နအဖ ထုတ္ျပန္လိုက္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒက ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး လမ္းေၾကာင္းကို ပိတ္ပစ္လိုက္ တာျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာကို နအဖ က ေရြးခ်ယ္ေပးလိုက္ျပီ။
၁။ ေရြးေကာက္ပြဲ (ေကာ္မရွင္) ဥပေဒေတြကို နည္းေပါင္းစံုနဲ႔ ကန္႔ကြက္ရမယ္။
(ရန္သူရ့ဲ စစ္မဟာဗ်ဴဟာကိုတိုက္ခိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္)
၂။ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္မည့္ပါတီေတြ၊ တသီးပုဂၢလေတြကို နည္းေပါင္းစံုနဲ႔တားျမစ္ရမယ္။
(ရန္သူရဲ့ မဟာမိတ္မ်ားကိုျဖိဳဖ်က္ျခင္းျဖစ္တယ္)
၃။ ျပည္သူလူထုအေနနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မဲမေပးၾကဖို႔ လွဳံ႔ေဆာ္ရမယ္။
(ရန္သူကို စိတ္ဓာတ္ေရးရာအရလႊမ္းမိုးျခင္းျဖစ္တယ္)
၄။ ေရြးေကာက္ပြဲကို ျပည္တြင္းအင္အားစုေတြ၊ ျပည္ပအင္အားစုေတြ အားလံုးက သပိတ္ေမွာက္ရမယ္။
(ရန္သူရဲ့စည္းလံုးညီညြတ္မွဳကိုျဖိဳခြဲျပီး မိမိ အင္အားကို စည္းလံုးညီညြတ္စြာ တည္ေဆာက္ျခင္းျဖစ္တယ္)
၅။ ေရြးေကာက္ပြဲရဲ့ အႏွစ္သာရ ကင္းမဲ့မွဳကို ႏုိင္ငံတကာျပည္သူေတြ၊ အစိုးရေတြန႔ဲ အစိုးရမဟုတ္တဲ့အဖြဲ႔အစည္းေတြကို တင္ျပရမယ္။
(ရန္သူ အဆင္သင့္မျဖစ္တဲ့ေနရာေတြကို ေရြးျပီး တိုက္ခိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္၊ ရန္သူကို သံတမန္နည္းအရ ထုိးႏွက္ျခင္းလည္းျဖစ္တယ္)
၆။ အေထြေထြ လူထုတိုက္ပြဲၾကီးဆင္ႏႊဲႏိုင္ဖို႔ လဳွံ ႔ေဆာ္ရမယ္။
(ရန္သူစိတ္ရွဳပ္ေထြးေအာင္၊ ေအးေဆးသက္သာ မေနႏုိင္ေအာင္ ..... အခြင့္အေရးတိုက္ပြဲေတြ၊ လူထုလူတန္းစား ဆႏၵျပပြဲေတြ၊ ေက်ာင္းသားသပိတ္ေတြ၊ အလုပ္သမား လယ္သမား လွဳပ္ရွားမွဳေတြေဖာ္ထုတ္ျပီး .... အေထြေထြသပိတ္ဆီကို ဦးတည္သြားႏိုင္ဖုိ႔ျဖစ္တယ္။)
ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္
သားေဆြ
ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေသးသူမ်ား အင္တာနက္မွ သတင္းမွန္မွန္ဖတ္ျပီး
အင္းဂလိပ္လို နည္းနည္းတတ္သူမ်ားအတြက္ ေအာက္ပါစာမ်က္ႏွာမ်ားမွ
တယ္လီဖုန္းမ်ားကို မိမိတို ့စိတ္ဝင္စားဘြယ္ရာမ်ား ေမးျမန္းေျပာဆိုႏိုင္ပါသည္ ။
ျပည္ပမွ လူတေသာင္း တဦး ၁၀ ေဒၚလာဖိုး ေခၚျပီး ေဆြးေႏြးပါက နအဖ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဆက္သြယ္ေရးစနစ္ ၂ လ အတြင္းပ်က္ႏိူင္ပါသည္ ။
http://www.mya nmaryellowpages.biz/
http://www.yellowpagesmyanmar.net/category.php?index=A
http://www.myanmarteldir.com/
http://www.myanmarteldir.com/information/page_14.htm
http://www.myanmarteldir.com/information/default.htm
နာမည္တုဝါသနာပါသူေတြ ။ အီးမးအတု ကၽြမ္းက်င္သူေတြ
အလုပ္မရွိလို ့ လူတကာကို အပုတ္ခ်သူေတြ အလွည့္ေရာက္ျပီ ။
ေျပာခ်င္တာေျပာ ေရးခ်င္တာေရးၾက
အထက္ကိုမေၾကနပ္သူ တာဝန္က်ရင္ သင့္စာတႏိူင္လံုးပ်ံျပီ ။
http://www.myanmarteldir.com/comment.htm
ေဌးတင့္
Tuesday, April 27, 2010
ေျမကုန္သြားတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ
၂၀၁၀ မတ္လ ၃ ရက္ေန ့
မနက္ေစာေစာလဲအိပ္ယာကလူ့းလဲထလိုက္ပါတယ္ ။
နံရံကပ္နာရီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၇ နာရီ ၅ မိနစ္ ရွိျပီ ။
ေရအိမ္ဝင္ မ်က္ႏွာသစ္ျပီး အဝတ္အစားလဲလိုက္သည္ ။
ထမင္းစားခန္းထဲဝင္ လိုက္ေတာ့ ထမင္းေက်ာ္ အနံ ့ကေမြးေနသည္။
လၻက္ရည္ေဖ်ာ္လိုက္မယ္ဟု စစ္သံုးအိမ္သူသက္ထား ကေမးပါသည္ ။
ဒီမိုကေရစီ တိုက္ပြဲဝင္ရန္ နယ္စပ္သိုိ ့လာခဲ့တံုးအခါက
ခ်စ္သူ ရည္းစား ေစ့စပ္သူ အိမ္သူမ်ား ထားခဲ့ၾကပါသည္။
သိပ္ၾကာမယ္ မထင္ပါဘူးေလ ။ ထင္ခဲ့ၾကပါသည္ ။ေတြးခဲ့ၾကပါသည္ ။
ၾကာလာေတာ့ ေရာက္တဲ့ အရပ္မွာ အိမ္ေထာင္က်ပါသည္။
ပထမေတာ့ ယာယီလိုလိုဘဲ ။ လိုတံုးသံုးဖို ့ပါဘဲ ။
ၾကာလာေတာ ျမန္မာျပည္က လူလည္းအိမ္ေထာင္က်ျပီတဲ့ ။
မကၽြမ္းက်င္တဲ့ ေဒသအသစ္ရပ္တည္မႈအတြက္ ဘဝစစ္ေျမျပင္တိုက္ပြဲအေဖၚပါ ။
ဒါေၾကာင့္ စစ္သံုးအိမ္သူသက္ထား လို ့သံုးႏူံးတာပါ
လူပီပီ လူလိုဘဲ အျမဲစဥ္းစားပါသည္ ။
အာဏာရွင္ေအာက္ စစ္တပ္က ျမန္မာျပည္က လူေတြဘဲေလ ။
လူလိုေတြးခဲ့မိတာပါ ။ ဘာသာနဲ ့ထုထားတာမို ့လဲ ။
ေတာထဲေရာက္ျပီး မၾကာပါဘူး ။ ၈၈ေျခမႈန္းေရးစေတာ့ပါတယ္ ။
၈၈ ေတြ လူမ်ိဳးစုတပ္နဲ ့ေပါင္းျပီး ေျခကုတ္မယူႏိူင္ေအာင္
နည္းမ်ိဳးစံုနဲ ့ အင္အားကုန္သံုးပါေတာ့တယ္ ။
လမ္းေတြေဖါက္ တံတားေတြေဆာက္ျပီး လက္နက္ၾကီးေတြ
အုပ္စုလိုက္ နယ္စပ္ကို သယ္လာပါတယ္ ။
မနားမေန ပစ္ခတ္လိုက္တာ ခံစစ္ကတုတ္ထဲက ကၽြန္ေတာ္တို ့
ေလထဲက ယမ္းေငြ ့ေၾကာင့္ အသက္ရႈလို ့မရတဲ ့အထိပါဘဲ ။
တခ်ို ့ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ နားထဲကေသြးမ်ားထြက္ၾကပါတယ္ ။
ေျမျပင္တခုလံုးဟာ ငလွ်င္လႈပ္သလို တုန္ခါေနပါတယ္ ။
ခပ္ေဝးေဝးက ေဖါက္ေဖါက္ အသံေတြ ဆက္တိုက္ထြက္လာရင္
အနီးဆံုးက ဝပ္က်င္းေတြဆီ ေျပးျပီးေနရာယူရပါတယ္ ။
ေနာက္က်တဲ့ ဖေနာက္က သစၥာေဖါက္ျပီး အျပင္မွာ ျပတ္က်န္တာ ျမင္ဖူးပါတယ္ ။
တခ်ိဳ ့ရက္ေတြမွာ ေန ့ေရာ ညေရာ ၂ ရက္ ၃ ရက္ ဆက္တိုက္ပစ္ပါတယ္ ။
ေနာက္တန္းက ထမင္းထုတ္ပို ့တာ ဗံုးဆံၾကားမွာဆိုေတာ့ ေရွ ့တန္းေရာက္ရင္ သိုးစျပဳေနပါတယ္ ။
ဟန္းေကာခ်ိဳင့္ကိုၾကိဳးခ်ည္ ေခ်ာင္းထဲပစ္ခ်ကာ ေရခပ္ရပါတယ္ ။
တခါတရံ ႀကိဳးကို ဗံုးစမွန္ျပီး ဟန္းေကာခ်ိဳင့္ပါ ဆံုးတတ္ပါသည္ ။
ရလာတဲ့ ေရနဲ ့ထမင္းသိုးကို ေဆးျပီးစားရတာ ခဏခဏပါဘဲ ။
ေဟာလီးဝုဒ္ ရုပ္ရွင္ထဲက စစ္ကားေတြက ၾကည့္လို ့ေကာင္းပါတယ္ ။
၂ ဖက္မွ်ျပီး ေျပးလွြားတိုက္ၾကတာပါ ။ မင္းသားဖက္က ႏိုင္တာပါ ။
ကၽြန္ေတာ္တို ့စစ္ပြဲက နယ္စပ္ေတြမွာ ေနာက္ဆံုး ခံစစ္နယ္ေျမပါ ။
ေျပးစရာေျမ ကုန္ပါျပီ ။
ျပည္တြင္းမွာလည္း ဝါဒျဖန္ ့ပါတယ္ ။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က အသက္ေတြေပးလႈျပီး
တိုက္ပြဲႀကီးေတြနဲ ့ တိုင္းျပည္ေအးခ်မ္းေအာင္ ႀကိဳးစားေနပါတယ္တဲ့ ။
ျပည္သူလူထု ရင္ေသြး ၁၉၈၈ သားသမီးေတြကို အျပီးရွင္းတာပါ ။
အေသရွင္းပစ္တာပါ ။ ဒဏ္ရာရျပီးက်န္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို
မင္းတို ့လား ေက်ုာင္းသားတပ္မေတာ္က ဟုဆိုကာ ၾကိဳးတုတ္ျပီး
လည္ျမိဳအလွီးခံရသူ ရင္ဝကို စစ္ဖီနပ္နဲ ့နံရိုးက်ိဳးေအာင္ကန္ျပီး
ဘက္နက္နဲ ့ စိမ္ေျပနေျပ အေသထိုးသတ္တာကို
ျခံဳထဲကေခ်ာင္းၾကည့္ရသူေတြကျပန္ေျပာျပပါတယ္ ။
လက္နက္ႀကီး အားကိုးနဲ ့အႏိူင္ယူတာပါ ။
ျမန္မာစစ္တပ္ စစ္တိုက္တာ ဘာမွ မပင္ပန္းပါဘူး ။
အေျမာက္ေတြကို ကားတန္းႀကီးနဲ ့ဆြဲလာျပီး
ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း တပ္စုေတြလဲျပီး တလွည္စီ ထိုင္ပစ္တာပါ ။
ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္က လူ ၂၀ ေက်ာ္ခံစစ္ေၾကာင္းကို
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က တပ္ရင္း ေပါင္းမ်ားစြာနဲ ့ ဝိုင္းပိတ္ျပီး
ေျခမႈန္းတာပါ ။ ေစာေစာပိုင္းကဆီု ေလယာဥ္ပ်ံ ပါ ဗံုးဝင္ၾကဲတာ
ျမန္မာတပ္က စစ္ဗိုလ္ေတြကို အထင္ၾကီးစရာ တကြက္မွမရွိပါဘူး ။
သနားစရာေကာင္းတာက စစ္ဗိုလ္ေပါက္စ ဒုဗိုလ္ေလးေတြ နဲ ့
ေအာက္ေျခက ရဲေဘာ္ေလးေတြပါဘဲ ။
စခန္းသိမ္း စီမံခ်က္ဆိုရင္ ဗ်ဳဟာမႈး တိုင္းမႈး မိန္းမနဲ ့ေဆြမ်ိဳး စီးပြားေရး ခ်မ္းသာဘို ့
အသက္ေပးရပါတယ္ ။ ေခြးလို ဝက္လို အေသခံရပါတယ္ ။
ေသသြားေတာ့ ဘာျဖစ္လာလဲ ။ ေနျပည္ေတာ္ႀကီး ျဖစ္လာတယ္ ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္အုပ္စု ေတြ သူေဌးျဖစ္ကုန္တာေပါ့ ။
ေအာက္ေျခ ရဲေဘာ္ထုကေတာ့ ငတ္ျပီးရင္း ငတ္ေနတာဘဲ ။
ေျပးစရာ ေျမကုန္တဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ အမ်ားစု ဘယ္ေရာက္ကုန္လဲ ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြထက္ လခမ်ားတဲ့ ဒီမိုကေရစီႏိူင္ငံေတြကို ေျပာင္းၾကတယ္ ။
အၾကမ္းမဖက္တဲ့နည္းနဲ ့ဆက္လက္ၾကိဳးစား တိုက္ပြဲပံုစံ ေျပာင္းၾကတယ္ ။
ဇြဲေကာင္းတဲ့ သူေတြက ေျပာက္ၾကား စစ္နဲ ့ဆက္လက္ တိုက္ပြဲဝင္ေနတံုးဘဲ ။
အာဏာရွင္စစ္တပ္က အေသထြက္ေျခမႈန္းလို ့ ရင္နာနာနဲ ့အမိေျမကို စြန္ ့ခြာၾကရတယ္ ။
ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြက ဦးေဆာင္ျပီး ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္ေတြကို တစုျပီးတစု
ျမန္မာျပည္ စစ္ေျမျပင္က စြန္ခြာေစခဲ့ျပီး ႏိူင္ငံတကာ စစ္ေျမျပင္ကို ေျပာင္းေပးခဲ့တယ္ ။
လက္နက္ၾကီးနဲ ့ေျခမႈန္းခံ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ ကိုယ္ပိုင္လက္နက္ျပန္ကိုင္ၾကျပီ ။
ေဖါင္တိန္နဲ ့စာေရးေသာလက္ေတြက အင္တာနက္နဲ ့ကီးဘုတ္ကို စာရိုက္ၾကကုန္ျပီ ။
၁၉၆၂ ကစျပီး တခါးပိတ္ထားတဲ့ျမန္မာျပည္က
အာဏာရွင္ အေၾကာင္း ကမာၻၾကီးသိေအာင္ လုပ္ၾကျပီ ။
အာဏာရွင္အုပ္စုကလဲ မီဒီယာကို မီဒီယာနဲ ့တိုက္မယ္တဲ့
ဘာသာေရး ကတဆင့္ ဝင္ေနျပီေလ ။
၈၈ေတြ ကို အာဏာရွင္ အုပ္စုက အေၾကာက္ဆံုးဘဲ ။
၈၈ေတြမွာ လံုေလာက္တဲ့ စစ္ေျမျပင္အေတြ ့အၾကံဳေတြ ။
ႏိူင္ငံတကာ ဥပေဒေတြ သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ကုန္ၾကျပီ ။
ျပည္သူကို ဘက္စံုက ကူညီၾကကုန္ျပီ ။ လမ္းျပေပးေနျပီ ။
ေနာက္တက္လာတဲ့ လူငယ္ေတြကိုလဲ ေနရာလြဲေပးေနျပီ ။
ျပည့္စံုလာတဲ့ တိုက္ပြဲပံုစံ အမ်ိဳးမိ်ဳး ဟာ နအဖ အာဏာရွင္တစု ကို က်ဆံုးေစမွာပါ ။
ေသာက္လက္စေကာ္ဖီနဲ ့အတူ အေတြးစကို ျဖတ္လိုက္တယ္။
နယ္သာလန္ ျမိဳ ့နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအတြက္ ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့ပါတီကို မဲေပးရမယ္ ။
ရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးျခင္းနဲ ့အတူ ေၾကကြဲမႈ ခံစားေနရတယ္ ။
၂၀၁၀ မွာကၽြန္ေတာ့ အသက္ ၅၀ ျပည့္ရန္ လပိုင္းသာလိုပါေတာ့ တယ္ ။
၁၉၈၄ မွာ ဓါတုေဗဒဘြဲ ့ရျပီး ၁၉၈၈မွာ ဥပေဒေက်ာင္းျပန္တက္ေနတံုးမို ့
ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲဝင္ အဖြဲ ့ဦးေဆာင္ရန္ မဲေပးဘူပါတယ္ ။ မတူပါဘူး ။
တိုင္းသူျပည္သား တဦးအေနျဖင့္ မဲမေပးဘူပါ ။
ျမန္မာျပည္က ၁၉၉၀ တုန္းကလဲ ေတာထဲမွာ စစ္ပညာသင္ေနလို ့ေဝးပါတယ္ ။
ထိုင္းမွာကေတာ့ ဒုကၡသည္ဘဝဆိုေတာ့ ဘာမွမဆိုင္ပါဘူး ။
ကလင္ ကလင္ ဆို စက္ဘီး ဘဲတီးသံၾကားရပါသည္ ။
စီးပြားေရးတကၠသိုလ္က ပါေမာကၡပါ။ ကၽြန္ေတာ္နယ္သာလန္မွာ အိမ္ရ လို ့
ေျပာင္းကထဲက ထိုင္းကပါလာတဲ့ အဝတ္စုတ္ထုတ္ေတြကို ကူသယ္ရင္းခင္မင္ခဲ့တာပါ ။
ဥေရာပတိုက္က တကၠသိုလ္ေတြကို လိုက္ျပီး ပညာရွင္ေတြကိုေမြးထုတ္ေနသူတဦးေပါ့ ။
ကိန္းခန္းမၾကီးပါဘူး ။ တခါတေလ အိမ္လာရင္ မီးပူမတိုက္ရေသးတဲ့ အဝတ္ေတြနဲ ့ပါ။
စကားေျပာရင္ အေျခခံ လက္ေတြ ့က်က်ေျပာပါတယ္ ။ ဒသနေတြ စာတမ္းေတြ မေျပာပါဘူး
ဘဏ္ေတြ ျပႆနာျဖစ္ေတာ့ ဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲတဲ့ ။
ကၽြန္ေတာ္က ျပည္တြင္းစားသံုးကုန္လုပ္ငန္းကို ဦးစားေပးကူညီပါ။
မလိုအပ္ေသာ စည္းစိမ္ခံလုပ္ငန္းမ်ား ေရွာ့ခ်ပါ ။
တရုပ္ကိုေျပာင္းသြားတဲ့ ဥေရာပပိုင္ စက္ရုံမ်ားေထာက္ပံ့မႈကို ျပန္စဥ္းစားပါ
လို ့ျပန္ေျပာလိုက္ေတာ့ ။ မင္းေျပာတာ တျခားလူေတြနဲ ့တူတယ္တဲ့
မကန္ ့ကြက္ပါ မျငင္းသြားပါ ။ ေခါင္းေလး တျငိမ့္ ျငိမ့္နဲ ့ နားေထာင္ပါတယ္
ပါတီေတြ ေဆြးေႏြးၾကျပီး ဥပေဒေတြ ထြက္လာပါတယ္ ။
ကၽြန္ေတာ္တင္ျပတဲ့ အခ်ိဳ ့အခ်က္ေတြပါလာပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္ ။
စဥ္းစားတာျခင္း တူတဲ့ အျခားလူေတြ အားလံုးလည္း စိတ္ထဲမွာ ေပ်ာ္ၾကမွာပါ ။
အားလံုးလိုက္နာၾကပါတယ္ ။ ျပည္သူ ့အသံကိုနားေထာင္ျပီး ဆႏၵကိုအေကာင္အထည္
ေပးတာကိုး ။
လူထုအားလံုး လိုက္နာၾကတယ္ ။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဆီက ေၾကညာခ်က္ထြက္လာတယ္ ။
ပ်က္စီးသြားတဲ့ စီးပြားေရးကပ္ကို ခုခံႏိုင္ရန္ နယ္သာလန္သားတဦးအတြက္ အရံေငြ ၃ ေသာင္းစီ
စုထားပါျပီတဲ့ ။ အားလံုးေပ်ာ္သြားၾကတယ္ ။ နယ္သာလန္ရဲ ့အနည္းဆံုးထိုင္မႈစာရိပ္က
၁၄၀၀ ယူရိုနဲ ့တြက္ထားေတာ့ ၃ ႏွစ္စာ အဆင္သင့္ျပင္ႏိူင္တာပါ ။
၃ ႏွစ္အတြင္း စီးပြားေရးဦးေမာ့ေအာင္ အားလံုးကၾကီဳးစားေနဆဲပါ ။
အဲဒါ ဒီမိုကေရစီရဲ ့အႏွစ္သာရပါ ။
၄ ႏွစ္ျပည့္ေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲျပန္စပါမယ္ ။
ဒီတခါကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္မဲေပးျပီး ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရပါျပီ။
ေဟြး ဟတ္တိုင္း ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ ။
ေဌးကို အဂ္လိပ္ေပါင္းျပီး ဒတ္ခ်ာ္ အသံထြက္ေတာ့ အိတ္က ဟာ ျဖစ္သြားျပီး
တီေအဝိုင္က တိုင္းျဖတ္သြားပါတယ္ ။
နင္းလာတဲ့ စက္ဘီး အရွိန္ေလွ်ာ့သြားပါတယ္ ။
ေအာ္ နယ္သာလန္က ေရြးေကာက္ပြဲနဲ ့ ျမန္မာျပည္က ေရြးေကာက္ပြဲ
ကြာျခားပံု စဥ္းစားေနတာပါ ဆရာ
နယ္သာလန္ အမ္စတာဗန္းျမိဳ ့မွာ ပါတီၾကီး ၉ ခုရွိပါတယ္ ။
လူမ်ိဳး ေပါင္း ၁၇၇ မ်ိဳး ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ပူးေပါင္းျပီး ေနၾကပါတယ္ ။
ကတ္ဘိနက္မွာ အၾကီးအက်ယ္ စကားမ်ားတာ တီဗီမွာၾကည့္ရတယ္ ။
တတိုင္းျပည္လံုး ထိုင္ၾကည္ေနတာ ။ ဥပေဒ အသစ္ကိုေဆြးေႏြးတာကိုး
အားလံုး သေဘာတူတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ၾကေအာင္ အခ်ိန္ယူၾကတယ္ ။
ရလာတဲ့ အေျဖကိုလည္း အားလံုးက ဝိုင္းျပီး တာဝန္ယူၾကတယ္ ။
ေနာင္တရတဲ့ အသံလည္း မၾကားဘူးဖူး ။
ျမန္မာျပည္သားေတြလို ေနရာလည္းမလုၾကဘူး အာဏာလည္းမရူးဘူး ။
ၾကြားဝါမႈလည္းမရွီဘူး ။ မသိရင္ သိေအာင္လုပ္တယ္ ။
တပ္ေရာင္ကား လူအထင္ၾကီး ေအာင္မလုပ္ဘူး
တဦးတေယာက္ တစု တဖြဲ ့ တသက္လံုးေကာင္းစားေရးထက္
တိုင္ျပည္ထဲမွာ ေနတဲ့ လူေတြအားလံုး သားစဥ္ေျမးဆက္ေကာင္းစား
ကိုအေျခခံထား စဥ္းစားၾကတယ္ ။
ကၽြန္ေတာ္တို ့လိုခ်င္တဲ့ ပါတီေတြ ၄ ႏွစ္တၾကိမ္ ေရြးခ်ယ္ႏိူင္တဲ့
တိုင္းျပည္ကို စစ္ကၽြန္ဘဝက ဘယ္ေတာ့မ်ားလြတ္မလဲ
တခုတည္းေသာအေျဖက
၁၉၉၀ အႏိူင္ရပါတီကို အင္အားျဖည့္ေပးၾက
မွန္ကန္တဲ့ ဦးေဆာင္သူနဲ ့တြဲျပီး
ေနာက္လိုက္ေကာင္းျဖစ္ေအာင္ျပဳျပင္ၾက
ေဌးတင့္
ေဌးႏိူင္အကို
မနက္ေစာေစာလဲအိပ္ယာကလူ့းလဲထလိုက္ပါတယ္ ။
နံရံကပ္နာရီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၇ နာရီ ၅ မိနစ္ ရွိျပီ ။
ေရအိမ္ဝင္ မ်က္ႏွာသစ္ျပီး အဝတ္အစားလဲလိုက္သည္ ။
ထမင္းစားခန္းထဲဝင္ လိုက္ေတာ့ ထမင္းေက်ာ္ အနံ ့ကေမြးေနသည္။
လၻက္ရည္ေဖ်ာ္လိုက္မယ္ဟု စစ္သံုးအိမ္သူသက္ထား ကေမးပါသည္ ။
ဒီမိုကေရစီ တိုက္ပြဲဝင္ရန္ နယ္စပ္သိုိ ့လာခဲ့တံုးအခါက
ခ်စ္သူ ရည္းစား ေစ့စပ္သူ အိမ္သူမ်ား ထားခဲ့ၾကပါသည္။
သိပ္ၾကာမယ္ မထင္ပါဘူးေလ ။ ထင္ခဲ့ၾကပါသည္ ။ေတြးခဲ့ၾကပါသည္ ။
ၾကာလာေတာ့ ေရာက္တဲ့ အရပ္မွာ အိမ္ေထာင္က်ပါသည္။
ပထမေတာ့ ယာယီလိုလိုဘဲ ။ လိုတံုးသံုးဖို ့ပါဘဲ ။
ၾကာလာေတာ ျမန္မာျပည္က လူလည္းအိမ္ေထာင္က်ျပီတဲ့ ။
မကၽြမ္းက်င္တဲ့ ေဒသအသစ္ရပ္တည္မႈအတြက္ ဘဝစစ္ေျမျပင္တိုက္ပြဲအေဖၚပါ ။
ဒါေၾကာင့္ စစ္သံုးအိမ္သူသက္ထား လို ့သံုးႏူံးတာပါ
လူပီပီ လူလိုဘဲ အျမဲစဥ္းစားပါသည္ ။
အာဏာရွင္ေအာက္ စစ္တပ္က ျမန္မာျပည္က လူေတြဘဲေလ ။
လူလိုေတြးခဲ့မိတာပါ ။ ဘာသာနဲ ့ထုထားတာမို ့လဲ ။
ေတာထဲေရာက္ျပီး မၾကာပါဘူး ။ ၈၈ေျခမႈန္းေရးစေတာ့ပါတယ္ ။
၈၈ ေတြ လူမ်ိဳးစုတပ္နဲ ့ေပါင္းျပီး ေျခကုတ္မယူႏိူင္ေအာင္
နည္းမ်ိဳးစံုနဲ ့ အင္အားကုန္သံုးပါေတာ့တယ္ ။
လမ္းေတြေဖါက္ တံတားေတြေဆာက္ျပီး လက္နက္ၾကီးေတြ
အုပ္စုလိုက္ နယ္စပ္ကို သယ္လာပါတယ္ ။
မနားမေန ပစ္ခတ္လိုက္တာ ခံစစ္ကတုတ္ထဲက ကၽြန္ေတာ္တို ့
ေလထဲက ယမ္းေငြ ့ေၾကာင့္ အသက္ရႈလို ့မရတဲ ့အထိပါဘဲ ။
တခ်ို ့ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ နားထဲကေသြးမ်ားထြက္ၾကပါတယ္ ။
ေျမျပင္တခုလံုးဟာ ငလွ်င္လႈပ္သလို တုန္ခါေနပါတယ္ ။
ခပ္ေဝးေဝးက ေဖါက္ေဖါက္ အသံေတြ ဆက္တိုက္ထြက္လာရင္
အနီးဆံုးက ဝပ္က်င္းေတြဆီ ေျပးျပီးေနရာယူရပါတယ္ ။
ေနာက္က်တဲ့ ဖေနာက္က သစၥာေဖါက္ျပီး အျပင္မွာ ျပတ္က်န္တာ ျမင္ဖူးပါတယ္ ။
တခ်ိဳ ့ရက္ေတြမွာ ေန ့ေရာ ညေရာ ၂ ရက္ ၃ ရက္ ဆက္တိုက္ပစ္ပါတယ္ ။
ေနာက္တန္းက ထမင္းထုတ္ပို ့တာ ဗံုးဆံၾကားမွာဆိုေတာ့ ေရွ ့တန္းေရာက္ရင္ သိုးစျပဳေနပါတယ္ ။
ဟန္းေကာခ်ိဳင့္ကိုၾကိဳးခ်ည္ ေခ်ာင္းထဲပစ္ခ်ကာ ေရခပ္ရပါတယ္ ။
တခါတရံ ႀကိဳးကို ဗံုးစမွန္ျပီး ဟန္းေကာခ်ိဳင့္ပါ ဆံုးတတ္ပါသည္ ။
ရလာတဲ့ ေရနဲ ့ထမင္းသိုးကို ေဆးျပီးစားရတာ ခဏခဏပါဘဲ ။
ေဟာလီးဝုဒ္ ရုပ္ရွင္ထဲက စစ္ကားေတြက ၾကည့္လို ့ေကာင္းပါတယ္ ။
၂ ဖက္မွ်ျပီး ေျပးလွြားတိုက္ၾကတာပါ ။ မင္းသားဖက္က ႏိုင္တာပါ ။
ကၽြန္ေတာ္တို ့စစ္ပြဲက နယ္စပ္ေတြမွာ ေနာက္ဆံုး ခံစစ္နယ္ေျမပါ ။
ေျပးစရာေျမ ကုန္ပါျပီ ။
ျပည္တြင္းမွာလည္း ဝါဒျဖန္ ့ပါတယ္ ။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က အသက္ေတြေပးလႈျပီး
တိုက္ပြဲႀကီးေတြနဲ ့ တိုင္းျပည္ေအးခ်မ္းေအာင္ ႀကိဳးစားေနပါတယ္တဲ့ ။
ျပည္သူလူထု ရင္ေသြး ၁၉၈၈ သားသမီးေတြကို အျပီးရွင္းတာပါ ။
အေသရွင္းပစ္တာပါ ။ ဒဏ္ရာရျပီးက်န္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို
မင္းတို ့လား ေက်ုာင္းသားတပ္မေတာ္က ဟုဆိုကာ ၾကိဳးတုတ္ျပီး
လည္ျမိဳအလွီးခံရသူ ရင္ဝကို စစ္ဖီနပ္နဲ ့နံရိုးက်ိဳးေအာင္ကန္ျပီး
ဘက္နက္နဲ ့ စိမ္ေျပနေျပ အေသထိုးသတ္တာကို
ျခံဳထဲကေခ်ာင္းၾကည့္ရသူေတြကျပန္ေျပာျပပါတယ္ ။
လက္နက္ႀကီး အားကိုးနဲ ့အႏိူင္ယူတာပါ ။
ျမန္မာစစ္တပ္ စစ္တိုက္တာ ဘာမွ မပင္ပန္းပါဘူး ။
အေျမာက္ေတြကို ကားတန္းႀကီးနဲ ့ဆြဲလာျပီး
ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း တပ္စုေတြလဲျပီး တလွည္စီ ထိုင္ပစ္တာပါ ။
ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္က လူ ၂၀ ေက်ာ္ခံစစ္ေၾကာင္းကို
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က တပ္ရင္း ေပါင္းမ်ားစြာနဲ ့ ဝိုင္းပိတ္ျပီး
ေျခမႈန္းတာပါ ။ ေစာေစာပိုင္းကဆီု ေလယာဥ္ပ်ံ ပါ ဗံုးဝင္ၾကဲတာ
ျမန္မာတပ္က စစ္ဗိုလ္ေတြကို အထင္ၾကီးစရာ တကြက္မွမရွိပါဘူး ။
သနားစရာေကာင္းတာက စစ္ဗိုလ္ေပါက္စ ဒုဗိုလ္ေလးေတြ နဲ ့
ေအာက္ေျခက ရဲေဘာ္ေလးေတြပါဘဲ ။
စခန္းသိမ္း စီမံခ်က္ဆိုရင္ ဗ်ဳဟာမႈး တိုင္းမႈး မိန္းမနဲ ့ေဆြမ်ိဳး စီးပြားေရး ခ်မ္းသာဘို ့
အသက္ေပးရပါတယ္ ။ ေခြးလို ဝက္လို အေသခံရပါတယ္ ။
ေသသြားေတာ့ ဘာျဖစ္လာလဲ ။ ေနျပည္ေတာ္ႀကီး ျဖစ္လာတယ္ ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္အုပ္စု ေတြ သူေဌးျဖစ္ကုန္တာေပါ့ ။
ေအာက္ေျခ ရဲေဘာ္ထုကေတာ့ ငတ္ျပီးရင္း ငတ္ေနတာဘဲ ။
ေျပးစရာ ေျမကုန္တဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ အမ်ားစု ဘယ္ေရာက္ကုန္လဲ ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြထက္ လခမ်ားတဲ့ ဒီမိုကေရစီႏိူင္ငံေတြကို ေျပာင္းၾကတယ္ ။
အၾကမ္းမဖက္တဲ့နည္းနဲ ့ဆက္လက္ၾကိဳးစား တိုက္ပြဲပံုစံ ေျပာင္းၾကတယ္ ။
ဇြဲေကာင္းတဲ့ သူေတြက ေျပာက္ၾကား စစ္နဲ ့ဆက္လက္ တိုက္ပြဲဝင္ေနတံုးဘဲ ။
