ကိုသန္းႏိူင္သို ့
၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ဗဟိုရံုးခန္းသို ့ ေတာတြင္း တပ္ရင္း၂၀၆ ေက်ာင္းသားစခန္းမွ
ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ေရာက္လာၾကပါသည္ ။
အသားညိုညို အသံျပာျပာ ေမးရိုးက်ယ္က်ယ္နဲ ့ လူငယ္တဦးက ဦးေဆာင္လာပါသည္ ။
ဗဟိုဌာနခ်ဴပ္ ရွိတာဝန္ရွိ သူမ်ားကို ေတာတြင္းစခန္းရွိ တပ္ဖြဲ ့ဝင္မ်ား၏ အခက္အခဲႏွင့္
လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို အေသးစိတ္တင္ျပ ေတာင္းဆိုပါသည္ ။
အဲဒီကာလတံုးက စခန္းတြင္ က်န္ခဲ့ေသာေက်ာင္းသားတပ္ဖြဲ ့ဝင္တိုင္း မိုးလင္းတာႏွင့္ ငရုပ္သီးရွာရပါတယ္ ။
ရလာေသာ ရိုကၡာထဲမွာ ကုလားပဲနဲနဲ သည္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေနတတ္ျပီး ။
ဝက္စာေကၽြးလွ်င္ ထဲ့ေသာ ေစ်းအေပါဆံုးငပိသည္ လက္ျမန္သူသာ စားရတတ္ပါသည္ ။
အသုဘ အသံကို နားေထာင္တတ္သည္မွာ အက်င့္ျဖစ္ေနတယ္ ။
အသားတံုးဆိုတာ အဲဒီအခါမွ ျမင္ရတာကိုး ။
ကွန္တဲ့အခ်ိန္ကေတာ ့ ပုတ္သင္ညိဳတို ့ ကင္းလိပ္ေရွာတ္ို ့ ဖါးျပဳတ္တို ့ေပါ့ဗ်ာ ။
ဆပ္ျပာမရွိဘဲ ေသာင္ရင္းျမစ္ထဲ ေရခ်ိဳးကာ အဝတ္ေဟာင္းမ်ားကို
ေသာင္ရင္းေရထဲႏွစ္ျပီး ျပန္မတင္ လိုက္လွ်င္ ေလွ်ာ္ျပီးပါျပီ။
ညေနေစာင္းခါနီးတြင္ ထင္းေခ်ာက္မ်ား ေကာက္စုထားၾကျပီး ေနဝင္စျပဳသည္ႏွင့္ မီးေမြးၾကရပါသည္ ။
မီးဖိုရန္လည္း ေျမက်င္းကို က်က်နနတူးထားရပါတယ္ ။
တူးရသည့္ေနရာသည္ မိမိ စက္ေတာ္ေခၚမည့္ ဝါးစင္ေအာက္ တည့္တည့္တြင္ျဖစ္ပါသည္ ။
ေအးျခမ္းေသာ ေတာင္ေပၚအတြက္ အေႏြးထည္ ေစာင္ဆိုသည္မွာ
ကၽြန္ေတာ္တို ့ေက်ာင္းသားတပ္ဖြဲ ့ဝင္မ်ားအဖို ့လိုခ်င္ရင္ ေျမၾကီးေပၚ ပံုဆြဲမွ ရပါတယ္ ။
ေစ်းအေပါဆံုးငပိသည္ ေန ့တိုင္းစားေသာက္ရန္ မသင့္ေလွ်ာ္သည့္ အေျခအေနမွာ ျခင္ေထာင္ဆိုသည္မွာလည္း စစ္ပတ္တီးမ်ားကို စပ္ခ်ဴပ္မွ ရမည့္အေနအထားပါ ။
နယ္စပ္မွ ငွက္ဖ်ားပိုးသယ္ေဆာင္ထားေသာ ျခင္မ်ားသည္
