက္ ၄၀ နဲ ့၅၀ အရြယ္ေကာင္းေတြ ေနာက္ဘယ္ေလာက္ၾကာမွာလဲ ၂၀ လား ၄၀ လား
၂၀၁၀ မွာ စုစည္းေရးမူ မခ်ႏိူင္ေသးရင္ အာဏာရွင္ကေတာ့ ေနာက္ ႏွစ္ ၁၀၀ ေက်ာ္ဘဲေလ ။

ေဌးတင့္
၂၈ ေမလ ၂၀၁၀
(ကိုသန္းႏိူင္ကို ဂုဏ္ျပဳျပီး ျပန္လည္ညီညြတ္ေရးအတြက္ အမွန္ေတြကို ေရးျပတာပါ )



(ကိုေဇာ္ေဇာ္ (ကေနဒါ) ကိုေက်ာ္မင္းဦး ( သတင္းေပ်ာက္) ကိုေမာင္လွ (မဲေဆာက္)
ကိုေနမ်ိဳး ကိုေအးဝင္းတို ့တသိုက္ကို
သန္းနိုင္ေသဖို ့ဆိုတာေတြ .
စခန္းထဲက ရဲေဘာ္ေတြ ၂ ေယာက္ကို
ကယ္ထုတ္နိုင္ ခဲ ့တာေတြ ။
ငွက္ေျပာေတာထဲ မွာ အံဖတ္ဆို ့လုနည္းပါး
ခ်ြဲ တြဲက် ေနတာေတာင္ မရပ္ရဲပဲ ေျပးခဲ ့ႀကတာေတြ ၊
သတင္း ေထာက္ ၊ လာတာေတြ ကို ေရး ပါ..
ဖလူးစခန္းကို ထိုင္းဖက္ကမ္း ေတာင္ေပၚက ျပန္ႀကည္ ့ျပီး မ်က္ရည္ က်ျဖစ္ႀကတာေတြ

အဲဒီ ဒုတိယပိုင္း က ပိုျပီး အသက္၀င္တဲ့ က်ဳပ္တို ့ေက်ာင္းသားေတြ ရဲ ့အနစ္နာခံမူ ့ေတြ စိတ္ဓါတ္
ေတြကို မီေမာင္းထိုးျပမဲ ့အပိုင္း ျဖစ္လိမ္ ့မယ္..

ေနာက္မွ ၀က္ဆိုက္ေပၚမွာေျဖးေျဖးျခင္း ျပန္ျပင္လို ့ရတယ္
ပထမပိုင္းနွင္ ့ဒုတိယပိုင္း အရမ္းႀကာသြားရင္ မျဖစ္ပါ..

ခင္ဗ်ား စာေရး အား ေကာင္းတာအရင္က မသိခဲ ့ပါ ့လား ..အမွန္တိုင္း
ေျပာရ ရင္ ဘယ္မွာမွ ခင္ဗ်ား ခုလိုေရးတာေတြမေတြ ့ခဲ ့ဘူးပါဘူး..
က်ပ္က မွ ကဗ်ာေလးကာတြန္းေလး ေအဘီ ခြပ္
ေဒါင္း ဂ်ာနယ္မွာပါဘူးေသးတ.ယ္..
ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မ်ိဳသိပ္ထားတာေတြ မေအာင္ ့အီးနိုင္ေတာ့လို ့
နွစ္တရာ ကို တခါ
အားျပင္းစြာေပါက္ကြဲတပ္တဲ ့
ဥေရာပ က မီေတာင္ ႀကီးလို ့ပဲ ခင္ဗ်ားကို တင္စားလိုက္ပါတယ္...)