အာဏာရွင္စစ္တပ္က အေသထြက္ေျခမႈန္းလို ့ ရင္နာနာနဲ ့အမိေျမကို စြန္ ့ခြာၾကရတယ္ ။
ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြက ဦးေဆာင္ျပီး ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္ေတြကို တစုျပီးတစု
ျမန္မာျပည္ စစ္ေျမျပင္က စြန္ခြာေစခဲ့ျပီး ႏိူင္ငံတကာ စစ္ေျမျပင္ကို ေျပာင္းေပးခဲ့တယ္ ။
လက္နက္ၾကီးနဲ ့ေျခမႈန္းခံ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ ကိုယ္ပိုင္လက္နက္ျပန္ကိုင္ၾကျပီ ။
ေဖါင္တိန္နဲ ့စာေရးေသာလက္ေတြက အင္တာနက္နဲ ့ကီးဘုတ္ကို စာရိုက္ၾကကုန္ျပီ ။
၁၉၆၂ ကစျပီး တခါးပိတ္ထားတဲ့ျမန္မာျပည္က
အာဏာရွင္ အေၾကာင္း ကမာၻၾကီးသိေအာင္ လုပ္ၾကျပီ ။
အာဏာရွင္အုပ္စုကလဲ မီဒီယာကို မီဒီယာနဲ ့တိုက္မယ္တဲ့
ဘာသာေရး ကတဆင့္ ဝင္ေနျပီေလ ။
၈၈ေတြ ကို အာဏာရွင္ အုပ္စုက အေၾကာက္ဆံုးဘဲ ။
၈၈ေတြမွာ လံုေလာက္တဲ့ စစ္ေျမျပင္အေတြ ့အၾကံဳေတြ ။
ႏိူင္ငံတကာ ဥပေဒေတြ သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ကုန္ၾကျပီ ။
ျပည္သူကို ဘက္စံုက ကူညီၾကကုန္ျပီ ။ လမ္းျပေပးေနျပီ ။
ေနာက္တက္လာတဲ့ လူငယ္ေတြကိုလဲ ေနရာလြဲေပးေနျပီ ။
ျပည့္စံုလာတဲ့ တိုက္ပြဲပံုစံ အမ်ိဳးမိ်ဳး ဟာ နအဖ အာဏာရွင္တစု ကို က်ဆံုးေစမွာပါ ။
ေသာက္လက္စေကာ္ဖီနဲ ့အတူ အေတြးစကို ျဖတ္လိုက္တယ္။
နယ္သာလန္ ျမိဳ ့နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအတြက္ ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့ပါတီကို မဲေပးရမယ္ ။
ရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးျခင္းနဲ ့အတူ ေၾကကြဲမႈ ခံစားေနရတယ္ ။
၂၀၁၀ မွာကၽြန္ေတာ့ အသက္ ၅၀ ျပည့္ရန္ လပိုင္းသာလိုပါေတာ့ တယ္ ။
၁၉၈၄ မွာ ဓါတုေဗဒဘြဲ ့ရျပီး ၁၉၈၈မွာ ဥပေဒေက်ာင္းျပန္တက္ေနတံုးမို ့
ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲဝင္ အဖြဲ ့ဦးေဆာင္ရန္ မဲေပးဘူပါတယ္ ။ မတူပါဘူး ။
တိုင္းသူျပည္သား တဦးအေနျဖင့္ မဲမေပးဘူပါ ။
ျမန္မာျပည္က ၁၉၉၀ တုန္းကလဲ ေတာထဲမွာ စစ္ပညာသင္ေနလို ့ေဝးပါတယ္ ။
ထိုင္းမွာကေတာ့ ဒုကၡသည္ဘဝဆိုေတာ့ ဘာမွမဆိုင္ပါဘူး ။
ကလင္ ကလင္ ဆို စက္ဘီး ဘဲတီးသံၾကားရပါသည္ ။
စီးပြားေရးတကၠသိုလ္က ပါေမာကၡပါ။ ကၽြန္ေတာ္နယ္သာလန္မွာ အိမ္ရ လို ့
ေျပာင္းကထဲက ထိုင္းကပါလာတဲ့ အဝတ္စုတ္ထုတ္ေတြကို ကူသယ္ရင္းခင္မင္ခဲ့တာပါ ။
ဥေရာပတိုက္က တကၠသိုလ္ေတြကို လိုက္ျပီး ပညာရွင္ေတြကိုေမြးထုတ္ေနသူတဦးေပါ့ ။
ကိန္းခန္းမၾကီးပါဘူး ။ တခါတေလ အိမ္လာရင္ မီးပူမတိုက္ရေသးတဲ့ အဝတ္ေတြနဲ ့ပါ။
စကားေျပာရင္ အေျခခံ လက္ေတြ ့က်က်ေျပာပါတယ္ ။ ဒသနေတြ စာတမ္းေတြ မေျပာပါဘူး
ဘဏ္ေတြ ျပႆနာျဖစ္ေတာ့ ဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲတဲ့ ။
ကၽြန္ေတာ္က ျပည္တြင္းစားသံုးကုန္လုပ္ငန္းကို ဦးစားေပးကူညီပါ။
မလိုအပ္ေသာ စည္းစိမ္ခံလုပ္ငန္းမ်ား ေရွာ့ခ်ပါ ။
တရုပ္ကိုေျပာင္းသြားတဲ့ ဥေရာပပိုင္ စက္ရုံမ်ားေထာက္ပံ့မႈကို ျပန္စဥ္းစားပါ
လို ့ျပန္ေျပာလိုက္ေတာ့ ။ မင္းေျပာတာ တျခားလူေတြနဲ ့တူတယ္တဲ့
မကန္ ့ကြက္ပါ မျငင္းသြားပါ ။ ေခါင္းေလး တျငိမ့္ ျငိမ့္နဲ ့ နားေထာင္ပါတယ္
ပါတီေတြ ေဆြးေႏြးၾကျပီး ဥပေဒေတြ ထြက္လာပါတယ္ ။
ကၽြန္ေတာ္တင္ျပတဲ့ အခ်ိဳ ့အခ်က္ေတြပါလာပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္ ။
စဥ္းစားတာျခင္း တူတဲ့ အျခားလူေတြ အားလံုးလည္း စိတ္ထဲမွာ ေပ်ာ္ၾကမွာပါ ။
အားလံုးလိုက္နာၾကပါတယ္ ။ ျပည္သူ ့အသံကိုနားေထာင္ျပီး ဆႏၵကိုအေကာင္အထည္
ေပးတာကိုး ။
လူထုအားလံုး လိုက္နာၾကတယ္ ။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဆီက ေၾကညာခ်က္ထြက္လာတယ္ ။
ပ်က္စီးသြားတဲ့ စီးပြားေရးကပ္ကို ခုခံႏိုင္ရန္ နယ္သာလန္သားတဦးအတြက္ အရံေငြ ၃ ေသာင္းစီ
စုထားပါျပီတဲ့ ။ အားလံုးေပ်ာ္သြားၾကတယ္ ။ နယ္သာလန္ရဲ ့အနည္းဆံုးထိုင္မႈစာရိပ္က
၁၄၀၀ ယူရိုနဲ ့တြက္ထားေတာ့ ၃ ႏွစ္စာ အဆင္သင့္ျပင္ႏိူင္တာပါ ။
၃ ႏွစ္အတြင္း စီးပြားေရးဦးေမာ့ေအာင္ အားလံုးကၾကီဳးစားေနဆဲပါ ။
အဲဒါ ဒီမိုကေရစီရဲ ့အႏွစ္သာရပါ ။
၄ ႏွစ္ျပည့္ေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲျပန္စပါမယ္ ။
ဒီတခါကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္မဲေပးျပီး ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရပါျပီ။
ေဟြး ဟတ္တိုင္း ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ ။
ေဌးကို အဂ္လိပ္ေပါင္းျပီး ဒတ္ခ်ာ္ အသံထြက္ေတာ့ အိတ္က ဟာ ျဖစ္သြားျပီး
တီေအဝိုင္က တိုင္းျဖတ္သြားပါတယ္ ။
နင္းလာတဲ့ စက္ဘီး အရွိန္ေလွ်ာ့သြားပါတယ္ ။
ေအာ္ နယ္သာလန္က ေရြးေကာက္ပြဲနဲ ့ ျမန္မာျပည္က ေရြးေကာက္ပြဲ
ကြာျခားပံု စဥ္းစားေနတာပါ ဆရာ
နယ္သာလန္ အမ္စတာဗန္းျမိဳ ့မွာ ပါတီၾကီး ၉ ခုရွိပါတယ္ ။
လူမ်ိဳး ေပါင္း ၁၇၇ မ်ိဳး ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ပူးေပါင္းျပီး ေနၾကပါတယ္ ။
ကတ္ဘိနက္မွာ အၾကီးအက်ယ္ စကားမ်ားတာ တီဗီမွာၾကည့္ရတယ္ ။
တတိုင္းျပည္လံုး ထိုင္ၾကည္ေနတာ ။ ဥပေဒ အသစ္ကိုေဆြးေႏြးတာကိုး
အားလံုး သေဘာတူတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ၾကေအာင္ အခ်ိန္ယူၾကတယ္ ။
ရလာတဲ့ အေျဖကိုလည္း အားလံုးက ဝိုင္းျပီး တာဝန္ယူၾကတယ္ ။
ေနာင္တရတဲ့ အသံလည္း မၾကားဘူးဖူး ။
ျမန္မာျပည္သားေတြလို ေနရာလည္းမလုၾကဘူး အာဏာလည္းမရူးဘူး ။
ၾကြားဝါမႈလည္းမရွီဘူး ။ မသိရင္ သိေအာင္လုပ္တယ္ ။
တပ္ေရာင္ကား လူအထင္ၾကီး ေအာင္မလုပ္ဘူး
တဦးတေယာက္ တစု တဖြဲ ့ တသက္လံုးေကာင္းစားေရးထက္
တိုင္ျပည္ထဲမွာ ေနတဲ့ လူေတြအားလံုး သားစဥ္ေျမးဆက္ေကာင္းစား
ကိုအေျခခံထား စဥ္းစားၾကတယ္ ။
ကၽြန္ေတာ္တို ့လိုခ်င္တဲ့ ပါတီေတြ ၄ ႏွစ္တၾကိမ္ ေရြးခ်ယ္ႏိူင္တဲ့
တိုင္းျပည္ကို စစ္ကၽြန္ဘဝက ဘယ္ေတာ့မ်ားလြတ္မလဲ
တခုတည္းေသာအေျဖက
၁၉၉၀ အႏိူင္ရပါတီကို အင္အားျဖည့္ေပးၾက
မွန္ကန္တဲ့ ဦးေဆာင္သူနဲ ့တြဲျပီး
ေနာက္လိုက္ေကာင္းျဖစ္ေအာင္ျပဳျပင္ၾက
ေဌးတင့္
ေဌးႏိူင္အကို
မိုးသီး ကို ေျမျမိဳေတာမယ္
မိုးသီး လူသတ္မႈ သက္ေသခံသူ
ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ မိုးသီးစစ္ရံုးတြင္
တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူက ကိုေဌးႏိူင္ကို စြပ္စြဲေသာ သူလွ်ိုမႈႏွင့္ ဖမ္းဆီးရာတြင္ လုပ္ထုံဲုးလုပ္နည္းမ်ားေက်ာ္သြားတယ္ လို ့ရွင္းျပပါတယ္ ။
မ်က္ျမင္ သက္ေသ
စစ္ရံုးတာဝန္ရွိေနသူ
တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးသူ
ျပန္ေျပာျပတာကေတာ့ ? ? ?
ယူၿကံဳးမရျဖစ္ခဲ့ရတဲ့
ကိုေဌးႏိူင္ အေမကေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ သားကို
ေတာထဲမွာ အသတ္ခံရဖို ့ႏိူးမိလိုက္တယ္ တဲ့
( အေထာက္အထား ဗီဒီယို အေခြကို သက္ဆိုင္သူမ်ားက
မိုးသီး ဗဟိုေကာ္မီီဖက္က တရားဝင္ စာထုတ္ျပန္ျပီးမွ
တင္ျပရန္ေတာင္းဆိုလာပါသျဖင့္ ခတၱျဖဳတ္ထားပါသည္ ။
ကိုေဌးႏိူင္ကို ရန္သူ ့သူလွ်ို ဟုစြပ္စြဲျပီး
ရိုက္ႏွက္ စစ္ေဆး ဝန္ခံ ကတိျပဳ ထားသည့္ ဗီဒီယို အေခြကို
၂၀၁၂ တြင္ ဒုဥကၠဌ တာဝန္ယူထားေသာ ကိုေက်ာ္ကိုကိုဝင္း မွ သက္ေသအျဖစ္ရွိပါသည္ဟု ေျပာလာပါသည္ ။
ကိုေဌးႏိူင္ကို ဖမ္းဆီးရန္ စီစဥ္အကြက္ခ်သူမ်ား အုပ္စု
ဗဟိုေကာ္မီတီ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေက်ာ္လြန္ျပီး မိုးသီးအမိန္ ့နာခံသူမ်ား အုပ္စု
ကိုေဌးႏိူင္ကို လက္ေရာက္ ဖမ္းဆီး ႏွိပ္စက္ ဝန္ခံခိုင္းသည့္ အုပ္စု
ကိုေဌးႏိူင္ကို လက္ေရာက္ သတ္ျဖတ္ခဲ့သည့္ အုပ္စု
ကိုေဌးႏိူင္ကို သတ္ျဖတ္ျပီး တပ္ဖြဲ ့ဝင္မ်ားႏွင့္ ျပည္ပသို ့သတင္းမွားမ်ား ျဖန္ ့ေဝသည့္ အုပ္စု
စသည္ျဖင့္ ကိုေဌးႏိုင္ကို သတ္ျဖတ္ျပီး ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ဝိုင္းဝန္းလိမ္ထားခဲ့ပါသည္ ။
အခ်ို ့မွာ ေတာ္လွန္ေရး အက်ိဳးစီးပြား အတြက္ မသိလိုက္ဘဲ ပါဝင္ပူးေပါင္းကူညီခဲ့ရပါသည္ ။
အခ်ို ့မွာ သိလွ်က္ႏွင့္ မိမိ အတၱ အက်ိဳးစီးပြား အတြက္ ပါဝင္ခဲ့ရပါသည္ ။
မည္သို ့ပင္ဆိုေစကာမူ
အမွန္တရားကို ရင္ဝယ္ပိုက္ထားေသာ
ေက်ာင္းသားေတာ္မေတာ္ အဖြဲ ့ဝင္ အမ်ားစု ေက်နပ္ႏိူင္ေလာက္ေသာ
သမိုင္းမွန္ မွတ္တမ္းတခုကို ဝိုင္းဝန္းေဖၚထုတ္သင့္ပါသည္ ။
အတဲ့သူ ေတြဆက္ခံၾကေပေတာ့
၁၉၉၃
အိုက္စပ္စပ္ ျပင္းပူေနတဲ့ ဘန္ေကာက္ေန ့လည္ဟာ
အားလံုးကိုေနအိမ္မွာ(စာေရးဆရာဦးစင္ၾကယ္အိမ္)
ရာသီဥတုက အက်ယ္ခ်ဳပ္ထားပါတယ္။
ပန္ကာကေလပူပူေတြ ဝိုင္းရႈၾကတာေပါ့ ။
ေခါင္းေဆာင္ႀကီး မိုးသီးက စိတ္ကူးရင္ အေတြးအေခၚ စျပီးခ်ျပပါတယ္ ။
ဒဏ္ရာရ ရဲေဘာ္ေတြကိုေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ဆက္အသံုးခ်ႏိူင္ရန္
စစ္အဝတ္အစားခ်ဳပ္ရန္စက္မ်ားလိုအင္ေၾကာင္း
(အျခားအုပ္စုမ်ားက ဒဏ္ရာရ ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္မ်ားကို
ယူအန္ေထာက္ပံေၾကးယူျပီး တတိယႏိူင္ငံတြင္ အေျခခ်ရန္
စတင္ ထိုးေဖါက္ ႀကိဳးစားသည့္ကာလျဖစ္ပါသည္ )
ဖိနပ္မ်ားကိုလည္း ခ်ီေခြဗာရာတို ့လိုကိုယ္တိုင္ခ်ဳပ္လုပ္ရန္နဲ ့
က်ည္ေဘာက္မ်ားနည္းလို ့ကိုယ္ပိုင္ထုတ္လုပ္လွ်င္
ပိုေကာင္းမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကပါသည္။
ကိုိမိုုးသီးက စက္မႈလုပ္ငန္းေတြ စိတ္ဝင္စားျပီးကၽြမ္းက်င္တယ္ေနာ္ဟုေျပာရာ
မိုးသီးက အေဖက စစ္တပ္မွာ စက္ျပင္ဆရာ တပ္ၾကပ္ႀကီးေဟာင္းပါ။
ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္က မႏၲေလးနန္းတြင္း ဘီအီးအမ္အီး
တပ္ထဲမွာ ႀကီးလာတာပါဟုေျပာပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္သိလိုက္ပါသည္ ။
အိတ္ကေလးဆြဲျပီး ေန ့တိုင္းရာရွင္ရံုမွာ တန္းဆီ ေစာင့္ခဲ့ဘူးတဲ့ဘဝ
အရင္ရေအာင္ အတင္းတိုးေနရာလုတဲ့ ငယ္ငယ္က မိုးသီးဘဝ
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေလ့က်င္လာေတာ့လဲ အခုထိ တိုးေနတံုးဘဲ
မင္းေလာင္းရွာစိတ္ရွိတဲ့ လူေတြကို အထင္ၾကီးေအာင္ေျပတတ္တဲ့အက်င့္နဲ ့
ကိုေဌးႏိူင္ အေဖက ဘီအီးအမ္အီး က နည္းျပအင္ဂ်င္နီယာပါ။
နည္းျပခ်ဳပ္က ရုပ္ရွင္မင္းသမီးေဒၚေမသစ္ေယာက္က်ား
ဗိုလ္မႈးကိုကိုပါ ။ ေနာက္ေတာ့လဲ ဥိးတင္ဥိးအုပ္စုနဲ ့အတူ - - -
(၁၉၅၇ မွာ မႏၲေလး ဂ်ီတီအိုင္က ေက်ာင္းျပီးတာဆိုေတာ့ )
တနည္းဆိုေသာ္ ကိုေဌးႏိူင္အေဖက မိုးသီးအေဖရဲ ့ ဆရာပါ ။
မိုးသီးတို ့မိသားစု ရပ္တည္ေရးအတြက္ စက္ျပင္ပညာသင္ေပးခဲ့တဲ့
ေက်းဇူးရွင္ဆရာ ထမင္းရွင္ပါ ။
မိုးသီးလည္းသိသြားပါသည္။
ေတာ္လွန္ေရးကိုပူးေပါင္းျပီးဆက္လက္တြဲမည္ဟုေျပာပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ မိုးသီးကို ေဖေဖ့တပည့္၏ သားတေယာက္ အျဖစ္ယံုၾကည္မိပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို ့ညီအကို ၂ ေယာက္ မိုးသီးအေပၚ ရိုးသားခဲ့ပါသည္ ။
အားလံုးကလည္း မိုးသီးအေပၚ ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ယုံၾကည္ခဲ့ၾကပါသည္ ။
ကိုသန္းဝင္းစာထြက္လာမွ မိုးသီးကစိတ္ထဲမွာ ေဌးႏိူင္ကို မနာလိုခဲ့ဘူးဆိုတာပါဘဲ ။
သမိုင္းအမွန္ကို ေဖ်ာက္ျပီး အားလံုးကို ညာခဲ့ပါသည္။
မ်က္ႏွာဖံုးခၽြတ္ျပီး နာမည္ႀကီးေအာင္ လုပ္ခါ - - - - - -
၈၈ ကို ခုတံုးလုပ္ျပီး - - - - - - - - -
ေတာ္လွန္ေရးႀကီးတရပ္လံုးကို - - - - - - - - - - - - -
ဘာဆက္လုပ္ၾကမွာလဲ - - - - - - - -
ဟုတ္ပါသည္ ဘယ္အဖြဲ ့ေရာက္ေရာက္ အဖြဲ ့ေတြ ကြဲတာ
ေဒါင္းေယာင္ေဆာင္တဲ့ က်ီးစုတ္ က်ီးပုတ္ေၾကာင့္ ပါ
ေက်းဇူးရွင္သားကို ရက္ရက္ စက္စက္ သတ္တဲ့ မိုးသီး
မိုးသီး မင္းကို ေျမျမိဳေတာမယ္ ။
မိုးသီးနားက ေဝးေဝးေရွာင္ၾက ။
ေဌးတင့္
Htay Naing ကို ဘယ္သူေတြ ဖမ္းျပီး ႏွိပ္စက္တာလဲ
ေနာက္ဆံုး ရတဲ ့သတင္းမွန္
၂၀၁၁ ၁၂ ရက္ေန ့ျပည္ေထာင္ေန ့က မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ
Utrecht ကိုသြားရင္း ကိုထြန္းထြန္းဦး နဲ ့ေတြ ့ခဲ့ပါတယ္ ။
မေတြ ့တာ ၅ ႏွစ္ေက်ာ္ဆိုေတာ့ အလာပ သလာပေတြ ေျပာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ။
အိမ္ရွင္ ကဟင္းေပါင္းစံု ကို အရသာရွိရွိ ခ်က္ေကၽြးေသာေၾကာင့္
ကိုထြန္းထြန္းဦး ဝိုင္ ႏွင့္ အျမည္းကို တဝ ေသာက္ခဲ့ပါသည္ ။
မင္းတို ့ထက္ ငါပိုသိတယ္ ။ ငါက မ်က္စိေရွ မွာ ျမင္ေန၇တာတဲ့
အရက္မူးကၽြဲခိုးေပၚ ဆိုသည့္ စကားအတိုင္း
အမွန္တရားအတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့တဲ ့ ေက်ာင္းသားတပ္ဖြဲ ့ေဟာင္းတဦးမွ
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျမိဳသိပ္ခဲ့ရတဲ ့ ျဖစ္ရပ္မွန္ကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္ ။
၁၉၉၃ ခုႏွစ္က လူသတ္မႈ ၂ ခုေပၚလာပါသည္ ။
ကိုုထြန္းထြန္းဦး ေျပာျပသည္မွာ
ရန္သူ ့လူ တေယာက္မိသည္ဟု သတင္းၾကားျပီး
သြားၾကည့္ရာ ကိုေဌးႏိုင္ကို အ့ံၾသစြာစြာ ျဖင့္ ျမင္လိုက္ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္ ေလးစားေသာ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ဦးစီးခ်ဳပ္ ။
ဗဟိုမွ လက္မွတ္ထိုး ဖမ္းမိန္ ့ေပးထားသည့္ စာမွာ သိမ္းခဲ့ေသာ္လည္း
ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ပါသည္ ။
ဆီေဝရင္ ကြ်န္ေတာ့ကို ခ်ာတိတ္ဟေခၚကာ ပိုေပးတတ္ပါသည္ ု
ကၽြန္ေတာ္က ဂ်ီတီအိုင္က ေက်ာင္းသားပါ ။
ကၽြန္ေတာက အဲဒီတံုးက လူငယ္တေယာက္ပါ ။
ကိုေဌးႏိုင္ကို အထက္အရာရိွ အျဖစ္ေလးစားျပီး
အကိုတေယာက္ကဲ့သို ့ သံေယာဇဥ္ ရွိပါတယ္ ။
ကိုေဌးႏိူင္ကို ဖမ္းထားစဥ္ အကို ျဖစ္သူ ဘန္ေကာက္မွာ ရွိသည္ဟု
အေၾကာင္းၾကားလာပါသည္ ။
လွဝင္း ဆိုေသာ ခ်ာတိတ္ျဖစ္ပါသည္ ။
မျမင္ဖူးေတာ့ မယံုပါဖူး။
အခု ခင္ဗ်ားနဲ ့ မနီလိြဳင္မွာေတြ ့မွ ျမင္ဖူးတာကိုး ။
မိုးသီးက လက္နက္ေတြကို ပဲခူးရိုးမထဲရွိ ကြန္ျမဴနစ္တို ့ထံပို ့ခိုင္းပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ ရဲေဘာ္အခ်ိဳ ့ကို ေခၚျပီး
ေသနပ္ အလက္ ၂၅ လက္ပစ္ဗံုးမ်ား
မယ္နယ္ပေလာ မွ ေလွဆိပ္သို ့ ထမ္းခ်ေပးခဲ့ရပါတယ္ ။
ေကအန္ယူမွ သိရွိသြားျပီး
ကၽြန္ေတာ္တို ့အားလံုး အဖမ္းခံရပါသည္ ။
ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္မွ သတင္းရျပီး
ႏိုင္ငံျခားသား သတင္းေထာက္မ်ား ေခၚလာျပီး ေကအန္ယူလက္ထဲမွ ထုတ္ပါသည္ ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမ မွ မင္းတို ့ ကရင္နယ္ေျမမွ ထြက္ရန္ အမိန္ ့ေပးလာပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္တို ့ ေက်ာင္းသားဗဟို အဖြဲ ့ မယ္နယ္ပေလာမွ ထြက္ခြာရန္ ျပင္ဆင္ပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္တို ့ စက္ေလွကို ျပင္ဆင္ျပီး ေတာ့
အခ်ဳပ္ခန္းထဲမွ
ဒီေကာင္ၾကီးကို ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲဟုတိုင္ပင္ၾကပါသည္။
ႏိုင္ေအာင္လဲ ရွိတယိ ။ လြမ္းဏီ ဘေစာထြန္း တို ့လည္းရွိေနပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္က ပစၥတို ၂ လက္ ခါးၾကားမွာ ဆိုေတာ့ အေကာင္ေပါ့
ကၽြန္ေတာ့ ကို အမိန္ ့ေပးလို ့မရပါဖူး
ကရင္နီကို တပ္ေျပာင္းရာမွ
ဒီ ၂ ေကာင္က အခက္အခဲျဖစ္ေနလို ့
ထားခဲ ့ရန္ အားလံုးက သေဘာတူ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္တိုု ့က ပညာတတ္ေက်ာင္းသားေတြပါ
ကိုယ္တိုင္ သတ္ရန္မလိုပါဖူး
ကိုေဌးႏိုင္ကို ေဆးထိုးလိုက္ပါတယ္ ။
ဒီေလာက္ၾကီးတဲ ့ ခႏ ၱကိုယ္ၾကီး ၅ မိနစ္မခံပါဖူး
ေကာင္းလိုက္တဲ ့ေဆးပါ ။
က်န္တေယာက္ကိုေတာ့
ပစၥတိုနဲ ့ ေခါင္းကို ကၽြန္ေတာ္တို ့ထဲမွ တေယာက္က
ေသနပ္စမ္းလိုက္ပါတယ္ ။ တခ်က္တည္းပါဘဲ .
မွတ္မွတိရရ သူ ့နာမည္က လွဝင္းတဲ ့
ကၽြန္ေတာ္တို ့လည္း အဖမ္းခံ ထားရျပီး လြတ္လာခါစဆိုေတာ့
ညစ္ေနတာေပါ့ဗ်ာ
ေဆာရီးဘဲ ကိုေဌးတင့္
ကၽြန္ေတာ္ အမွန္တကယ္ စိတ္မေကာင္းပါဖူး
မွတ္မွတ္ ရရ ၁၉၉၃ မတ္လ ၂၂ နဲ ့၂၇ ၾကားပါ သတ္ျပီးခ်ိန္မွာ ကရင္က လာေမးေတာ့
သယ္သြားမယ္ဟု ေျပာျပီး ေလွထဲမွာ ေစာင္ အုပ္ျပီး
အဲဒါ ေဌးႏိူင္ဟု လက္ညိဳးထိုးျပခဲ့ပါသည္။
ေဌးႏိုင္နဲ ့ လွဝင္းအေလာင္းကို ပုဆိုးစုတ္ကေလး အုပ္ျပီး
ခ်ံဳပုတ္ေဘးမွာ ပစ္ထားခဲ့ပါသည္ ။
ရဲေဘာ္တေယာက္မွ ေလွထြက္ခါနီး အေလာင္းထားခဲ့တယ္လို ့
ကရင္တပ္ကို ေျပာခဲ့ပါတယ္ ။
မတတ္ႏိုင္ဖူးဗ်ာ တာဝန္ေၾကေအာင္ လုပ္ေပးရတာဘဲ ။
ႏိုင္ေအာင္က မိုးသီးေလာက္ ႏိုင္ငံေရး မေကာင္းဖူး
သူတို ့ ၂ ေယာက္က အတူတူပါဘဲေလ ။
( ရဲေဘာရဲဖက္မ်ား ကို ကၽြန္ေတာ ရသည့္ သတင္းကို ေပးပို ့ပါသည္။
အမွန္တရား တခုကို ပူးေပါင္းပိတ္ဆို ့လို ့မ၇ႏိုင္ပါ ။
ကၽြန္ေတာ့္ ဆီမွာ အသံသြင္းဖိုင္ရွိေသာ္လည္း
အခ်ိန္မၾကေသးလို ့မျဖန္ ့ေတာ့ပါ ။
ကိုေဌးႏိူင္ ေသဆံုးခ်ိန္မွာ အတူတူရွိေသာ
့လူေျခာက္ေယာက္ ေယာက္စာရင္း
ထြက္လာပါသည္ ။
ကိုေဌးႏိုင္ကို သတ္မိန္ ့ေပးတဲ ့အဖြဲ ့ကေတာ့
မိုးသီး ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္ ဘေစာထြန္း လြမ္းဏီ ေဇာ္ရဲ
(ေအာက္မွာညင္းထားပါတယ္ လုပ္ၿကံတာပါတဲ့) ထြန္းထြန္းဦး ျဖစ္ပါသည္။
ကိုေဌးႏိုင္ကို ဖမ္းရန္ အမိန္ ့ထုတ္ခဲ ့လက္မွတ္ထိုးသူမွာ မိုးသီး ျဖစ္ပါသည္ )
ကေနဒါမွ ေက်ာင္းသား ရဲေဘာ္ ရဲဘက္မ်ားက ကိုေဌးႏိုင္ႏွင့္ ပါတ္သက္
တခုခုလုပ္ႏိုင္ရန္ တိုင္ပင္ေနသည္ဟု ကို ႏိုင္ဦးမွ ေျပာလာပါသျဖင္
သိရွိေစရန္ တင္ျပပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာတဲ ့ လူငယ္တိုင္းကို
တာဝန္ေပးဖိုု ့စဥ္းစားရန္လိုသည္ကို
ညီတေယာက္ ေပးသည့္ သမိုင္းမွန္ျဖင့္ ေထာက္ခံလိုက္ပါသည္ ။
ေဌးတင့့္
http://www.facebook.com/groups/320735344631900/doc/321612597877508/
ဆရာၿကီးမိုးသီး
ေကၽြးတဲ့လက္ကို ျပန္ကိုက္ျခင္း
အေမရိကန္ႏိုင္ငံဆိုတာ ဥေရာပတိုက္သားေတြ ရွာေဖြေတြ ့ရွိျပီး
နယ္ေျမသစ္လို ့ေခၚေဝၚကာ အေျခခ်ေနထိုင္ခဲ့ ၿကတဲ့ ေဒသၿကီးေပါ့ ။
လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ယဥ္ေက်းမႈေပါင္းစံု အေတြး အျမင္သစ္ေပါင္းစံု
လွ်င္သူစားစတမ္း စုေပါင္းေနၿကတဲ့ သူရဲေကာင္းတို ့တိုင္းျပည္တခုေပါ့။
တကယ္ေတာ္ တကယ္တတ္ရင္ ဝင္တိုးၿကည့္ စမ္းၿကည့္ၿကေပါ့ ။
မိမိတိုင္းျပည္အတြက္ မိမိအတြက္ ေအာင္ျမင္သူေတြ အမ်ားၿကီးပါ ။
အျခားတိုင္းျပည္က လူေတြ အလုပ္ေတြလုပ္ၿကျပီး
မိမိေခါင္းေဆာင္ကို ေထာက္ပံ့ၿကလို ့ လြတ္လပ္သြားတဲ့ တိုင္းျပည္ေတြ အမ်ားၿကီးပါ ။
ျမန္မာျပည္သားေတြကေကာ ဘယ္သူ ့ကိုေထာက္ပံ့ ပံ့ပိုးၿကမွာလည္း၊
အေမရိကန္အစိုးရကလည္း ကူညီဖို ့ေစာင့္ေနတယ္ ။
ရည္မွန္းခ်က္ မရတဲ့သူေတြကေတာ့ ဒီလိုသံုးသပ္ၿကတယ္ ။
အေမရိကန္က ျမန္မာျပည္မွာ သူ႕အက်ိဳးစီးပြါးမရွိႏိုင္တဲ့ အတြက္
စိတ္မဝင္စားႏိုင္ေၾကာင္းကို ကိုမိုးသီးဇြန္ႏွင့္ ကိုေနႏြယ္ တို႔က ေဆြးေႏြးထားတာပါ။
ဗီဒီယို - ေန႔သစ္ (မီဒီယာ)
တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူက ကိုေဌးႏိူင္ကို စြပ္စြဲေသာ သူလွ်ိုမႈႏွင့္ ဖမ္းဆီးရာတြင္ လုပ္ထုံဲုးလုပ္နည္းမ်ားေက်ာ္သြားတယ္ လို ့ရွင္းျပပါတယ္ ။
မ်က္ျမင္ သက္ေသ
စစ္ရံုးတာဝန္ရွိေနသူ
တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးသူ
ျပန္ေျပာျပတာကေတာ့ ? ? ?
