ဦး၀ီရသူ၏ ခံယူခ်က္

“ငါသည္သာလွ်င္ ငါ့ဘဝ၏ ပဲ့ကုိင္ရွင္”(သို႔) ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ၏ ခံယူခ်က္
++++++++++++++++++++++++++++++

++++
ဦးပဥၥင္း ဝီရသူသည္ ၁၉၉၉-(၁၃၆၁)-ခုႏွစ္တြင္ေထရဝါဒတုိက္ပြဲ (ေထရဝါဒ ဒုိ႔တုိင္းျပည္) စာအုပ္ကုိ ေရးခဲ့ပါသည္။ ကမ႓ာေအး သာသနာေရးဌာနမွခြင့္ျပဳမိန္႔ကုိ ခ်မေပးခဲ့ပါ။ သုိ႔ေသာ္ ခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ ထုတ္ေဝ ခဲ့ပါသည္။ ထုိစာအုပ္ေရးဖုိ႔တစ္စံုတရာ၏ တြန္းအားမပါသလုိ၊ ထုိစာအုပ္မထုတ္ေဝဖုိ႔ တားျမစ္မႈမ်ားကုိလည္းမလုိက္နာခဲ့ပါ။

ဤသုိ႔ျဖင့္ ၂၀၀၀-ခုႏွစ္တြင္ ဦးဝိစိတၱဟူေသာရဟန္းဘြဲ႔အမည္မွ ဝီရသူ(မစုိးရိမ္)ဟူေသာ ကေလာင္အမည္ ထင္ရွားလာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

၂၀၀၀-ခုႏွစ္တြင္ “ပရိယတၱိေရႊခ်ိန္ခြင္”စာအုပ္ေရးသားၿပီး၊ ၂၀၀၁-ခုႏွစ္တြင္ စာမူတင္ပါသည္။တစ္ႏွစ္ ေက်ာ္ၾကာ သည္အထိ စာမူခ်မေပးသည့္အခါ ၂၀၀၂-ခုႏွစ္တြင္ “ပရိယတၱိေရႊခ်ိန္ခြင္”စာအုပ္ကုိ ခြင့္ျပဳခ်က္မပါဘဲ ထပ္မံထုတ္ေဝ လုိက္ျပန္ပါသည္။

ဤသုိ႔ျဖင့္ ဝီရသူ(မစုိးရိမ္)ဟူေသာ ကေလာင္အမည္ပုိမုိ ထင္ရွားလာခဲ့ပါသည္။

ႏွစ္အုပ္စလံုး တန္႔ၾကည့္ေတာင္ဝိပႆနာ အမွားေတာ္ပံုအေၾကာင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။

၂၀၀၁-ခုႏွစ္တြင္ အမ်ဳိးသားေရးတရားေတာ္မ်ားစတင္ေဟာၾကားပါသည္။ ဧရာဝတီတုိ္င္း၊ ႀကံခင္းၿမဳိ႕၊ နဝင္းဂုဏ္းေက်ာင္းတုိက္၊ ဓမၼာစရိယသင္တန္းေက်ာင္းေဆာင္မွာစတင္ေဟာၾကားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ႀကံခင္းၿမဳိ႕တြင္ မြတ္ဆလင္မ္ ဦးစူလ္တန္ႏွင့္အိမ္ေထာင္က်သူ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး ေဒၚသန္းသန္းခ်စ္ သည္ သူ၏ဖခင္ ေက်ာင္းဒကာႀကီး၏ အသုဘသုိ႔လုိက္ပုိ႔ခြင့္ မရခဲ့ပါ။ သုႆာန္ေရာက္လွ်င္ သရဏဂံုတင္ အခမ္းအနားမွာ သူမ်ားနည္းတူ သရဏဂံုယူ-သီလေဆာက္တည္လွ်င္အီမန္ပ်က္သြားမည္ စုိးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ “မြတ္ဆလင္မ္ႏွင့္ညားလွ်င္ ကုိယ့္အေဖ၏ အသုဘကိုပင္ ကုိယ္ခ်ခြင့္ မရေတာ့ပါလား”-ဟူေသာ အေတြးျဖင့္ အမ်ဳိးဘာသာသာသနာ ကာကြယ္ထိန္းသိမ္းခ်င္ေသာေၾကာင့္ စတင္ေဟာၾကားမိသြားျခင္း ျဖစ္ပါ သည္။

