အေမစု ေနာ္ေဝ (၁၆ ဇြန္ ၂၀၁၂ )-1

"ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္"
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏုိဘယ္ဆုလက္ခံျခင္း
အထိမ္းအမွတ္မိန္႔ခြန္းေကာက္ႏုတ္ခ်က္(၁+ ၂ + ၃)
7Day News Journal on Sunday, June 17, 2

=============================================
ဟုိး..လြန္ခဲ့တ့ဲ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာတုန္းက တစ္ခါတေလ အဲဒါဟာ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာအ ၾကာကလို႔ေတာင္ ထင္ရမယ္။ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္မဟာ ေအာက္ စဖုိ႔ဒ္ၿမိဳ႕မွာ ကၽြန္မသားငယ္ အလက္ဇန္းဒါးနဲ႔အတူ Desert Island Discs ေရဒီယိုအစီအစဥ္ ကို နားေထာင္ေနခဲ့မိပါတယ္။ ဒီအစီအစဥ္ဟာ နာမည္ႀကီးအစီ အစဥ္တစ္ခုျဖစ္ၿပီး (ကၽြန္မ သိရ သေလာက္လည္း ဆက္ၿပီး နာ မည္ႀကီးဆဲ)ျဖစ္ကာ အဲဒီမွာ ဘ၀ နယ္ပယ္ေပါင္းစံုက ပုဂိၢဳလ္ေတြကို လူသူေ၀းတဲ့ကၽြန္းတစ္ခုမွာေသာင္ တင္ရတဲ့အခါ(သူတုိ႔အႀကိဳက္) ဓာတ္ျပားရွစ္ခ်ပ္၊ သမၼာက်မ္းစာနဲ႔ ရွိတ္စပီးယားစာေပါင္းစုမပါ (သူ တုိ႔အႀကိဳက္) စာအုပ္တစ္အုပ္အ ေၾကာင္းနဲ႔ ကုိယ္လိုခ်င္တဲ့ ဇိမ္ခံ ပစၥည္းတစ္ခုအေၾကာင္းကိုေျပာဖုိ႔ ဖိတ္ၾကားေဟာေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ စီအစဥ္ဆံုးေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔ ႏွစ္ ၿခိဳက္ေက်နပ္မိၿပီး အလက္ဇန္းဒါး က ကၽြန္မကိုေမးပါတယ္။ ဒီ Desert Island Discs အစီအစဥ္ မွာ စကားေျပာဖုိ႔ ဖိတ္ၾကားခံ ေကာင္း ခံရမယ္လို႔ ေမေမေတြး ဖူးလားတဲ့။ ““ဘာေၾကာင့္မျဖစ္ႏုိင္ ရမွာလဲ”” ကၽြန္မ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႔ ျပန္ေျပာမိတယ္။ ဒီအစီအစဥ္မွာ ပါ၀င္တတ္တာ နာမည္ေက်ာ္ေတြ ခ်ည္းပဲဆိုတာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ သူသိထားေပမယ့္ တကယ့္စိတ္ ၀င္တစားနဲ႔ သူက ကၽြန္မကို ဘာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ကၽြန္မကိုဖိတ္ ၾကားလိမ့္မယ္ထင္သလဲလို႔ ေမးပါ တယ္။ ကၽြန္မလည္း တစ္ခဏ ေလာက္စဥ္းစားၿပီး အေျဖေပးမိ တယ္။ ““ဘာေၾကာင့္လဲဆို အေမ က စာေပႏုိဗယ္ဆုဆြတ္ခူးခံရလို႔ အဖိတ္ခံရေကာင္းခံရမွာေပ့ါ””လို႔။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔ ႏွစ္ဦးရယ္မိ ၾကေရာ။ ဒီအလားအလာျဖစ္ႏုိင္ ေျခဟာ ေက်နပ္စရာေကာင္းေပ မယ့္ ျဖစ္ႏုိင္ခဲလွပါတယ္။အခုေတာ့ ဒီအေျဖကို ဘာ ေၾကာင့္ ကၽြန္မ ေပးရလဲမမွတ္မိ ေတာ့ပါဘူး။ ျဖစ္ႏုိင္တာက ကၽြန္မ ဟာ အဲဒီ မၾကာခင္ေလးက ႏုိဗယ္ ဆုရသူတစ္ဦးေရးတဲ့ စာအုပ္တစ္ အုပ္ဖတ္ထားမိေတာ့ ဒါမွမဟုတ္ အဲဒီအခ်ိန္က Desert Island မွာပါတဲ့ နာမည္ႀကီးတစ္ဦးဦးဟာ ေက်ာ္ၾကားတဲ့ စာေရးဆရာျဖစ္ ေနတာမ်ဳိး ျဖစ္ေကာင္ျဖစ္ႏုိင္ပါ တယ္။ ၁၉၈၉ မွာ ကြယ္လြန္သူ ကၽြန္မခင္ပြန္း မိုက္ကယ္အဲရစ္ ဟာ ကၽြန္မရဲ႕ ပထမအႀကိမ္ ေန အိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ကာလအတြင္း ကၽြန္မကိုေတြ႕ဖို႔ ေရာက္လာခဲ့ပါ တယ္။ သူက ကၽြန္မကို မိတ္ေဆြ တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဂၽြန္ဖင္းနစ္က ကၽြန္မကို ႏုိဗယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆု ဆန္ခါတင္းစာရင္းအတြက္ အဆုိ ျပဳထားေၾကာင္းေျပာပါတယ္။ အဲဒီတစ္ႀကိမ္မွာ ကၽြန္မရယ္မိ တယ္။ ႐ုတ္တရက္ေတာ့ မိုက္ ကယ္လည္း အံ့ၾသသြားပံုပါပဲ။ ဒီေနာက္ေတာ့ ကၽြန္မဘာေၾကာင့္ ရယ္ေမာမိလဲဆိုတာ သူနားလည္ သြားတယ္။ ႏုိဗယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆု တဲ့လား။ ေက်နပ္စရာ အလားအ လာတစ္ခု။ ဒါေပမဲ့ ေတာ္ေတာ္ ေလး မျဖစ္ႏုိင္တာေပပဲ။ ဒါ့ ေၾကာင့္ ႏုိဗယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုကုိ ကၽြန္မ တကယ္ခ်ီးျမႇင့္ခံလိုက္ရ ေတာ့ ကၽြန္မ ဘယ္လိုခံစားခဲ့ရပါ သလဲ။ ဒီေမးခြန္းက ကၽြန္မဆီ အႀကိမ္မ်ားစြာေပၚလာတယ္။ ဒါဟာ တကယ္လည္း ကၽြန္မအ တြက္ ႏုိဗယ္ဆုဆုိတာ ဘာကိုဆုိ လိုတာလဲဆိုတာကိုစူးစမ္းၾကည့္ဖုိ႔ နဲ႔ကၽြန္မအတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆို တာ ဘာကိုဆုိလိုတာလဲဆုိတာကို စူးစမ္းဖုိ႔အသင့္ေတာ္ဆံုးအေျခအ ေနပါပဲ။အင္တာဗ်ဴးေတြမွာ ႀကိမ္ဖန္ မ်ားစြာ ေျပာခဲ့သလိုပါပဲ။ တစ္ည ေနမွာ ေရဒီယိုကေန ႏုိဗယ္ၿငိမ္း ခ်မ္းေရးဆုကို ကၽြန္မ ဆြတ္ခူးခဲ့ ၿပီလို႔ သတင္းၾကားခဲ့ရတာပါ။ အံ့ ၾသစရာတစ္ခုအျဖစ္နဲ႔ ဒီသတင္း ဟာ အတူတြဲျဖစ္လာခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အေၾကာင္က အဲဒီ မတုိင္ခင္တစ္ပတ္ကပဲ ေရဒီယို အသံလႊင့္ဌာန အေတာ္မ်ားမ်ား မွာ ေသခ်ာေပါက္ ဆုရမယ့္သူ တစ္ဦးအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားခဲ့ ၾကလို႔ပါ။ ဒီမိန္႔ခြန္းကို အၾကမ္း ေရးေနစဥ္အတြင္း ကၽြန္မဟာ ဆု ေၾကညာခံရေတာ့ ကုိယ့္ရဲ႕လတ္ တေလာတံု႔ျပန္မႈက ဘာျဖစ္ခဲ့လဲ ဆိုတာ မွတ္မိဖို႔ အေတာ္ႀကိဳးစား ယူခဲ့ရပါတယ္။ ကၽြန္မ ထင္တာ ကေတာ့ ေသခ်ာမေျပာႏုိင္ေပ မယ့္ ““အုိး..