ယူၿကံဳးမရျဖစ္ခဲ့ရတဲ့
ကိုေဌးႏိူင္ အေမကေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ သားကို
ေတာထဲမွာ အသတ္ခံရဖို ့ႏိူးမိလိုက္တယ္ တဲ့
( အေထာက္အထား ဗီဒီယို အေခြကို သက္ဆိုင္သူမ်ားက
မိုးသီး ဗဟိုေကာ္မီီဖက္က တရားဝင္ စာထုတ္ျပန္ျပီးမွ
တင္ျပရန္ေတာင္းဆိုလာပါသျဖင့္ ခတၱျဖဳတ္ထားပါသည္ ။
ကိုေဌးႏိူင္ကို ရန္သူ ့သူလွ်ို ဟုစြပ္စြဲျပီး
ရိုက္ႏွက္ စစ္ေဆး ဝန္ခံ ကတိျပဳ ထားသည့္ ဗီဒီယို အေခြကို
၂၀၁၂ တြင္ ဒုဥကၠဌ တာဝန္ယူထားေသာ ကိုေက်ာ္ကိုကိုဝင္း မွ သက္ေသအျဖစ္ရွိပါသည္ဟု ေျပာလာပါသည္ ။
ကိုေဌးႏိူင္ကို ဖမ္းဆီးရန္ စီစဥ္အကြက္ခ်သူမ်ား အုပ္စု
ဗဟိုေကာ္မီတီ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေက်ာ္လြန္ျပီး မိုးသီးအမိန္ ့နာခံသူမ်ား အုပ္စု
ကိုေဌးႏိူင္ကို လက္ေရာက္ ဖမ္းဆီး ႏွိပ္စက္ ဝန္ခံခိုင္းသည့္ အုပ္စု
ကိုေဌးႏိူင္ကို လက္ေရာက္ သတ္ျဖတ္ခဲ့သည့္ အုပ္စု
ကိုေဌးႏိူင္ကို သတ္ျဖတ္ျပီး တပ္ဖြဲ ့ဝင္မ်ားႏွင့္ ျပည္ပသို ့သတင္းမွားမ်ား ျဖန္ ့ေဝသည့္ အုပ္စု
စသည္ျဖင့္ ကိုေဌးႏိုင္ကို သတ္ျဖတ္ျပီး ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ဝိုင္းဝန္းလိမ္ထားခဲ့ပါသည္ ။
အခ်ို ့မွာ ေတာ္လွန္ေရး အက်ိဳးစီးပြား အတြက္ မသိလိုက္ဘဲ ပါဝင္ပူးေပါင္းကူညီခဲ့ရပါသည္ ။
အခ်ို ့မွာ သိလွ်က္ႏွင့္ မိမိ အတၱ အက်ိဳးစီးပြား အတြက္ ပါဝင္ခဲ့ရပါသည္ ။
မည္သို ့ပင္ဆိုေစကာမူ
အမွန္တရားကို ရင္ဝယ္ပိုက္ထားေသာ
ေက်ာင္းသားေတာ္မေတာ္ အဖြဲ ့ဝင္ အမ်ားစု ေက်နပ္ႏိူင္ေလာက္ေသာ
သမိုင္းမွန္ မွတ္တမ္းတခုကို ဝိုင္းဝန္းေဖၚထုတ္သင့္ပါသည္ ။
အတဲ့သူ ေတြဆက္ခံၾကေပေတာ့
၁၉၉၃
အိုက္စပ္စပ္ ျပင္းပူေနတဲ့ ဘန္ေကာက္ေန ့လည္ဟာ
အားလံုးကိုေနအိမ္မွာ(စာေရးဆရာဦးစင္ၾကယ္အိမ္)
ရာသီဥတုက အက်ယ္ခ်ဳပ္ထားပါတယ္။
ပန္ကာကေလပူပူေတြ ဝိုင္းရႈၾကတာေပါ့ ။
ေခါင္းေဆာင္ႀကီး မိုးသီးက စိတ္ကူးရင္ အေတြးအေခၚ စျပီးခ်ျပပါတယ္ ။
ဒဏ္ရာရ ရဲေဘာ္ေတြကိုေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ဆက္အသံုးခ်ႏိူင္ရန္
စစ္အဝတ္အစားခ်ဳပ္ရန္စက္မ်ားလိုအင္ေၾကာင္း
(အျခားအုပ္စုမ်ားက ဒဏ္ရာရ ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္မ်ားကို
ယူအန္ေထာက္ပံေၾကးယူျပီး တတိယႏိူင္ငံတြင္ အေျခခ်ရန္
စတင္ ထိုးေဖါက္ ႀကိဳးစားသည့္ကာလျဖစ္ပါသည္ )
ဖိနပ္မ်ားကိုလည္း ခ်ီေခြဗာရာတို ့လိုကိုယ္တိုင္ခ်ဳပ္လုပ္ရန္နဲ ့
က်ည္ေဘာက္မ်ားနည္းလို ့ကိုယ္ပိုင္ထုတ္လုပ္လွ်င္
ပိုေကာင္းမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကပါသည္။
ကိုိမိုုးသီးက စက္မႈလုပ္ငန္းေတြ စိတ္ဝင္စားျပီးကၽြမ္းက်င္တယ္ေနာ္ဟုေျပာရာ
မိုးသီးက အေဖက စစ္တပ္မွာ စက္ျပင္ဆရာ တပ္ၾကပ္ႀကီးေဟာင္းပါ။
ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္က မႏၲေလးနန္းတြင္း ဘီအီးအမ္အီး
တပ္ထဲမွာ ႀကီးလာတာပါဟုေျပာပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္သိလိုက္ပါသည္ ။
အိတ္ကေလးဆြဲျပီး ေန ့တိုင္းရာရွင္ရံုမွာ တန္းဆီ ေစာင့္ခဲ့ဘူးတဲ့ဘဝ
အရင္ရေအာင္ အတင္းတိုးေနရာလုတဲ့ ငယ္ငယ္က မိုးသီးဘဝ
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေလ့က်င္လာေတာ့လဲ အခုထိ တိုးေနတံုးဘဲ
မင္းေလာင္းရွာစိတ္ရွိတဲ့ လူေတြကို အထင္ၾကီးေအာင္ေျပတတ္တဲ့အက်င့္နဲ ့
ကိုေဌးႏိူင္ အေဖက ဘီအီးအမ္အီး က နည္းျပအင္ဂ်င္နီယာပါ။
နည္းျပခ်ဳပ္က ရုပ္ရွင္မင္းသမီးေဒၚေမသစ္ေယာက္က်ား
ဗိုလ္မႈးကိုကိုပါ ။ ေနာက္ေတာ့လဲ ဥိးတင္ဥိးအုပ္စုနဲ ့အတူ - - -
(၁၉၅၇ မွာ မႏၲေလး ဂ်ီတီအိုင္က ေက်ာင္းျပီးတာဆိုေတာ့ )
တနည္းဆိုေသာ္ ကိုေဌးႏိူင္အေဖက မိုးသီးအေဖရဲ ့ ဆရာပါ ။
မိုးသီးတို ့မိသားစု ရပ္တည္ေရးအတြက္ စက္ျပင္ပညာသင္ေပးခဲ့တဲ့
ေက်းဇူးရွင္ဆရာ ထမင္းရွင္ပါ ။
မိုးသီးလည္းသိသြားပါသည္။
ေတာ္လွန္ေရးကိုပူးေပါင္းျပီးဆက္လက္တြဲမည္ဟုေျပာပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ မိုးသီးကို ေဖေဖ့တပည့္၏ သားတေယာက္ အျဖစ္ယံုၾကည္မိပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို ့ညီအကို ၂ ေယာက္ မိုးသီးအေပၚ ရိုးသားခဲ့ပါသည္ ။
အားလံုးကလည္း မိုးသီးအေပၚ ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ယုံၾကည္ခဲ့ၾကပါသည္ ။
ကိုသန္းဝင္းစာထြက္လာမွ မိုးသီးကစိတ္ထဲမွာ ေဌးႏိူင္ကို မနာလိုခဲ့ဘူးဆိုတာပါဘဲ ။
သမိုင္းအမွန္ကို ေဖ်ာက္ျပီး အားလံုးကို ညာခဲ့ပါသည္။
မ်က္ႏွာဖံုးခၽြတ္ျပီး နာမည္ႀကီးေအာင္ လုပ္ခါ - - - - - -
၈၈ ကို ခုတံုးလုပ္ျပီး - - - - - - - - -
ေတာ္လွန္ေရးႀကီးတရပ္လံုးကို - - - - - - - - - - - - -
ဘာဆက္လုပ္ၾကမွာလဲ - - - - - - - -
ဟုတ္ပါသည္ ဘယ္အဖြဲ ့ေရာက္ေရာက္ အဖြဲ ့ေတြ ကြဲတာ
ေဒါင္းေယာင္ေဆာင္တဲ့ က်ီးစုတ္ က်ီးပုတ္ေၾကာင့္ ပါ
ေက်းဇူးရွင္သားကို ရက္ရက္ စက္စက္ သတ္တဲ့ မိုးသီး
မိုးသီး မင္းကို ေျမျမိဳေတာမယ္ ။
မိုးသီးနားက ေဝးေဝးေရွာင္ၾက ။
ေဌးတင့္
Htay Naing ကို ဘယ္သူေတြ ဖမ္းျပီး ႏွိပ္စက္တာလဲ
ေနာက္ဆံုး ရတဲ ့သတင္းမွန္
၂၀၁၁ ၁၂ ရက္ေန ့ျပည္ေထာင္ေန ့က မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ
Utrecht ကိုသြားရင္း ကိုထြန္းထြန္းဦး နဲ ့ေတြ ့ခဲ့ပါတယ္ ။
မေတြ ့တာ ၅ ႏွစ္ေက်ာ္ဆိုေတာ့ အလာပ သလာပေတြ ေျပာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ။
အိမ္ရွင္ ကဟင္းေပါင္းစံု ကို အရသာရွိရွိ ခ်က္ေကၽြးေသာေၾကာင့္
ကိုထြန္းထြန္းဦး ဝိုင္ ႏွင့္ အျမည္းကို တဝ ေသာက္ခဲ့ပါသည္ ။
မင္းတို ့ထက္ ငါပိုသိတယ္ ။ ငါက မ်က္စိေရွ မွာ ျမင္ေန၇တာတဲ့
အရက္မူးကၽြဲခိုးေပၚ ဆိုသည့္ စကားအတိုင္း
အမွန္တရားအတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့တဲ ့ ေက်ာင္းသားတပ္ဖြဲ ့ေဟာင္းတဦးမွ
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျမိဳသိပ္ခဲ့ရတဲ ့ ျဖစ္ရပ္မွန္ကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္ ။
၁၉၉၃ ခုႏွစ္က လူသတ္မႈ ၂ ခုေပၚလာပါသည္ ။
ကိုုထြန္းထြန္းဦး ေျပာျပသည္မွာ
ရန္သူ ့လူ တေယာက္မိသည္ဟု သတင္းၾကားျပီး
သြားၾကည့္ရာ ကိုေဌးႏိုင္ကို အ့ံၾသစြာစြာ ျဖင့္ ျမင္လိုက္ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္ ေလးစားေသာ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ဦးစီးခ်ဳပ္ ။
ဗဟိုမွ လက္မွတ္ထိုး ဖမ္းမိန္ ့ေပးထားသည့္ စာမွာ သိမ္းခဲ့ေသာ္လည္း
ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ပါသည္ ။
ဆီေဝရင္ ကြ်န္ေတာ့ကို ခ်ာတိတ္ဟေခၚကာ ပိုေပးတတ္ပါသည္ ု
ကၽြန္ေတာ္က ဂ်ီတီအိုင္က ေက်ာင္းသားပါ ။
ကၽြန္ေတာက အဲဒီတံုးက လူငယ္တေယာက္ပါ ။
ကိုေဌးႏိုင္ကို အထက္အရာရိွ အျဖစ္ေလးစားျပီး
အကိုတေယာက္ကဲ့သို ့ သံေယာဇဥ္ ရွိပါတယ္ ။
ကိုေဌးႏိူင္ကို ဖမ္းထားစဥ္ အကို ျဖစ္သူ ဘန္ေကာက္မွာ ရွိသည္ဟု
အေၾကာင္းၾကားလာပါသည္ ။
လွဝင္း ဆိုေသာ ခ်ာတိတ္ျဖစ္ပါသည္ ။
မျမင္ဖူးေတာ့ မယံုပါဖူး။
အခု ခင္ဗ်ားနဲ ့ မနီလိြဳင္မွာေတြ ့မွ ျမင္ဖူးတာကိုး ။
မိုးသီးက လက္နက္ေတြကို ပဲခူးရိုးမထဲရွိ ကြန္ျမဴနစ္တို ့ထံပို ့ခိုင္းပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ ရဲေဘာ္အခ်ိဳ ့ကို ေခၚျပီး
ေသနပ္ အလက္ ၂၅ လက္ပစ္ဗံုးမ်ား
မယ္နယ္ပေလာ မွ ေလွဆိပ္သို ့ ထမ္းခ်ေပးခဲ့ရပါတယ္ ။
ေကအန္ယူမွ သိရွိသြားျပီး
ကၽြန္ေတာ္တို ့အားလံုး အဖမ္းခံရပါသည္ ။
ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္မွ သတင္းရျပီး
ႏိုင္ငံျခားသား သတင္းေထာက္မ်ား ေခၚလာျပီး ေကအန္ယူလက္ထဲမွ ထုတ္ပါသည္ ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမ မွ မင္းတို ့ ကရင္နယ္ေျမမွ ထြက္ရန္ အမိန္ ့ေပးလာပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္တို ့ ေက်ာင္းသားဗဟို အဖြဲ ့ မယ္နယ္ပေလာမွ ထြက္ခြာရန္ ျပင္ဆင္ပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္တို ့ စက္ေလွကို ျပင္ဆင္ျပီး ေတာ့
အခ်ဳပ္ခန္းထဲမွ
ဒီေကာင္ၾကီးကို ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲဟုတိုင္ပင္ၾကပါသည္။
ႏိုင္ေအာင္လဲ ရွိတယိ ။ လြမ္းဏီ ဘေစာထြန္း တို ့လည္းရွိေနပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္က ပစၥတို ၂ လက္ ခါးၾကားမွာ ဆိုေတာ့ အေကာင္ေပါ့
ကၽြန္ေတာ့ ကို အမိန္ ့ေပးလို ့မရပါဖူး
ကရင္နီကို တပ္ေျပာင္းရာမွ
ဒီ ၂ ေကာင္က အခက္အခဲျဖစ္ေနလို ့
ထားခဲ ့ရန္ အားလံုးက သေဘာတူ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္တိုု ့က ပညာတတ္ေက်ာင္းသားေတြပါ
ကိုယ္တိုင္ သတ္ရန္မလိုပါဖူး
ကိုေဌးႏိုင္ကို ေဆးထိုးလိုက္ပါတယ္ ။
ဒီေလာက္ၾကီးတဲ ့ ခႏ ၱကိုယ္ၾကီး ၅ မိနစ္မခံပါဖူး
ေကာင္းလိုက္တဲ ့ေဆးပါ ။
က်န္တေယာက္ကိုေတာ့
ပစၥတိုနဲ ့ ေခါင္းကို ကၽြန္ေတာ္တို ့ထဲမွ တေယာက္က
ေသနပ္စမ္းလိုက္ပါတယ္ ။ တခ်က္တည္းပါဘဲ .
မွတ္မွတိရရ သူ ့နာမည္က လွဝင္းတဲ ့
ကၽြန္ေတာ္တို ့လည္း အဖမ္းခံ ထားရျပီး လြတ္လာခါစဆိုေတာ့
ညစ္ေနတာေပါ့ဗ်ာ
ေဆာရီးဘဲ ကိုေဌးတင့္
ကၽြန္ေတာ္ အမွန္တကယ္ စိတ္မေကာင္းပါဖူး
မွတ္မွတ္ ရရ ၁၉၉၃ မတ္လ ၂၂ နဲ ့၂၇ ၾကားပါ သတ္ျပီးခ်ိန္မွာ ကရင္က လာေမးေတာ့
သယ္သြားမယ္ဟု ေျပာျပီး ေလွထဲမွာ ေစာင္ အုပ္ျပီး
အဲဒါ ေဌးႏိူင္ဟု လက္ညိဳးထိုးျပခဲ့ပါသည္။
ေဌးႏိုင္နဲ ့ လွဝင္းအေလာင္းကို ပုဆိုးစုတ္ကေလး အုပ္ျပီး
ခ်ံဳပုတ္ေဘးမွာ ပစ္ထားခဲ့ပါသည္ ။
ရဲေဘာ္တေယာက္မွ ေလွထြက္ခါနီး အေလာင္းထားခဲ့တယ္လို ့
ကရင္တပ္ကို ေျပာခဲ့ပါတယ္ ။
မတတ္ႏိုင္ဖူးဗ်ာ တာဝန္ေၾကေအာင္ လုပ္ေပးရတာဘဲ ။
ႏိုင္ေအာင္က မိုးသီးေလာက္ ႏိုင္ငံေရး မေကာင္းဖူး
သူတို ့ ၂ ေယာက္က အတူတူပါဘဲေလ ။
( ရဲေဘာရဲဖက္မ်ား ကို ကၽြန္ေတာ ရသည့္ သတင္းကို ေပးပို ့ပါသည္။
အမွန္တရား တခုကို ပူးေပါင္းပိတ္ဆို ့လို ့မ၇ႏိုင္ပါ ။
ကၽြန္ေတာ့္ ဆီမွာ အသံသြင္းဖိုင္ရွိေသာ္လည္း
အခ်ိန္မၾကေသးလို ့မျဖန္ ့ေတာ့ပါ ။
ကိုေဌးႏိူင္ ေသဆံုးခ်ိန္မွာ အတူတူရွိေသာ
့လူေျခာက္ေယာက္ ေယာက္စာရင္း
ထြက္လာပါသည္ ။
ကိုေဌးႏိုင္ကို သတ္မိန္ ့ေပးတဲ ့အဖြဲ ့ကေတာ့
မိုးသီး ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္ ဘေစာထြန္း လြမ္းဏီ ေဇာ္ရဲ
(ေအာက္မွာညင္းထားပါတယ္ လုပ္ၿကံတာပါတဲ့) ထြန္းထြန္းဦး ျဖစ္ပါသည္။
ကိုေဌးႏိုင္ကို ဖမ္းရန္ အမိန္ ့ထုတ္ခဲ ့လက္မွတ္ထိုးသူမွာ မိုးသီး ျဖစ္ပါသည္ )
ကေနဒါမွ ေက်ာင္းသား ရဲေဘာ္ ရဲဘက္မ်ားက ကိုေဌးႏိုင္ႏွင့္ ပါတ္သက္
တခုခုလုပ္ႏိုင္ရန္ တိုင္ပင္ေနသည္ဟု ကို ႏိုင္ဦးမွ ေျပာလာပါသျဖင္
သိရွိေစရန္ တင္ျပပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာတဲ ့ လူငယ္တိုင္းကို
တာဝန္ေပးဖိုု ့စဥ္းစားရန္လိုသည္ကို
ညီတေယာက္ ေပးသည့္ သမိုင္းမွန္ျဖင့္ ေထာက္ခံလိုက္ပါသည္ ။
ေဌးတင့့္
ဖံုးရင္း ဖိရင္း ေပၚလာတယ္ ။
http://www.facebook.com/groups/320735344631900/doc/321612597877508/
က်ေနာ္သိခြင္႕ရခဲ႕ေသာမကဒတသူရဲေကာင္းမ်ား
က်ေနာ္ကေတာ့တခါတံုးကကိုေဌးႏိုင္နဲ႕(၂၀၅)ေအဘီအက္စ္ဒီအက္ဖ္မွာအတူေနခဲ့ဘူးတယ္။
(၂၀၅)ေအဘီအက္စ္ဒီအက္ဖဟာမိန္းကန္႕ၿဖစ္တဲ့(၂၀၆)နဲ႕သိမ္မေဝးပါဘူး။
မ်ားေသာအားၿဖင့္စစ္သင္တန္းမ်ဳိးစံုကိုမိန္းကန္႕မွာဘဲသြားတက္ရတယ္။၂၀၅ တပ္ရင္းနဲ႕၂၀၆တပ္ရင္း ၾကားထဲမွာမဟာမိတ္ရဲ႕ေကာ္သူးေလမူစလင္တပ္ရင္းတခု႐ွိတယ္။အဲဒီိတပ္ရင္းရင္ထဲမွာ သစ္ခဲြစက္လဲ႐ွိတယ္,ထိုင္းဘက္ကမ္းကိုကူးသြားခ်င္ရင္လဲမိုးေအးၿမစ္ေပၚမွာတံတားထိုးတဲ႕
အတြက္အလြန္မွဘဲအဆင္ေၿပလွတယ္။အဲ…..သူတို႕ရဲ႕ေခါင္းေရွာင္ၾကီးကေတာ့သိတဲ့အတိုင္ဘဲ
မဲေဆာက္မွာၿငိမ့္ေနေလရဲ႕။
က်ေနာ္တို႕အတြက္အဆင္မေၿပတာကအဲဒီတပ္ရင္းကၿဖတ္ၿပီး
ထိုင္းဘက္္ကမ္းကိုကူးသြားတိုင္လက္နက္ကိုထားခဲ့ရတယ္
,ေနာက္…မိုးေအးၿမစ္ကိုၾကိဳးနဲ႕ၿဖတ္ၿပီးထိုင္းဘက္္ကမ္းကၿပန္လာရင္လဲလက္နက္နဲ႔ဆိုေပးမၿဖတ္ဘူး။
တညေနခင္မွာေတာ့၂၀၅ တပ္ရင္းက က်ေနာ္နဲ႕ရဲေဘာ္တခ်ဳိ႕ဟာမိန္းကန္႕ကစစ္သင္တန္းအၿပီးမိုးေအးၿမစ္ကန္းေဘး
တေနရာကအမိုးရဲ႕ခုိးေရာင္းတဲ့
ဆန္အရက္ေလးနဲ႕ေကာင္းၿပီးၿပန္လာၾကတယ္။ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့ကိုိုညဳိၾကီး(မင္းညဳိေအာင္႐ူပေဗဒ)
ကစၿပီးၿပန္လာတဲ႕လမ္းမွာမဟာမိတ္ေကာ္သူးေလမူစလင္တပ္ရင္းရဲ႕လက္နက္နဲ႕
အဲဒီိ့တပ္ရင္းကၿဖတ္သြားခြင္မၿပဳတာၿပသာနာတခုၿဖစ္လာၿပီးအဲဒီတပ္ရင္းေ႔႐ွေရာက္ေရာအားလံုးဟာ
တုိင္ပင္မထားဘဲၿပိဳင္တူမ်ဳိးစံုေသာဆဲပဲြၾကီးကိုဆင္ႏႊဲလိုက္ပါ။အားလံုးဟာေကာင္းေနေတာ့ဂိတ္ေစာင့္
ကေသနတ္မုိးေပၚေထာင္ပစ္ေလက်ေနာ္တို႕ကပိုဆဲေလဘဲ။အဲဒီလိုနဲ႕တပ္ရင္းကခ်တ္ၿပဳတ္ၿပီးတပ္စုက
သိမ္းထားတာေလးစား ေသာက္ၿပီးထိုး အိပ္လိုက္ၾကပါတယ္။အဲ...ၿပႆနာကမိုးလင္းေတာ႕စေတာ႕တာပါဘဲ.....
မဟာမိတ္အုပ္ခဴပ္ေရးေကာ္မတီက
က်ေနာ္တို႕ကိုစစ္ေဆးဘို႕ဆိုၿပီး၂၀၅တပ္ရင္းအုပ္ခ်ဳပ္္ေရးေကာ္မတီကိုေတာင္းပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ထိၿပသာနာကသိပ္ၾကီးခဲ႕မယ္လို႕ထင္မထားခဲ႕ပါဘူး။
ဒါေပမယ္႔ တပ္ရင္းမွာတတိယတာဝန္႐ွိတဲ့ကိုေဌးႏိုင္နဲ႕
က်ေနာ္တို႕ရဲ႕တပ္ခဲြမႉးကိုထြန္းထြန္းေအာင္
(ပဲခူး သမိုင္း)ဟာၿပသာနာဘယ္ေလာက္ၾကီးေၾကာင္းကိုေကာင္းေကာင္းသိေနၾကတယ္။
တပ္ရင္းမႉးၿဖစ္တဲ႕
ကိုတင္ေမာင္ဆန္ဟာသိတဲ့အတိုင္းဘဲမဲေဆာက္နဲ႕
ဘန္ေကာက္နုိင္ငံေရးသမားၾကီးေတြဆီမွာေၿပးလြွားေနရတာနဲ႕ဘဲ
တပ္ရင္းမွာသိပ္မ႐ွိ႐ွာဘူး။အဲ...သူၿပန္လာတဲ့အခါလက္သီးလက္ေမာင္းတန္ၿပီးနုိင္ငံေရးသမားၾကီးေတြက
ဘာၿဖစ္တယ္ညာၿဖစ္တယ္ေၿပာေတာ့လဲသူကန္႕ထဲမွာအၿမဲတမ္းမ႐ွိတာကိုေမ့
ၿပီးရဲေဘာ္ေတြဟာလက္ခုပ္တီးခဲ့ရတာအေမာပါဘဲ။ဒါကယ္ေတာ႕…
က်ေနာ္တို႕မွာေခါင္းေဆာင္ေကာင္႐ွားပါးမူ႕
ၿပသာနာ႐ွိခဲ႔ပါတယ္။ေနာက္ ဲမိန္းကန္႕၂၀၆ရဲ႕တပ္ရင္းမႉးကဦးမ်ဳိခ်စ္,၂၀၄ တပ္ရင္းမႉးကဖုန္းငုိဆိုေတာ႕လ ဲ ေၿပာစရာ စကားလံုးမ်ားရွာမေတြ.။
၂၀၅ရဲ႕ဒုတပ္ရင္းမႉကိုေက်ာ္နိုင္ကေတာ႕မဟာမိတ္ကစစ္ေဆးဘို႕ေတာင္းရင္ေပးလိုက္ဘို႕အဆင္သင္႕ၿဖစ္ေနေပမယ္႕ က်ေနာ္တို႕လူဆိုးဒုတပ္သားေတြကိုခ်စ္ခင္တဲ့သူေတြမ်ားကေတာ႕မဟာမိတ္အုပ္္ခ်ဳပ္ေရးေကာ္မတီကိုစစ္ေဆးဘို႕ပို႕မယ္ဆိုရ
အုပ္ခ်ဳပ္ၾကမယ္ဆိုတဲ႕အတြက္၂၀၅ တပ္ရင္းမွာအခဴပ္ခန္းမ႐ွိဘူး။
အဲဒီအေၿခအေနမဴိးမွာကိုေဌးႏိုင္,ကိုထြန္းထြန္းေအာင္တို႕ကက်ေနာ္တို႕ကို္အားလံုးနဲ႕
အဆင္ေၿပေအာင္ဆိုၿပီးမိန္းကန္႕
စံၿမန္းေနပါ,တပ္ရင္းကလဲခ်တ္ၿပဳတ္ၿပီးပုိ႕ဆြမ္းပုိ႕ေပးမယ္ဆိုတဲ႕အတြက္မဟာမိတ္အုပ္ခဴပ္ေရးေကာ္မတီနဲ႕
လဲအဆင္ေၿပ, က်ေနာ္တို႕ကုိေတြခ်င္ပါတယ္ဆုိလွတဲ႕မိန္းကန္႕ကမေခ်ာမ်ားအတြက္လဲအဆင္ေၿပေအာင္ဆိုၿပီး က်ေနာ္တို႕သေဘာနဲ႕က်ေနာ္တို႕မိန္းကန္႕အခ်ဳပ္ခန္းကိုေရာက္တဲ႕အခါ…. ညေနဘက္သင္တန္းၿပီး,ထမင္းစားေရးမိုးခ်ဳိးတဲ႕အခါက်ေနာ္တို႕ဆီကိုအေၾကာင္းမ႐ွိအေၾကာင္း႐ွာသူတို႕
ခမ်ာလာလာၿပီးပြားရတာမေမာမပန္းဘဲဲ။ညဘက္ညဘက္ဆိုရင္လဲကိုယ္လိုအရက္မူးလို႕အခဴပ္က်လာၾကရတဲ႕သူေတြကလဲသူအဆက္အသြယ္ နဲ႕အခဴပ္ထဲကိုပုလင္းေလးေတြသြင္းလာေတာ့လဲၿငင္းဆိုၿပန္ရင္လဲ႐ုိင္းရာက်မွာၿဖစ္လို႕အားေပးကူးညီရတယ္။
ဒီၾကားထဲ မိန္းကန္႕မွာသီးတင္းသုံးေနတဲ႕ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကဦးဇင္းမီးေပါက္တို႕ကလဲ
ဒါကာၾကီးတို႕ဆင္ေကြ်းတဲ႕ၿမတ္ေလးသုံးတက္သလားဆိုေတာ႕ ေတာ္လွန္ေရးၾကီးမုတ္ ခ်ေအာင္ၿမင္ေရးအတြက္အားေပးရၿပန္တယ္။
ေသခ်ာတာတခုကက်ေနာ္တို႕ဟာကိုေဌးႏိုင္နဲ႕ကိုထြန္းထြန္းေအာင္တို႕ေခါင္းေဆာင္ပီသစြာေၿဖ႐ွင္းေပးမူ႕
ေၾကာင့္ကံေကာင္းေထာက္မစြာၿဖင့္မဟာမိတ္အုပ္ခဴပ္ေရးေကာ္မတီထံမွကံသီးၿပီးလြတ္လာခဲ႕ေသာ္လည္း
က်ေနာ္တို႕ရဲ႕အသက္ေတြကိုကယ္ခဲ႔တဲ႕ဒီလူေတြကုိမတရားအသတ္ခံခဲ့တာၾကားသိရတဲ႕အခါ စိတ္အရမ္းဆင္းရဲရၿပီးေအာ္ဂလီစံေအာင္ ခံစားရပါတယ္။
(၂၀၅)ေအဘီအက္စ္ဒီအက္ဖဟာမိန္းကန္႕ၿဖစ္တဲ့(၂၀၆)နဲ႕သိမ္မေဝးပါဘူး။
မ်ားေသာအားၿဖင့္စစ္သင္တန္းမ်ဳိးစံုကိုမိန္းကန္႕မွာဘဲသြားတက္ရတယ္။၂၀၅ တပ္ရင္းနဲ႕၂၀၆တပ္ရင္း ၾကားထဲမွာမဟာမိတ္ရဲ႕ေကာ္သူးေလမူစလင္တပ္ရင္းတခု႐ွိတယ္။အဲဒီိတပ္ရင္းရင္ထဲမွာ သစ္ခဲြစက္လဲ႐ွိတယ္,ထိုင္းဘက္ကမ္းကိုကူးသြားခ်င္ရင္လဲမိုးေအးၿမစ္ေပၚမွာတံတားထိုးတဲ႕
အတြက္အလြန္မွဘဲအဆင္ေၿပလွတယ္။အဲ…..သူတို႕ရဲ႕ေခါင္းေရွာင္ၾကီးကေတာ့သိတဲ့အတိုင္ဘဲ
မဲေဆာက္မွာၿငိမ့္ေနေလရဲ႕။
က်ေနာ္တို႕အတြက္အဆင္မေၿပတာကအဲဒီတပ္ရင္းကၿဖတ္ၿပီး
ထိုင္းဘက္္ကမ္းကိုကူးသြားတိုင္လက္နက္ကိုထားခဲ့ရတယ္
,ေနာက္…မိုးေအးၿမစ္ကိုၾကိဳးနဲ႕ၿဖတ္ၿပီးထိုင္းဘက္္ကမ္းကၿပန္လာရင္လဲလက္နက္နဲ႔ဆိုေပးမၿဖတ္ဘူး။
တညေနခင္မွာေတာ့၂၀၅ တပ္ရင္းက က်ေနာ္နဲ႕ရဲေဘာ္တခ်ဳိ႕ဟာမိန္းကန္႕ကစစ္သင္တန္းအၿပီးမိုးေအးၿမစ္ကန္းေဘး
တေနရာကအမိုးရဲ႕ခုိးေရာင္းတဲ့
ဆန္အရက္ေလးနဲ႕ေကာင္းၿပီးၿပန္လာၾကတယ္။ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့ကိုိုညဳိၾကီး(မင္းညဳိေအာင္႐ူပေဗဒ)
ကစၿပီးၿပန္လာတဲ႕လမ္းမွာမဟာမိတ္ေကာ္သူးေလမူစလင္တပ္ရင္းရဲ႕လက္နက္နဲ႕
အဲဒီိ့တပ္ရင္းကၿဖတ္သြားခြင္မၿပဳတာၿပသာနာတခုၿဖစ္လာၿပီးအဲဒီတပ္ရင္းေ႔႐ွေရာက္ေရာအားလံုးဟာ
တုိင္ပင္မထားဘဲၿပိဳင္တူမ်ဳိးစံုေသာဆဲပဲြၾကီးကိုဆင္ႏႊဲလိုက္ပါ။အားလံုးဟာေကာင္းေနေတာ့ဂိတ္ေစာင့္
ကေသနတ္မုိးေပၚေထာင္ပစ္ေလက်ေနာ္တို႕ကပိုဆဲေလဘဲ။အဲဒီလိုနဲ႕တပ္ရင္းကခ်တ္ၿပဳတ္ၿပီးတပ္စုက
သိမ္းထားတာေလးစား ေသာက္ၿပီးထိုး အိပ္လိုက္ၾကပါတယ္။အဲ...ၿပႆနာကမိုးလင္းေတာ႕စေတာ႕တာပါဘဲ.....