ဤသုိ႔ ေဟာၾကားသည္ကုိ စုိးရိမ္၍ သတိေပး တားျမစ္သူမ်ားသာမ်ားၿပီး၊ဆက္လက္ေဟာၾကားဖုိ႔ တုိက္တြန္းႏႈိးေဆာ္သူ တစ္ေယာက္မွ် မရွိပါ။

ဤသည္ကုိ မသိသူ သတင္းဌာနမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားကေထာက္လွမ္းေရး ခုိင္းေစမႈႏွင့္ ေဟာၾကားေနသေယာင္ ထုတ္လႊင့္ကာ အစုိးရႏွင့္ ေပးစားၾကသည္ကုိပင္ခံယူခဲ့ရ ဖူးပါသည္။

၂၀၀၃-ခုႏွစ္တြင္ ဦးပဥၥင္း ဝီရသူ- ေထာင္က်ပါသည္။ေထာက္လွမ္းေရး ဖမ္းဆီးစဥ္က ေက်ာက္ဆည္ အဓိကရုဏ္း မသကၤာေသာေၾကာင့္ဟု ဆုိပါသည္။ အဆုိပါအဓိကရုဏ္းတြင္ ပါဝင္ပတ္သက္မႈ မရွိေသာအခါ “ေထရဝါဒတုိက္ပြဲ”၊“ပရိယတၱိေရႊခ်ိန္ခြင္”စာအုပ္ထုတ္ေဝျခင္း၊ “ဘဝအလင္းေရာင္ စာၾကည့္တုိက္” တည္ေထာင္ျခင္း၊ “ပါရမီပ်ဳိးခင္း ေသြးလွဴအသင္း”တည္ေထာင္ျခင္း၊အမ်ဳိးသားေရး တရားေဟာျခင္း၊ အမ်ဳိးသားေရး တရား တိပ္ေခြမ်ား ျဖန္႔ခ်ီျခင္းတုိ႔ျဖင့္ျပစ္ဒဏ္(၂၅)ႏွစ္ အေပးခံခဲ့ရပါသည္။

ပုဒ္မႏွင့္ ျပစ္ဒဏ္မ်ားမွာ ၅(ည)-(၇)ႏွစ္၊၁၇/၂ဝ-(၁၄)ႏွစ္၊ ၂၉၅(က)-(၂)ႏွစ္၊ ၈(၁)-(၂)ႏွစ္တုိ႔ ျဖစ္သည္။

ေထာင္ထဲတြင္ေနရစဥ္ ႏုိင္ငံေရးသမားတုိ႔၏ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈကုိခံရျခင္း၊ သတင္းဌာနတုိ႔၏ လ်စ္လ်ဴရႈမႈကို ခံရျခင္း၊ ျပည္တြင္းျပည္ပ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား အင္အားစုမ်ား၏ေထာက္ပံ့မႈကုိ မခံရျခင္း၊ ေထာင္ဝန္ထမ္းတုိ႔၏ ရုိင္းစုိင္းယုတ္မာမႈကုိ ခံခဲ့ရျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ဘုန္းတန္ခုိး ညႇိဳးမွိန္စြာ ေနခဲ့ရပါသည္။

၂၀၁၁-ခုႏွုစ္တြင္ အက်ဥ္းက်ေနေသာ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားကအျပစ္မဲ့ႀကိဳးသမားေလး (၃)ေယာက္ ကုိ အုပ္စုဖြဲ႔၍ အႏုိင္က်င့္မႈ ေပၚေပါက္လာရာ ေထာင္အာဏာပုိင္မ်ားပါပါဝင္ေနသျဖင့္ အက်ဥ္းဦးစီးဌာန ညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ထံသုိ႔ တုိင္ၾကားစာ ေပးပုိ႔ခဲ့ေသာေၾကာင့္ျမစ္ႀကီးနားသုိ႔ အပုိ႔ခံခဲ့ရပါသည္။