သူတုိ႔ေတာ့ ဒီဆုကို ငါ့ကို ေပးအပ္ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကၿပီ”” ရယ္လုိ႔ ဆိုတာမ်ဳိး တစ္ခုခုျဖစ္ပါ လိမ့္မယ္။ အဲဒီတုန္းက ခံစားမႈ ဟာ သိပ္စစ္မွန္ပံုမေပၚပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အဲဒီ့အ ခ်ိန္တုန္းက ကၽြန္မဟာ ကုိယ့္ ကုိယ္ကုိယ္လည္း စစ္မွန္တယ္လို႔ မခံစားခဲ့ရလို႔ျဖစ္ပါတယ္။ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခံရတဲ့ ေန႔ေတြအတြင္း တစ္ခါတေလမွာ ဆုိ အဲဒါ(ဆုခ်ီးျမႇင့္ခံရျခင္း)ကို ကၽြန္မဟာ တကယ့္ ကမၻာ့ေလာ ကရဲ႕ အစိတ္အပုိင္းတစ္ခုျဖစ္ မေနႏိုင္ေတာ့သလိုကို ခံစားမိတာ ပါ။ ကၽြန္မရဲ႕ ကမၻာဟာ အိမ္တစ္ လံုးျဖစ္ခဲ့တယ္။ မလြတ္လပ္ေပ မယ့္ ေထာင္တစ္ခုထဲမွာပဲ အသုိင္း အ၀ုိင္းတစ္ခုလို အတူတကြေနေန ၾကရတဲ့ တျခားလူေတြရဲ႕ ကမၻာ လည္း ရွိခ့ဲမယ္။ ၿပီးေတာ့ လြတ္ လပ္တဲ့ကမၻာတစ္ခုလည္းရွိမယ္။ ဒါေတြ တစ္ခုခ်င္းစီဟာ ကြဲျပား ျခားနားတဲ့ စၾက၀ဠာတစ္ခုထဲမွာ ကုိယ္ပုိင္သီးျခားအစီအစဥ္နဲ႔ လႈပ္ ရွားေနတဲ့ ျခားနားတဲ့ၿဂိဳဟ္တစ္ခု စီပါပဲ။ ႏုိဗယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုက ကၽြန္မကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ကၽြန္မ ေနတဲ့ အထီးက်န္ေနရာေလးရဲ႕ အျပင္ဘက္က တျခားလူသား ေတြရဲ႕ ကမၻာဆီ ဆြဲေခၚသြားတ့ဲ အခ်က္ကေတာ့ ကၽြန္မအတြက္ လက္ေတြ႕အရွိဆံုး တရားအျမင္ တစ္ခုကို ျပန္သုိမွီးဖုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ခ်က္ခ်င္းႀကီးျဖစ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ရက္ေတြ၊ လေတြၾကာလာၿပီး ဆုနဲ႔ပတ္သက္ လို႔ တံု႔ျပန္တဲ့သတင္းေတြ ေလ လိႈင္းေတြေပၚက ေရာက္လာခ်ိန္ မွာ ႏုိဗယ္ဆုရဲ႕ ထူးျခားမႈကို ကၽြန္မ စတင္သေဘာေပါက္လာပါေတာ့ တယ္။ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအေပၚ ျမန္ မာ့အယူအဆကို ““ၿငိမ္းခ်မ္းမႈနဲ႔ သာယာ၀ေျပာမႈတုိ႔ ကို ဆန္႔က်င္ ကာကြယ္ထားတဲ့ အခ်က္ေတြ ရပ္ဆုိင္းသြားျခင္းမွ ထြက္ေပၚ လာတဲ့ေပ်ာ္ရႊင္ရမႈ””အျဖစ္ ရွင္းျပ ႏုိင္ပါတယ္။ “ၿငိမ္းခ်မ္း”ဆုိတဲ့ ျမန္ မာစကားလံုးကို တိုက္႐ိုက္ဘာ သာျပန္ရရင္ မီးတစ္ခုၿငိႇမ္းသတ္ လိုက္တဲ့အခါ ရလာတဲ့ အက်ဳိးအ ျမတ္ရွိတဲ့ ေအးခ်မ္းမႈ beneficial coolness အျဖစ္ ဘာသာျပန္ႏုိင္ ပါတယ္။ ကမၻာတစ္၀န္းမွာ ဒုကၡ မီးေတြနဲ႔ သေဘာထားကြဲ လြဲမႈမီး ေတြ ေတာက္ေလာင္လ်က္ရွိေနပါ တယ္။ ကၽြန္မရဲ႕ တုိင္းျပည္မွာ လည္း ေျမာက္ဘက္ဖ်ားေဒသမွာ ရန္လိုမႈ အၿပီးမသတ္ေသးပါဘူး။ အေနာက္ဖက္ေဒသမွာဆုိလည္း ဒီေန႔ ဒီကိုေရာက္လာဖု႔ိ ထြက္လာ တဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ခရီးစဥ္ မစတင္မီ ရက္အနည္းငယ္မွာပဲ မီး႐ိႈ႕မႈ၊ သတ္ျဖတ္မႈေတြနဲ႔ လူအုပ္စု အၾကမ္းဖက္မႈေတြျဖစ္ေနပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ မ်ဳိးျဖဳတ္သတ္ ျဖတ္မႈသတင္းေတြဟာ ေျမေပၚ လွ်ံတက္ေနပါတယ္။ ငတ္မြတ္မႈ၊ ေရာဂါဘယ၊ ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း ခံရမႈ၊ အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္မႈ၊ ဆင္း ရဲႏြမ္းပါးမႈ၊ တရားမွ်တမႈကင္းမဲ့ ျခင္း၊ ခြဲျခားဖိႏိွပ္ဆက္ဆံျခင္း၊ အယူအစြဲေတြနဲ႔ အာဃာတ တရားေတြ ဒါေတြဟာ ကၽြန္မတုိ႔ ေန႔စဥ္ စားသံုးေနရတာေတြပါပဲ။ ေနရာတုိင္းမွာ အဖ်က္စြမ္းအား ေတြက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႕ အေျခခံ အုတ္ျမစ္ေတြကို စားသံုးပစ္ေနၾက တယ္။ ကၽြန္မတို႔ ကမၻာႀကီးမွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႔ ေအးခ်မ္းမႈကို ထိန္း သိမ္းဖို႔ မရွိမျဖစ္လိုအပ္တဲ့လူ သား ရင္းျမစ္ေတြနဲ႔ ႐ုပ္၀တၳဳေတြကို အဆင္ျခင္မဲ့ သံုးျဖဳန္းမႈကို ေနရာ တုိင္းမွာေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။

ကၽြန္မတုိ႔ဟာ လူမႈဖူလံုေရးနဲ႔ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထား မႈအကူအညီေတြကို လုိလားအပ္ တ့ဲအရာမွ်သာမက မရွိမျဖစ္ လို အပ္တဲ့အရာအျဖစ္ အသိအမွတ္ ျပဳၾကတဲ့ေခတ္ထဲ ေရာက္လာခဲ့ တာ ကံေကာင္းလွပါတယ္။ ယံု ၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ က်ခံေနရတဲ့ အက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ ကံၾကမၼာဟာ ေနရာတကာမွာရွိတဲ့ ျပည္သူေတြ ရဲ႕ပူပန္မႈျဖစ္လာတဲ့ ေခတ္တစ္ခု ထဲ ရွင္သန္ေနရလုိ႔ ကံေကာင္းလွ ပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္ အေရးကိုလည္း အားလံုးလႊမ္းၿခံဳ ၿပီးမဟုတ္ေတာင္ အားလံုးရဲ႕ ေမြး ရာပါအခြင့္အေရးအျဖစ္ လက္ခံ လာၾကတဲ့ေခတ္တစ္ခုထဲ ေရာက္ လာလုိ႔ ကံေကာင္းလွပါတယ္။ အက်ယ္ခ်ဳပ္အက်ခံေနရတဲ့ ႏွစ္ ေတြအတြင္း မၾကာခဏဆုိသလိုပဲ ကၽြန္မဟာ လူ႔အခြင့္အေရးေၾက ညာစာတမ္းပါ ကၽြန္မ အႀကိဳက္ ဆံုးစာပိုဒ္ေတြကေန ခြန္အားေတြ ရယူခဲ့ရပါတယ္။

လူ႔အခြင့္အေရးကို ဂ႐ုမစုိက္ ျခင္းႏွင့္ မထီမဲ့ျမင္ျပဳျခင္းသည္ လူသားမ်ဳိးႏြယ္၏ ယံုၾကည္မႈကို ေဒါမာန္ထြက္ေစေသာ ႐ုိင္းစုိင္း သည့္အျပဳအမူမ်ားကို ထြက္ေပၚ ေစခဲ့သည္။ လူသားမ်ဳိးႏြယ္တုိ႔ ပါ၀င္ေသာ ကမၻာေလာကေပၚ ထြန္းလာျခင္းသည္ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆုိခြင့္၊ ယံုၾကည္ခြင့္ႏွင့္ အေၾကာက္တရားမွ လြတ္ကင္း ေရးကိုခံစားေစရမည္။ ဘံုလူသား အေပါင္း၏ အျမင့္မားဆုံး စိတ္ ဆႏၵမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ၿပီ။