သဘာဝ သစ္ဥသစ္ဖု သစ္သီးမ်ားေၾကာင့္ အမတန္ ထြားၾကိဳင္းသန္စြမ္းၾကပါတယ္ ။
ညေနေရာက္လို ့ေမွာင္စျပဳသည္ႏွင့္ အစာရွာထြက္ေသာ အသံသည္ ဒီဝီဇံ တပ္ထြက္သံ လိုလို ဆိုင္ကယ္အုပ္လိုက္ေမာင္းသံလိုလုိၾကားရပါတယ္ ။
အသားဓါတ္ ငတ္ၾကီးက်ေနေသာ ဒီဝီဇံျခင္တပ္မၾကီး အဖို ့
ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ရွိ လူအေသြးအသားမ်ား ဟာ မက္ေမာဘြယ္ အစာအဟာရမ်ားျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္ ။
ဝီကနဲ အသံၾကားလိုက္ျပီး ေဖါက္ကနဲ ကေလးတေယာက္က
ေလာက္ေလးနဲ ့အပ္ထဲ့ ျပီး ပစ္လိုက္သလို ခံစားလိုက္ရလွ်င္ ေသခ်ာတာက ျခင္ကိုက္ခံရပါျပီ ။
ပင္အပ္နဲ ့ထိုးသလိုပါဘဲေလ ။
အဲဒီ ျခင္ၾကီးေတြ ေၾကာက္တာက မြန္ထူေနတဲ့ မီးခိုးေတြပါ ။
အိပ္ရာေအာက္မွာ မီးဖိုျပီး မီးခိုးမ်ားမ်ား ထြက္ေအာင္ မၾကာခဏလုပ္ျပီး မီးစကို ျငိမ္းေပးရပါတယ္ ။
ၾကာေတာလဲ အက်င့္ျဖစ္လာပါတယ္ ။ မီးခိုးမ်ားေလေလ အိပ္ေကာင္းေလေလပါဘဲ ။
သံမဏိ ဖလန္မီးကိုတိုးတဲ့ မီးသတ္သမား သင္တန္းထဲက ေလ့က်င့္ခဏ္းေတြဟာ ကေလးအဆင့္ပါဘဲ ။
အသက္ငယ္တံုးကေတာ့ မသိသာပါဘူး ။ အဆုပ္ကတဆင့္ အျခားအစိပ္အပိုင္းေတြ ပ်က္စီးပါတယ္ ။
ဦးေႏွာက္ကို ထံုထိုင္းေလးလန္တဲ ့မီးခိုးဒဏ္ေတြနဲ ့အိပ္တဲ့ အက်င့္ျဖစ္ကုန္တာေၾကာင့္
အရက္ေတြ အလြန္အကၽြံ ေသာက္တတ္တာ မဆန္းပါဘူးေလ။
အသဲေတြ ပ်က္စီးျပီး အပ္နဲ ့စုပ္ထုတ္တဲ့ အဆင့္ေတြျဖစ္ကုန္တာေပါ့ ။
အရြယ္ေကာင္း အသက္ ၄၀ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေတာ္လွန္ေရးကို
အျပီးအပိုင္ တပ္ဖြဲ ့ဝင္အျဖစ္ကေတာင္ ႏွတ္ထြက္ေပးလိုက္ၾကရတယ္ ။
ရင္ထဲမွာ တင္းတင္းၾကီး နာက်င္ေစတာပါ ။
ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမ တံုးက အသက္က ငယ္ေသးေတာ့
သတိမထားမိတာေတြေၾကာင့္ မိမိခႏၱာကိုယ္ဟာ သာမာန္လူေတြထက္
ၾကံ ့့ခိုင္မႈအားနဲ ေနတာကို ဒီေနရာက သတိေပးလိုပါတယ္ ။
ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမက က်ားကုတ္ က်ားခဲ တိုက္ပြဲ ဝင္ခဲ့ဘူးသူ