ဤသည္မွာလည္း တစ္စံုတရာ၏ ဖိအားေၾကာင့္ လုပ္ခဲ့ရျခင္းမဟုတ္ပါ။ အႏုိင္က်င့္ဝါဒကုိ စက္ဆုပ္ ရြံမုန္းေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။

၂၀၁၂-ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ၊ (၁၃)ရက္ေန႔တြင္ေထာင္မွလြတ္ပါသည္။ ေထာင္ထဲတြင္ ရွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ေနခဲ့ရၿပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အမ်ဳိးသားေရးတရားေဟာေျပာျခင္းတာဝန္ ေက်ပြန္ခဲ့ၿပီဟု ယူဆခဲ့ပါသည္။ အမ်ဳိး ဘာသာသာသနာ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးအတြက္လက္ေတြ႔က်သည့္ နည္းလမ္းျဖင့္သာ ေဆာင္ရြက္ေတာ့ မည္ဟု ယူဆခဲ့ပါသည္။ ထုိယူဆခ်က္ေၾကာင့္ယဥ္ေက်းမႈသင္တန္းမ်ား ဦးစီးေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ မြတ္ဆလင္မ္ ျမန္မာ ျပႆနာမ်ားကုိ ဥပေဒေဘာင္အတြင္းမွေျဖရွင္းျခင္းမ်ားသာ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။

၂၀၁၂-ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလတြင္ မႏၲေလးၿမဳိ႕၊အစၥလင္မ္ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ား အပါအဝင္ ဘာသာေပါင္းစံု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုေတာင္းပြဲမ်ားက်င္းပဖုိ႔ စီစဥ္ပါသည္။ မႏၲေလး၊ ေစ်းခ်ဳိဟုိတယ္တြင္ က်င္းပဖုိ႔ ခြင့္ျပဳမိန္႔ ခ်ၿပီးမွၿမဳိ႕ေတာ္ဝန္ ဖုန္းေဇာ္ဟန္၏ ဖုန္းဆက္တားျမစ္မႈေၾကာင့္ ပ်က္ခဲ့ရပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဟုိတယ္အခမ္းအနားသာ အပ်က္ခံၿပီး၊ ပြဲအပ်က္မခံႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ေစ်းခ်ဳိဟုိတယ္ေရွ႕- ညေစ်းတန္းလမ္းမႀကီးေပၚ တြင္ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ က်င္းပႏုိင္ခဲ့ပါသည္။

ထုိသုိ႔ မြတ္ဆလင္္္မ္မ်ားႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးယူသည္ကိုသံဃာအမ်ားစုက မၾကည္ျဖဴၾကပါ။ အြန္လိုင္း ေပၚမွာ ကီးဘုတ္သူရဲေကာင္းမ်ား၏ ေလွာင္ေျပာင္ရႈပ္ခ်မႈကိုပင္ခံခဲ့ရပါသည္။ သို႔ေသာ္ ယုံၾကည္ခ်က္ႏွင့္ အသက္ရွင္သန္ေနသူ ျဖစ္ရကား အမ်ဳိးသားအက်ဳိးစီးပြားအတြက္ဆိုလွ်င္မြတ္ဆလင္မ်ားႏွင့္လည္း လက္တြဲ မည္ ဟူေသာ အမ်ဳိးသားသႏၷိ႒ာန္ကို အပ်က္မခံႏို္င္ခဲ့ပါ။

၂၀၁၂-ခုႏွစ္၊ မတ္လတြင္ ႏိုင္/က်ဥ္း လြတ္ေျမာက္ေရးဆုေတာင္းပြဲက်င္းပဖို႔ စီစဥ္ပါသည္။ တိုင္းသာသနာေရးက ခ်မေပးပါ။ မဟာမုနိ ၾသဝါဒါစရိယဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားကခြင့္မျပဳပါ။ သံဃနာယကမွ လည္း တားျမစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုပြဲလည္း အပ်က္မခံပါ။ ထိုပြဲတြင္မြတ္ဆလင္မ္အက်ဥ္းသားမ်ား၏ မိသားစုမ်ားလည္း တက္ေရာက္ခဲ့ပါသည္။