အကယ္၍ လူသားသည္ ေနာက္ဆံုး ခုိလံႈရာအျဖစ္ ကူညီမႈ မရရွိလွ်င္ ဖိႏွိပ္မႈႏွင့္ အၾကမ္းဖက္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈတုိ႔ကို ပုန္ကန္ျခင္းျဖင့္ လူ႔အခြင့္ အေရးမ်ားကုိ ဥပေဒစိုး မုိးမႈျဖင့္ကာကြယ္ေပးသင့္သည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ လူ႔အခြင့္ အေရးအတြက္ ဘာေၾကာင့္တုိက္ ပြဲ၀င္ေနသလဲလို႔ေမးရင္ ဒီစာပုိဒ္ ေတြက အေျဖေပးပါလိမ့္မယ္။ ဘာေၾကာင့္ ကၽြန္မ တုိက္ပြဲ၀င္ ေနသလဲေမးရင္ ဒါဟာ ဒီမုိကေရ စီအဖြဲ႕အစည္း၊ အေဆာက္အအံု ေတြနဲ႔ အေလ့အက်င့္ေတြဟာ လူ႔ အခြင့္အေရးကို အာမခံခ်က္ေပး ဖုိ႔အတြက္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္လုိ႔ပါ။

မၾကာမီက ကၽြန္မရဲ႕ တုိင္း ျပည္တြင္း ျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့အေျပာင္း အလဲေတြေၾကာင့္ လူႀကီးမင္းတို႔ နဲ႔အတူ ကၽြန္မ ရွိေနခဲ့တာျဖစ္ပါ တယ္။ ဒီအေျပာင္းအလဲေတြျဖစ္ ေပၚလာခဲ့ရတာဟာ လူႀကီးမင္း တို႔နဲ႔ အျခားေသာ လြတ္လပ္မႈနဲ႔ တရားမွ်တမႈကို ခ်စ္ျမတ္ႏုိးသူေတြ ေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး ဒီလူေတြက ကၽြန္မ တုိ႔ရဲ႕အေျခအေနကို ကမၻာလံုး ဆုိင္ရာအဆင့္ အာ႐ံုစိုက္မႈရ ေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မ တုိင္းျပည္အေၾကာင္း ဆက္မေျပာ ခင္ ကၽြန္မတုိ႔ရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္အ က်ဥ္းသားေတြအေၾကာင္း ေျပာ ခ်င္ပါတယ္။ ဒီလို အက်ဥ္းသား မ်ဳိးေတြ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ရွိေနဆဲ ပါပဲ။ လူသိမ်ားတဲ့ အထိန္းသိမ္းခံ အက်ဥ္းသားေတြကို ျပန္လႊတ္ ေပးခဲ့ၿပီး က်န္ေနတာက လူသိပ္ မသိတဲ့သူေတြမု႔ိ ေမ့သြားၾကမွာ ေၾကာက္ရပါတယ္။ ဒီမွာ ကၽြန္မ ရပ္တည္ေနရျခင္းဟာ ကၽြန္မ လည္း တစ္ခ်ိန္က ယံုၾကည္ခ်က္ အက်ဥ္းသားတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ဖူးလုိ႔ပါ။ ကၽြန္မကို လူႀကီးမင္းတုိ႔ၾကည့္ၿပီး နားဆင္ေနစဥ္မွာပဲ ေက်းဇူးျပဳၿပီး မၾကာခဏ ေျပာေလ့ရွိတဲ့ အမွန္ တရားတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ အက်ဥ္းသားတစ္ဦး ရွိေနျခင္းဟာ အရမ္းမ်ားလွတယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ ကို သတိရေပးၾကပါ။ မလြတ္လပ္ ေသးတဲ့ တရားဥပေဒရဲ႕ အက်ဳိး ေက်းဇူးေတြကို ခံစားခြင့္မရေသး တ့ဲသူေတြရဲ႕ အေရအတြက္ဟာ ကၽြန္မတု႔တုိင္းျပည္မွာ တစ္ဦး ထက္မက အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ေက်းဇူးျပဳ၍ သူတုိ႔ကုိ သတိရေပး ပါ။ သူတုိ႔ ေစာႏုိင္သမွ် ႁခင္းခ်က္ မရွိ လြတ္ေျမာက္ေရး အက်ဳိး သက္ေရာက္မႈရွိေအာင္ ျဖစ္ႏုိင္ ေျခရွိတာမွန္သမွ် လုပ္ေပးၾကပါ။

မၾကာေသးမီလမ်ားအတြင္း အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူ ညီခ်က္ေတြဟာ ျပည္သူအမ်ားစု ရဲ႕ လိုလားခ်က္ေတြအေပၚ မူတည္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ ဓာတ္အေပၚ မူတည္တဲ့ ႏုိင္ငံေရး အရ အေျဖရွာႏုိင္မႈေတြဆီ ဦး တည္ဖုိ႔ ကၽြန္မတုိ႔ေမွ်ာ္လင့္ပါ တယ္။

 

 