ညီအကို ေမာင္ႏွမ မ်ား မိမိက်န္းမာေရးကို ျပန္လည္ စစ္ေဆးလိုပါတယ္ ။
နယ္စပ္မွာ ရပ္တည္လို ့မရတဲ့ အဆံုး တတိယႏိုင္ငံမွာ မျဖစ္မေန ေျပာင္းခဲ့ၾကရတာမို ့
ဆက္လက္ျပီး တိုက္ပြဲ ဝင္ႏိူင္ရန္ မိမိတို ့က်န္းမာေရးကို ဂရုစိုက္ၾကပါ။
ျမန္မာျပည္က မိမိကိုယ္က်ိဳး က်န္းမာေရးအတြက္အဖြဲ ့အစည္းေထာက္ခံခ်က္ လိမ္ယူခဲ့သူေတြ ။
စီးပြားေရးအတြက္ ျပည္ပမွာ အေျခခ်သူမ်ားကေတာ့ ဒီကိစၥကို အလြန္တန္ဖိုးထားၾကပါတယ္ ။
၁၉၈၈ ကလူငယ္ေတြ ေတာ္လွန္ေရးကို အသက္ဆံုးသည္ အထိလုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္ ။
လုပ္ေနၾကဆဲ ျဖစ္ပါတယ္ ။
ကိုသန္းႏိူင္
ကိုသန္းႏိူင္ ေျပာခဲတဲ့ စကားေကာင္းတခု အျမဲၾကားျပီး အမွတ္တရကေတာ့
ကၽြန္ေတာ္က ေအာက္ေျခက လူငယ္ေခါင္းေခါင္းေဆာင္ပါ ။
အေပၚကိုတက္ျပီး တာဝန္ယူဖို ့ အာဏာလုဖို ့အေျခအေနမရိွပါဘူး ။
မွန္ကန္တဲ့ ဦးေဆာင္မႈ ေအာက္မွာ လိုက္နာျပီး ပူးေပါင္းရန္ အျမဲအသင့္ပါဘဲ
ကိုသန္းႏိုင္ ၁၉၈၉ ကာလ ေတာတြင္းက ၂၀၆ တက္ရင္း ရံုးေရွ ့မွာ မီးလႈံရင္းေျပာခဲ့ဖူးတာပါ ။
ေနာက္ ေတာထဲမွာေနလို ့မရေတာ့ ဘန္ေကာက္ ကေနျပီး အေမရိကန္ေရာက္တဲ့အထိပါဘဲ ။
သူေျပာခဲ့တဲ့ ကတိ စကားတလံုးကို အႏွစ္၂၀ လံုးလံုး လိုက္နာ က်င့္သံုးေနတယ္
တိုင္းျပည္အတြက္ ဆက္လုပ္ၾကမယ္ လူထုကို ကူညီမယ္
လို ့ ၂၀၀၉ မွာ ျပန္အဆက္အသြယ္ရေတာ ့
ကၽြန္ေတာ့ကို အေမာေဖါက္သည့္ၾကားက ရီရီေမာေမာနဲ ့ျပန္ေျပာျပပါတယ္ ။
၁၉၈၈ ဒီမိုကေရစီ ေတာင္းဆိုမႈ တိုက္ပဲြကစတင္ျပီး ၂၀၁၀ အထိ ျမန္မာျပည္ လူ့အခြင့္အေရးနဲ ့ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရးအတြက္ လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ တဦးအျဖစ္ တာဝန္ေက်ခဲ့ေသာ မိတ္ေဆြၾကီး သန္းႏိူင္ကို ဒီေဆာင္းပါးျဖင့္ မွတ္တမ္းတင္ ဂုဏ္ျပဳပါသည္ ။
ေဌးတင့္
နယ္သာလန္
၂ ေမလ ၂၀၁၀
က်န္ခဲ့ၿပီးေသာထမင္းတပြဲ
ေမွာက္လွန္ေက်ာက္တုန္း
ဂဏန္းလံုးေဖြေကာက္