၂၀၁၂-ခုႏွစ္၊ ဇြန္လတြင္ ရခိုင္ျပည္သူမ်ားအၾကမ္းဖက္ခံရပါသည္။ ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ ဘဂၤလီအၾကမ္း ဖက္သမားမ်ား၏ လူအုပ္အင္အားျဖင့္ အႏိုင္က်င့္မႈေၾကာင့္အျပစ္မဲ့ရခုိင္ျပည္သူမ်ား အတုံးအရုံး ေသဆုံး ခဲ့ရပါသည္။ အျပစ္မဲ့ရဟန္းေတာ္မ်ား အသတ္ခံခဲ့ရပါသည္။ရခိုင္ျပည္သူတို႔၏ အသက္အိုးအိမ္ စည္းစိမ္မ်ား ပ်က္စီးဆုံးရႈံးခဲ့ရသည့္အျပင္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမ်ားမီးရႈိ႕ခံရျခင္း၊ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္မ်ား ေခါင္းျဖတ္၊ ဓားခုတ္ခံရျခင္းမ်ားကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႔ျမင္လာခဲ့ရပါသည္။

ထိုအခါက်မွသာ လုံးဝမေဟာေတာ့ဘူး-ဟု ဆုံးျဖတ္ထားခဲ့ေသာအမ်ဳိးသားေရး တရားေတာ္မ်ား ျပန္လည္ေဟာၾကားမိျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အမ်ဳိးသားလုံၿခဳံေရးအတြက္ေခတ္အဆက္ဆက္ေသာ အစိုးရမ်ားက မကာကြယ္ ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ရခို္င္ျပည္မလုံၿခဳံျခင္း ျဖစ္ရကားအဆိုပါအၾကမ္းဖက္ဗိုင္းရပ္စ္ ျပည္မၾကီးသို႔ မကူးစက္ေစလုိ ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။

၂၀၁၂-ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတေထာက္ခံပြဲက်င္းပခဲ့ပါသည္။ ရခုိင္ျပည္အေရးတြင္ ေဒၚစုႏွာေစးေနျခင္း၊ (၈၈)အဖြဲ႔ အားမကိုးရျခင္းတို႔ေၾကာင့္သံဃာ့ဆႏၵႏွင့္ ျပည္သူ႔အင္အားတုိ႔ေပါင္းကာ “ရုိဟင္ဂ်ာသည္တုိင္းရင္းသားမဟုတ္” “တတိယႏိုင္ငံမ်ားက ယူလိုက ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ ဘဂၤလီေတြကို ပို႔ေပးမည္” “ယူမည့္သူမရွိလွ်င္ UN-အေထာက္အပံ့ျဖင့္ ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ထားေပးမည္”ဟူေသာ သမၼတဦးသိန္းစိန္၏စကားၾကီးသုံးခြန္းကို အျပည့္အဝ ေထာက္ခံသည့္ပြဲကို ဦးေဆာင္ဆင္ႏႊဲခဲ့ပါသည္။

ထိုအခါ ငါႏွင့္မတူ ငါ့ရန္သူ မူဝါဒကိုက်င့္သုံးေနက်ျဖစ္ေသာႏိုင္ငံေရးေလာကသားတုိ႔၏ ေဝဖန္ျပစ္တင္မႈကို ခံခဲ့ရျပန္ပါသည္။

၂၀၁၂-ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလတြင္ ပုသိမ္ၾကီးျမဳိ႕နယ္၊ကံၾကီးကုန္း၊ ဇီးအုပ္ရြာအေရးအခင္း ေပၚေပါက္ လာသည့္အခါ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားလက္ေရွာင္ေနၾကျပန္ပါသည္။ ျပည္သူမွား ေသာေၾကာင့္-ဟု အေၾကာင္းျပပါသည္။ ဦးပဥၥင္းဝင္ေရာက္ကိုင္တြယ္ခဲ့ပါသည္။ယခု အခ်ိန္ထိ ကံၾကီးကုန္း၊ ဇီးအုပ္ျပည္သူမ်ား အိုးႏွင့္ အိမ္ႏွင့္ အတူေနထိုင္ခြင့္ရေနပါေသးသည္။