 မိခင္ေမြးရပ္ေျမနဲ႔ေ၀းေနႀကတဲ့ ျမန္မာႏို္င္ငံသူႏိုင္ငံသားေတြဟာ အၿငင္းပြားစရာျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ကိစၥေတြကို  စုေပါင္းေဆြးေႏြးအေျဖရွာႀကရင္းညီညြတ္ႀကဖို႔နဲ႔   ဒီမိုကေရစီႀကိဴးပမ္းမႈေတြမွာလည္း ၀ိုင္း၀န္းပံ့ပိုးႀကဖို႔အျပင္ အိမ္ရွင္ႏိုင္ငံအတြက္  စိတ္ညစ္ရမယ့္ ျဖစ္ရပ္မ်ိဳးေတြကိုလည္း ေရွာင္ႀကင္ၾကဖို႔ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္က  တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္၊
မေန႔ဇြန္လ ၁၆ ရက္ေန႔က ေနာ္ေ၀ႏိုင္ငံ ေအာ္စလိုၿမိဳ ႔ကိုေရာက္စဥ္အတြင္း ျမန္မာႏိူင္ငံသားေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုပြဲမွာ အခုလို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သတိေပးတိုက္တြန္းသြားတာလည္း ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒီသတင္းအျပည္႔အစံုကိုေတာ့  မသင္းသီရိက ေျပာျပေပးမွာပါ၊
မေန႔ ဇြန္လ ၁၆ ရက္ေန႔က ေနာ္ေ၀ ႏိုင္ငံေအာ္စလိုၿမိဳမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနိုဘယ္လ္ဆုအတြက္ ႏိုဘယ္လ္ မိန္႔ခြန္းေျပာအၿပီး ေနာ္ေ၀ စံေတာ္ခ်ိန္ ေန႔လည္ ၃ နာရီေက်ာ္မွာေတာ့  ေအာ္စလိုၿမိဳ႔က Nobel Peace Center မွာ ေနာ္ေ၀ႏိုင္ငံတ၀ွမ္းနဲ႔ တျခားဥေရာပႏိုင္ငံေတြကေန ေရာက္လာႀကတဲ့ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြနဲ႔ ေတြဆံုခဲ့ႀကပါတယ္၊
ႀကိဳဆိုေစာင့္ဆိုင္းေနတဲ့႔ ျမန္မာလူထုေတြကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္က အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ အျမင္မတူလို႔ အၿငင္းပြားစရာေတြရွိခဲ့ရင္ အဲဒါေတြကို  ညီညြတ္စည္းလံုးစြာ အတူတကြ ေျဖရွင္းႀကဖို႔ အခုလို တိုက္တြန္းခဲ့ပါတယ္၊
“ပထမဦးဆံုးက ညီညြတ္ၾကပါ၊ က်မဘယ္ေနရာကိုေရာက္ေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသားေတြကို ေျပာတဲ့စကားပါ၊လူဆိုတာ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ အျမင္ခ်င္းမတူတဲ့အခါၾကေတာ့ တခါတေလေတာ့ အၿငင္းပြားစရာကိစၥေတြ ေပၚတာေပါ့၊ အဲဒီ အၿငင္းပြားႏိုင္တဲ့ ကိစၥေတြကို ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ ညွိႏိႈင္းေဆြးေႏြးတဲ့ နည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းႀကပါ၊ ဒီလိုအခ်င္းခ်င္းၾကားမွာရွိတဲ့ ျပႆနာေတြကို ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ ေျဖရွင္းႏိုင္မွ က်မတို႔ ႏိုင္ငံကို ဒုကၡေပးေနတဲ့ ျပႆနာႀကီးေတြကို က်မတို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့နည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ တေယာက္ခ်င္း တေယာက္ခ်င္းက ႀကိဴးစားႀကပါလို႔ က်မေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။”