မိုးေဖ်ာက္ေဖ်ာက္နဲ ့
ဂဏန္းကေျပးပုန္း
ကိုယ္ကေခၽြးတလံုးလံုး။
ေျမႀကီးစိုစို
၀ါးစိမ္းၫိုတို ့
ခ်ိဳးဖဲ့ဆြတ္ခူး
မွ်စ္ဖူးႏုခ်ိဳ
ဟင္းခ်ိဳပြဲက ခ်ိဳရဲလွ၏။
ေတာႀကိဳအံုၾကား
မနားတန္းအစဥ္
အပင္ျဖစ္တဲ့ျငဳပ္
အသီးတုပ္တုပ္နဲ ့
ပင္လံုးသာစြ
သီးေခ်လွ၏။
တပ္မွေ၀ငွ
ဆန္ေၾကလွလည္း
စိတ္မွာထင္ေတြး
ေပၚဆန္းေမြးေပါ့
နတ္သုဒၶါ
နတ္သုဒၶါ ငါမသိ။
ျငဳပ္သီးခ်ဥ္သုတ္
ထမင္းၾကမ္တဆုတ္နဲ ့
ဂဏန္းလံုးခပ္ဟင္းခိ်ဳ
ေရာေနာမ်ိဳခဲ့
ႏွစ္လုိဖြယ္ဟန္
ေတာ္လွန္ေရးရဲ ့ထမင္းတ၀ုိင္း။
အို...မ.က.ဒ.တ ေတာ္လွန္ေသာရဲေဘာ္အေပါင္းတုိ ့
အသင္တုိ ့သည္ ကၽြႏု္ပ္ကဲ့သုိ ့ေသာ ထမင္းတပြဲကို
စားခဲ့ဖူးသည္ဟု ကၽြႏ္ုပ္ရိုးသားစြာယံုၾကည္ပါသည္။
ထမင္းပြဲႏွင့္ေတာ္လွန္ေရး
မၿပီးဆံုးေသးတာေတာ့အမွန္ပါပဲ။
ကဲ..
တပ္မဟာ(၄)
မင္းသမီး၊ မုိးေတာင္ စခန္းရဲ ့
လြမ္းထမင္းတနပ္။
ကၽြန္ေတာ္ သန္းဥိးစီုး(မိုးေတာင္စခန္း ရင္း(၂၀၃)ကပါ။
၀မ္းနည္းေၾကကဲြစြာ ရဲေဘာ္ႀကီးသန္းႏုိင္ ကိုခြဲခြါလုိက္ရတာေပါ့။
ကိုသန္းႏိုင္(ခ်စ္စႏိုးျဖင့္ ဒျမသန္းႏုိင္(သို့)ယကၡႀကီး)ဟုေခၚအပ္ေသာ၊လြန္စြာမွခ်စ္ခင္ဖြယ္ရာေကာင္းေသာ၊မဟုတ္မခံရဲရင့္ႀကံခိုင္ေသာ၊အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ရြက္တတ္
ေသာ၊ပြင့္လင္းရိုးသားေသာ၊ဘ၀ေပးေၾကာင့္အရက္ကိုႀကိဳက္တတ္ေသာ၊...........ေသာ၊..........ေသာ၊ ေသာမ်ားစြာနဲ ့သြာေလသူကိုသန္းႏိုင္ လြတ္လပ္မွမဟုတ္ပါ၊
ရင္နင့္စြာျဖင့္ က်ဳပ္ျပဳသမွ် ကုသုိလ္အေပါင္း ကိုသန္းႏိုင္ရပါေစေၾကာင္း အမွ်ေ၀ေခါင္းေလာင္း ထုိက္ပါတယ္။ကိုသန္းႏိုင္ေကာင္းသုဂတိလားပါေစ၊
အကိုေဌးတင့္ခင္ဗ်ား
သူ ့(ကိုသန္းႏိုင္)အေၾကာင္း၊ေရးစရာစာေၾကာင္းေတြအမ်ားႀကီးက်န္ေနပါေသးတယ္၊သူရည္မွန္းတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ပန္းတိုင္ဆီကိုလည္းက်ုပ္တို ့ခ်ီတက္စရာက်န္ပါေသး
တယ္။သူ ့နဲ ့ဓါတ္ပံုတခ်ိဳ ့ ေနာက္ေတာ့မွပို ့ပါအံုးမယ္(မည္)
No comments:
Post a Comment