မဟာမိတ္အုပ္ခဴပ္ေရးေကာ္မတီက
က်ေနာ္တို႕ကိုစစ္ေဆးဘို႕ဆိုၿပီး၂၀၅တပ္ရင္းအုပ္ခ်ဳပ္္ေရးေကာ္မတီကိုေတာင္းပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ထိၿပသာနာကသိပ္ၾကီးခဲ႕မယ္လို႕ထင္မထားခဲ႕ပါဘူး။
ဒါေပမယ္႔ တပ္ရင္းမွာတတိယတာဝန္႐ွိတဲ့ကိုေဌးႏိုင္နဲ႕
က်ေနာ္တို႕ရဲ႕တပ္ခဲြမႉးကိုထြန္းထြန္းေအာင္
(ပဲခူး သမိုင္း)ဟာၿပသာနာဘယ္ေလာက္ၾကီးေၾကာင္းကိုေကာင္းေကာင္းသိေနၾကတယ္။
တပ္ရင္းမႉးၿဖစ္တဲ႕
ကိုတင္ေမာင္ဆန္ဟာသိတဲ့အတိုင္းဘဲမဲေဆာက္နဲ႕
ဘန္ေကာက္နုိင္ငံေရးသမားၾကီးေတြဆီမွာေၿပးလြွားေနရတာနဲ႕ဘဲ
တပ္ရင္းမွာသိပ္မ႐ွိ႐ွာဘူး။အဲ...သူၿပန္လာတဲ့အခါလက္သီးလက္ေမာင္းတန္ၿပီးနုိင္ငံေရးသမားၾကီးေတြက
ဘာၿဖစ္တယ္ညာၿဖစ္တယ္ေၿပာေတာ့လဲသူကန္႕ထဲမွာအၿမဲတမ္းမ႐ွိတာကိုေမ့
ၿပီးရဲေဘာ္ေတြဟာလက္ခုပ္တီးခဲ့ရတာအေမာပါဘဲ။ဒါကယ္ေတာ႕…
က်ေနာ္တို႕မွာေခါင္းေဆာင္ေကာင္႐ွားပါးမူ႕
ၿပသာနာ႐ွိခဲ႔ပါတယ္။ေနာက္ ဲမိန္းကန္႕၂၀၆ရဲ႕တပ္ရင္းမႉးကဦးမ်ဳိခ်စ္,၂၀၄ တပ္ရင္းမႉးကဖုန္းငုိဆိုေတာ႕လ ဲ ေၿပာစရာ စကားလံုးမ်ားရွာမေတြ.။
၂၀၅ရဲ႕ဒုတပ္ရင္းမႉကိုေက်ာ္နိုင္ကေတာ႕မဟာမိတ္ကစစ္ေဆးဘို႕ေတာင္းရင္ေပးလိုက္ဘို႕အဆင္သင္႕ၿဖစ္ေနေပမယ္႕ က်ေနာ္တို႕လူဆိုးဒုတပ္သားေတြကိုခ်စ္ခင္တဲ့သူေတြမ်ားကေတာ႕မဟာမိတ္အုပ္္ခ်ဳပ္ေရးေကာ္မတီကိုစစ္ေဆးဘို႕ပို႕မယ္ဆိုရ
အုပ္ခ်ဳပ္ၾကမယ္ဆိုတဲ႕အတြက္၂၀၅ တပ္ရင္းမွာအခဴပ္ခန္းမ႐ွိဘူး။
အဲဒီအေၿခအေနမဴိးမွာကိုေဌးႏိုင္,ကိုထြန္းထြန္းေအာင္တို႕ကက်ေနာ္တို႕ကို္အားလံုးနဲ႕
အဆင္ေၿပေအာင္ဆိုၿပီးမိန္းကန္႕
စံၿမန္းေနပါ,တပ္ရင္းကလဲခ်တ္ၿပဳတ္ၿပီးပုိ႕ဆြမ္းပုိ႕ေပးမယ္ဆိုတဲ႕အတြက္မဟာမိတ္အုပ္ခဴပ္ေရးေကာ္မတီနဲ႕
လဲအဆင္ေၿပ, က်ေနာ္တို႕ကုိေတြခ်င္ပါတယ္ဆုိလွတဲ႕မိန္းကန္႕ကမေခ်ာမ်ားအတြက္လဲအဆင္ေၿပေအာင္ဆိုၿပီး က်ေနာ္တို႕သေဘာနဲ႕က်ေနာ္တို႕မိန္းကန္႕အခ်ဳပ္ခန္းကိုေရာက္တဲ႕အခါ…. ညေနဘက္သင္တန္းၿပီး,ထမင္းစားေရးမိုးခ်ဳိးတဲ႕အခါက်ေနာ္တို႕ဆီကိုအေၾကာင္းမ႐ွိအေၾကာင္း႐ွာသူတို႕
ခမ်ာလာလာၿပီးပြားရတာမေမာမပန္းဘဲဲ။ညဘက္ညဘက္ဆိုရင္လဲကိုယ္လိုအရက္မူးလို႕အခဴပ္က်လာၾကရတဲ႕သူေတြကလဲသူအဆက္အသြယ္ နဲ႕အခဴပ္ထဲကိုပုလင္းေလးေတြသြင္းလာေတာ့လဲၿငင္းဆိုၿပန္ရင္လဲ႐ုိင္းရာက်မွာၿဖစ္လို႕အားေပးကူးညီရတယ္။
ဒီၾကားထဲ မိန္းကန္႕မွာသီးတင္းသုံးေနတဲ႕ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကဦးဇင္းမီးေပါက္တို႕ကလဲ
ဒါကာၾကီးတို႕ဆင္ေကြ်းတဲ႕ၿမတ္ေလးသုံးတက္သလားဆိုေတာ႕ ေတာ္လွန္ေရးၾကီးမုတ္ ခ်ေအာင္ၿမင္ေရးအတြက္အားေပးရၿပန္တယ္။
ေသခ်ာတာတခုကက်ေနာ္တို႕ဟာကိုေဌးႏိုင္နဲ႕ကိုထြန္းထြန္းေအာင္တို႕ေခါင္းေဆာင္ပီသစြာေၿဖ႐ွင္းေပးမူ႕
ေၾကာင့္ကံေကာင္းေထာက္မစြာၿဖင့္မဟာမိတ္အုပ္ခဴပ္ေရးေကာ္မတီထံမွကံသီးၿပီးလြတ္လာခဲ႕ေသာ္လည္း
က်ေနာ္တို႕ရဲ႕အသက္ေတြကိုကယ္ခဲ႔တဲ႕ဒီလူေတြကုိမတရားအသတ္ခံခဲ့တာၾကားသိရတဲ႕အခါ စိတ္အရမ္းဆင္းရဲရၿပီးေအာ္ဂလီစံေအာင္ ခံစားရပါတယ္။
· · Report · January 28 at 1:10pm
Nweni Tun ကိုေဌးႏိုင္..မိန္းကမ့္ထဲမွာေရာ..ေသ့ေဘာဘိုး ထဲမွာေရာ ေဘာလီေဘာကစားေနတာကို မွတ္မိေနေသးတယ္..သူအဲဒီလိုမ တရားအသတ္ခံလိုက္ရတယ္ ၾကားတုန္းကေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာ င္းျဖစ္ရတယ္.. January 28 at 1:16pm ·
Moe Zaw Aung ဟုတ္ပါတယ္...Ma Nweni Tun, က်ေနာ္ဆိုရင္၂၀၁၀ ကမွသိရတာပါ။က်ေနာ္တို႕ေခါင္းေဆာင္ေတြကက်ေနာ္သိတယ္ထင္ၿပ ီးအသိ မေပးခဲ႕ဘူး။အဲ...မၾကာခင္ကဘဲ ...ေတာ္...ေတာ္.....မ်ားမ်ာ းေတာ...႔ဟုိတစဆဲြဒီတစဆဲြမူ႕ ေၾကာင္႔ဘာၿဖစ္လို႕မတရားအသတ္ ခံခဲ့ရတယ္ဆိုတာသိလာရပါၿပီး။ က်ေနာ္တို႕မကဒတအဖဲြ႕ဝင္ၿဖစ္ ခဲ႔သူတုိင္ဟာဒီမတရားလူ႔အခြင ့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မွူ႕ကိုက်ဴ းလြန္ခဲ႕ရတဲ႕အေၾကာင္းရင္းအမ ွန္အတုိင္းအလံုးစံုသိ႐ွိရဘိ ု႕ဟာ မကဒတ အဖဲြ႕ဝင္အားလံုး၏တာဝန္ၿဖစ္ပ ါတယ္။ January 28 at 1:41pm · ·
2
- Moe Zaw Aung"ေအဘီေျမာက္ပိုုင္းလုုပ္ၾက
ံမႈမ်ားရဲ့ ေနာက္ဆက္ ေအဘီေတာင္ပိုုင္းအေရးအခင္းအ ေၾကာင္း"။ Moe Sal: ကိုေဌးနိုင္ေသဆံုးတဲ့ကိစၥ ကိုမိုးသီး ဘက္ျခမ္းမွာ ျဖစ္ခဲ့တာ ေၿမာက္ပိုင္းကမနန္းေအာင္ေထြးၾကည္မွ ကိုစိုးလင္းကို ေထာက္လွမ္းေရးလို႔ ၀န္ခံခဲ့ရ, ကိုစိုးလင္းက ကိုေန၀င္းေအာင္ကို ေထာက္လွမ္းေရးလို႔ ၀န္ခံခဲ့ရ, ကိုေန၀င္းေအာင္က ကိုေဌးနိုင္ကို ေထာက္လွမ္းေရးလို႔ ၀န္ခံခဲ့ရတာပါ။တကယ္လို႕ မနန္းေအာင္ေထြးၾကည္,ကိုစိုး လင္းနဲ႔ ကိုေန၀င္းေအာင္တို႕ေထာက္လွမ ္းေရး မဟုတ္ဘဲလြတ္ေပးလိုက္္ရရင္ ကိုေဌးနိုင္ဟာ ေထာက္လွမ္းေရး ဟုတ္ကို မဟုတ္နိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ကိုေဌးနိုင္ကိစၥနဲ႔ ဥကၠဌကို စြပ္စြဲေနတာ တိုက္ခိုက္ေနတာ မဟုတ္ဘူးဗ် ဘာျဖစ္လို႔ ဘယ္လို ေသဆံုးခဲ့သလဲ ဆိုတာ ေမးေနတာပါ။ ကိုေအာင္သူျငိမ္းကေတာ့ သူ႔ဘာသာ သတ္ေသတယ္ေျပာတယ္ သူဘာသာ ေနရင္းထိုင္ရင္း အခ်ဳပ္ထဲ သတ္ေတာ့ မေသေလာက္ဘူးဗ် ေသေလာက္ေအာင္ အေၾကာင္းရွိမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ဒါေတြကို ေျဖာက္ဖ်က္ျပစ္တုိင္း မေပ်ာက္ဘူး ဆိုတာေတာ့ ဥကၠဌ သိမွာပါ။ ခုလို က်ေနာ္ေရးတာ ဥကၠဌကို မနာလို လို႔ မေက်နပ္လို႔ ပုဂၢေရး အရတိုက္ခိုက္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ တိုက္စရာလဲ မရွိပါဘူး ဥကၠဌေျပာတဲ့ ဒါ မတရားဘူး ထင္ရင္ မတရားဘူး ေျပာပါဆိုလို႔ ေျပာတာပါ။ က်ေနာ့္နံမည္ရင္းက တင္နိုင္ထြန္းပါ ေျမာင္းျမ လူေဘာင္သစ္ဒီမိုကရက္တစ္က ဗကသရဲေဘာ္ပါ။ မတရားဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္ျခင္းခ ံခဲ့ရသူ ရဲေဘာ္ေန၀င္းေအာင္၏ ၁၉၉၆ ခုုႏွစ္ထုုတ္ေဖာ္ခ်က္ အျပည့္အစုုံ ထြက္ရွိ- မိုုးမခ ဇန္န၀ါရီ ၂၇၊ ၂၀၁၂
http://moemaka.com/2012/01/ nay-win-aung-%E1%80%B1%E1%8 0%A1%E1%80%98%E1%80%AE%E1% 80%B1%E1%80%BB%E1%80%99%E1 %80%AC%E1%80%80%E1%80%B9%E 1%80%95%E1%80%AD%E1%80%AF% E1%80%AF%E1%80%84%E1%80%B9 %E1%80%B8%E1%80%9C%E1%80%A F%E1%80%AF/ 
Nay Win Aung – ေအဘီေျမာက္moemaka.comပá€á€¯á€¯á€„္းလုု ပ္á¾á€€á€¶á€™á‚ˆá€™á ေအဘီေျမာက္ပိုုင္းလုုပ္ၾကံမႈမ်ားရဲ့ ေနာက္ဆက္ ေအဘီေတာá€... January 29 at 7:09am · · 1 
Aung Htun ေဌးနိုင္ ေသဆံုးရျခင္း နဲ ့ ပါတ္သက္ျပီး အကိုအရင္းျဖစ္ သူက ေသဆံုး သြားရတဲ ့ေန ့ရက္ အတိအက် နွင္ ့ ေသဆံုးရပံု ကိုသိဖို ့ ေတာင္းဆိုေနတာ တရားမွ်တပါတယ္။ အတိအက် သိရွိထားေသာ လူမ်ားက မိမိတို ့၏ AB မိသားစု သဖြယ္ သေဘာထား ကူညီေျပာႀကား ေပးေစခ်င္ပါတယ္။ဒါမွလဲ က်န္ရစ္သူ မိသားစုမ်ား အေနနဲ ့ ရက္လည္ သပိတ္သြတ္ လုပ္ငန္္းမ်ား ကို စိတ္ သန္ ့သန္ ့ရွင္းရ်င္း ႏွင္ ့လုပ္ေဆာင္သြား နိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ဆရာၿကီးမိုးသီး
ေကၽြးတဲ့လက္ကို ျပန္ကိုက္ျခင္း
အေမရိကန္ႏိုင္ငံဆိုတာ ဥေရာပတိုက္သားေတြ ရွာေဖြေတြ ့ရွိျပီး
နယ္ေျမသစ္လို ့ေခၚေဝၚကာ အေျခခ်ေနထိုင္ခဲ့ ၿကတဲ့ ေဒသၿကီးေပါ့ ။
လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ယဥ္ေက်းမႈေပါင္းစံု အေတြး အျမင္သစ္ေပါင္းစံု
လွ်င္သူစားစတမ္း စုေပါင္းေနၿကတဲ့ သူရဲေကာင္းတို ့တိုင္းျပည္တခုေပါ့။
တကယ္ေတာ္ တကယ္တတ္ရင္ ဝင္တိုးၿကည့္ စမ္းၿကည့္ၿကေပါ့ ။
မိမိတိုင္းျပည္အတြက္ မိမိအတြက္ ေအာင္ျမင္သူေတြ အမ်ားၿကီးပါ ။
အျခားတိုင္းျပည္က လူေတြ အလုပ္ေတြလုပ္ၿကျပီး
မိမိေခါင္းေဆာင္ကို ေထာက္ပံ့ၿကလို ့ လြတ္လပ္သြားတဲ့ တိုင္းျပည္ေတြ အမ်ားၿကီးပါ ။
ျမန္မာျပည္သားေတြကေကာ ဘယ္သူ ့ကိုေထာက္ပံ့ ပံ့ပိုးၿကမွာလည္း၊
အေမရိကန္အစိုးရကလည္း ကူညီဖို ့ေစာင့္ေနတယ္ ။
ရည္မွန္းခ်က္ မရတဲ့သူေတြကေတာ့ ဒီလိုသံုးသပ္ၿကတယ္ ။
အေမရိကန္က ျမန္မာျပည္မွာ သူ႕အက်ိဳးစီးပြါးမရွိႏိုင္တဲ့ အတြက္
စိတ္မဝင္စားႏိုင္ေၾကာင္းကို ကိုမိုးသီးဇြန္ႏွင့္ ကိုေနႏြယ္ တို႔က ေဆြးေႏြးထားတာပါ။
ဗီဒီယို - ေန႔သစ္ (မီဒီယာ)
အေမမ်ား၏ သားမ်ားအတြက္
အေမမ်ား၏ သားမ်ားအတြက္
ေနရာေဒသ တိုင္းျပည္ အသီးသီးမွာ အေမမ်ားစြာ
သားသမီးေဇာေတြႏဲ ့အသက္ရွင္လွ်က္ ေနထိုင္ၾကပါတယ္ ။
သားသမီး အနည္းအမ်ားေပၚ မူတည္ကာ အေမတိုင္း ပင္ပန္းၾကပါတယ္ ။
အေမတိုင္းရဲ ့သားသမီးအေပၚ ၾကင္နာမႈက အတူတူပါဘဲ
သားသမီးေတြ ဝမ္းဝဘို ့
သားသမီးေတြ လံုျခဳစြာအိပ္စက္ဖို ့
သားသမီးေတြ ပညာသင္ႏိူင္ဘို ့
ဘယ္လိုအခက္အခဲ မဆို ၾကိဳးစားခဲ့ၾကပါတယ္ ။
သားသမီးေတြ ေအာင္ျမင္တာ ၾကားရရင္ ပီတိေတြစားရင္း အားသစ္ေတြေမြးၾကတယ္ ။
သားသမီးေတြ စည္းလံုးညီညြတ္တာ ျမင္ရရင္ ဝင့္ၾကြားစြာ ဂုဏ္ယူတတ္ၾကတယ္ ။
သားသမီးေတြ အိမ္ေထာင္က်ရင္ အနာဂါတ္အတြက္ ရင္ေအးၾကတယ္ ။
ျမန္မာျပည္ထဲမွာ အေမေတြ အမ်ားၾကီး က်န္ခဲ့တယ္ ။
၁၉၈၈ ကစျပီး သားသမီး ေတြ တစု ျပီး တစု
တအုပ္ျပီး တအုပ္
ေမြးရပ္ေျမကို စြန္ ့ခြာျပီး တိုင္းတပါး ရပ္ျခား အေဝးၾကီးေတြ မွာ
ရည္ရြယ္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ့ေနၾကတယ္ေပါ့ ။ေနာက္ေတာ့
ျမန္မာႏိုင္ငံက လာၾကတဲ့သူေတြ
အခ်င္းခ်င္းေတြ ဆရာၾကီး လုပ္တယ္
အခ်င္းခ်င္းေတြ ေနရာလုတယ္
အခ်င္းခ်င္းေတြ ရန္ျဖစ္ၾကတယ္
အခ်င္းခ်င္းေတြ သတ္ၾကတယ္
အခ်င္းခ်င္းေတြ ရန္တိုက္ေပးတယ္
အခ်င္းခ်င္းေတြ စုျပီးအရက္ မူးရန္းကား ၾကတယ္
အခ်င္းခ်င္းေတြ စုျပီးမူးယစ္ေဆးေတြသံုး ထုိင္းၾကတယ္
အခ်င္းခ်င္းေတြ မယားခိုးမႈ လင္ခိုးမႈေတြ ျဖစ္တယ္
အခ်င္းခ်င္းေတြ လိမ္စားၾကတယ္
အခ်င္းခ်င္းေတြ အျမီးက်က္ အျမီးစား
ေခါင္းက်က္ ေခါင္းစား ဂုဏ္ေမာက္ၾကျပီ
စံခ်ိန္မမွီတဲ့ အျပာကား ေလးေတြ ရိုက္ၾက ျပၾက ကုန္ျပီ
ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြလည္း ေပ်ာက္ကုန္ျပီ
အနာဂါတ္ေတြလည္း ေနာက္က်ိကုန္ျပီ
သစၥာေတြလည္း ေဖါက္ဖ်က္ၾကျပီ
ႏိူင္ငံတကာက အေမေတြ ကေတာ့ သူတို ့သားသမီးထံမွ
ပီတိေတြ စားျပီး ျပံဳးေနတံုး
လာသမွ်လူကို ၾကြားလို ့မဆံုး
သူ ့သားငယ္ ေဌးႏိူင္နဲ ့အတူ ၈၈ ရယ္ ေနာက္ မ်ိဳးဆက္ေတြ ယူလာမဲ့
တစံုတခုကို ဂုဏ္ယူရင္း ေမ်ွာ္လင့္ေနတဲ့ အဖြားအိုတစု
ျမန္မာျပည္ထဲ ေျပာင္းလဲမွဳတခုရွိလို ့ ရပ္ကြက္ထဲမွာ စကားေျပာတိုင္း
သူ ့သား နဲ ့၈၈ အပါ အဝင္ ေနာက္ မ်ိဳးဆက္ေတြ က သူငယ္ခ်င္းေတြကို
တမ္းတမ္းတတအျမဲေမးေနတယ့္ အဖြားအိုတအုပ္
ပါးရည္နားရည္ေတြ တြန္ ့လိမ္ေနျပီး ခါးကုန္းစျပဳေနတဲ့
ေမ်ွာ္လင့္ေနဆဲ စိတ္ဓါတ္ေတြနဲ ့
မီးစာကုန္ေတာ့မဲ့ အေမအရြယ္ ျမန္မာျပည္ထဲက အဖြားအိုေတြကုိ
ခင္ဗ်ားတို ့ ဘယ္လိုရွင္းျပရမလဲ။
၀ိုင္းျပီးစဥ္းစားေပးၾကပါ။
ျမန္မာျပည္က အေမ တသိုက္ကေတာ့ ( ေဒၚစု အပါအဝင္ေပါ့ )
သင္တို ့ေၾကာင့္ ???????
ေဌးတင့္
ေဌးႏိူင္ အကို
ေနရာေဒသ တိုင္းျပည္ အသီးသီးမွာ အေမမ်ားစြာ
သားသမီးေဇာေတြႏဲ ့အသက္ရွင္လွ်က္ ေနထိုင္ၾကပါတယ္ ။
သားသမီး အနည္းအမ်ားေပၚ မူတည္ကာ အေမတိုင္း ပင္ပန္းၾကပါတယ္ ။
အေမတိုင္းရဲ ့သားသမီးအေပၚ ၾကင္နာမႈက အတူတူပါဘဲ
သားသမီးေတြ ဝမ္းဝဘို ့
သားသမီးေတြ လံုျခဳစြာအိပ္စက္ဖို ့
သားသမီးေတြ ပညာသင္ႏိူင္ဘို ့
ဘယ္လိုအခက္အခဲ မဆို ၾကိဳးစားခဲ့ၾကပါတယ္ ။
သားသမီးေတြ ေအာင္ျမင္တာ ၾကားရရင္ ပီတိေတြစားရင္း အားသစ္ေတြေမြးၾကတယ္ ။
သားသမီးေတြ စည္းလံုးညီညြတ္တာ ျမင္ရရင္ ဝင့္ၾကြားစြာ ဂုဏ္ယူတတ္ၾကတယ္ ။
သားသမီးေတြ အိမ္ေထာင္က်ရင္ အနာဂါတ္အတြက္ ရင္ေအးၾကတယ္ ။
ျမန္မာျပည္ထဲမွာ အေမေတြ အမ်ားၾကီး က်န္ခဲ့တယ္ ။
၁၉၈၈ ကစျပီး သားသမီး ေတြ တစု ျပီး တစု
တအုပ္ျပီး တအုပ္
ေမြးရပ္ေျမကို စြန္ ့ခြာျပီး တိုင္းတပါး ရပ္ျခား အေဝးၾကီးေတြ မွာ
ရည္ရြယ္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ့ေနၾကတယ္ေပါ့ ။ေနာက္ေတာ့
ျမန္မာႏိုင္ငံက လာၾကတဲ့သူေတြ
အခ်င္းခ်င္းေတြ ဆရာၾကီး လုပ္တယ္
အခ်င္းခ်င္းေတြ ေနရာလုတယ္
အခ်င္းခ်င္းေတြ ရန္ျဖစ္ၾကတယ္
အခ်င္းခ်င္းေတြ သတ္ၾကတယ္
အခ်င္းခ်င္းေတြ ရန္တိုက္ေပးတယ္
အခ်င္းခ်င္းေတြ စုျပီးအရက္ မူးရန္းကား ၾကတယ္
အခ်င္းခ်င္းေတြ စုျပီးမူးယစ္ေဆးေတြသံုး ထုိင္းၾကတယ္
အခ်င္းခ်င္းေတြ မယားခိုးမႈ လင္ခိုးမႈေတြ ျဖစ္တယ္
အခ်င္းခ်င္းေတြ လိမ္စားၾကတယ္
အခ်င္းခ်င္းေတြ အျမီးက်က္ အျမီးစား
ေခါင္းက်က္ ေခါင္းစား ဂုဏ္ေမာက္ၾကျပီ
စံခ်ိန္မမွီတဲ့ အျပာကား ေလးေတြ ရိုက္ၾက ျပၾက ကုန္ျပီ
ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြလည္း ေပ်ာက္ကုန္ျပီ
အနာဂါတ္ေတြလည္း ေနာက္က်ိကုန္ျပီ
သစၥာေတြလည္း ေဖါက္ဖ်က္ၾကျပီ
ႏိူင္ငံတကာက အေမေတြ ကေတာ့ သူတို ့သားသမီးထံမွ
ပီတိေတြ စားျပီး ျပံဳးေနတံုး
လာသမွ်လူကို ၾကြားလို ့မဆံုး
သူ ့သားငယ္ ေဌးႏိူင္နဲ ့အတူ ၈၈ ရယ္ ေနာက္ မ်ိဳးဆက္ေတြ ယူလာမဲ့
တစံုတခုကို ဂုဏ္ယူရင္း ေမ်ွာ္လင့္ေနတဲ့ အဖြားအိုတစု
ျမန္မာျပည္ထဲ ေျပာင္းလဲမွဳတခုရွိလို ့ ရပ္ကြက္ထဲမွာ စကားေျပာတိုင္း
သူ ့သား နဲ ့၈၈ အပါ အဝင္ ေနာက္ မ်ိဳးဆက္ေတြ က သူငယ္ခ်င္းေတြကို
တမ္းတမ္းတတအျမဲေမးေနတယ့္ အဖြားအိုတအုပ္
ပါးရည္နားရည္ေတြ တြန္ ့လိမ္ေနျပီး ခါးကုန္းစျပဳေနတဲ့
ေမ်ွာ္လင့္ေနဆဲ စိတ္ဓါတ္ေတြနဲ ့
မီးစာကုန္ေတာ့မဲ့ အေမအရြယ္ ျမန္မာျပည္ထဲက အဖြားအိုေတြကုိ
ခင္ဗ်ားတို ့ ဘယ္လိုရွင္းျပရမလဲ။
၀ိုင္းျပီးစဥ္းစားေပးၾကပါ။
ျမန္မာျပည္က အေမ တသိုက္ကေတာ့ ( ေဒၚစု အပါအဝင္ေပါ့ )
သင္တို ့ေၾကာင့္ ???????
ေဌးတင့္
ေဌးႏိူင္ အကို
ဦးေက်ာ္ျငိမ္း အုပ္စုသို ့
ေဟ့ေကာင္ဘိုဘို
မင္းေတာ္ေတာ္ေဆာက္သံုးမၾကတဲ့ေကာင္ဘဲ
ဟိုေနရာ၀င္ပါ ဒီေနရာ၀င္ရဳွပ္
ဟိုလူ ့ေဘာမ ဒီလူ ့ေဘာဆြဲနဲ ့
မေနတတ္မစားတတ္တဲ့ေကာင္ဘဲ
မင္းညီငထြန္းလို၀၀စားေ၀းေ၀းေနပါလါး
မင္းလဲဘာမွနားလည္တာမဟုတ္ဘဲနဲ ့ကြာ
အခုထိမ်က္နွာရူးတံုးဘဲလား အခုသတိေပးေနတာ
ဘယ္သူလဲသိလား မင္းအေဖေက်ာ္ညိမ္းကြ
ငါ့ဖါသာငါအခု ငရဲမွာခံေနရတာ မေနနိုင္လို ့ခြင္ ့
ခနေတာင္းၿပီးလူ ့ၿပည္တက္လာခဲ့တာ
ငါကတိုင္းၿပည္ကိုၿဖက္ဆီးခဲ ့မွူ ့နဲ ့ၿပည္သူေတြကက်ိန္စာ
တိုက္ထားလို ့တိုင္းၿပည္ဒီမိုကေရစီရမွငါကငရဲကလြတ္မွာကြနြားရဲ ့
မင္း၀င္ရွဳပ္ေနတာနဲ ့ငါကေတာ့
ငရဲမွာဘယ္ေလာက္ၾကာအံုးမလဲမသိဘူး
အခုမင္းေပါင္းေနတဲ့မိုးသီးတို ့ေဖါ့၀ိန္းကေကာင္ေတြရယ္
မင္းပါအခုငရဲမွာ စာရင္းေ၇ာက္ေနျပီကြ
မင္းငါနံမည္ေနာက္က၂လံုး ေက်ာ္ညိမ္း ကိုျဖဳတ္ျပစ္လိုက္
ငါက ဆိုရွယ္လစ္ ပါဆိုမွ
မင္းကလစ္ဘရယ္ ေဆာက္ရူး နွာဘူး
မင္းတို ့ေမာင္နွမေတြကေတာ့
ထပ္ၿပီးတိုင္းၿပည္ကိုဖ်က္ေနၾကၿပန္ၿပီ
ဟိုေကာင္မ ခ်ိဳခ်ိဳေက်ာ္ညိမ္း ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္သိ
နင္တို ့ေမာင္ႏွမေတြ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုသြားမရွင္ၾကနဲ ့
တိုင္းၿပည္ထဲမွာလဲ ဖင္အရမ္း ကၿမင္းမေနနဲ
့အကိုကနွာဘူး
ညီမကဒုတ္ရူး
ဒါနဲ ့ေတာင္ေခါင္းေဆာင္ၿဖစ္ၿခင္ေသးတယ္
ငါအခု ငရဲျပည္မွာေတာင္ အရွက္ကကြဲေနတုန္းကြ
ငရဲကၿပန္ေခၚေနၿပီကြ သြားခံလိုက္အုန္းမယ္ေဟ့
မင္းတို ့အေဖ
ေက်ာ္ညိမ္း
ေဟ့ေကာင္ဘိုဘို
From: socialistkyawnyein@yahoo.com
komoethee.blogspot.com/2010/12/blog-post_50.html
Sunday, 12 December 2010
ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း သို႔ တုန္႔ျပန္ခ်က္
၂ဝ၁ဝ ဒီဇင္ဘာ ၁၁၊ စေနေန ့ “မဇၩိမ” ထဲမွာ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ “ဘာေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း တို ့ေခတ္က ေအာင္ပြဲခံႏိုင္ခဲ့ၾကတာလဲ” ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးကို ဖတ္လိုက္ရ ပါတယ္။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက ေသာၾကာေန႔၊ ဒီဇင္ဘာ (၁ဝ) ရက္ေန႔ ေန႔စြဲနဲ႔ ေရးထား တာပါ။
“က်ေနာ္တို ့ဗမာလူမ်ဳိးေတြဟာ သူရဲေကာင္းကိုးကြယ္ခ်င္စိတ္ ရွိၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူရဲေကာင္းေမွ်ာ္တဲ့ (မင္း) ေလာင္းေမွ်ာ္တဲ့အက်င့္ကေလးဟာလဲ တြယ္ကပ္ပါလာၾက ျပန္တယ္။ ဒီ (စိတ္) ဒီအက်င့္စ႐ိုက္ေတြေၾကာင့္ လူအမ်ားဟာ ကိုယ့္အားကိုယ့္ကိုးခ်င္ တဲ့စိတ္ေတြ နည္းပါးလာၾကၿပီး၊ စၾကာဝေတးမင္း ျမင္းပ်ံစီးၿပီး လာကယ္မယ့္ေန႔ကိုပဲ စိတ္ ကူးယဥ္ေနၾကတယ္လို႔ ခံစားရပါတယ္။
……………………………….