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ အေဝးေရာက္ေနႀကတယ္ ဆိုေပမယ့္လည္း ဒီမိုကေရစီေရး ႀကိဳးပမး္မႈေတြမွာလည္း ၀ိုင္း၀န္းကူညီႀကဖို႔ကိုလည္း ေတာင္းဆိုသြားပါတယ္၊
“က်မတို့ရဲ့ အလုပ္ကို ၀ိုင္း၀န္းကူညီၾကပါ။ က်မတို႔ကို အႀကံေပးစရာ ရွိရင္လည္းေပးပါ။ အႀကံျပဳပါ၊ ေ၀ဖန္စရာ ရွိရင္လည္း ေ၀ဖန္ပါ၊ ေစတနာနဲ႔ ေ၀ဖန္တယ္ဆိုတာ အင္မတန္မွ တန္ဖိုးရွိပါတယ္။ ဒီေ၀ဖန္တာ မမွန္ရင္ ထည္႔စဥ္းစားစရာမလိုဘူး၊ ေမ့ျပစ္လိုက္၊ မွန္လို႔ရွိရင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပဳျပင္ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးရတယ္။ အဲဒီအခြင့္အေရးအတြက္ကို က်မတို႔ေက်းဇူးတင္ရမယ္၊ အခု က်မတို႔ေနာ္ေ၀မွာေတြ႔တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသားေတြဟာ အခု ျမန္မာႏို္င္ငံအတြင္းမွာရွိတဲ့ ႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသားေတြလိုပဲ က်မတို႔ အားလံုးေနခ်င္တဲ့ အေမ့အိမ္ကို ဝိုင္းၿပီးေတာ့ ေဆာက္ေပးႀကပါလို႔  ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္
အေျခအေန အေႀကာင္းေႀကာင္း မိခင္ႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ ေဝးေနႀကရေပမယ့္ အခု ကိုယ္ေရာက္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ အိမ္ရွင္ႏိုင္ငံေတြ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ႀကဖို႔ ၊ အထူးသျဖင့္ေတာ့  ႏိုင္ငံႀကီးသား ပီသေအာာင္ ေနႀကဖို႔ကိုလည္း  သတိေပးသြားပါတယ္၊
“က်မတို႔က ဧည္႔သည္ေတြျဖစ္တယ္၊ ဧည့္သည္ေတြ ျဖစ္တဲ့အခါၾကေတာ့ အိမ္ရွင္ကို ေလးစားရမယ္။ ကိုယ္က နားလည္မႈရွိရမယ္။ အိမ္ရွင္ေတြကလည္း ကိုယ္က ေနတတ္တဲ့အခါၾကေတာ့ ကိုယ့္အေပၚမွာ ပိုေကာင္းလာမယ္၊ အျမင္ပိုမွန္လာမယ္။ အဲဒီလို ဆက္ဆံခ်င္းဟာ ကိုယ့္ရဲ့ လူသားသိကၡာကုိလည္း ေစာင့္စည္းရာေရာက္တယ္။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ့ သိကၡာကိုလည္း ေစာင့္စည္းရာေရာက္တယ္။ ကိုယ့္ေၾကာင့္မို႔ ကိုယ့္ႏိုင္ငံအရွက္ရမယ့္ကိစၥ၊ ႏိုင္ငံသိကၡာက်မယ့္ကိစၥမလုပ္သလို ကိုယ့္ေႀကာင့္မို႔ ကိုယ့္အိမ္ရွင္ႏိုင္ငံ စိတ္ညစ္ရမယ့္ ကိစၥ၊ စိတ္ဆင္းရဲမယ့္ ကိစၥေတြ မလုပ္ႀကဖို႔ လိုတယ္ဆိုတာကို က်မသတိေပးခ်င္ပါတယ္။