၂၀၁၂-ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလတြင္ လက္ပံေတာင္းေတာင္ေၾကးနီစီမံကိန္း သပိတ္စခန္းမ်ား ျဖဳိခြင္းခံရပါသည္။ အျပစ္မဲ့သံဃာေလးမ်ား ထိခိုက္ဒဏ္ရာရခဲ့ပါသည္။ရြာသူရြာသားအခ်ဳိ႕ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရခဲ့ပါသည္။ အစိုးရအေပၚ မေၾကနပ္ပါ။ ျပန္ေတာင္းပန္ေရးႏွင့္တရားခံေဖာ္ထုတ္အေရးယူေရးတို႔ကို ေတာင္းဆိုခဲ့ပါသည္။

သို႔ေသာ္ လက္ပံေတာင္းေတာင္ သံဃာေလးမ်ားကိုအသုံးခ်ကာ (၁၂-၁၂-၁၂)-ဟု တုိင္ပင္လုပ္ျပီး ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူမ်ားကုိ လမ္းေပၚဆြဲေခၚေနေသာႏိုင္ငံေရးသမားအခ်ဳိ႕ေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ေျခာက္ထဲ ျပန္က်ေတာ့မည့္အေရးကို ထင္ရွားစြာျမင္လာရပါသည္။ ထိုအခါ သံဃာ့ဆႏၵႏွင့္ ျပည့္သူ႔ေသာကတို႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔မည္ကို မလိုလားေသာေၾကာင့္‘ရပ္တန္းမွ ရပ္ဖုိ႔’ အမုန္းခံ အမိုက္စကားေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။

၂၀၁၃-ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလတြင္ လက္ပံေတာင္းေတာင္အစီရင္ခံစာ ေပၚထြက္လာပါသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကို ကန္႔ကြက္၊ ရႈတ္ခ် ဆႏၵျပျပန္ပါသည္။အစီရင္ခံစာမွ်တပါလ်က္၊ လူထုေခါင္းေဆာင္က အားကုိးရပါလ်က္ ဝမ္ေပါင္အျပဳတ္တိုက္ေရးမူတစ္ခုတည္းႏွင့္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ၾကမ္းတမ္းရိုင္းပ်စြာ ေစာ္ကားၾကသူမ်ားအား ေမာင္းႏွင္ေန သူမ်ားကိုသေဘာမက်ႏိုင္ေတာ့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အစီရင္ခံစာကို အျပည့္အဝ ေထာက္ခံလိုက္ပါသည္။

၂၀၁၃-ခုႏွစ္၊ မတ္လတြင္ Oriental House-မွာက်င္းပသည့္ဘာသာေပါင္းစုံ ခ်စ္ၾကည္ေရးပြဲ တက္ေရာက္ခဲ့ပါသည္။ မတက္ေစလိုသူက မ်ားပါသည္။ တက္လာသူမ်ားတြင္လည္းသံသယသမားက မ်ားပါသည္။

မိမိသည္ အစၥလာမ္သာသနာကို ဆန္႔က်င္ေနသူ မဟုတ္သလို၊မြတ္ဆလင္မ္ေတြကို မလိုလားသူလည္း မဟုတ္ပါ။ စိတ္ခ်မ္းသာစြာ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ေရးမူကုိက်င့္သုံးျပီးျငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္လိုသူမ်ားအတြက္ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ရေသာ မြတ္ဆလင္မ္တစ္စု၏စရိုက္ဆိုး၊ အက်င့္ဆိုး၊ ညဥ္ဆိုမ်ားကိုသာ မလိုလားသူ ျဖစ္ပါသည္။