စစ္အာဏာရွင္စနစ္က လြတ္ေျမာက္ေအာင္ (ငါ) တို႔ ဘာလုပ္ရမယ္၊ ဘာေတြ လိုအပ္ တယ္၊ ဘာေတြ ျပင္ဆင္ရမယ္၊ ဘယ္လို ရင္ဆိုင္ရမယ္၊ ဘယ္လိုဗ်ဴဟာနဲ႔ အႏိုင္တိုက္ မယ္ ဆိုတာေတြကို စိတ္မဝင္စားၾကဘူး။” လို႔ အစခ်ီၿပီး ေရးထားရင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ေခတ္ က မ်ဳိးခ်စ္ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြ ဘာ့ေၾကာင့္လြတ္လပ္ေရးကို အႏိုင္တိုက္ႏိုင္ခဲ့ၾက သလဲ ဆိုတာကို သုံးသပ္ျပရင္း “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ႐ိုးသားျဖဴစင္မႈ” တို႔ “ေက်ာင္းသားသမဂၢ”၊ “စုေပါင္းေခါင္းေဆာင္မႈ” ၊ “မွတ္သားစရာနဲ ့သုံးသပ္မႈ” - စတဲ့စတဲ့ ေခါင္းစဥ္ငယ္ေတြနဲ႔ ေရးသားေဖၚျပသြားရာမွာ၊ ဒီ ေဆာင္းပါးထဲမွာ “ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း” ရဲ႕ အခန္းက႑ေတြကိုလဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဦးႏု၊ ဦးရာရွစ္၊ သခင္သန္းထြန္း၊ ဂိုရွယ္-စတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ အလ်ဥ္း သင့္သလို တြဲဆက္ယွဥ္စပ္ျပသြားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
“ဦးေပၚဦးေလွ်ာက္ထုံး” ေတြထဲက ဘိုးေတာ္ဘုရားနန္းေတာ္တည္ဖို ့မွာ “ကၽြန္းသစ္”ကို ပါ ေစခ်င္တဲ့ ဦးေပၚဦးက၊ ဘိုးေတာ္ ဘုရားရဲ ့ “ပိေတာက္နဲ ့မေကာင္းဘူးလား” “ပ်ဥ္းကတိုး နဲ႔ မေကာင္းဘူးလား” ဆိုတဲ့ အေမးေတြကို “ပိေတာက္နဲ႔လဲ ေကာင္းပါတယ္၊ ကၽြန္းလဲ ေကာင္းပါတယ္” “ပ်ဥ္းကတိုးလဲ ေကာင္းပါတယ္၊ ကၽြန္းလဲ ေကာင္းပါတယ္” လို ့၊ အျမဲလို လို သူပါေစခ်င္တဲ့ “ကၽြန္း” ကို တြဲတြဲ ေျပာသြားေလ့ရွိတဲ့ ဦးေပၚဦးေလွ်ာက္ထုံးကို သြားၿပီး အမွတ္ရမိခ်င္စရာပါပဲ။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဟာလဲ ေခသူမဟုတ္ဆိုတာ၊ မူကိုအေလးထား တတ္ မိမိကိုယ္ကို မိမိေလးစားတတ္၊ စာအင္မတန္ဖတ္၊ အသိဥာဏ္အား ျမင့္မားသူတ ေယာက္ဆိုတာကို ေပၚလြင္ေအာင္ ေရးသားျပသြားတာ လက္ကနဲလက္ကနဲ ေတြ႔လိုက္ ရပါတယ္။
သူ႔ေဆာင္းပါးအေပၚ လက္ခံႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့လူလဲ ရွိမယ္။ မႀကိဳက္တဲ့သူ လက္မခံတဲ့ လူလဲ ရွိမယ္။ ဒါ သဘာဝပါပဲ။ လြတ္လပ္စြာ ခံယူႏွစ္သက္ပိုင္ခြင့္ ရွိပါတယ္။ လြတ္လပ္ စြာ သေဘာကြဲလြဲပိုင္ခြင့္အရ ၊ ဘာမွ မေျပာလိုပါဘူး။ သူ႔သေဘာ သူေဆာင္လိမ့္မယ္လို႔ ပဲ သေဘာထားပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကေန႔လိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ ့အျပန္အ လွန္ေျပာဆိုေနရမွာမ်ဳိး မလုပ္ခ်င္ပါဘူး။ “အဓိက ေပ်ာက္” “ပစ္ကြင္းေပ်ာက္” ၿပီး “အျမႇဳပ္ ထ ပလုံစီရမယ့္ကိစၥမ်ဳိးေတြ” မလုပ္ခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ …
သူ႔ေဆာင္းပါးထဲမွာ က်ေနာ္နဲ႔ တိုက္႐ိုက္ပတ္သက္ေနတဲ့အခ်က္ေတြ ပါဝင္ေနေလေတာ့၊ ျပန္လည္ရွင္းလင္းျပမႈမလုပ္ရင္ အဓိပၸါယ္တမ်ဳိးေပါက္ေစႏိုင္တဲ့အတြက္ လိုအပ္သ ေလာက္ပဲ က်ေနာ္ျပန္လည္ရွင္းလင္းခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ တိုက္႐ိုက္ပတ္သက္ေနတဲ့ အခ်က္ေတြကိုပဲ ေဖၚျပရွင္းလင္းသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စာဖတ္သူမ်ားအေနနဲ ့ ႀကိဳက္ႏွစ္ သက္သလို လက္ခံသုံးသပ္သြားၾကမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ္နဲ ့ပတ္သက္ေနတဲ့အခ်က္ေတြကေတာ့၊ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက သူ႔ေဆာင္းပါးထဲမွာ ေဟာဒီလို ေဖၚျပထားပါတယ္…
[ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ လူထုေဒၚအမာႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ ဆန္႔က်င္ဖက္ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လဲ ရာဇဝင္ အခ်က္အလက္ကိုေရးရာမွာ အာဃာတမရွိ အမွန္အတိုင္းေရးျပခဲ့တယ္။ (မူ) principle ကို အေလးထားတာကတေၾကာင္း၊ self-respect ဟုေခၚေသာ မိမိကိုယ္ကိုမိမိ ေလး စားတာေၾကာင့္လဲ ျဖစ္ပါတယ္။
သို႔ေသာ္ အသိဥာဏ္စြမ္းအားနဲေသာ လက္ဝဲတယူသန္အခ်ဳိ႕သည္ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို မုန္း တာနဲ ့ ရာဇဝင္အခ်က္ေတြကိုပါ ျပင္ခ်င္ၾကတယ္။
ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးမွာ တိုင္းေတြခြဲၾကေတာ့၊ တိုင္း (၆) မွာ ဗိုလ္ရဲထြတ္က စစ္တိုင္းမွဴး၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ႏိုင္ငံေရးမွဴးအျဖစ္ တာဝန္ခြဲေဝခဲ့ၾကပါတယ္။ ( သခင္တင္ျမ ၏ ဖက္ဆစ္ ေတာ္လွန္ေရးဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ တိုင္း (၁ဝ) တိုင္း - စာမ်က္ႏွာ ၄၄ )
သို႔ေသာ္ ဝင္းတင့္ထြန္းရဲ႕ “အေမွာင္ၾကားက ဗမာျပည္” စာအုပ္မွာ “ဦးဗေဆြ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း သည္ ရန္ကုန္တာဝန္ခံျဖစ္သည္” လို႔ သမိုင္းကို လိမ္ညာေရးခဲ့တယ္၊ (စာမ်က္ႏွာ ၃၅)။ က်ေနာ္ မွတ္မိသေလာက္ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ျပဳစုထုတ္ေဝတဲ့ (လြတ္လပ္ေရးေရႊရတုသ ဘင္) စာအုပ္မွာလည္း ဤနည္းတူ ေရးသားခဲ့ၾကတယ္။
ပိုဆိုးတာက ဝင္းတင့္ထြန္းက (စာမ်က္ႏွာ ၃၅ မွာပဲ) “စစ္တိုင္းမ်ား၏ ႏိုင္ငံေရးမွဴးမ်ား ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွခ်ည္း ျဖစ္သည္” လို႔လိုရာဆြဲေကာက္ခ်က္ခ် ျပန္တယ္။ ဒီတုန္းက သ ခင္ခ်စ္ဟာ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တယ္။ စစ္ၿပီးေနာက္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီေထာင္မွ ကြန္ျမဴနစ္ဘက္ ပါသြားသူျဖစ္တယ္။ ဒီလို ရာဇဝင္အခ်က္အလက္ကို လိမ္ၿပီး ကိုယ္လိုရာဆြဲ ေကာက္ခ်က္ခ်တာ တာဝန္မဲ့ေရးသားခ်က္သာ ျဖစ္တယ္။
ဝင္းတင့္ထြန္းက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းတေယာက္ကိုသာ ကြန္ျမဴနစ္အမ်က္ ကြန္ျမဴနစ္အၿငိဳးနဲ ့ ရာဇဝင္အခ်က္အလက္ကို ျပင္ဆင္တင္ျပခဲ့တာမဟုတ္။ ဖတပလ (ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ ေရး ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရး) အဖြဲ႔ႀကီးကို ဖြဲ႔ၾကေတာ့ အဓိကအင္အားျဖစ္တဲ့၊ ကြန္ျမဴနစ္ပါ တီ၊ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီနဲ႔ ဗမာ့တပ္မေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေခါင္းေဆာင္ (၃) ဦးစီ၊ ေပါင္း (၉) ဦးပါၿပီး ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔နဲ႔စတင္ဖြဲ ့စည္းခဲ့တာပါ။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွ သခင္စိုး၊ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္တင္ျမ၊ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီမွ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ဦးဗေဆြ၊ သခင္ခ်စ္ ၊ တပ္မေတာ္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဗိုလ္လက္်ာ ၊ ဗိုလ္ေနဝင္း တို႔ျဖစ္ၾကပါ တယ္။ ( သခင္တင္ျမ ရဲ႕ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ တိုင္း (၁ဝ) တိုင္း-စာမ်က္ ႏွာ ၄ဝ)၊
ဤအခ်က္ကို ရာဇဝင္စိတ္ဝင္စားသူတိုင္း သိၾကပါသည္။ သိသင့္ပါသည္။ စာအုပ္ေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာတြင္လည္း ေဖၚျပထားၿပီးျဖစ္ပါသည္။ အေရးပါေသာ ရာဇဝင္အခ်က္တ ခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။
ဒါေပမဲ့ ဝင္းတင့္ထြန္းဟာ သခင္တင္ျမကို ၾကည့္မရ၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သခင္ဗဟိန္း ကို ၾကည္ညိဳစိတ္ေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သခင္တင္ျမ အစား သခင္ဗဟိန္းကို ကြန္ ျမဴနစ္ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ေျပာင္းပစ္ခဲ့ပါတယ္။ (ဝင္းတင့္ထြန္း စာအုပ္စာမ်က္ႏွာ ၃၂ ကိုၾကည့္ပါ) ဒီလို ရာဇဝင္ကိုေရးရာမွာ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္ရာကို တကယ့္အျဖစ္မွန္နဲ ့အစားထိုး လို႔မရသလို၊ လိုရာကို ျဖစ္သလို မေရးေကာင္းပါ။]
အထက္ပါ ကြင္းစကြင္းပိတ္ထဲကပါအတိုင္း ေရးသားထားပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ က်ေနာ့္စာအုပ္ “အေမွာင္ၾကားက ဗမာျပည္” စာအုပ္ကိုေဖၚျပၿပီး က်ေနာ့္အေပၚ ေရးသားထားခ်က္ဟာ အဓိကအားျဖင့္ အခ်က္ (၃) ခ်က္ ရွိပါတယ္။
ပထမအခ်က္က ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ စစ္တိုင္းေတြခြဲေဝၿပီး စစ္တိုင္းမွဴး ႏိုင္ငံ ေရးမွဴးေတြခြဲေဝတာဝန္ခ်ထားသတ္မွတ္ရာမွာ၊ တိုင္း (၆) မွာ ဗိုလ္ရဲထြတ္က စစ္တိုင္း မွဴး၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ႏိုင္ငံေရးမွဴး ဆိုတာ သခင္တင္ျမရဲ႕ စာအုပ္ႀကီးထဲမွာ ပါပါလ်က္နဲ႔ “ဦးဗေဆြ၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းသည္ ရန္ကုန္တာဝန္ခံျဖစ္သည္” လို႔ ေဖၚျပထားခ်က္။
ဒုတိယအခ်က္က - “စစ္တိုင္းမ်ားရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးမွဴးမ်ား ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွခ်ည္း ျဖစ္သည္” လို႔ လိုရာဆြဲေကာက္ခ်က္ခ်ထားခ်က္။
တတိယအခ်က္က - ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရးအတြက္ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ (၉) ဦးဖြဲ႔ရာမွာ သခင္တင္ျမအစား သခင္ဗဟိန္းကို ေျပာင္းလဲထည့္သြင္းေရးသားထားခ်က္။
သခင္တင္ျမကို ၾကည့္မရ၍ေသာ္လည္းေကာင္း သခင္ဗဟိန္းကို ၾကည္ညိဳစိတ္ေၾကာင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း ေျပာင္းပစ္ေရးသားတာဟာ လုိရာကို ျဖစ္သလိုေရးသားထားခ်က္။
တို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ္ ဘာလို႔ ဒီလို ေရးသားထားခဲ့သလဲ။
ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း စြပ္စြဲထားသလို လိုရာဆြဲေကာက္ခ်က္နဲ ့အကိုးအကားမဲ့၊ အေထာက္အ ထားမဲ့ တာဝန္မဲ့ေရးသားထားတာလား။ တခ်က္ခ်င္း က်ေနာ္ ျပန္လည္တုန္ ့ျပန္သြားပါ့ မယ္။ အဲဒီလို မတုန္႔ျပန္ခင္မွာ “အေမွာင္ၾကားက ဗမာျပည္” စာအုပ္နဲ ့ပတ္သက္ၿပီး အ နည္းငယ္ေျပာမွ ျဖစ္မွာကေတာ့၊ “အေမွာင္ၾကားက ဗမာျပည္” စာအုပ္ဟာ ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ေရးေက်ညာႏိုင္တဲ့ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္မွ ၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္အထိကို အတတ္ႏိုင္ဆုံး အ က်ဥ္းရုံးေဖၚျပထားတဲ့စာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ “အေမွာင္ၾကားက ဗမာျပည္” ဆိုတဲ့ အမည္ကို ေပးထားရုံမက၊ (အနီးေခတ္ ဗ မာျပည္ႏိုင္ငံေရးလွဳပ္ရွားမႈသမိုင္းအက်ဥ္း ၁၉၄၈ - ၂ဝဝဝ ) လို႔လဲ ေဖၚျပထားခဲ့ပါတယ္။ ဆိုလိုတာက ၁၉၄၈ ကေန ၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္အထိအတြင္း အနီးေခတ္ႏိုင္ငံေရးလွဳပ္ရွားမႈ သမိုင္းကိုပဲ အက်ဥ္းရုံးေဖၚျပသြားႏိုင္ဖို႔ ေဇာင္းေပးေရးသားထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီမွာ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ကို စၿပီးဖြင့္မယ္ဆိုရင္ကိုပဲ လြတ္လပ္ေရးနဲ ့ဖြားဖက္ေတာ္လိုျဖစ္ခဲ့ရ တဲ့ “ျပည္တြင္းစစ္” ကို ေဖၚက်ဴးေရးသားရပါေတာ့မယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ကို ဘယ္သူစသ လဲ၊ ဘာ့ေၾကာင့္ ျပည္တြင္းစစ္ ျဖစ္ခဲ့ရသလဲ-ဆိုတာေတြကို ေဖၚျပရာမွာ၊ အျဖစ္အပ်က္ ေတြဟာ ေရွာင္တခင္ျဖစ္ေပၚလာၾကတာမဟုတ္၊ အေၾကာင္းရင္းခံေတြ ရွိၾကတယ္၊ အဲဒီ အေၾကာင္းရင္းခံေတြကိုလဲ သိျမင္ႏိုင္ဖို႔၊ သမိုင္းေနာက္ခံကားခ်ပ္ေတြနဲ႔ ယွဥ္တြဲ ဆက္ စပ္ၾကည့္ဖို႔လိုတယ္-ဆိုၿပီး၊ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္မတိုင္ခင္ (၁ဝ) ႏွစ္တာေလာက္အေၾကာင္းကို မလႊဲမေရွာင္သာ ေနာက္ခံကားခ်ပ္ကို ေဖၚျပခဲ့ရပါတယ္။
၁၉၄၈-၂ဝဝဝ ႏိုင္ငံေရးလွဳပ္ရွားမႈ သမိုင္းတခုလုံးကိုေတာင္ အက်ဥ္းအျဖစ္ပဲ ေရးသားခဲ့ ရာမွာ၊ အဲဒီရဲ႕ အဦးအစျဖစ္တဲ့ ေနာက္ခံကားခ်ပ္ (၁ဝ) ႏွစ္တာဟာ အက်ဥ္းရဲ႕အက်ဥ္း သဖြယ္ပဲ ခ်ဳပ္ၿပီးေရးသားခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခု ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ က်ေနာ္နဲ႔ပတ္ သက္ၿပီး ေရးသားထားခ်က္မ်ားဟာ အဲဒီအက်ဥ္းထဲကမွ “ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး” နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့အခန္းက႑ထဲက အခ်က္ (၃) ခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အက်ဥ္းရဲ႕ အက်ဥ္းထဲ ကမွ တခန္းတ႑ပါ အခ်က္ (၃) ခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ အက်ဥ္းဆုံး အက်ဥ္းရုံး ေဖၚျပထားခ်က္ေတြထဲက အတိုခ်ဳပ္ၿပီးေရးထားတာျဖစ္ေပမဲ့၊ တခ်က္ခ်င္း က်ေနာ္ ျပန္ လည္ရွင္းလင္းသြားပါ့မယ္။
ပထမဆုံးအခ်က္၊ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ တိုင္း(၆) မွာ ဗိုလ္ရဲထြတ္က စစ္တိုင္း မွဴး၊ ႏိုင္ငံေရးမွဴးက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း-လို႔ သခင္တင္ျမရဲ ့ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးဌာနခ်ဳပ္ ႏွင့္ တိုင္း(၁ဝ)တိုင္းမွာ ေဖၚျပထားပါလ်က္နဲ ့ က်ေနာ္က “ဦးဗေဆြနဲ႔႔ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ရန္ကုန္ တာဝန္ခံျဖစ္ပါတယ္” လို႔ ဘာ့ေၾကာင့္ ေရးသားေဖၚျပခဲ့တာလဲ။
က်ေနာ္က အမွန္ကိုပဲ ေဖၚျပခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ စာရင္းထဲသာ ပါခဲ့ၿပီး၊ အမွန္က ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအတြင္း ဘယ္စစ္တိုင္းကိုမွ သြားေရာက္ခဲ့ျခင္းမရွိလို႔ပါ ပဲ။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက သခင္တင္ျမရဲ႕ စာအုပ္ထဲကကို ကိုးကားျပခဲ့ၿပီး၊ က်ေနာ္က သခင္တင္ျမစာအုပ္ကို ကိုးကားခဲ့ျခင္းမရွိပါဘူး။ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ေရွ႕တန္းက ပါဝင္တိုက္ခိုက္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာရဲ႕ေရးသားေဖၚျပခ်က္ေတြကို အဓိကထား ကိုးကားခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာက …
“ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းမွာ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးတြင္ ဘယ္စစ္တိုင္း ဘယ္ေနရာကိုမွ တာ ဝန္မယူခဲ့၊ ပထမတိုင္း (၄) ႏိုင္ငံေရးမွဴးတာဝန္လ်ာထားရာကိုလဲ မသြား၊ ေနာက္ တိုင္း (၆) ႏိုင္ငံေရးမွဴးတာဝန္ကိုလဲ သြားမယူဘဲ၊ တေနရာ လုံျခဳံရာတြင္ မိမိဘာသာ ပုန္းခိုေန ၿပီး၊ ရန္ကုန္မွ ဂ်ပန္တပ္မ်ားဆုတ္ခြါၿပီးေတာ့မွ ရန္ကုန္တိုင္း ကိုဗေဆြထံ သြားပူးေပါင္း ေနခဲ့သည္။” လို႔ ေဖၚျပခဲ့တာ ရွိပါတယ္။
မွတ္ခ်က္ (၂) ဆိုၿပီးေဖၚျပရာမွာ၊ တိုင္း (၆) တာဝန္က်ေသာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို တိုင္း (၆) မပို႔ေတာ့ပဲ၊ ရန္ကုန္တြင္ ကိုဗေဆြႏွင့္ တြဲဖက္တာဝန္ေပးသည္။ လို႔လဲ ေရးသားထားတာ ရွိပါတယ္။ (ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္းေက်ာ္ေဇာရဲ႕ ကိုယ္တိုင္ေရးအတၱဳပၸတၱိ - စာမ်က္ႏွာ ၈ဝ) ကို ၾကည့္႐ႈ႕ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလို အခ်က္အလက္ေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္က “ဦးဗေဆြနဲ႔ ဦး ေက်ာ္ၿငိမ္းက ရန္ကုန္တာဝန္ခံ ျဖစ္ပါတယ္လို ့ေရးသားတာပါ။
ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာရဲ႕ ေဖၚျပထားခ်က္၊ မွတ္ခ်က္ (၄) ဆိုတာမွာဆိုလ်ွင္- ၁၉၅၂ ခုႏွစ္ က အဂၤလန္ လန္ဒန္ၿမိဳ႕မွာ လွည့္လည္ေလ့လာေရးအဖြဲ႔အျဖစ္နဲ႔ အတူခရီးသြားရစဥ္ က်ေနာ္ (ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ) ဦးစီးတဲ့ တိုင္း (၄) ကို ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ပထမႏိုင္ငံေရးမွဴးတာဝန္ က်တာကို ဘာ့ေၾကာင့္မလာသလဲလို ့ေမးၾကည့္ရာမွာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ခင္ဗ်ားႀကီးကို ေၾကာက္လို႔ မလာတာလို႔ ခပ္ေျပာင္ေျပာင္ပဲ ေျဖခဲ့ဖူးတယ္ဆိုတာေတာင္ ေရးသားထား ပါတယ္။
“အဓိပၸါယ္မွာ က်ေနာ္တို႔က ဂ်ပန္ကို ဖိတိုက္ရင္ ဂ်ပန္က က်ေနာ္တို႔ကို ျပန္တိုက္မည္။ ထိုဒဏ္ကို သူမခံႏိုင္လို႔မလာသည့္သေဘာ ျဖစ္သည္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းမွာ အနာမခံလို ေသာ ႏိုင္ငံေရးအေခ်ာင္သမားႀကီးျဖစ္သည္ကို သိႏိုင္ေပသည္။” လို႔ေတာင္ ရွင္းရွင္း လင္းလင္းေဖၚျပထားတာ ရွိပါတယ္။ အဲဒီ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္းေက်ာ္ေဇာရဲ႕ကိုယ္တိုင္ေရး
အတၱဳပၸတၱိ-စာမ်က္ႏွာ-၈၁) ထဲမွာပဲ တဆက္တစပ္တည္းဖတ္႐ႈ႕ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ အမုန္းကိုသာ အဓိကထား ေရးရမယ္ဆိုရင္-အဲဒီလိုအခ်က္အလက္ေတြကိုပါ က်ေနာ္ ရွာေဖြ ေရးထည့္လိုက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခု က်ေနာ္အတိုခ်ဳပ္ပဲ ေရးျပခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒုတိယအခ်က္၊ “စစ္တိုင္းမ်ားရဲ ့ႏိုင္ငံေရးမွဴးမ်ားက ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွခ်ည္းျဖစ္သည္” လို႔ ေရးသားခ်က္၊ လိုရာဆြဲ ေကာက္ခ်က္ခ်ထားခ်က္ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးလဲ က်ေနာ္ ရွင္း ျပႏိုင္ပါတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္ေရးခဲ့တဲ့ အတို ခ်ဳပ္ၿပီး ေရးခဲ့တာအမွန္က အဲဒီစာမ်က္ႏွာ (၃၅) မွာ …
“စစ္တိုင္းမ်ားရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကခ်ည္းျဖစ္ၿပီး၊ စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဗမာ့တပ္မေတာ္ကခ်ည္းျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းအလိုက္ ႏိုင္င ံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ သခင္စိုး၊ သခင္ဗဟိန္း၊ သခင္ခ်စ္၊ သခင္ဗသိန္းတင္၊ သခင္ တင္ထြန္း၊ သခင္တင္ျမ၊ ကိုစံညြန္ ့တို႔ျဖစ္ၾကၿပီး စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္
ေအာင္ဆန္း၊ ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္၊ ဗိုလ္ေစာၾကာဒိုး၊ ဗိုလ္ေနဝင္း၊ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ၊ ဗိုလ္တင္ ထြန္း။ ဗိုလ္ရဲထြတ္၊ ဗိုလ္မွဴးေအာင္၊ ဗိုလ္မွဴးဗထူး၊ ဗိုလ္ခင္ညိဳ တို႔ျဖစ္ၿပီး တိုင္း(၂) တိုင္း (၄) ဆက္သြယ္ေရးတာဝန္ခံက ဗိုလ္လက္်ာျဖစ္ပါတယ္လို႔ ေရးခဲ့တာပါ။ အဲဒီေတာ့ …
အဲဒီႏိုင္ငံေရးမွဴးေတြကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ပါ။ အကုန္လုံးဟာ သခင္ခ်စ္ကလြဲၿပီး အဲဒီတုန္း က ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကခ်ည္းမဟုတ္လား။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက ကပ္လုံးေထာက္လုံးအျဖစ္ ေထာက္ျပခ်င္တဲ့ သခင္ခ်စ္ ကိုယ္တိုင္ပင္လွ်င္ ျပန္ၾကည့္ပါ။ အဲဒီလို တာဝန္ခြဲၾကတဲ့ မတ္လဆန္းကအထိပဲ “ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီ” ဆိုင္းဘုတ္နဲ႔ျဖစ္ေနၿပီး၊ ေမလဆန္း ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဌာနခ်ဳပ္ ဗားကရာမွာ ဖြင့္လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဝင္အ ျဖစ္ အတိအလင္းေျပာင္းလဲေဖၚျပလိုက္တယ္ မဟုတ္လား။ ေသတဲ့အထိလဲ ကြန္ျမဴနစ္ ႀကီးအျဖစ္ ျပတ္ျပတ္သားသားေဖၚျပသြားခဲ့ၿပီး တပါတီလုံးရဲ႕ အတြင္းေရးမွဴးႀကီးအျဖစ္ နဲ႔ေတာင္ ရပ္တည္ေဖၚျပသြားခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္ အတိုခ်ဳပ္အျဖစ္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီကခ်ည္းလို႔ေဖၚျပခဲ့မိတာဟာ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းေျပာသလို ႀကီးက်ယ္တဲ့ လိုရာဆြဲ ေကာက္ခ်က္ႀကီးပါလား။ ႏိုင္ငံေရးမွဴးေတြထဲမွာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ဘယ္မွမသြား၊ သခင္ ခ်စ္ ကလြဲလို႔ က်န္ႏိုင္ငံေရးမွဴးေတြအားလုံးဟာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြခ်ည္းျဖစ္ေနေတာ့ (သခင္ ခ်စ္ေတာင္ မၾကာမတင္အတြင္း ကြန္ျမဴနစ္အျဖစ္တိတိလင္းလင္းခံယူလိုက္ေတာ့)၊ ဒါ အေတာ္ႀကီးက်ယ္တဲ့ လိုရာဆြဲ ေကာက္ခ်က္ႀကီးဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား။
တတိယအခ်က္၊ ဖတပလ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ (၉) ဦးမွာ သခင္တင္ျမအစား သခင္ဗဟိန္းကို ကြန္ျမဴနစ္ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ေျပာင္းပစ္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္၊ ဝင္းတင့္ထြန္းဟာ သခင္ တင္ျမကို ၾကည့္မရ၍ေသာ္၎၊ သခင္ဗဟိန္းကို ၾကည္ညိဳစိတ္ေၾကာင့္ေသာ္၎၊ သခင္ တင္ျမအစား သခင္ဗဟိန္းကို အစားထိုးေျပာင္းပစ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ကိစၥ အေပၚမွာလဲ က်ေနာ္ ရွင္းလင္းျပႏိုင္ပါတယ္။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက သူ႔အတၱေနာ္မတိနဲ႔ ကိုက္ညီေနတဲ့ သခင္တင္ျမရဲ႕ “တိုင္းႀကီး (၁ဝ) တိုင္း” ကိုပဲ ကိုင္ၿပီး တဖက္သတ္ေျပာဆိုေနတာ ျဖစ္ တယ္။
ဟုတ္ပါတယ္ … က်ေနာ္ သခင္ဗဟိန္းကို ၾကည္ညိဳတယ္ဆိုတာ၊ သခင္တင္ျမကို ၾကည့္ မရဘူး မႀကိဳက္ဘူးဆိုတာ အမွန္ပါပဲ။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကိုလဲ က်ေနာ္ မႀကိဳက္တာ အမွန္ပါ ပဲ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီလိုေၾကာင့္ အဲဒီအခ်က္ေတြကိုကိုင္စြဲၿပီး ေရးခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။ သခင္တင္ ျမစာအုပ္ကိုလဲ က်ေနာ္ မကိုးကားခဲ့ပါဘူး။ က်ေနာ့္ရဲ႕ ေရးသားခ်က္အတြက္ က်ေနာ္ကိုး ကားခဲ့တဲ့ “က်မ္းကိုးစာရင္း”ကိုလဲ စာအုပ္ထဲမွာ ထည့္သြင္းေဖၚျပထားရာမွာ၊ သခင္တင္
ျမရဲ႕ အဲဒီတိုင္းႀကီး (၁ဝ) တိုင္း မပါပါဘူး။ အဲဒီ အခ်က္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ္ကိုးကား ခဲ့တာက သခင္ႀကီးေတြစုစုေပါင္း ရာဂဏန္းေလာက္ပါဝင္ၿပီး အဆင့္ဆင့္ေသာ ေကာ္မီ တီေတြဖြဲ႔ၿပီး အထပ္ထပ္ေရးသားခဲ့ၾကတဲ့ “တို႔ဗမာအစည္းအရုံးသမိုင္းျပဳစုေရးအဖြဲ႔” က ျပဳစုထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ “တို႔ဗမာအစည္းအရုံးသမိုင္း” ပါ အခ်က္အလက္အရ ေရးခဲ့တာပါ။
အဲဒီ တို႔ဗမာအစည္းအရုံးသမိုင္းႀကီးဟာ ပထမတြဲ၊ ဒုတိယတြဲ ႏွစ္တြဲရွိပါတယ္။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္က ထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းလဲ မေသေသးဘူးလို ့ထင္ပါ တယ္။ ဦးသိန္းေဖျမင့္လဲ ရွိေနေသးရုံမက အဲဒီသမိုင္း ျပဳစုေရးအဖြဲ႔ထဲက တေနရာမွာ ပါ ဝင္ေနပါတယ္။ အခု လက္ရွိ ဝါရင့္ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီးမ်ားအဖြဲ႔က သခင္သိန္းေဖ၊ သခင္ သိန္းေမာင္ႀကီးတို႔သာမက ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ပါဝင္ခဲ့ၾကတဲ့ သခင္ႀကီးေတြလဲ ေတာ္ေတာ္ပါပါတယ္။ အဲဒီ “ဒို႔ဗမာအစည္းအရုံးသမိုင္း” ဒုတိယတြဲ စာမ်က္ႏွာ (၅၈ဝ) မွာ “ေျမေအာက္ ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး တပ္ေပါင္းစုႀကီးဖြဲ႔စည္းျခင္း” ဆိုတဲ့ အခန္းမွာ ေဟာဒီလို ေရးထားပါတယ္။ …
“ပထမဆုံး လွ်ဳိ႕ဝွက္တပ္ေပါင္းစုအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႀကီးတြင္ ဗမာ့တပ္မေတာ္၊ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီႏွင့္ ျပည္သူ ့အေရးေတာ္ပုံပါတီတို႔မွ ကိုယ္စားလွယ္သုံးဦးစီ ပါဝင္ၾကသည္။ ပထမဆုံး ဖက္ ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာ -
၁။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ၂။ ဗိုလ္လက္်ာ၊ ၃။ ဗိုလ္ေနဝင္း၊ ၄။ သခင္စိုး၊ ၅။ သခင္ဗဟိန္း၊ ၆။ သခင္သန္းထြန္း၊ ၇။ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ၈။ ကိုဗေဆြ၊ ၉။ သခင္ခ်စ္-တို ့ျဖစ္ၾကသည္။”
တဲ့။
အဲဒီတုန္းက သခင္တင္ျမတို႔လဲ မဆလမွာလား ဘယ္မွာလဲမသိ၊ ေနရာေကာင္းေကာင္း ရၿပီး အျပင္မွာ ရွိေနေသးတဲ့အခ်ိန္လို႔ေျပာရမွာပါ။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ ပထမအႀကိမ္ ေသာင္းနဲ႔ ခ်ီထုတ္ေဝထြက္ေပၚလာခဲ့ရာမွာ အခ်က္အလက္မွားေနတယ္လို႔လဲ ေျပာသံထြက္လာ တာ မၾကားခဲ့ရဖူးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သခင္တင္ျမတေယာက္တည္း ေရးတာထက္၊ သခင္ ေတြ ရာနဲ႔ခ်ီေရးထားတဲ့ အဲဒီစာအုပ္ပါအခ်က္အလက္ကို က်ေနာ္ကိုးကားေရးသားခဲ့တာ ျဖစ္သလို၊ အဲဒီအခ်က္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေနာက္ထပ္ကိုးကားမိခဲ့တဲ့ အေထာက္အထား စာ အုပ္တအုပ္လဲ ရွိပါေသးတယ္။
တကၠသိုလ္မ်ားသမိုင္းသုေတသနဌာနက ဒုတိယညႊန္ၾကားေရးမွဴး ဦးျမဟန္ ရဲ႕ “ကိုလိုနီ ေခတ္ ျမန္မာ့သမိုင္းအဘိဓါန္” စာအုပ္ပါ။ ၁၉၈၁ က ပထမအႀကိမ္အျဖစ္ ထုတ္ေဝခဲ့ၿပီး၊ ၁၉၉၉ မွာ တတိယအႀကိမ္ ထပ္ထုတ္ပါတယ္။ ေဒါက္တာသန္းထြန္းတို႔အမွာ ေရးသား ထားၾကတဲ့ စာအုပ္ပါ။ အဲဒီ “ျမဟန္” ရဲ႕ “ကိုလိုနီေခတ္ ျမန္မာ့သမိုင္းအဘိဓါန္” ထဲမွာလဲ စာမ်က္ႏွာ(၁ဝ၄) မွာ၊ “ဖတပလ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ဝင္မ်ား” ဆိုတဲ့ ေခါင္းစည္းနဲ႔ သီးသန္႔ ေဖၚျပထားရာမွာ ေဟာဒီလို ေရးသားထားပါတယ္။
ဖတပလ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ဝင္ (၉) ဦး
၁။ သခင္စိုး၊ ၂။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ၃။ သခင္သန္းထြန္း၊ ၄။ ကိုဗဟိန္း၊
၅။ဗိုလ္လက္်ာ၊ ၆။ ဗိုလ္ေနဝင္း၊ ၇။ သခင္ခ်စ္၊ ၈။ ကိုဗေဆြ၊၉။ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း -
ဆိုၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ အဲဒီစာအုပ္ ႏွစ္အုပ္ပါ အခ်က္အလက္ကို အေထာက္အထားျပဳၿပီး၊ က်ေနာ့္ရဲ႕ “အေမွာင္ၾကားက ဗမာျပည္” စာအုပ္မွာ အဲဒီအခ်က္အလက္ကို ေရးသားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါ တယ္။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းထင္သလို သခင္တင္ျမကို ၾကည့္မရလို ့ မလိုတမာေျပာင္းလဲ
ေရးသားခဲ့ျခင္းမဟုတ္ပါ။ အဲဒီစာအုပ္ (၂) အုပ္ကိုလဲ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း ရွာေဖြတိုက္ဆိုင္ ဖတ္႐ႈ႕ၾကည့္ဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။
သမိုင္းကိုေရးၾကတဲ့အခါမွာ၊ သမိုင္းမွာ ျဖစ္ခဲ့ပ်က္ခဲ့တဲ့အရာကိစၥေတြဟာ မ်ားေသာအား ျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ မမီ မေတြ႔လိုက္ရဖူးတဲ့ကိစၥေတြက အမ်ားစုႀကီးျဖစ္တဲ့အတြက္၊ အကိုးအ ကားျပဳ ေရးသားၾကတဲ့အခါမွာ ကြဲလြဲမႈေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ က်ေနာ့္စာအုပ္မွာ က်ေနာ္ မွီျငမ္းကိုးကားခဲ့တဲ့ “က်မ္းကိုး” စာရင္းကိုလဲ ေဖၚျပထားၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ အမွာစာမွာလဲ “ခၽြတ္ယြင္းမႈ၊ တိမ္းေစာင္းမႈ၊ လစ္ဟာလိုအပ္မႈမ်ားအေပၚ ေဝဖန္အၾကံေပးၾကမႈမွန္သမွ်
ေလးစားစြာႀကိဳဆိုရင္း၊ ေနာင္ ပိုမိုျပည့္စုံေအာင္ ႀကိဳးပမ္းျဖည့္ဆည္းသြားပါ့မယ္၊” လို႔ ႐ိုး ႐ိုးသားသား ပန္ၾကားထားခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။
သမိုင္းဆိုတာ ညာလို႔မရ သလို၊ ညႇာလို႔လဲ မရပါဘူး။
ဒီအခ်ိန္မွာ အဓိကပစ္ကြင္း ေမွးမွိန္သြားေစႏိုင္မယ့္ အျငင္းအခုန္မ်ဳိးေတြ မလုပ္ခ်င္ပါ။
ဒါေလာက္ဆိုရင္ လုံေလာက္ၿပီလို႔ ထင္ပါတယ္။
(ဝင္းတင့္ထြန္း)
၁၂- ၁၂- ၂ဝ၁ဝ
ဘာေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ ေခတ္က ေအာင္ပြဲ ခံႏိုင္ခဲ့ၾကတာလဲ?
-ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း-
komoethee.blogspot.com/2010/12/blog-post_111.html
က်ေနာ္တို႔ ဗမာလူမ်ိဳးေတြဟာ သူရဲေကာင္း ကိုးကြယ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ရွိၾကတယ္။ ဒါေၾကာင္႕သူရဲေကာင္းေမွ်ာ္တဲ့ (မင္း)ေလာင္းေမွ်ာ္တဲ့ အက်င္႕ကေလးဟာလဲ တြယ္ကပ္ပါလာၾကျပန္တယ္။ ဒီ (စိတ္) ဒီအက်င္႕စ႐ိုက္ေတြေၾကာင့္ လူအမ်ားဟာ ကိုယ္႕အားကိုယ္ကိုးခ်င္တဲ႕ စိတ္ေတြနည္းပါးလာၾကၿပီး စၾကာဝေတးမင္း ျမင္းပ်ံၾကီးစီးၿပီး လာကယ္မယ့္ေန႔ကိုပဲ စိတ္ကူးယဥ္ေနၾကတယ္လို႔ ခံစားရမိတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေဒၚစုေမြးေန႔ေရာက္ရင္ ကမၻာတဝွမ္း ဧည့္သည္ေတာ္ၾကီးေတြကိုဖိတ္၊ ထမင္းစားပြဲၾကီးေတြ က်င္းပၾက၊ ဓာတ္ပံုစံုစံု ႐ိုက္ၿပီး အင္တာနက္ေပၚ အၿပိဳင္အဆိုင္ တင္ၾက၊ အန္တီစု ..အေမစုရဲ႕… ဆိုၿပီး ငိုၾကယိုၾက၊ ကဗ်ာေတြသီကံုးဖြဲ႕ဆိုၾကေပါ့။ အဲ အာဇာနည္ေန႔ ေရာက္ျပန္ရင္တခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို လြမ္းၾကျပန္ေရာ။ အို…..ဖခင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕… အာဇာနည္ၾကီးရဲ႕ …. ကယ္တင္ရွင္ၾကီးရဲ႕….. ဆိုၿပီး တခါ ငိုၾက..ယိုၾက..တမ္းတ ၾကျပန္ေရာ။ အဲၿပီးသြားရင္ ကိုယ္အိမ္ကိုယ္ျပန္ၾကၿပီး ကိုယ့္ဘဝ ကိုယ္ေလွ်ာက္ၾက၊ ၾကံဳရင္ ၾကည္႕မရတဲ့သူ ကိုခလုတ္တိုက္သြားၾက၊ ဒါမွမဟုတ္ နာမည္ရေအာင္ စစ္တပ္နဲ႔ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို အင္တာနက္ေပၚ တက္ဆဲလိုက္ၾကနဲ႔ တႏွစ္ကုန္သြားျပန္ေပါ့။ စစ္အာဏာရွင္ စံနစ္က လြတ္ေျမာက္ေအာင္ (ငါ) တို႔ဘာလုပ္ရမယ္၊ ဘာေတြလုိအပ္တယ္၊ ဘာေတြျပင္ဆင္ရမယ္၊ ဘယ္လိုရင္ဆိုင္မယ္၊ ဘယ္လိုဗ်ဴဟာနဲ႔ အႏိုင္တိုက္မယ္္ ဆိုတာ ေတြကို စိတ္မဝင္စားၾကဘူး။
ေဒၚစု အိမ္တြင္း အထိန္းသိမ္းခံဘဝက လြတ္ေျမာက္တဲ့ေန႔ရယ္၊ ေနာက္တေန႔ လူထုနဲ႔ ေတြ႔ဆံုတဲ့ေန႔မွာ လူထုက ေသာင္းေသာင္းျဖျဖ ၾကိဳဆိုတာဟာ လူထုရဲ႕ အသည္းၾကားမွာ ေဒၚစုရွိေနေသးတယ္ ဆိုတာကို ျပလိုက္တာပဲ။ မ်က္ရည္က်ေလာက္ေအာင္ အားရစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ ေဒၚစုရဲ႕ ဖခင္ က်ဳပ္တို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေရႊတိဂံုမွာ မိန္႔ခြန္းေျခြတဲ့ေန႔နဲ႔ ေနသူရိန္ အစည္းအေဝးပြဲေတြကို ေျပးသတိရမိတယ္။ လူထုေထာက္ခံမႈရတာဟာ ပထမအပိုင္းပဲ ရွိပါေသးတယ္၊ ဒုတိယအပိုင္းက ဒီေထာက္ခံမႈကို အေျခခံ (အား)ယူၿပီး ဒုတိယ လြတ္လပ္ေရးကို ဆြတ္ခူးႏို္င္ဖို႔က်န္ေသးတယ္။ ေဒၚစုကိုယ္တိုင္က အားလံုးပါဝင္ၾကရမယ္ က်မတေယာက္ထဲနဲ႔မျဖစ္ဖူးလုိ႔ ဆိုခဲ့ၿပီ။ ေတြးတတ္ရင္ အလံုးစံုကို ေဒၚစုပုခံုးေပၚ ဝိုင္းတင္ၾကတာ မတရားပါဘူး။ သမၼတကေနဒီ ေျပာခဲ့တဲ့ နာမည္ၾကီး စကားစု ရွိပါတယ္။ “တိုင္းျပည္ကငါ့အတြက္ ဘာလုပ္ေပးႏိုင္သလဲဆိုတာကိုမေမးပါနဲ႔၊ ငါကတိုင္းျပည္အတြက္ ဘာလုပ္ေပးႏိုင္သလဲ ဆိုတာကိုသာ ေမးပါတဲ႕”။ မွတ္သားစရာေလးပါ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ တိုင္းျပည္ကို လြတ္လပ္ေရးရေအာင္ ဦးေဆာင္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ လြတ္လပ္ေရး ဖခင္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေလးစားတာ ခ်စ္ခင္တာ သဘာဝက်ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ လြတ္လပ္ေရးကို ရေအာင္ ဦးေဆာင္ တိုက္ယူႏိုင္ခဲ့တဲ႕ မ်ိဳးခ်စ္ေခါင္းေဆာင္ လြတ္လပ္္ေရး ဗိသုကာ ႏိုင္ငံ့သူရဲေကာင္းဆိုတာ ဘယ္သူမွ မျငင္းႏုိင္တဲ့ အခ်က္ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ သူရဲေကာင္းအျပင္ တေခတ္မွာ တေယာက္သာ ေပၚေပါက္တတ္တဲ့ တကယ့္ လူေတာ္လူေကာင္း ထူးျခားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတဦးျဖစ္ျပန္တယ္။
ေလာကမွာ အက်ိဳးတရားနဲ႔ အေၾကာင္းတရား ဆိုတာ ဒြန္တြဲေနတာပဲ မဟုတ္ပါလား။ ဒါေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ ဖဆပလ အဖြဲ႕ၾကီး အဂၤလိပ္လက္က လြတ္လပ္ေရးကို ရေအာင္ တိုက္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ (အက်ိဳးတရား) အေနာက္မွာ (အေၾကာင္းတရား)ေတြ အမ်ားၾကီးရွိသလုိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ဆီက အတုယူစရာ အက်င့္အၾကံ အရည္အခ်င္းနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မႈ - (စံ) နဲ႔ စနစ္ - နည္းပရိယာယ္ - အေျမာက္အျမားရွိပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ ဗမာလူမ်ိဳးအမ်ားစုဟာ သူရဲေကာင္း ကိုးကြယ္ခ်င္တဲ့ အက်င့္ေၾကာင့္ ပုဂၢိဳလ္ေရး ခ်ီးက်ဴးေတး ေတြကိုသာ ဖြဲ႕ဆိုက်ဳးရင့္လိုၾကတယ္။ အတြင္းက်က် ဆည္းပူးၿပီး ေလ႕လာသံုးသပ္မႈ Analysis မွာ အားနည္းတာကို ဉာဏ္ရွိသူေတြ သတိျပဳမိၾကမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေခတ္သစ္ ႏုိင္ငံေရး စာေရးသူ အမ်ားစုကို ေလ႕လာၾကည္႕ရင္ Objective Analysis လို႔ေခၚရမယ့္ ဓမၼဒိ႒ာန္က်က် သံုးသပ္မႈဟာ ရွားပါးလွ တယ္လို႔ထင္မိျပန္တယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ ေခတ္က မ်ိဳးခ်စ္ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြ ဘာေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေရးကို အႏိုင္တိုက္ႏိုင္ခဲ့ၾကသလဲ ဆိုတာကို ေလ႕လာသံုးသပ္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ရဲ႕ တိုက္နည္း တိုက္ဟန္ တိုက္ကြက္ နည္းဗ်ဴဟာ မဟာဗ်ဴဟာေတြကို ေလ့လာ သေဘာေပါက္ၿပီး အတုယူ ႏိုင္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ေခတ္ကလို ေအာင္ပြဲခံႏုိင္လိမ့္မယ္ လို႔ ထင္ျမင္ ယံုၾကည္တာေၾကာင့္ ဒီေဆာင္းပါးကို ေရးရတာပါ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ အခ်ိန္ (Time) နဲ႔ယွဥ္ၿပီး မွတ္ေက်ာက္အတင္ခံႏိုင္တဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ ဆိုတာကို အရင္ အသိအမွတ္ျပဳပါရေစ။
က်ေနာ္ဘာကို ဆိုလိုတာဘာလဲ။
ဥပမာ ေမာ္စီတံုး ဟာ အသက္ရွိစဥ္ ကာလမွာ တ႐ုတ္ျပည္ၾကီးမွာ ဘုရားတဆူတမွ် တန္ခိုးၾကီးထြားခဲ႕ပါတယ္ ဒါေပမဲ႕ ယေန႔တ႐ုတ္စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာ ေမာ္စီတံုး အေၾကာင္း စာတပိုဒ္ပဲ သင္ၾကရေတာ့တယ္။ အာဏာနဲ႔ ရမ္းခဲ႕တာေတြ သတ္ခဲ့တာေတြ ေပၚလာၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ေမာ္ဟာ ဘုရားမဟုတ္ဖူးဆိုတာ တ႐ုတ္ေတြ သိသြားၾကရၿပီ။ သို႔ေသာ္လဲ ေမာ္ဟာ တ႐ုတ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ အေရးပါတဲ႕ေနရာက ပါခဲ႕တယ္ဆိုတာ ဟာျငင္းမရတဲ႕အခ်က္ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ရာဇဝင္မွာ ေနရာမွန္ ျပန္ေရာက္သြားရတာပါ။ ထို႔နည္းအတူ စတာလင္ဟာ သက္ရွိ အထင္အရွားရွိစဥ္က ေမာ္ကိုပင္ ၾကိဳးဆြဲႏိုင္ခဲ႕တဲ႕ ဘုရားတဆူပါပဲ။ ႐ုရွားေတြသာမက ကမၻာ့ကြန္ျမဴနစ္ေတြရဲ႕ ဘုရားတဆူေပါ့။ ဒါေပမဲ႕ ေသၿပီးမၾကာမီမွာပဲ ကရူး႐ွက္ရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ဒို႔ဘုရားဟာ လူသတ္သမား (mass murderer) ၾကီးဆိုတာ ကမၻာက သိခြင့္ရခဲ့ၾကရတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အေၾကာင္းကို ၾကိဳက္တဲ႕(အခ်ိန္) ၾကိဳက္တဲ႕ေခတ္မွာ ေလ႕လာၾကပါ စံတင္ၾကည့္ပါ။ မေျပာင္းလဲေစရပါဘူး။ ေခါင္းေထာင္လ်က္ပဲ….ေလးစားလ်က္ပဲ။ ရဲရဲေျပာရဲပါတယ္၊ လက္ရွိစစ္အစိုးရဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ေဒၚစုရဲ႕ ဖခင္ဆိုၿပီး အေလးမေပးခ်င္ဘူးလုိ႔ထင္မိတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုျပည္သူေတြရဲ႕ အသည္းၾကားက ဆြဲႏႈတ္လို႔မရပါဘူး။
ဘာေၾကာင့္လဲ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ရဲ႕အဓိက လက္နက္ဟာ အမွန္တရားကို လက္ကိုင္ထားတဲ့ မလိမ္မညာတဲ့ ႐ိုးသားျဖဴစင္မႈ (Honesty)၊ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳး အေပၚထားတဲ့ ေစတနာနဲ႔ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ေၾကာင့္ပဲဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ဒီ ႐ိုးသားျဖဴစင္မႈ (Honesty) နဲ႔ သူရဲ႕ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ေတြအျပင္ ၿပိဳင္ဖက္ေတြကိုပါ အႏိုင္ယူ စည္း႐ုံး ႏိုင္ခဲ့တယ္။
ဒီစိတ္ဓာတ္ေတြေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ အားလံုးကို ေျဗာင္ေျဗာင္တင္းတင္း.. ခုေခတ္ အၾကိဳက္စကားနဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ့ ဖံုးကြယ္ျခင္း အလ်င္းမရွိတဲ့ Transparency အျပည့္နဲ႔ တိုင္းျပည္တာဝန္ ကိုထမ္းေဆာင္ခဲ႕တယ္၊ တာဝန္ခံရဲတယ္။
အားရစရာ ရွိတာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္သမီးဟာလဲ ဖခင္နည္းတူ ႐ိုးသားျဖဴစင္ (Honest) ျဖစ္တယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ရဲ႕ႏိုင္ငံေရးဘဝ ကို ေလ႕လာရင္ (၂) ပိုင္းေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ ပထမအပိုင္းက ၁၉၃၆ ေက်ာင္းသားသပိတ္ ေခါင္းေဆာင္ဘဝစၿပီး ဖဆပလအဖြဲ႕ၾကီးကို ထူေထာင္ႏိုင္ခဲ႕တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ တည္ေဆာက္မႈဘဝ ျဖစ္ၿပီး ဒုတိယဘဝမွာ ၿပိဳင္ဘက္မရွိ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ၿပီးမွ မိမိရရွိလာတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈနဲ႔ ေနရာ၊ ျပည္သူရဲ႕ေထာက္ခံမႈ (ျပည္သူ႔အာဏာ)ကို အရင္းျပဳၿပီး မိမိရည္မွန္းခ်က္ကို အေကာင္အထည္ေဖၚတဲ့ ဘဝ၊ လြတ္လပ္ေရးကို အရတိုက္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ ဘဝလို႔ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
ပထမႏိုင္ငံေရးဘဝ - ေက်ာင္းသားသမဂၢ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားဘဝ၊ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ဘဝမွာ ေက်ာက္႐ို္င္းသာသာ ရွိေသးခ်ိန္မွာေတာင္ ပင္ရင္းဇာတိက ေပၚလြင္ခဲ့တယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ေရွ႕တန္းကေနရာယူၿပီး တာဝန္ယူ ေခါင္းေဆာင္ခ်င္တဲ့လူမ်ိဳးုျဖစ္တယ္ ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ ေကာလိပ္ေရာက္သည့္ အခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသားသမဂၢဟာ အဂၤလိပ္ အလိုေတာ္ရိ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ လက္ထဲမွာ က်ေရာက္လ်က္ ရွိပါတယ္။ ၁၉၃၄-၃၅ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အမ်ိဳးသားေရး ႏိုးၾကားမႈရွိ၍ ႏိုင္ငံေရးစိတ္ဓာတ္ ရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားတစု ဝင္အေရြးခံၾကတယ္။ ကိုေအာင္ဆန္း ကိုသီဟန္ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း ကိုသိန္းေဖ တို႔ျဖစ္ၾကတယ္ (ဦးသိန္းေဖျမင္႕၏ေက်ာ္ၿငိမ္း စာမ်က္ႏွာ(၂၅))
အေရြးမခံရခင္ကထဲက ကိုေအာင္ဆန္းက ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းကို ငါအတြင္းေရးမႉး လုပ္မယ္လို႔ ၾကဳိ အသိေပးထားတယ္။ (ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၏ ကိုယ္ေရးမွတ္တမ္းမွ) ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ အဲဒီႏွစ္မွာ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ႔ ကိုသိန္းေဖတို႔ပဲ အေရြးခံရခဲ့တယ္။ ေအာက္တိုဘာ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ ဒုဥကၠ႒ ေနရာလစ္လပ္သြားေတာ့ ၅ဦးအဖြဲ႕ (ကိုႏု-ကိုေအာင္ဆန္း-ကိုအုန္း-ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း-ကိုသိန္းေဖ) တိုက္တြန္းခ်က္အရ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ကိုႏု ဝင္ၿပိဳင္ရာ ယွဥ္ၿပိဳင္သူမရွိ အေရြးခံခဲ့ရပါတယ္။ (ေက်ာင္းသား လႈပ္ရွားမႈ သမိုင္း (ေအာင္ထြန္း) -စာမ်က္ႏွာ(၆၁))
၁၉၃၅-၁၉၃၆ တကသ အမႈေဆာင္ အဖြဲ႕မွာေတာ့ ႏို္င္ငံေရး ေက်ာင္းသားမ်ားက ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏို္င္ရ အုပ္စိုးထားႏိုင္ခဲ႕ၾကေပၿပီ။ ၁၉၃၅-၃၆ တကသ အမႈေဆာင္ အဖြဲ႕ကို ရာဇဝင္ အမွတ္တရျဖစ္ေစရန္ တင္ျပပါရေစ။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ တကၠသိုလ္သမဂၢဟာ ေနာင္ တိုင္းျပည္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာၾကမယ့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေမြးဖြားေပးရာဌာန ျဖစ္လာတာေၾကာင့္ပါ။
၁။ ကိုႏု ဥကၠ႒ (ေနာင္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္)
၂။ ကိုရာရွစ္ ဒုဥကၠ႒ (ေနာင္ဝန္ၾကီး)
၃၊ ကိုသီဟန္ အတြင္းေရးမႉး (ေနာင္ဝန္ၾကီး)
၄။ ကိုေအာင္ဆန္း အိုးေဝစာတည္းအယ္ဒီတာ (ေနာင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း)
၅။ ကိုအုန္း ေငြထိန္း (ေနာင္သံအမတ္)
၆။ ကိုထြန္းအံု စာၾကည္႕တိုက္မႉး (ေနာင္ ရန္ကုန္ျမဴနီစပယ္မင္းၾကီး)
ရ။ ကိုသာလွ ႏိုင္ငံျခားဆက္သြယ္ေရး (ေနာင္ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္ ပါေမာကၡခ်ဳပ္)
ဂ။ ကိုဘဆက္ အားကစားမႉး (ေနာင္ႏိုင္ငံျခားေရးဌာန)
၉။ ကိုထြန္းတင္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမႉး (ေနာင္ လွ်ပ္စစ္ဘုတ္ဥကၠ႒)
တို႔ျဖစ္ၾကတယ္။ ( ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈသမိုင္း - စာမ်က္ႏွာ (၆၂))
၁၉၃၆ မွာ ဥကၠ႒ ကိုႏု ေက်ာင္းထုတ္ခံရျခင္း နဲ႔ အိုးေဝမဂၢဇင္းတြင္ ငရဲေခြးၾကီး လြတ္ေနၿပီ (Hell Hound at large) ေဆာင္းပါးရွင္ နာမည္ကို မေဖၚႏိုင္ဆိုတဲ့အမႈနဲ႔ အိုးေဝ အယ္ဒီတာ ကိုေအာင္ဆန္းပါ ေက်ာင္းထုတ္ခံရမႈေၾကာင့္ သမဂၢေခါင္းေဆာင္မ်ား ဦးေဆာင္ၿပီး ၁၉၃၆ေက်ာင္းသားသပိတ္ကို ေဖၚထုတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဤသပိတ္ဟာ ၁၉၂ဝခု ေက်ာင္းသားသပိတ္ေနာက္ ဒုတိယ ေက်ာင္းသားသပိတ္ျဖစ္ၿပီး ဗမာႏိုင္ငံရဲ့ လြတ္လပ္ေရးကို ဦးေဆာင္မယ့္္ လူငယ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေမြးဖြား စုစည္းေပးခဲ့တဲ့့ မွတ္ေက်ာက္ ဆိုရင္လဲ မမွားပါ။
ဤေက်ာင္းသားသပိတ္ရဲ့ထူးျခားခ်က္မွာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္တြင္သာ (ဝ)ကြက္၍ အံုၾကြခဲ့ၾကတာမဟုတ္၊ တႏိုင္ငံလံုး ျပန္႔ႏွံ႔ကာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား မ်ားနဲ႔ အထက္တန္းေက်ာင္းသားမ်ား အဆက္အသြယ္ရၾကကာ ေက်ာင္းသားအခ်င္းခ်င္းဆက္သြယ္မႈ ကြန္ယက္ ( Communication Network ) ကုိေဖၚထုတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဤဆက္သြယ္မႈမွ ဗမာျပည္လံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢ (ဗကသ) ကို ေဖၚထုတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။
ဗ်ဴဟာအျမင္က ၾကည့္ရင္္ ေနာင္လြတ္လပ္ေရးေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာၾကမယ့္္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ လူငယ္မ်ား ဤေက်ာင္းသားသပိတ္မွာ လူထုစည္း႐ုံးေရး - အဖြဲ႕အစည္းထူေထာင္ေရး - လူထုႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရး - ေခါင္းေဆာင္မႈပညာတို႔ကို စစ္္ေျမျပင္မွာ လက္ေတြ႔သင္ၾကားရသလို နဖူးေတြ႔ ဒူးေတြ႔ တတ္ေျမာက္ခဲ့ၾကရတယ္။
အဖြဲ႕အစည္းတခုကို တည္ေထာင္႐ုံသာမက အဖြဲ႕စည္းအတြင္း အားၿပိဳင္မႈ (Factional Politics) ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အခြင့္အေရးအသံုးခ်တတ္မႈ (Political Manipulations) ေတြကိုပါ ေကာင္းေကာင္းနားလည္လာၾကတယ္။
အေရးၾကီးတဲ့ ေနာက္တခ်က္က ႏုိင္ငံေရးလုပ္ၾကရင္း တဦးကိုတဦး ယံုၾကည္ေလးစားမႈ တည္ေဆာက္ေပးတဲ့ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ စိတ္ဓာတ္ကို အလုပ္ကေမြးဖြားေပးလိုက္တယ္္။
စုေပါင္းေခါင္းေဆာင္မႈ
အုပ္စုအလိုက္ဦးေဆာင္မႈကိုလဲပဲ ဒီေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တစု ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင္႕ (အတြင္းအုပ္စု) ဆိုတာကို ဖြဲ႕ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီအတြင္းအုပ္စုကပဲ သမဂၢၾကီးထြားေရး ကို ေခါင္းေဆာင္မႈေပးခဲ့တယ္။
ဥပမာ ၁၉၃၅ စာေမးပြဲၿပီးေတာ့ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ အုိုင္စီအက္ ျဖစ္ဖို႔ ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ ေက်ာင္းထားေပးတဲ႕ ဦးေလးအလိုက် တတိယႏွစ္ ဂုဏ္ထူးတန္းအတြက္ စာၾကိဳးစားေနရတယ္။ သမဂၢ အလုပ္အမႈေဆာင္ပင္ ဝင္မလုပ္ႏုိင္ေတာ့။ သို႔ေသာ္ ကိုသာလွကို သမဂၢမွာ ဝင္လုပ္ဖို႔ စည္း႐ုံးၾကေတာ့ ကိုသာလွက အ့့ံအားသင့္ေနတယ္။ ဒါ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းေနရာလို႔ ဆိုခဲ့တယ္။ ခင္ဗ်ားကို ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း က အဆိုျပဳတာဗ်လုိ႔ေျပာမွ လက္ခံခဲ့တယ္။ (ေဒါက္တာသာလွ ကိုယ္တိုင္ေရး မွတ္တမ္းမွ) - အလားအလာရွိေသာ လူေတာ္မ်ားကို ေရြးစုၿပီး ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးၾကတယ္။ ထို႔နည္းတူစြာ ႏုိင္ငံေရး အကြက္မ်ား အုပ္စုတိုက္ပြဲပညာမ်ားကို ကိုေအာင္ဆန္း - ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းတို႔ ကိုရာရွစ္ထံမွ ပညာရခဲ့ၾကတယ္ (ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ကိုယ္တိုင္ေျပာျပခ်က္) (မွတ္ခ်က္။ ကိုရာရွစ္ဟာ တကသရဲ့ ပထမဦးဆံုး အတြင္းေရးမႉး ျဖစ္ၿပီး ကိုေအာင္ဆန္းတို႔ထက္ (၃) ႏွစ္ၾကီးတယ္၊ (ေက်ာင္းသားသမဂၢသမိုင္း စာမ်က္ႏွာ ၁၅၁ ) ၁၉၃၁ ခု ေက်ာင္းသားသမဂၢေပၚေပါက္လာအၿပီး သၡင္ဗစိန္ႏွင့္ ကိုရာရွစ္တို႔ အထင္ေပၚဆံုး ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္လာၾကတယ္)
၁၉၃၆ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈ မွ ေနာင္တေန႔ေခါင္းေဆာင္္ျဖစ္မယ့္ လူငယ္္မ်ား အတုယူႏိုင္ရန္ ျဖစ္စဥ္ (၂)ခု ကို ေဆြးေႏြးပါရေစ။ Mr Butwell ရဲ့စာအုပ္ U Nu of Burma - Chapter 3 – The 1936 Student Strike ကို ကိုးကားပါတယ္။ မစၥတာဘတ္ဝဲလ္ က ကိုရာရွစ္ကို ကိုးကားၿပီးေရးခဲ့တာက
“ကိုႏုဟာ အေသးစိပ္ကိစၥေတြကိုစိတ္မဝင္စားပါ။ သို႔ေသာ္ စကားေျပာေကာင္း၍ လူထု စိတ္ပါလာေအာင္ ေထာက္ခံလာေအာင္ ေျပာႏိုင္တယ္။ (မွတ္ခ်က္ ။ အဂၤလိပ္လိုေတာ႕ ဒါကို Charisma ဟု ေခၚၾကတယ၊္ စာေရးသူကေတာ႕ (ဘုန္း) လုိ႔ုေခၚခ်င္တယ္္) ဒါေၾကာင္႕ ေဆြးေႏြးမႈတာဝန္ နဲ႔ ေန႔တဓူဝ အဖြဲ႕အစည္း ေဆာင္ရြက္္မႈတာဝန္တို႔ဟာ ေအာင္ဆန္း၊ ေက်ာ္ၿငိမ္းႏွင့္ က်ေနာ့ထံ က်ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
လူတိုင္းကိုယ္စီမွာ အားသာခ်က္ အားနဲခ်က္ဆိုတာရွိၾကစၿမဲပဲ။ တဦးရဲ႕အားနဲခ်က္ကို တဦးရဲ႕ အားသာခ်က္နဲ႔ ျဖည္႕ဆည္းလိုက္တဲ႕အခါ (အုပ္စုအား) (အုပ္စုေခါင္းေဆာင္မႈ) ဆိုတာ ေပၚလာရပါတယ္။ ေနာက္သတိျပဳရန္ အခ်က္မွာ သူသာသည္ ငါနာသည္ စိတ္မထားၾက မနာလို စိတ္္မျဖစ္ၾက ။
က်ေနာ့ အျမင္အရေျပာရရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဟာ ဦးႏုရဲ႕ Charisma ကို ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္တယ္။ ဒါေၾကာင္႕ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံးကိုဝင္ဖို႔ အတင္းဆြဲေခၚလာသလို ဖဆပလ အမတ္ဝင္ေရြးဖို႔ ဦးႏုက အေၾကာက္အကန္ျငင္းေနေတာ့ “The country is doomed” တိုင္းျပည္ေတာ႕ (ဒုကၡျဖစ္ပီ) ဆိုၿပီးညည္းတြားလိုက္တာပဲ ။”
ေနာက္ျဖစ္စဥ္ေလးတခုမွာ ကိုႏုနဲ႔ ကိုရာရွစ္တို႔ ဟသၤာတမွာ စည္း႐ုံးေရးထြက္ၾကေတာ့ ကိုရာရွစ္က အိပ္ရာဝင္သြားၿပီ။ ကိုႏုတေယာက္ပဲ ပရိသတ္နဲ႔က်န္ခဲ႕တယ္။ ေျပာရင္း ေဆြးေႏြးရင္း တကၠသိုလ္ထံုးကို ေရာက္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီ တကၠသိုလ္ထံုး မွာ ဘာေတြမ်ား မွားေနသလဲ၊ ဘာေတြ ျပင္ရမွာလဲလို႔ အေမးခံရေတာ့ ကိုႏု မေျဖႏုိင္ဘူး။ ကိုႏုက ပရိသတ္္ကို မညာဘူး၊ မလွည့္စားဘူး၊ က်ေနာ္ မသိဘူး အားလံုးကိုသိတဲ႕ ကိုရာရွစ္ကိုေခၚေပးမယ္ ဆိုၿပီး ေျဖလိုက္တယ္။ ကိုႏု ဒီေလာက္အထိပြင့္လင္းတာကို ကိုရာရွစ္က အံ႕အားသင့္မယံုႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမဲ႕ ကိုႏုက ငါတို႔အမွန္အတိုင္း ႐ိုးသား ရမယ္ (we must be honest) လို႔ေျဖခဲ႕တယ္။ ဒါဟာ လူေကာင္း - ေခါင္းေဆာင္ ေကာင္း ျဖစ္တာကို သက္ေသျပလိုက္တာပဲ။ ယၡဳေခတ္ ကိုယ္မသိတာကို ဝန္္မခံခ်င္တဲ့ တတ္ေယာင္ကား ေတြနဲ႔ ကြာလိုက္ပါၿပီ။ လူငယ္ေလးေတြကို သတိျပဳ အတုယူ ေစခ်င္တာပါ။ ေခါင္းေဆာင္မႈမွာ (မူ) ဆိုတာ အေရးၾကီးလွပါတယ္။
ကိုေအာင္ဆန္းဟာ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ထဲမွာ တကသ ေရာ ဗကသ မွာပါ ဥကၠ႒ အျဖစ္နဲ႔ ဆက္ေခါင္းေဆာင္မႈ ေပးခဲ႕တာေၾကာင့္ ေရွ႕မီေနာက္မီ ေက်ာင္းသား ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ ရင္းႏွီး အကြ်မ္းဝင္ခြင့္ရခဲ့ရတယ္၊၊ ၁၉၃၆ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈမွာ ကိုႏု ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း ကိုသိန္းေဖ ကိုရာရွစ္ ကိုလွေဖ (ဗိုလ္လက်္ာ) ကိုခင္ေမာင္ကေလး တို႔နဲ႔ ရင္းႏွီးခဲ့ရတယ္။ ထို႔ျပင္ ေနာင္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဥကၠ႒ ျဖစ္လာၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ မယားညီအကို ျဖစ္လာမယ့္ ကိုသန္းထြန္း (သၡင္သန္းထြန္း) ကို ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း ရဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးမႈေၾကာင့္ သိကြ်မ္းခဲ႕ရျပန္တယ္။ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ႔ ကိုသန္းထြန္းတို႔က ပ်ဥ္းမနားသား အခ်င္းခ်င္း မႏၲေလးတကၠသိုလ္မွာ ကထဲက သိခဲ့ၾကရတယ္။ ၁၃ဝဝျပည္႕အေရးေတာ္ပံုမွာ နာမည္ၾကီးလာၾကမယ့္ ကိုဗဟိန္း (ေနာင္ကြန္ျမဴနစ္ ေခါင္းေဆာင္)၊ ကိုဗေဆြ (ေနာင္ဆိုရွယ္လစ္ေခါင္းေဆာင္) တို႔နဲ႔လဲ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ဘဝမွာ ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့ရျပန္တယ္။ ဗိုလ္ရန္ႏုိင္ ဗိုလ္ေဇယ်တို႔ဟာလဲ ေက်ာင္းသားသမဂၢက တက္လာၾကသူေတြပါပဲ။
မွတ္သားစရာ နဲ႔ သံုးသပ္မႈ
အဂၤလိပ္ဟာ ကိုလိုနီ က်ဴးေက်ာ္ေစာ္ကားသူေတြ ျဖစ္လင့္ကစား သူတို႔ႏိုင္ငံမွာ ဒီမီုကေရစီ က်င့္သံုးတာေၾကာင္႕ civil society လို႔ေခၚတဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းေတြကို တည္ေထာင္ခြင့္ျပဳတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ေခတ္က လူငယ္ေတြဟာ သမဂၢေတြေထာင္ၿပီး ဦးေဆာင္ခြင့္ရခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ သိုင္းသိုင္းသိုင္းဝိုင္းဝိုင္း လုပ္ေဆာင္္ခြင့္ ရခဲ့ၾကတယ္။ အတြင္းအုပ္စုကို တည္ေထာင္ႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။
၁၉၆၂ စစ္တပ္အာဏာသိမ္းၿပီးကထဲက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းဟာ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြကို ႏွိမ္ႏွင္း၊ စစ္တပ္ကလြဲလို႔ civil society လို႔ ေခၚႏိုင္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းမွန္သမွ်ကို စံနစ္တက် ႐ိုက္ခ်ိဳးဖ်က္စီးခဲ့တာ ၁၉၆၂ ေနာက္ ဗမာျပည္မွာ လူလုပ္ရသူတိုင္း စစ္တပ္နဲ႔ မဆလကလြဲလို႔ အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ လုပ္ခြင့္ကိုမရၾကေတာ့ပါ။ ဒါေၾကာင့္ အဖြဲ႕အစည္းေထာင္ၿပီး အင္အားယူရမည္ကိုမသိၾကသလို အဖြဲ႕အစည္း ဘယ္လို ေထာင္ၿပီး ဘယ္လိုၾကီးထြားေအာင္ လုပ္ရမွာကုိ မသိၾကလုိ႔ သံုးသပ္မိပါတယ္။
၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပံုၾကီး အတြင္းက မင္းကိုႏုိင္ ကိုကိုၾကီး မိုးသီးဇြန္ ဝင္းမိုး ေအာင္ႏုိင္ စတဲ့ ဗကသ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ထြန္းေပၚလာၾကေသာ္လဲ ဗို္လ္ခ်ဳပ္တို႔ေခတ္ကလုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဦးေဆာင္ႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ေရရွည္ မရခဲ့ၾကပါ။ ထို႔ျပင္ ရွစ္ေလးလံုး အံုၾကြမႈၾကီးကို ေဖၚထုတ္ဦးေဆာင္ခဲ့ၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား ဝါရင့္ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ား၊ ေဒၚစုတုိ႔နဲ႔ ပူးတြဲလုပ္ေဆာင္ခြင့္ အခ်ိန္မရခဲ့ၾက။ စစ္တပ္က ေပါင္းစည္းခြင့္ႏွင့္ေပါင္းစည္းခ်ိန္မေပးခဲ့။ အတိုက္အခံဆိုတာက ဦးေနဝင္း (၂၆) ႏွစ္ အုပ္စိုးၿပီးခ်ိန္မွာ ယဲ့ယဲ့သာ က်န္တာမို႔ ရွစ္ေလးလံုး ျဗဳန္းစားၾကီးေပၚလာၿပီး အခြင့္အေရး အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္မွာ အာဏာကို (လု) ယူလိုက္သင္႕တယ္၊ မ(လု)ယူ ႏိုင္ခဲ႕ၾက ။ စစ္အစိုးရက ဒုတိယအၾကိမ္ အာဏာသိမ္းအၿပီး ဖိႏွိပ္ၿဖိဳခြဲခ်ိန္ ေရာက္လာၿပီမို႔ ေက်ာင္းသားအမ်ားစု အေဝးေရာက္ကုန္ၾကၿပီး ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္လဲ ႏွစ္ျခမ္းကြဲ၊ အမ်ားစု တကမၻာလံုးျပန္႔ၾကဲ အစိပ္စိပ္အမႊာမႊာ ျဖစ္ကုန္ၾကေတာ့ အဖြဲ႕အစည္း တည္ေထာင္ၿပီး အင္အားကို ျပန္မတည္ေဆာက္ႏိုင္ၾကေတာ့ပါ။ အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔တိုက္မွ အင္အားရွိမည္ကိုမသိၾက၊ အဖြဲ႕အစည္းႏွင့္မလုပ္တတ္တာေတြ ပါပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးဆိုတာအင္မတန္ ရႈပ္ေထြးသလို သိမ္ေမြ႔ နက္နဲလွပါတယ္ ။
မဆလ စံနစ္ၾကီးၿပိဳကြဲသြားေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕အေမြဆိုးျဖစ္တဲ႕ “ မဆလစိတ္ဓာတ္ဆိုး“ ၾကီးဟာ ဗမာေတြအၾကားမွာ ယေန႔အထိ စစ္တပ္အတြင္းမွာေရာ အတိုက္ခံေတြ အၾကားမွာပါ ရွင္သန္လ်က္ပါပဲ။
အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ ႏုိင္ငံေရး အေတြ႔အၾကံဳ မရွိတဲ့အေပၚမွာ မဆလစိတ္ဓာတ္က ဖိစီးလိုက္ေတာ့ ရွစ္ေလးလံုးလူငယ္ ေတြခမ်ာ ရွင္သန္တိုးတက္ခြင့္မရေတာ့ဘူးလို႔ ေယဘုယ်အားျဖင့္ သံုးသပ္ ႏိုင္ပါတယ္။
ေနာက္သိသာထင္ရွားတဲ႕ အခ်က္က capacity လိုေခၚႏုိင္တဲ႕ (အသိစြမ္းအား) ပါပဲ
ရင္နာဖို႔ေကာင္းတာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ ေခတ္က ကိုလိုနီ(ကၽြန္) ပညာေရးျဖစ္ေပမယ့္ အဆင့္အတန္းရွိတယ္။ ဟိုေခတ္က ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားဆိုရင္ အဂၤလိပ္စာကို ပိုင္ပိုင္နင္းနင္း ေရးႏိုင္ေျပာႏိုင္ၿပီ။ ဆရာေတြက ဖိဖိစီးစီး သင္တာေၾကာင့္တေၾကာင္း၊ အဂၤလိပ္စာ ႏိုင္နင္းတာေၾကာင့္တေၾကာင္း စာဖတ္အားေကာင္းၾကတယ္ ဗဟုသုတၾကြြယ္ၾကျပန္တယ္ ။ အေတြးအေခၚ (အသိစြမ္းအား) capacity ျမင့္ၾကတယ္ လို႔ဆိုႏိုင္တယ္ ။
ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီေခတ္ေက်ာ္ၿပီးသည့္တိုင္ ဗမာႏို္င္ငံရဲ႕ ပညာေရးဟာျမင့္မားခဲ့ပါေသးတယ္။ စစ္အစိုးရတက္ကာစ ကာလအထိ ရွင္သန္လ်က္ရွိပါတယ္။ ၁၉၅ဝ ခုႏွစ္မ်ားမွာ ရာဇဝင္ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာေက်ာ္သက္ အဂၤလိပ္လုိ သင္ၾကားပို႔ခ်ေနတာကို (YouTube) မွာရွာေဖြၾကည့္႐ႈႏိုင္္ၾကပါတယ္။ က်ေနာ္ စက္မႈတကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့ (၁၉၆၈ခု) ဆရာေတြဟာ အေမရိကန္ ႏုိင္ငံ ေက်ာင္းေကာင္းေတြျဖစ္တဲ႕ MIT- Harvardမွ ဘြဲ႔ရသူေတြနဲ႔ ျပည့္လ်က္ပါ။ ဖဆပလ အစိုးရဟာ ရသမွ် အခြင္႕ေရးေတြကို ယူၿပီး ႏိုင္ငံျခားပညာေတာ္သင္ေတြ လႊတ္ ခဲ့တာကိုး။
စစ္အစိုးရတက္အၿပီး တကသ တပ္ဦးေက်ာင္းသားေဟာင္း ေဒါက္တာညီညီ ဒုဝန္ၾကီးအျဖစ္မွာ စနစ္သစ္ပညာေရး ဆိုၿပီး ဆိုရွယ္လစ္စံနစ္ ပညာေရးစံနစ္သစ္ကို စတင္အေကာင္ အထည္ေဖာ္ခ်ိန္ကစၿပီး ဗမာျပည္ရဲ႕ ပညာေရးစံနစ္ဟာ ထိုးက်ခဲ႕ရတယ္။ အရင္က အေနာက္ႏိုင္ငံေတြ ရဲ႕ ထံုးတမ္းစဥ္လာအတိုင္း Liberal arts ပညာေရးကို ဦးစားေပးခဲ့တယ္။ ဘီေအ ဘီအက္စ္စီ အဆင့္မွာ အေျခခံပညာရပ္ေတြကို ဖက္စံုကသင္ေပးတာေပါ့။ ေဒါက္တာ ညီညီတို႔ေခတ္မွာေတာ႕ ေရႊဉာဏ္ေတာ္ စူးေရာက္ၿပီး ဆိုရွယ္လစ္ပညာေရးအတိုင္း (အထူးျပဳ) Specialization ကို ဦးစားေပးရမယ္ဆိုၿပီး စံနစ္တခုလံုး ေျပာင္းလဲခဲ႕ၾကပါတယ္။ အဓိက ထိခိုက္တာကေတာ့ critical thinking လို႔ေခၚတဲ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ခ်င့္ခ်ိန္ ေတြးေခၚျခင္းပညာရပ္ဟာ တိမ္ေကာခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။
၁၉၆၂ ဇူလိုင္ (၇) ရက္ ေက်ာင္းသားထုနဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ အၿပီးမွာ စစ္အစိုးရဟာ ေက်ာင္းသားေတြကို မရွိမျဖစ္တဲ့ တိုင္းျပည္ ရတနာေတြလို႔ မျမင္ေတာ့ဘူး။ ျပႆနာေကာင္ေတြလို႔ ျမင္စျပဳလာၿပီ။ ဒါေၾကာင္႕ ေနာင္ေခတ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ ပညာတတ္ေတြ ေမြးဖို႔ထက္ ေက်ာင္းသားေတြကို ကိုင္တြယ္ႏိုင္ဖို႔ အားသန္ၾကိဳးစားလာေတာ့တယ္။
ထို႔ျပင္ ဦးေနဝင္းဟာသူ႔ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္သက္တမ္း (၂၆) ႏွစ္မွာ အေရွ႕နဲ႔အေနာက္ စစ္ေအး တိုက္ပြဲကိုအခြင္႕ေကာင္းယူၿပီး isolation policy လို႔ေခၚတဲ႕ တကိုယ္တည္းသီးျခားေနတဲ႕ ေပၚလစီ ကိုက်င့္သံုးခဲ့ၿပီး တတိုင္းျပည္လံုးကိုလဲ သတင္းေမွာင္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႕ (အသိဉာဏ္) ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဟာ ထိုးက် လာခဲ႕ရတယ္။
ကြယ္လြန္သူ ဦးတင္ေမာင္ဝင္းေျပာျပလို႔ သိရတာပါ။ ရွစ္ေလးလံုးအံုၾကြမႈၾကီးအၿပီး ေက်ာင္းသား ေတြစုျပံဳျပီး ထြက္လာၾကေတာ႕ လူငယ္ေက်ာင္းသားတစုက စိတ္ဓာတ္ ထက္သန္စြာနဲ႔ ဦးတြတ္…. က်ေနာ္တို႔ကို အက္(၁၅) (F-15) ေလယာဥ္ရွာေပးပါ၊ စစ္တပ္ကိုအေသခံ ဗံုးၾကဲမယ္ လို႔ေတာင္းဆိုခဲ႕ၾကတယ္။ စိတ္ဓာတ္ကိုခ်ီးက်ဴးစရာေကာင္းလွေပမယ့္ ဒီလိို စစ္ေလယာဥ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ေစ်းၾကီးတယ္၊ ဒီေလယာဥ္ေတြ ပ်ံႏိုင္ဖို႔ ေနာက္က ဘယ္ေလာက္ပံ့ပိုးရတယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ေတြကို မစဥ္းစားမိတာဟာ (အသိဉာဏ္စြမ္းအား) မျပည္႕စံုေသးေသာေၾကာင့္လို႔ ျငင္းခ်က္ထုတ္ႏို္င္ပါတယ္။ (အသိဉာဏ္စြမ္းအား) နဲရင္ ႐ိုး႐ိုးအအ ေတြျဖစ္ကုန္တာေပါ့။
ဗုဒၶတရားေတာ္မွာ အဝိဇၨာ လႊမ္းေနရင္ တဏွာကိုလဲမပယ္ႏုိင္၊ တြယ္တာမႈကိုလဲ မေက်ာ္ႏုိင္ပဲ သံသရာကမထြက္ႏုိင္သလို အသိဉာဏ္စြမ္းအားသည္လဲ ႏိုင္ငံေရးမွာ အေရးပါလွပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး အဝိဇၨာလို႔ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ဒီ (အသိဉာဏ္စြမ္းအား) အေပၚ အမ်ားၾကီး မူတည္ပါတယ္။ ဒိအျပင္ (အသိဉာဏ္စြမ္းအာား) ရွိတဲ့သူေတြဟာ အသိပညာရဲ႕ ထိန္းသိမ္းမႈေၾကာင့္ ရမ္းရမ္းကားကားဆဲဆိုျခင္း တဖက္သတ္ တိုက္ခိုက္ျခင္း မတရား စြပ္စြဲေစာ္ကားျခင္းတို႔ကုိ ေရွာင္ရွားၾကပါတယ္။ မိမိရဲ့ဂုဏ္သိကၡာ မိမိအေပၚယံုၾကည္မႈ (credibility) ထိိခိုက္မွာကို ေၾကာက္ရြံ႕သတိရွိၾကပါတယ္။ မိမိရဲ့ (မူ) principle မွေသြဖည္မွာကို စိုးရိမ္ၾကပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အေျပာအဆို အေရးအသားမွအစ (သတိ) ရွိၾက၊ (မူ) ရွိၾကပါတယ္။
က်ေနာ္ဥပမာေလး တခုကိုတင္ျပပါရေစ။
၁၉၃၆ ခုႏွစ္ ေက်ာင္းသားသပိတ္ မွာ အတူတူပါဝင္ခဲ့ၾကတဲ့ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ႔ ေနာင္လူထုေဒၚအမာျဖစ္လာၾကမယ့္ မအမာ တို႔ဟာ ပုဂၢိဳလ္ေရးသက္သက္ပဲလား ဝါဒေရးေၾကာင့္ပဲလားမသိ၊ တေယာက္ကိုတေယာက္ ၾကည့္မရခဲ့ၾကပါ။ ဒါေပမဲ့ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ ၁၉၃၆ ခုေက်ာင္းသားသပိတ္ အေၾကာင္းေရးျပေတာ့ ရာဇဝင္ကို အမွန္အတိုင္း (မူ) Principle အရ အရွိကိုအရွိအတိုင္း ေရးျပခဲ့ပါတယ္။
“လူထုတရားပြဲတြင္ ေယာက်္ား မ်ားႏွင္႕ ယွဥ္၍ ရဲရဲေတာက္ ရင္ေဘာင္တန္း တရားေဟာ ေကာင္းသူ ေက်ာင္းသူ ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာ မအမာ-ဘီေအေအာက္တန္း (ယၡဳလူထုဦးလွဇနီး)၊ မမၾကီး (ယၡဳအထက္တန္းေက်ာင္းဆရာမၾကီး-ျမဴမင္းၾကီးေဟာင္း ဦးထြန္းအံု၏ဇနီး)၊ မခင္ျမ (ယၡဳ ေဒါက္တာေဒၚခင္ျမ-ပညာေရးတကၠသိုလ္) ၊ မအံုး (ယၡဳ မႏၲေလးတကၠသိုလ္ ပါဠိ ဌာန ပင္စင္စား ပါေမာကၡ - အမ္ေအေဒၚအံုး) တို႔ပါဝင္သည္။ က်န္သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသူမ်ားမွာ စင္ျမင္႕ေပၚ၌ တရားေဟာမေကာင္းေသာ္လည္း ရဲရဲေတာက္ေတြခ်ည္းျဖစ္ၾကပါသည္။”
(ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၏ကိုယ္ေရးမွတ္တမ္းမွ )
ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ လူထုေဒၚအမာႏွင့္ ႏို္င္ငံေရးအရ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လဲ ရာဇဝင္ အခ်က္အလက္ ကိုေရးရာမွာ အာဃာတမရွိ အမွန္အတိုင္း ေရးျပခဲ့တယ္။ (မူ) Principle ကိုအေလးထားတာကတေၾကာင္း ၊ self-respect ဟုေခၚေသာ မိမိကိုယ္ကို မိမိ ေလးစားတာေၾကာင့္လဲျဖစ္တယ္။
သို႔ေသာ္ အသိဉာဏ္စြမ္းအားနဲေသာ လက္ဝဲ တယူသန္အခ်ဳိ႔သည္ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို မုန္းတာနဲ႔ ရာဇဝင္ အခ်က္ေတြကိုပါ ျပင္ခ်င္ၾကတယ္။
ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးမွာ တိုင္းေတြခြဲၾကေတာ့ တိုင္း (၆)မွာ ဗိုလ္ရဲထြဋ္က စစ္တိုင္းမႉး ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ႏိုင္ငံေရးမႉးအျဖစ္ တာဝန္ခြဲေဝခဲ႕ၾကပါတယ္ (သၡင္ တင္ျမ၏ ဖက္ဆစ္ ေတာ္လွန္ေရးဌာနခ်ဳပ္ႏွင္႕တိုင္း(၁ဝ)တိုင္း - စာမ်က္ႏွာ ၄၄) ဒါလူတိုင္းအသိပါ။
သို႔ေသာ္ ဝင္းတင့္ထြန္းရဲ့ အေမွာင္ၾကားကဗမာျပည္စာအုပ္မွာ “ဦးဗေဆြ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းသည္ ရန္ကုန္တာဝန္ခံ ျဖစ္္သည္ ”လုိ႔ သမိုင္းကိုလိမ္ညာေရးခဲ့တယ္ (စာမ်က္ႏွာ ၃၅)။ က်ေနာ္ မွတ္မိသေလာက္ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ျပဳစုထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ (လြတ္လပ္ေရး ေရႊရတုသဘင္) စာအုပ္မွာလည္း ဤနည္းတူေရးသားခဲ့ၾကတယ္။
ပုိဆိုးတာက ဝင္းတင့္ထြန္းက (စာမ်က္ႏွာ ၃၅မွာပဲ) “စစ္တိုင္းမ်ား ၏ ႏိုင္ငံေရးမႉးမ်ားမွာ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီမွခ်ည္းျဖစ္သည္” လုိ႔ လိုရာဆြဲ ေကာက္ခ်က္ခ်ျပန္တယ္။ ဒီတုန္းက သၡင္ခ်စ္ဟာ ျပည္သူ႔အေရး ေတာ္ပံုပါတီ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တယ္။ စစ္ၿပီး ေနာင္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီေထာင္မွ ကြန္ျမဴနစ္ဘက္ ပါသြားသူျဖစ္တယ္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းလဲ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံုပါတီကျဖစ္တယ္။ ဒီလုိရာဇဝင္ အခ်က္အလက္ကိုလိမ္ၿပီး ကိုယ္လိုရာဆြဲ ေကာက္ခ်က္ခ်တာ တာဝန္မဲ့ ေရးသားခ်က္သာျဖစ္တယ္။
ဝင္းတင့္ထြန္းက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း တေယာက္ကိုသာ ကြန္ျမဴနစ္ အမ်က္ ကြန္ျမဴနစ္ အၿငိဳးနဲ႔ ရာဇဝင္ အခ်က္အလက္ ကို ျပင္ဆင္တင္ျပခဲ့တာမဟုတ္။
ဖတပလ (ဖက္စစ္တိုက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရး) အဖြဲ႕ၾကီးကိုဖြဲ႕ၾကေတာ့ အဓိကအင္အားျဖစ္တဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံုပါတီနဲ႔ ဗမာ့တပ္မေတာ္က ကိုယ္စားလွယ္ ေခါင္းေဆာင္ (၃) ဦးစီ - ေပါင္း(၉)ဦးပါတဲ့ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႕နဲ႔စတင္ဖြဲ႕စည္းခဲ့တာပါ။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွ သၡင္စိုး - သၡင္သန္းထြန္း - သၡင္တင္ျမ၊ ျပည္သူ႔ေရးေတာ္ပံုပါတီမွ ဦိးေက်ာ္ၿငိမ္း - ဦးဗေဆြ - သၡင္ခ်စ္၊ တပ္မေတာ္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း - ဗိုလ္လက်္ာ - ဗိုလ္ေနဝင္းတို႔ျဖစ္ၾကပါတယ္။ (သၡင္တင္ျမရဲ့ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ တိုင္း (၁ဝ)တိုင္း - စာမ်က္ႏွာ ၄ဝ)
ဤအခ်က္ကို ရာဇဝင္စိတ္ဝင္စားသူတိုင္း သိၾကပါသည္၊ သိသင့္ပါသည္။ စာအုပ္ေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာတြင္လည္း ေဖၚျပထားၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ အေရးပါေသာ ရာဇဝင္ အခ်က္တခ်က္ပင္ျဖစ္သည္။
ဒါေပမဲ့ ဝင္းတင့္ထြန္းဟာ သၡင္တင္ျမကို ၾကည္႕မရ၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သၡင္ဗဟိန္းကို ၾကည္ညိဳစိတ္ေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း သၡင္တင္ျမအစား သၡင္ဗဟိန္းကို ကြန္ျမဴနစ္ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ေျပာင္းပစ္ခဲ့ပါတယ္ (ဝင္းတင့္ထြန္း စာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၃၂ ကိုၾကည့္ပါ)။ ဒီလုိရာဇဝင္ကိုေရးရာမွာ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္ရာကို တကယ့္အျဖစ္မွန္နဲ႔ အစားထိုးလုိ႔ မရသလို လိုရာကို ျဖစ္သလို မေရးေကာင္းပါ။ (မွတ္ခ်က္။ ကိုဗဟိန္းကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ေဆြးေႏြးပြဲစဖိတ္ေသာ္လဲ ေနမေကာင္းလုိ႔မပါႏိုင္လုိ႔ သၡင္တင္ျမက အမွတ္ (၆ဝ) - ဧၿပီလ (၁) ရက္ -၂ဝ၁ဝ ထုတ္ Northern Star ဂ်ာနယ္မွာ ေရးျပမွ ဇာတ္ရည္လည္ရပါတယ္)
ေနာက္ ဥပမာတခု ထပ္တင္ျပပါရေစ။
ဆိုရွယ္လစ္ပါတီေထာင္ကာစက အေရးပါခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားတဦးက ဦးကိုကိုၾကီးပါ။ ဆိုရယ္လစ္ပါတီမွာ ဦးကိုကိုၾကီးတို႔က မာ့က္(စ္)ဆစ္ Marxists မ်ားျဖစ္၍ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ဦးဗေဆြ တို႔က ဆိုရွယ္လစ္စံနစ္ကို ဒီမိုကေရစီနည္းအရ ထူေထာင္လိုတဲ့ ဆိုရွယ္ဒီမိုကရက္ (Social Democrat) မ်ားျဖစ္ၾကတယ္။ အုပ္စု တိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ကာ ဦးကိုကိုၾကီးတို႔အုပ္စု ဆိုရွယ္လစ္ပါတီမွ ထြက္ခဲ့ၾကရတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအရ နာမယ္ဆိုရင္ နာစရာေတြ ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ဦးကိုကိုၾကီးရဲ့ ေျမးျဖစ္သူ ေဒါက္တာေက်ာ္ေဇာ္ဝင္း ပါရဂူဘြဲ႕အတြက္ ျပဳစုေရးသားတဲ့ ဗမာျပည္ ဆိုရွယ္လစ္ပါတီသမိုင္း (A History of Burma Socialist Party 1930-1964) စာတန္းကို ဖတ္ၾကည့္ၾကပါ။ လူပုဂၢိဳလ္တိုက္ခိုက္ျခင္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ ရာဇဝင္ အခ်က္အလက္ကို လိမ္ညာရန္ ၾကိဳးစားျခင္းေသာ္လည္းေကာင္း မေတြ႔ရပါ။
ေမာ္စီတံုးကြယ္လြန္အၿပီး တ႐ုတ္ျပည္ၾကီးတြင္ အသိဉာဏ္စြမ္းအားနည္းတဲ့ ေမာ္ရဲ့ဇနီး ခ်န္ခ်င္းဦးေဆာင္တဲ့ (၄)ဦးဂိုဏ္းသာ အာဏာရခဲ့ရင္ တ႐ုတ္ေတြ ေျမာက္ကိုရီးယားျပည္သူေတြလုိ ဆင္းရဲတြင္းနက္ေနႏုိင္တယ္။ အသိဉာဏ္ျမင့္မားလွတဲ့ တိန္ေလ်ာက္ပိန္လုိ ေခါင္းေဆာင္ေၾကာင့္သာ ယေန႔တ႐ုတ္ေတြ ကမၻာမွာ ေခါင္းေထာင္ ႏိုင္ခဲ့ၾကရတာကို မေမ့သင့္ပါ။
တခ်ိန္က ဗမာေတြဟာလဲ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ ဗမာကြလုိ႔ ေမာ္ၾကြားႏို္င္ခဲ႕ဖူးပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္သူမ်ားရဲ့ ေစတနာနဲ႔ အသိဉာဏ္စြမ္းအား ကြာျခားမႈပဲ မဟုတ္ပါလား။
ယၡဳေဒၚစုရဲ့ မိန္႔ခြန္းမ်ား - မီဒီယာေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုခန္းေတြကို နားဆင္ၾကည့္ၾကပါ။ ေစတနာနဲ႔ အသိဉာဏ္စြမ္းအား ရဲ့ အက်ိဳးတရား ထင္ေပၚလွပါတယ္။
ေနာက္ အသိဉာဏ္စြမ္းအား (capacity) နဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ သတိျပဳေစခ်င္တာက အသိဉာဏ္စြမ္းအားဆိုတာ ေက်ာင္းစာသက္သက္ေသာ္လည္းေကာင္း စင္မီနာမ်ား တက္႐ုံနဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း အဆင့္အတန္းတက္ မလာႏိုင္ပါ။ ေလ႕လာမႈအားလို႐ုံမက လက္ေတြ႔ အလုပ္အေတြ႔အၾကံဳ၊ ဘဝအေတြ႔အၾကံဳမ်ားနဲ႔ ေပါင္းစပ္မွသာ ၿပီးျပည္႕စံုလာၿပီး အဆင္႕အတန္းျမင္႕မားလာႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ လူတစုကိုၾကည့္ရင္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ၿပီးမွ သၡင္ေခါင္းေဆာင္ (သို႔) ယူဂ်ီေခါင္းေဆာင္၊ ထိုမွတဆင့္ ဂ်ပန္ေခတ္္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ (သို႔) ဝန္ၾကီး ။ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္မွာ တဆင့္ထက္တဆင့္ျမင့္တက္ကာ ေနာက္ဆံုး ဖဆပလ လြတ္လပ္ေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္လာၾကရတယ္။
ထိုနည္းတူစြာ တ႐ုတ္္ျပည္သမိုင္းကိုၾကည့္ရင္လဲ ခ်ဴအင္လုိင္းသည္လည္းေကာင္း၊ တိန္ေလ်ာက္ပိန္ သည္လည္းေကာင္း ေက်ာင္းသားလူငယ္ဘဝမွာ ျပင္သစ္ျပည္ကုိ ပညာေတာ္သင္ ထြက္ခဲ့ၾကေသာ္လဲ စာကိုေျဖာင့္ေအာင္ မသင္ၾကရ၊ ပါတီအက်ိဳးအတြက္ေဆာင္ရြက္ၾကရင္း တ႐ုတ္ျပည္ ျပန္ေခၚခံရကာ ပါတီ တာဝန္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ရင္း တာဝန္အဆင့္မ်ား ျမင့္သထက္ျမင့္လာကာ ေနာက္ဆံုးဝန္ၾကီးခ်ဳပ္/ဒုဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ဘဝေရာက္ခဲ့ၾကရတယ္။ (မွတ္ခ်က္- The eldest son by Han Su Ying ႏွင္႕My father Deng Xiaoping – The war years by Deng Rong တို႔ကိုဖတ္ၾကည့္ၾကပါ)
ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ေခတ္က ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္တဲ့ ကိုေအာင္ဆန္း ကိုႏု သၡင္စိုး သၡင္သန္းထြန္း ဂိုရွယ္ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း သၡင္သိန္းေဖ ကိုရာရွစ္ ကိုဗဟိန္း ကိုဗေဆြတုိ႔ဟာ စာဖတ္အားေကာင္းၿပီး စာတန္းတခုကို လက္တန္းေရးႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းျပည္႔ (အသိဉာဏ္စြမ္းအား) ျမင့္မားတဲ့ ပညာတတ္မ်ားျဖစ္ၾက႐ုံမက ေအာက္ေျခစည္း႐ုံးေရးကို ေကာင္းေကာင္းေနာေၾကတဲ့ အေရြးေကာက္ခံေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ပါတီထူေထာင္ႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္ၾကတယ္ ။
ကေန႔အျဖစ္ကို ၾကည္႕ၾကရင္ (အထူးသျဖင့္ ျပင္ပတြင္) ႏိုင္ငံေရးအရ မူလတန္း သာသာ ရွိေသာ သူမ်ားကလဲ မိမိကိုယ္မိမိ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးလုိ႔ထင္သူကထင္၊ ၈၈၈၈ မွာ ငါတို႔ကမွေခါင္းေဆာင္အစစ္ဟု ေၾကြးေၾကာ္သူကေၾကြးေၾကာ္၊ စာအုပ္ေလးအုပ္ႏွစ္ဆယ္္သာသာေလာက္ ဖတ္ၿပီးတာႏွင့္ မိမိအထင္ကို ရာဇဝင္ အျဖစ္ ေရးသူကေရး၊ ေျမႇာက္ေပး သူမ်ားက ေျမႇာက္ေပး။
ပည္တြင္းမွာလဲ ႏိုင္ငံေရးနားမလည္တဲ့ အင္ဂ်ီအို နဲ႔ စီ္းပြားေရးသမားမ်ားက ေန႔တြင္းညတြင္းခ်င္း ႏိုင္ငံေရးသမား အမတ္ေလာင္းမ်ား ျဖစ္လုိျဖစ္၊ မေန႔ကမွ ပုခုံးအေပၚက အပြင့္ေတြနဲ႔ စစ္ယူနီေဖါင္း ဝတ္ထားသူမ်ားကလဲ ေမာင္႕က်က္သေရေခါင္းေပါင္းတလူလူႏွင့္ အရပ္သားႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြျဖစ္၊ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္နဲ႔ အလီဘာဘာ လူမိုက္အုပ္စု ဖြတ္ၾကီးအဖြဲ႕ကလဲ ႐ုတ္တရက္ တရားဝင္ ႏို္င္ငံေရး ေပၚပင္ ပါတီဝင္မ်ား ျဖစ္လိုျဖစ္ နဲ႔ ပလုိ႔ဂ်ိ ဆိုၿပီး ၾကိမ္တို႔ကာ ေပၚလာလိုက္တဲ့့ ေခတ္ေပၚ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ….ဒုနဲ႔ေဒး။
ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုတာ တံဆိပ္တပ္..အလံေထာင္..ေၾကြးေက်ာ္႐ုံနဲ႔ ႏို္င္ငံေရးသမား စစ္စစ္ ႏိုင္ငံေရးသမားေကာင္း ျဖစ္မလာပါဘူး။
ႏိုင္ငံေရးသမား စစ္စစ္ဆိုတာ တိုင္းျပည္ႏွင္႕လူမ်ိဳးကို ခ်စ္သည့္စိတ္ကို အေျခခံကာ ယံုၾကည္ခ်က္၊ ခံယူခ်က္္ ရွိရပါမယ္။ အတြင္း စိတ္ဓာတ္ ခိုင္မာရပါမယ္။ မိမိေလွ်ာက္လိုတဲ့ ဦးတည္ခ်က္ - လမ္းစဥ္ - ရည္မွန္းခ်က္ - ေဖၚေဆာင္လိုတဲ့ ေပၚလစီ - ေတြကို မိမိကိုယ္တိုင္သိမွ - လူထုကိုခ်ျပ ဦးေဆာင္မႈေပးႏိုင္ပါမယ္။ ဒါေတြျပည့္စံုဖို႔- အသိဉာဏ္စြမ္းအား - လိုလာျပန္တယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ သူအထင္ၾကီးတဲ့ ေဒါက္တာဗေမာ္ ေလသံနဲ႔ ဌာန္က႐ုိဏ္း က်က် အဂၤလိပ္ စကား ေျပာက်င့္ခဲ့ရတယ္ (ဦးသိန္းေဖျမင္႕၏ေက်ာ္ၿငိမ္း စာမ်က္ႏွာ ၃၉)။ အဂၤလိပ္ကို အထင္ၾကီးလုိ႔မဟုတ္၊ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ မိမိအေတြး မိမိအျမင္ မိမိ ယံုၾကည္ခ်က္ကို အမ်ားလူထုသိေအာင္ ခ်ျပဖို႔လိုတယ္။ ပရိသတ္အလယ္မွာ ရဲရဲေျပာတတ္ဖို႔လုိတယ္။ အဂၤလိပ္စာဟာ ကမၻာသိစာျဖစ္ေနလုိ႔ အဂၤလိပ္စာကို လက္နက္အျဖစ္သံုးရမွာကို သိလုိ႔ ျဖစ္တယ္။
တခါ ေက်ာင္းသားတဦးက ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းကုိအျပစ္တင္စကားေျပာလာတယ္။ ကိုေအာင္ဆန္းက မခံ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းအခန္းေခၚသြားၿပီး စာအုပ္ပံုအၾကားငံု႔ဖတ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားကိုလက္ညိဳးထိုးၿပီး အဲဒါ ေက်ာ္ၿငိမ္း တို္င္းျပည္အတြက္ ကုန္းဖတ္ေနတာကြလုိ႔ ကာကြယ္ခဲ့တယ္။ ဘာလုပ္လုပ္ တိုင္းျပည္အတြက္လုိ႔ု စိတ္ထဲမွာ ရွိခဲ႕ၾကတယ္။ ဗဟုသုတ ၾကြယ္ရန္စာဖတ္ၾကတယ္၊ သေဘာတရားေရးေတြ ေလ့လာေဆြးေႏြးၾကတယ္၊ တရားေဟာစည္း႐ုံးေရးဆင္းၾကတယ္၊ အားလံုးတိုင္းျပည္အတြက္ သူ႔ကြ်န္ဘဝက လြတ္ဖို႔။
ယၡဳေခတ္ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ခ်င္သူမ်ား (ျပည္ပ) ၊ႏိုင္င့ံံအာဏာ ယူထားသူမ်ား နဲ႔ကြာျခားလွပါၿပီ။
ႏိုင္ငံေရးစိတ္ဓာတ္ - တိုင္းျပည္ ႏွင္႕လူမ်ိုဳးအေပၚ ထားတဲ့႕ ေစတနာကြာျခားပါၿပီ။
ေစတနာ နဲ႔ တိုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္ တို႔ဟာ ဗီဇ လုိ႔ုေျပာႏိုင္တယ္၊ ႏွလံုးသားမွစီးဆင္းလာတယ္။
(မူ) ႏွင္႕ (ယံုၾကည္ခ်က္) တို႔ ဟာ (အသိဉာဏ္စြမ္းအား) အေပၚ မူတည္ျပန္တယ္။
အတိုခ်ဳပ္ရေသာ္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ေခတ္က ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ သၡင္ေပါက္စမ်ားဟာ သူ႔ကၽြန္မခံလိုစိတ္ တိုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္ အရင္းတည္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးလုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ အဖြဲ႕အစည္းတြင္း စနစ္တက် စည္းကမ္းတက် လုပ္ေဆာင္ခြင့္ရွိခဲ့ၾက႐ုံမက မဲနဲ႔အေရြးေကာက္ခံရတဲ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ရပ္တည္ၾကရလုိ႔ တာဝန္နဲ႔ ဝတၱရားကို နားလည္သလို အဖြဲ႕အစည္းတြင္း အုပ္စုအားၿပိဳင္မႈအေၾကာင္းကို လက္ေတြ႔ ေျဖရွင္းၾကရလုိ႔ အေပးအယူ အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းၾကီး နားလည္ခြင့္ရခဲ့ၾကတယ္။ တျပည္လံုး ျပန္႔သြားတဲ့ေက်ာင္းသားသပိတ္ၾကီးကို ေဖၚထုတ္ႏိုင္စြမ္းရွိလုိ႔ ေက်ာင္းသားကြန္ယက္ တည္ေဆာက္ႏိုင္ၾက႐ုံမက ထိုေခတ္ ႏိုင္ငံေရးသမားၾကီးမ်ားႏွင့္ ထိေတြ႔ဆက္ဆံခြင့္ရခဲ့ၾကတယ္။
ေက်ာင္းသားသမဂၢဟာ ေနာင္တိုင္းျပည္ လြတ္လပ္ေရးကို အရယူေပးမယ့့္္္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေမြးထုတ္ေပးရာ ဘူမိလက္သံ မွန္ေသာ မ႑ိဳင္ တခု ျဖစ္တယ္။ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားကလဲ အစြမ္းအစ ရွိတဲ့ စာဖတ္အား ေလ့လာအား ေကာင္းတဲ့ အသိိဉာဏ္ (capacity) ျမင့္မားၿပီး (မူ) ရွိတဲ့ တိုင္းျပည္ခ်စ္တဲ့ လူငယ္မ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း သတိျပဳေစခ်င္ပါတယ္။
လူငယ္အေပါင္း အမ်ိဳးခ်စ္စိတ္ တိုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္ တိုးပြား၍ အသိိဉာဏ္စြမ္းအားျမင့္မားၾကပါေစေသာဝ္္။
ဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း
ဇင္းမယ္ (ခ်င္းမိုင္)
ကိုးကားစာအုပ္စာတမ္းမ်ား
ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈသမိုင္း (ေအာင္ထြန္း)
ဦးသိန္းေဖျမင့္ရဲ့ ေက်ာ္ၿငိမ္း
ဦးႏုရဲ့ တာေတစေနသား
U Nu of Burma by Mr Butwell
Aung San of Burma by Aung San Suu Kyi
ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ကိုယ္ေတြ႔မွတ္တမ္း
ေဒါက္တာသာလွ ကိုယ္ေတြ႔မွတ္တမ္း
သၡင္တင္ျမရဲ့ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ တိုင္း(၁ဝ)တိုင္း
A History of Burma Socialist Party 1930-1964 by Dr Kyaw Zaw Win
ဝင္းတင္႕ထြန္းရဲ့ အေမွာင္ၾကားကဗမာျပည္
The eldest son by Han Su Ying
My father Deng Xiaoping – The war years by Deng Rong
ေနာက္ဆက္တြဲ
ဒုတိယပိုင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ဘဝက ႏိုင္ငံေရးသမားဘဝ သို႔ ကူးေျပာင္းသြားပံု ကုိ ဆက္လက္ ေဖၚျပသြားၿပီး အတိုက္အခိုက္ အၿပိဳင္အဆိုင္ မ်ားၾကားက ၿပိဳင္ဘက္မရွိ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ဘဝ သို႔ ေရာက္လာပံု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ေလ့လာစရာ ႏိုင္ငံေရးအကြက္ေတြကို ဆည္းပူး ေဖၚထုတ္ရင္း..