မိမိသည္ အမ်ဳိးသားေရးတရားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးတရားတြင္ႏိုင္ငံေရးတရားကိုသာ ေဟာၾကားလိုျပီး ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ မိမိ္၏အခန္းက႑တစ္ခု ဖြင့္လွစ္ခ်င္သည့္ဆႏၵသာ ရွိခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ရခိုင္ျပည္ ႏွစ္ၾကိမ္အၾကမ္းဖက္ခံရမႈ ျဖစ္ရပ္မ်ားက မိမိအားအမ်ဳိးသားေရးတရားဘက္သာ ဦးလွည့္ေစခဲ့ပါသည္။ ေသြးက စကားေျပာသည္ဆိုလွ်င္ မွန္မည္ထင္ပါသည္။

မိမိသည္ ႏိုင္ငံေရးေလာကသားတို႔လို တစ္ယူမသန္ပါ။ႏိုင္ငံေရးေလာကသားတုိ႔လို အက်ဳိးအျမတ္ မတြက္တတ္ပါ။ ႏိုင္ငံေရးေလာကသားတို႔လို သူရဲေဘာမေၾကာင္ပါ။

မိမိတြင္ ခ်စ္သူ၏ ေပ်ာ့ကြက္ကို ေထာက္ျပရဲသည့္သတၱိရွိသလို၊ မုန္းသူ၏သာကြက္ကို ေထာက္ခံရဲသည့္ သတၱိရွိပါသည္။ ငါႏွင့္မတူ ငါ့ရန္သူ မူဝါဒကုိရြံမုန္းပါသည္။ အမ်ဳိးသားအက်ဳိးစီးပြား အတြက္ဆိုလွ်င္ မြတ္ဆလင္မ္မ်ား ႏွင့္လည္း လက္တြဲႏိုင္သူျဖစ္ျပီးအမ်ဳိးသားအက်ဳိးစီးပြားထိခုိက္ေစမည့္ မည္သူ႔ကိုမဆို ရင္ဆိုင္ရဲသူ ျဖစ္ပါသည္။

အစုိးရႏွင့္တြဲသည္ျဖစ္ေစ၊ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးႏွင့္တြဲသည္ျဖစ္ေစ၊မြတ္ဆလင္မ္ႏွင့္တြဲသည္ျဖစ္ေစ ျပည္သူအေပၚ သစၥာေဖာက္ေသာ “အမ်ိဳးသားသစၥာေဖာက္” အျဖစ္မခံႏိုင္ပါ။ အစုိးရေပးေသာ ဘြဲ႕တံဆိပ္ႏွင့္ ျပည္သူကေပးေသာလက္ထိပ္တို႔တြင္ ျပည္သူကေပးေသာ လက္ထိပ္ကုိသာ ေရြးခ်ယ္လိုသူျဖစ္ပါသည္။ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးႏွင့္မြတ္ဆလင္မ္တို႔က ေပးေသာ ေငြေၾကးလဘ္လာဘထက္ ျပည္သူကေပးေသာ မရဏလက္ေဆာင္ကိုသာ မက္ေမာသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါသည္။

မိမိကို ေမာင္းႏွင္ေနသူမ်ားသည္ မိမိ၏ယုံၾကည္ခ်က္၊ခံယူခ်က္၊ ရပ္တည္ခ်က္၊ ရည္မွန္းခ်က္တုိ႔သာ ျဖစ္ပါသည္။ ရဲမင္းဦးမဟုတ္ပါ။ ရခုိင္ေတြမဟုတ္ပါ။ဦးသိန္းစိန္မဟုတ္ပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မဟုတ္ပါ။ အျခား မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္မွ် မဟုတ္ပါ။အဖြဲ႔အစည္းမ်ားလည္း မဟုတ္ပါ။ အမွန္အားျဖင့္ “ငါသည္သာလွ်င္ငါ့ဘဝ၏ ပဲ့ကိုင္ရွင္”အစစ္ ျဖစ္ပါသတည္း။

ဤသည္ကို ရဲမင္းဦးအား စစ္ေဆးေမးျမန္းေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကုိ အထူးသိေစခ်င္ပါသည္။



ဦးပဥၥင္း

ဝီရသူ(မစိုးရိမ္)

5.4.2013pm 3:05
________________________________________
ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ ၏ စာမ်က္ႏွာမွ ကူူးယူေဖာ္္ျပပါသည္။