တတိယအပိုင္းမွာ…. အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ အဆင္႕ေရာက္မွ အဂၤလိပ္ ကိုလိုနီတို႔နဲ႔ ဉာဏ္္ခ်င္းယွဥ္ၿပီး လြပ္လပ္ေရးကို မည္သို႔ အကြက္က်က် တိုက္ယူႏိုင္ခဲ့ပံုတို႔ကိုတင္ျပေဆြးေႏြးပါရေစ။
****************
ရာဇဝင္ မွတ္တမ္းအတြက္ ၁၉၃၆ သပိတ္ေမွာက္ေကာင္စီ စာရင္းကို တင္ျပပါရေစ။
ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈသမိုင္း (စာမ်က္ႏွာ ၇၈) ကိုညႊန္းပါတယ္။
၁။ ကိုရာရွစ္ ဥကၠ႒
၂။ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း အတြင္းေရးမႈး
၃။ ကိုအုန္း
၄။ ကိုသီဟန္
၅။ ကိုလွေဖ (ဗိုလ္လက်္ာ)
၆။ ကိုထြန္းအံု
၇။ ကိုထြန္းတင္
၈။ ကိုတီေကဘြန္း
၉။ ကိုေအးခ်ိဳ
၁ဝ။ကိုညိဳျမ (ကိုသိန္းတင္)
၁၁။ကိုသာလွ
၁၂။သရဲကိုဘေအး
၁၃။ကိုညိဳထြန္း
၁၄။မအမာ (လူထုေဒၚအမာ)
၁၅။ကိုစိုးေမာင္
၁၆။မအုန္း
၁၇။မမၾကီး
၁၈။မခင္ျမ
၁၉။ကိုလွေမာင္ (ရမည္းသင္း)
၂ဝ။ကိုညြန္႔
၂၁။ကိုခင္ေမာင္
၂၂။ကိုသိန္းေဖ
၂၃။ကိုေအာင္ဆန္း
၂၄။ကိုႏု
၂၅။မခင္ၾကီး အပါအဝင္ (၂၉)ဦး
(မွတ္ခ်က္။ ေက်ာင္းသားသမဂၢသမိုင္း စာအုပ္အရ ကိုရာရွစ္ဟာ သပိတ္ေမွာက္ေကာင္စီဥကၠ႒ျဖစ္ၿပီး ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ အတြင္းေရးမႉးျဖစ္တယ္္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ႔ ေဒါက္တာသာလွတို႔ရဲ့ ကိုယ္ေရးမွတ္တမ္းအရ ကိုႏု ဥကၠ႒၊ ကိုရာရွစ္ ဒုဥကၠ႒၊ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း အတြင္းေရးမႉး အျဖစ္ အေရြးခံရတယ္လုိ႔ ေရးသားမွတ္တမ္းတင္ခဲ႕ၾကတယ္)
မင္းေတာ္ေတာ္ေဆာက္သံုးမၾကတဲ့ေကာင္ဘဲ
ဟိုေနရာ၀င္ပါ ဒီေနရာ၀င္ရဳွပ္
ဟိုလူ ့ေဘာမ ဒီလူ ့ေဘာဆြဲနဲ ့
မေနတတ္မစားတတ္တဲ့ေကာင္ဘဲ
မင္းညီငထြန္းလို၀၀စားေ၀းေ၀းေနပါလါး
မင္းလဲဘာမွနားလည္တာမဟုတ္ဘဲနဲ ့ကြာ
အခုထိမ်က္နွာရူးတံုးဘဲလား အခုသတိေပးေနတာ
ဘယ္သူလဲသိလား မင္းအေဖေက်ာ္ညိမ္းကြ
ငါ့ဖါသာငါအခု ငရဲမွာခံေနရတာ မေနနိုင္လို ့ခြင္ ့
ခနေတာင္းၿပီးလူ ့ၿပည္တက္လာခဲ့တာ
ငါကတိုင္းၿပည္ကိုၿဖက္ဆီးခဲ ့မွူ ့နဲ ့ၿပည္သူေတြကက်ိန္စာ
တိုက္ထားလို ့တိုင္းၿပည္ဒီမိုကေရစီရမွငါကငရဲကလြတ္မွာကြနြားရဲ ့
မင္း၀င္ရွဳပ္ေနတာနဲ ့ငါကေတာ့
ငရဲမွာဘယ္ေလာက္ၾကာအံုးမလဲမသိဘူး
အခုမင္းေပါင္းေနတဲ့မိုးသီးတို ့ေဖါ့၀ိန္းကေကာင္ေတြရယ္
မင္းပါအခုငရဲမွာ စာရင္းေ၇ာက္ေနျပီကြ
မင္းငါနံမည္ေနာက္က၂လံုး ေက်ာ္ညိမ္း ကိုျဖဳတ္ျပစ္လိုက္
ငါက ဆိုရွယ္လစ္ ပါဆိုမွ
မင္းကလစ္ဘရယ္ ေဆာက္ရူး နွာဘူး
မင္းတို ့ေမာင္နွမေတြကေတာ့
ထပ္ၿပီးတိုင္းၿပည္ကိုဖ်က္ေနၾကၿပန္ၿပီ
ဟိုေကာင္မ ခ်ိဳခ်ိဳေက်ာ္ညိမ္း ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္သိ
နင္တို ့ေမာင္ႏွမေတြ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုသြားမရွင္ၾကနဲ ့
တိုင္းၿပည္ထဲမွာလဲ ဖင္အရမ္း ကၿမင္းမေနနဲ
့အကိုကနွာဘူး
ညီမကဒုတ္ရူး
ဒါနဲ ့ေတာင္ေခါင္းေဆာင္ၿဖစ္ၿခင္ေသးတယ္
ငါအခု ငရဲျပည္မွာေတာင္ အရွက္ကကြဲေနတုန္းကြ
ငရဲကၿပန္ေခၚေနၿပီကြ သြားခံလိုက္အုန္းမယ္ေဟ့
မင္းတို ့အေဖ
ေက်ာ္ညိမ္း
ေဟ့ေကာင္ဘိုဘို
From: socialistkyawnyein@yahoo.com
komoethee.blogspot.com/2010/12/blog-post_50.html
Sunday, 12 December 2010
ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း သို႔ တုန္႔ျပန္ခ်က္
၂ဝ၁ဝ ဒီဇင္ဘာ ၁၁၊ စေနေန ့ “မဇၩိမ” ထဲမွာ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ “ဘာေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း တို ့ေခတ္က ေအာင္ပြဲခံႏိုင္ခဲ့ၾကတာလဲ” ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးကို ဖတ္လိုက္ရ ပါတယ္။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက ေသာၾကာေန႔၊ ဒီဇင္ဘာ (၁ဝ) ရက္ေန႔ ေန႔စြဲနဲ႔ ေရးထား တာပါ။
“က်ေနာ္တို ့ဗမာလူမ်ဳိးေတြဟာ သူရဲေကာင္းကိုးကြယ္ခ်င္စိတ္ ရွိၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူရဲေကာင္းေမွ်ာ္တဲ့ (မင္း) ေလာင္းေမွ်ာ္တဲ့အက်င့္ကေလးဟာလဲ တြယ္ကပ္ပါလာၾက ျပန္တယ္။ ဒီ (စိတ္) ဒီအက်င့္စ႐ိုက္ေတြေၾကာင့္ လူအမ်ားဟာ ကိုယ့္အားကိုယ့္ကိုးခ်င္ တဲ့စိတ္ေတြ နည္းပါးလာၾကၿပီး၊ စၾကာဝေတးမင္း ျမင္းပ်ံစီးၿပီး လာကယ္မယ့္ေန႔ကိုပဲ စိတ္ ကူးယဥ္ေနၾကတယ္လို႔ ခံစားရပါတယ္။
……………………………….
စစ္အာဏာရွင္စနစ္က လြတ္ေျမာက္ေအာင္ (ငါ) တို႔ ဘာလုပ္ရမယ္၊ ဘာေတြ လိုအပ္ တယ္၊ ဘာေတြ ျပင္ဆင္ရမယ္၊ ဘယ္လို ရင္ဆိုင္ရမယ္၊ ဘယ္လိုဗ်ဴဟာနဲ႔ အႏိုင္တိုက္ မယ္ ဆိုတာေတြကို စိတ္မဝင္စားၾကဘူး။” လို႔ အစခ်ီၿပီး ေရးထားရင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ေခတ္ က မ်ဳိးခ်စ္ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြ ဘာ့ေၾကာင့္လြတ္လပ္ေရးကို အႏိုင္တိုက္ႏိုင္ခဲ့ၾက သလဲ ဆိုတာကို သုံးသပ္ျပရင္း “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ႐ိုးသားျဖဴစင္မႈ” တို႔ “ေက်ာင္းသားသမဂၢ”၊ “စုေပါင္းေခါင္းေဆာင္မႈ” ၊ “မွတ္သားစရာနဲ ့သုံးသပ္မႈ” - စတဲ့စတဲ့ ေခါင္းစဥ္ငယ္ေတြနဲ႔ ေရးသားေဖၚျပသြားရာမွာ၊ ဒီ ေဆာင္းပါးထဲမွာ “ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း” ရဲ႕ အခန္းက႑ေတြကိုလဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဦးႏု၊ ဦးရာရွစ္၊ သခင္သန္းထြန္း၊ ဂိုရွယ္-စတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ အလ်ဥ္း သင့္သလို တြဲဆက္ယွဥ္စပ္ျပသြားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
“ဦးေပၚဦးေလွ်ာက္ထုံး” ေတြထဲက ဘိုးေတာ္ဘုရားနန္းေတာ္တည္ဖို ့မွာ “ကၽြန္းသစ္”ကို ပါ ေစခ်င္တဲ့ ဦးေပၚဦးက၊ ဘိုးေတာ္ ဘုရားရဲ ့ “ပိေတာက္နဲ ့မေကာင္းဘူးလား” “ပ်ဥ္းကတိုး နဲ႔ မေကာင္းဘူးလား” ဆိုတဲ့ အေမးေတြကို “ပိေတာက္နဲ႔လဲ ေကာင္းပါတယ္၊ ကၽြန္းလဲ ေကာင္းပါတယ္” “ပ်ဥ္းကတိုးလဲ ေကာင္းပါတယ္၊ ကၽြန္းလဲ ေကာင္းပါတယ္” လို ့၊ အျမဲလို လို သူပါေစခ်င္တဲ့ “ကၽြန္း” ကို တြဲတြဲ ေျပာသြားေလ့ရွိတဲ့ ဦးေပၚဦးေလွ်ာက္ထုံးကို သြားၿပီး အမွတ္ရမိခ်င္စရာပါပဲ။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဟာလဲ ေခသူမဟုတ္ဆိုတာ၊ မူကိုအေလးထား တတ္ မိမိကိုယ္ကို မိမိေလးစားတတ္၊ စာအင္မတန္ဖတ္၊ အသိဥာဏ္အား ျမင့္မားသူတ ေယာက္ဆိုတာကို ေပၚလြင္ေအာင္ ေရးသားျပသြားတာ လက္ကနဲလက္ကနဲ ေတြ႔လိုက္ ရပါတယ္။
သူ႔ေဆာင္းပါးအေပၚ လက္ခံႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့လူလဲ ရွိမယ္။ မႀကိဳက္တဲ့သူ လက္မခံတဲ့ လူလဲ ရွိမယ္။ ဒါ သဘာဝပါပဲ။ လြတ္လပ္စြာ ခံယူႏွစ္သက္ပိုင္ခြင့္ ရွိပါတယ္။ လြတ္လပ္ စြာ သေဘာကြဲလြဲပိုင္ခြင့္အရ ၊ ဘာမွ မေျပာလိုပါဘူး။ သူ႔သေဘာ သူေဆာင္လိမ့္မယ္လို႔ ပဲ သေဘာထားပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကေန႔လိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ ့အျပန္အ လွန္ေျပာဆိုေနရမွာမ်ဳိး မလုပ္ခ်င္ပါဘူး။ “အဓိက ေပ်ာက္” “ပစ္ကြင္းေပ်ာက္” ၿပီး “အျမႇဳပ္ ထ ပလုံစီရမယ့္ကိစၥမ်ဳိးေတြ” မလုပ္ခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ …
သူ႔ေဆာင္းပါးထဲမွာ က်ေနာ္နဲ႔ တိုက္႐ိုက္ပတ္သက္ေနတဲ့အခ်က္ေတြ ပါဝင္ေနေလေတာ့၊ ျပန္လည္ရွင္းလင္းျပမႈမလုပ္ရင္ အဓိပၸါယ္တမ်ဳိးေပါက္ေစႏိုင္တဲ့အတြက္ လိုအပ္သ ေလာက္ပဲ က်ေနာ္ျပန္လည္ရွင္းလင္းခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ တိုက္႐ိုက္ပတ္သက္ေနတဲ့ အခ်က္ေတြကိုပဲ ေဖၚျပရွင္းလင္းသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စာဖတ္သူမ်ားအေနနဲ ့ ႀကိဳက္ႏွစ္ သက္သလို လက္ခံသုံးသပ္သြားၾကမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ္နဲ ့ပတ္သက္ေနတဲ့အခ်က္ေတြကေတာ့၊ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက သူ႔ေဆာင္းပါးထဲမွာ ေဟာဒီလို ေဖၚျပထားပါတယ္…
[ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ လူထုေဒၚအမာႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ ဆန္႔က်င္ဖက္ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လဲ ရာဇဝင္ အခ်က္အလက္ကိုေရးရာမွာ အာဃာတမရွိ အမွန္အတိုင္းေရးျပခဲ့တယ္။ (မူ) principle ကို အေလးထားတာကတေၾကာင္း၊ self-respect ဟုေခၚေသာ မိမိကိုယ္ကိုမိမိ ေလး စားတာေၾကာင့္လဲ ျဖစ္ပါတယ္။
သို႔ေသာ္ အသိဥာဏ္စြမ္းအားနဲေသာ လက္ဝဲတယူသန္အခ်ဳိ႕သည္ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို မုန္း တာနဲ ့ ရာဇဝင္အခ်က္ေတြကိုပါ ျပင္ခ်င္ၾကတယ္။
ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးမွာ တိုင္းေတြခြဲၾကေတာ့၊ တိုင္း (၆) မွာ ဗိုလ္ရဲထြတ္က စစ္တိုင္းမွဴး၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ႏိုင္ငံေရးမွဴးအျဖစ္ တာဝန္ခြဲေဝခဲ့ၾကပါတယ္။ ( သခင္တင္ျမ ၏ ဖက္ဆစ္ ေတာ္လွန္ေရးဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ တိုင္း (၁ဝ) တိုင္း - စာမ်က္ႏွာ ၄၄ )
သို႔ေသာ္ ဝင္းတင့္ထြန္းရဲ႕ “အေမွာင္ၾကားက ဗမာျပည္” စာအုပ္မွာ “ဦးဗေဆြ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း သည္ ရန္ကုန္တာဝန္ခံျဖစ္သည္” လို႔ သမိုင္းကို လိမ္ညာေရးခဲ့တယ္၊ (စာမ်က္ႏွာ ၃၅)။ က်ေနာ္ မွတ္မိသေလာက္ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ျပဳစုထုတ္ေဝတဲ့ (လြတ္လပ္ေရးေရႊရတုသ ဘင္) စာအုပ္မွာလည္း ဤနည္းတူ ေရးသားခဲ့ၾကတယ္။
ပိုဆိုးတာက ဝင္းတင့္ထြန္းက (စာမ်က္ႏွာ ၃၅ မွာပဲ) “စစ္တိုင္းမ်ား၏ ႏိုင္ငံေရးမွဴးမ်ား ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွခ်ည္း ျဖစ္သည္” လို႔လိုရာဆြဲေကာက္ခ်က္ခ် ျပန္တယ္။ ဒီတုန္းက သ ခင္ခ်စ္ဟာ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တယ္။ စစ္ၿပီးေနာက္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီေထာင္မွ ကြန္ျမဴနစ္ဘက္ ပါသြားသူျဖစ္တယ္။ ဒီလို ရာဇဝင္အခ်က္အလက္ကို လိမ္ၿပီး ကိုယ္လိုရာဆြဲ ေကာက္ခ်က္ခ်တာ တာဝန္မဲ့ေရးသားခ်က္သာ ျဖစ္တယ္။
ဝင္းတင့္ထြန္းက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းတေယာက္ကိုသာ ကြန္ျမဴနစ္အမ်က္ ကြန္ျမဴနစ္အၿငိဳးနဲ ့ ရာဇဝင္အခ်က္အလက္ကို ျပင္ဆင္တင္ျပခဲ့တာမဟုတ္။ ဖတပလ (ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ ေရး ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရး) အဖြဲ႔ႀကီးကို ဖြဲ႔ၾကေတာ့ အဓိကအင္အားျဖစ္တဲ့၊ ကြန္ျမဴနစ္ပါ တီ၊ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီနဲ႔ ဗမာ့တပ္မေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေခါင္းေဆာင္ (၃) ဦးစီ၊ ေပါင္း (၉) ဦးပါၿပီး ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔နဲ႔စတင္ဖြဲ ့စည္းခဲ့တာပါ။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွ သခင္စိုး၊ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္တင္ျမ၊ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီမွ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ဦးဗေဆြ၊ သခင္ခ်စ္ ၊ တပ္မေတာ္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဗိုလ္လက္်ာ ၊ ဗိုလ္ေနဝင္း တို႔ျဖစ္ၾကပါ တယ္။ ( သခင္တင္ျမ ရဲ႕ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ တိုင္း (၁ဝ) တိုင္း-စာမ်က္ ႏွာ ၄ဝ)၊
ဤအခ်က္ကို ရာဇဝင္စိတ္ဝင္စားသူတိုင္း သိၾကပါသည္။ သိသင့္ပါသည္။ စာအုပ္ေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာတြင္လည္း ေဖၚျပထားၿပီးျဖစ္ပါသည္။ အေရးပါေသာ ရာဇဝင္အခ်က္တ ခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။
ဒါေပမဲ့ ဝင္းတင့္ထြန္းဟာ သခင္တင္ျမကို ၾကည့္မရ၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သခင္ဗဟိန္း ကို ၾကည္ညိဳစိတ္ေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သခင္တင္ျမ အစား သခင္ဗဟိန္းကို ကြန္ ျမဴနစ္ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ေျပာင္းပစ္ခဲ့ပါတယ္။ (ဝင္းတင့္ထြန္း စာအုပ္စာမ်က္ႏွာ ၃၂ ကိုၾကည့္ပါ) ဒီလို ရာဇဝင္ကိုေရးရာမွာ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္ရာကို တကယ့္အျဖစ္မွန္နဲ ့အစားထိုး လို႔မရသလို၊ လိုရာကို ျဖစ္သလို မေရးေကာင္းပါ။]
အထက္ပါ ကြင္းစကြင္းပိတ္ထဲကပါအတိုင္း ေရးသားထားပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ က်ေနာ့္စာအုပ္ “အေမွာင္ၾကားက ဗမာျပည္” စာအုပ္ကိုေဖၚျပၿပီး က်ေနာ့္အေပၚ ေရးသားထားခ်က္ဟာ အဓိကအားျဖင့္ အခ်က္ (၃) ခ်က္ ရွိပါတယ္။
ပထမအခ်က္က ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ စစ္တိုင္းေတြခြဲေဝၿပီး စစ္တိုင္းမွဴး ႏိုင္ငံ ေရးမွဴးေတြခြဲေဝတာဝန္ခ်ထားသတ္မွတ္ရာမွာ၊ တိုင္း (၆) မွာ ဗိုလ္ရဲထြတ္က စစ္တိုင္း မွဴး၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ႏိုင္ငံေရးမွဴး ဆိုတာ သခင္တင္ျမရဲ႕ စာအုပ္ႀကီးထဲမွာ ပါပါလ်က္နဲ႔ “ဦးဗေဆြ၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းသည္ ရန္ကုန္တာဝန္ခံျဖစ္သည္” လို႔ ေဖၚျပထားခ်က္။
ဒုတိယအခ်က္က - “စစ္တိုင္းမ်ားရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးမွဴးမ်ား ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွခ်ည္း ျဖစ္သည္” လို႔ လိုရာဆြဲေကာက္ခ်က္ခ်ထားခ်က္။
တတိယအခ်က္က - ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရးအတြက္ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ (၉) ဦးဖြဲ႔ရာမွာ သခင္တင္ျမအစား သခင္ဗဟိန္းကို ေျပာင္းလဲထည့္သြင္းေရးသားထားခ်က္။
သခင္တင္ျမကို ၾကည့္မရ၍ေသာ္လည္းေကာင္း သခင္ဗဟိန္းကို ၾကည္ညိဳစိတ္ေၾကာင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း ေျပာင္းပစ္ေရးသားတာဟာ လုိရာကို ျဖစ္သလိုေရးသားထားခ်က္။
တို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ္ ဘာလို႔ ဒီလို ေရးသားထားခဲ့သလဲ။
ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း စြပ္စြဲထားသလို လိုရာဆြဲေကာက္ခ်က္နဲ ့အကိုးအကားမဲ့၊ အေထာက္အ ထားမဲ့ တာဝန္မဲ့ေရးသားထားတာလား။ တခ်က္ခ်င္း က်ေနာ္ ျပန္လည္တုန္ ့ျပန္သြားပါ့ မယ္။ အဲဒီလို မတုန္႔ျပန္ခင္မွာ “အေမွာင္ၾကားက ဗမာျပည္” စာအုပ္နဲ ့ပတ္သက္ၿပီး အ နည္းငယ္ေျပာမွ ျဖစ္မွာကေတာ့၊ “အေမွာင္ၾကားက ဗမာျပည္” စာအုပ္ဟာ ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ေရးေက်ညာႏိုင္တဲ့ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္မွ ၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္အထိကို အတတ္ႏိုင္ဆုံး အ က်ဥ္းရုံးေဖၚျပထားတဲ့စာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ “အေမွာင္ၾကားက ဗမာျပည္” ဆိုတဲ့ အမည္ကို ေပးထားရုံမက၊ (အနီးေခတ္ ဗ မာျပည္ႏိုင္ငံေရးလွဳပ္ရွားမႈသမိုင္းအက်ဥ္း ၁၉၄၈ - ၂ဝဝဝ ) လို႔လဲ ေဖၚျပထားခဲ့ပါတယ္။ ဆိုလိုတာက ၁၉၄၈ ကေန ၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္အထိအတြင္း အနီးေခတ္ႏိုင္ငံေရးလွဳပ္ရွားမႈ သမိုင္းကိုပဲ အက်ဥ္းရုံးေဖၚျပသြားႏိုင္ဖို႔ ေဇာင္းေပးေရးသားထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီမွာ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ကို စၿပီးဖြင့္မယ္ဆိုရင္ကိုပဲ လြတ္လပ္ေရးနဲ ့ဖြားဖက္ေတာ္လိုျဖစ္ခဲ့ရ တဲ့ “ျပည္တြင္းစစ္” ကို ေဖၚက်ဴးေရးသားရပါေတာ့မယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ကို ဘယ္သူစသ လဲ၊ ဘာ့ေၾကာင့္ ျပည္တြင္းစစ္ ျဖစ္ခဲ့ရသလဲ-ဆိုတာေတြကို ေဖၚျပရာမွာ၊ အျဖစ္အပ်က္ ေတြဟာ ေရွာင္တခင္ျဖစ္ေပၚလာၾကတာမဟုတ္၊ အေၾကာင္းရင္းခံေတြ ရွိၾကတယ္၊ အဲဒီ အေၾကာင္းရင္းခံေတြကိုလဲ သိျမင္ႏိုင္ဖို႔၊ သမိုင္းေနာက္ခံကားခ်ပ္ေတြနဲ႔ ယွဥ္တြဲ ဆက္ စပ္ၾကည့္ဖို႔လိုတယ္-ဆိုၿပီး၊ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္မတိုင္ခင္ (၁ဝ) ႏွစ္တာေလာက္အေၾကာင္းကို မလႊဲမေရွာင္သာ ေနာက္ခံကားခ်ပ္ကို ေဖၚျပခဲ့ရပါတယ္။
၁၉၄၈-၂ဝဝဝ ႏိုင္ငံေရးလွဳပ္ရွားမႈ သမိုင္းတခုလုံးကိုေတာင္ အက်ဥ္းအျဖစ္ပဲ ေရးသားခဲ့ ရာမွာ၊ အဲဒီရဲ႕ အဦးအစျဖစ္တဲ့ ေနာက္ခံကားခ်ပ္ (၁ဝ) ႏွစ္တာဟာ အက်ဥ္းရဲ႕အက်ဥ္း သဖြယ္ပဲ ခ်ဳပ္ၿပီးေရးသားခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခု ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ က်ေနာ္နဲ႔ပတ္ သက္ၿပီး ေရးသားထားခ်က္မ်ားဟာ အဲဒီအက်ဥ္းထဲကမွ “ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး” နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့အခန္းက႑ထဲက အခ်က္ (၃) ခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အက်ဥ္းရဲ႕ အက်ဥ္းထဲ ကမွ တခန္းတ႑ပါ အခ်က္ (၃) ခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ အက်ဥ္းဆုံး အက်ဥ္းရုံး ေဖၚျပထားခ်က္ေတြထဲက အတိုခ်ဳပ္ၿပီးေရးထားတာျဖစ္ေပမဲ့၊ တခ်က္ခ်င္း က်ေနာ္ ျပန္ လည္ရွင္းလင္းသြားပါ့မယ္။
ပထမဆုံးအခ်က္၊ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ တိုင္း(၆) မွာ ဗိုလ္ရဲထြတ္က စစ္တိုင္း မွဴး၊ ႏိုင္ငံေရးမွဴးက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း-လို႔ သခင္တင္ျမရဲ ့ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးဌာနခ်ဳပ္ ႏွင့္ တိုင္း(၁ဝ)တိုင္းမွာ ေဖၚျပထားပါလ်က္နဲ ့ က်ေနာ္က “ဦးဗေဆြနဲ႔႔ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ရန္ကုန္ တာဝန္ခံျဖစ္ပါတယ္” လို႔ ဘာ့ေၾကာင့္ ေရးသားေဖၚျပခဲ့တာလဲ။
က်ေနာ္က အမွန္ကိုပဲ ေဖၚျပခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ စာရင္းထဲသာ ပါခဲ့ၿပီး၊ အမွန္က ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအတြင္း ဘယ္စစ္တိုင္းကိုမွ သြားေရာက္ခဲ့ျခင္းမရွိလို႔ပါ ပဲ။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက သခင္တင္ျမရဲ႕ စာအုပ္ထဲကကို ကိုးကားျပခဲ့ၿပီး၊ က်ေနာ္က သခင္တင္ျမစာအုပ္ကို ကိုးကားခဲ့ျခင္းမရွိပါဘူး။ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ေရွ႕တန္းက ပါဝင္တိုက္ခိုက္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာရဲ႕ေရးသားေဖၚျပခ်က္ေတြကို အဓိကထား ကိုးကားခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာက …
“ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းမွာ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးတြင္ ဘယ္စစ္တိုင္း ဘယ္ေနရာကိုမွ တာ ဝန္မယူခဲ့၊ ပထမတိုင္း (၄) ႏိုင္ငံေရးမွဴးတာဝန္လ်ာထားရာကိုလဲ မသြား၊ ေနာက္ တိုင္း (၆) ႏိုင္ငံေရးမွဴးတာဝန္ကိုလဲ သြားမယူဘဲ၊ တေနရာ လုံျခဳံရာတြင္ မိမိဘာသာ ပုန္းခိုေန ၿပီး၊ ရန္ကုန္မွ ဂ်ပန္တပ္မ်ားဆုတ္ခြါၿပီးေတာ့မွ ရန္ကုန္တိုင္း ကိုဗေဆြထံ သြားပူးေပါင္း ေနခဲ့သည္။” လို႔ ေဖၚျပခဲ့တာ ရွိပါတယ္။
မွတ္ခ်က္ (၂) ဆိုၿပီးေဖၚျပရာမွာ၊ တိုင္း (၆) တာဝန္က်ေသာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို တိုင္း (၆) မပို႔ေတာ့ပဲ၊ ရန္ကုန္တြင္ ကိုဗေဆြႏွင့္ တြဲဖက္တာဝန္ေပးသည္။ လို႔လဲ ေရးသားထားတာ ရွိပါတယ္။ (ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္းေက်ာ္ေဇာရဲ႕ ကိုယ္တိုင္ေရးအတၱဳပၸတၱိ - စာမ်က္ႏွာ ၈ဝ) ကို ၾကည့္႐ႈ႕ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလို အခ်က္အလက္ေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္က “ဦးဗေဆြနဲ႔ ဦး ေက်ာ္ၿငိမ္းက ရန္ကုန္တာဝန္ခံ ျဖစ္ပါတယ္လို ့ေရးသားတာပါ။
ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာရဲ႕ ေဖၚျပထားခ်က္၊ မွတ္ခ်က္ (၄) ဆိုတာမွာဆိုလ်ွင္- ၁၉၅၂ ခုႏွစ္ က အဂၤလန္ လန္ဒန္ၿမိဳ႕မွာ လွည့္လည္ေလ့လာေရးအဖြဲ႔အျဖစ္နဲ႔ အတူခရီးသြားရစဥ္ က်ေနာ္ (ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ) ဦးစီးတဲ့ တိုင္း (၄) ကို ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ပထမႏိုင္ငံေရးမွဴးတာဝန္ က်တာကို ဘာ့ေၾကာင့္မလာသလဲလို ့ေမးၾကည့္ရာမွာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ခင္ဗ်ားႀကီးကို ေၾကာက္လို႔ မလာတာလို႔ ခပ္ေျပာင္ေျပာင္ပဲ ေျဖခဲ့ဖူးတယ္ဆိုတာေတာင္ ေရးသားထား ပါတယ္။
“အဓိပၸါယ္မွာ က်ေနာ္တို႔က ဂ်ပန္ကို ဖိတိုက္ရင္ ဂ်ပန္က က်ေနာ္တို႔ကို ျပန္တိုက္မည္။ ထိုဒဏ္ကို သူမခံႏိုင္လို႔မလာသည့္သေဘာ ျဖစ္သည္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းမွာ အနာမခံလို ေသာ ႏိုင္ငံေရးအေခ်ာင္သမားႀကီးျဖစ္သည္ကို သိႏိုင္ေပသည္။” လို႔ေတာင္ ရွင္းရွင္း လင္းလင္းေဖၚျပထားတာ ရွိပါတယ္။ အဲဒီ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္းေက်ာ္ေဇာရဲ႕ကိုယ္တိုင္ေရး
အတၱဳပၸတၱိ-စာမ်က္ႏွာ-၈၁) ထဲမွာပဲ တဆက္တစပ္တည္းဖတ္႐ႈ႕ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ အမုန္းကိုသာ အဓိကထား ေရးရမယ္ဆိုရင္-အဲဒီလိုအခ်က္အလက္ေတြကိုပါ က်ေနာ္ ရွာေဖြ ေရးထည့္လိုက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခု က်ေနာ္အတိုခ်ဳပ္ပဲ ေရးျပခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒုတိယအခ်က္၊ “စစ္တိုင္းမ်ားရဲ ့ႏိုင္ငံေရးမွဴးမ်ားက ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွခ်ည္းျဖစ္သည္” လို႔ ေရးသားခ်က္၊ လိုရာဆြဲ ေကာက္ခ်က္ခ်ထားခ်က္ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးလဲ က်ေနာ္ ရွင္း ျပႏိုင္ပါတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္ေရးခဲ့တဲ့ အတို ခ်ဳပ္ၿပီး ေရးခဲ့တာအမွန္က အဲဒီစာမ်က္ႏွာ (၃၅) မွာ …
“စစ္တိုင္းမ်ားရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကခ်ည္းျဖစ္ၿပီး၊ စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဗမာ့တပ္မေတာ္ကခ်ည္းျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းအလိုက္ ႏိုင္င ံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ သခင္စိုး၊ သခင္ဗဟိန္း၊ သခင္ခ်စ္၊ သခင္ဗသိန္းတင္၊ သခင္ တင္ထြန္း၊ သခင္တင္ျမ၊ ကိုစံညြန္ ့တို႔ျဖစ္ၾကၿပီး စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္
ေအာင္ဆန္း၊ ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္၊ ဗိုလ္ေစာၾကာဒိုး၊ ဗိုလ္ေနဝင္း၊ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ၊ ဗိုလ္တင္ ထြန္း။ ဗိုလ္ရဲထြတ္၊ ဗိုလ္မွဴးေအာင္၊ ဗိုလ္မွဴးဗထူး၊ ဗိုလ္ခင္ညိဳ တို႔ျဖစ္ၿပီး တိုင္း(၂) တိုင္း (၄) ဆက္သြယ္ေရးတာဝန္ခံက ဗိုလ္လက္်ာျဖစ္ပါတယ္လို႔ ေရးခဲ့တာပါ။ အဲဒီေတာ့ …
အဲဒီႏိုင္ငံေရးမွဴးေတြကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ပါ။ အကုန္လုံးဟာ သခင္ခ်စ္ကလြဲၿပီး အဲဒီတုန္း က ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကခ်ည္းမဟုတ္လား။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက ကပ္လုံးေထာက္လုံးအျဖစ္ ေထာက္ျပခ်င္တဲ့ သခင္ခ်စ္ ကိုယ္တိုင္ပင္လွ်င္ ျပန္ၾကည့္ပါ။ အဲဒီလို တာဝန္ခြဲၾကတဲ့ မတ္လဆန္းကအထိပဲ “ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီ” ဆိုင္းဘုတ္နဲ႔ျဖစ္ေနၿပီး၊ ေမလဆန္း ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဌာနခ်ဳပ္ ဗားကရာမွာ ဖြင့္လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဝင္အ ျဖစ္ အတိအလင္းေျပာင္းလဲေဖၚျပလိုက္တယ္ မဟုတ္လား။ ေသတဲ့အထိလဲ ကြန္ျမဴနစ္ ႀကီးအျဖစ္ ျပတ္ျပတ္သားသားေဖၚျပသြားခဲ့ၿပီး တပါတီလုံးရဲ႕ အတြင္းေရးမွဴးႀကီးအျဖစ္ နဲ႔ေတာင္ ရပ္တည္ေဖၚျပသြားခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္ အတိုခ်ဳပ္အျဖစ္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီကခ်ည္းလို႔ေဖၚျပခဲ့မိတာဟာ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းေျပာသလို ႀကီးက်ယ္တဲ့ လိုရာဆြဲ ေကာက္ခ်က္ႀကီးပါလား။ ႏိုင္ငံေရးမွဴးေတြထဲမွာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ဘယ္မွမသြား၊ သခင္ ခ်စ္ ကလြဲလို႔ က်န္ႏိုင္ငံေရးမွဴးေတြအားလုံးဟာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြခ်ည္းျဖစ္ေနေတာ့ (သခင္ ခ်စ္ေတာင္ မၾကာမတင္အတြင္း ကြန္ျမဴနစ္အျဖစ္တိတိလင္းလင္းခံယူလိုက္ေတာ့)၊ ဒါ အေတာ္ႀကီးက်ယ္တဲ့ လိုရာဆြဲ ေကာက္ခ်က္ႀကီးဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား။
တတိယအခ်က္၊ ဖတပလ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ (၉) ဦးမွာ သခင္တင္ျမအစား သခင္ဗဟိန္းကို ကြန္ျမဴနစ္ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ေျပာင္းပစ္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္၊ ဝင္းတင့္ထြန္းဟာ သခင္ တင္ျမကို ၾကည့္မရ၍ေသာ္၎၊ သခင္ဗဟိန္းကို ၾကည္ညိဳစိတ္ေၾကာင့္ေသာ္၎၊ သခင္ တင္ျမအစား သခင္ဗဟိန္းကို အစားထိုးေျပာင္းပစ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ကိစၥ အေပၚမွာလဲ က်ေနာ္ ရွင္းလင္းျပႏိုင္ပါတယ္။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက သူ႔အတၱေနာ္မတိနဲ႔ ကိုက္ညီေနတဲ့ သခင္တင္ျမရဲ႕ “တိုင္းႀကီး (၁ဝ) တိုင္း” ကိုပဲ ကိုင္ၿပီး တဖက္သတ္ေျပာဆိုေနတာ ျဖစ္ တယ္။
ဟုတ္ပါတယ္ … က်ေနာ္ သခင္ဗဟိန္းကို ၾကည္ညိဳတယ္ဆိုတာ၊ သခင္တင္ျမကို ၾကည့္ မရဘူး မႀကိဳက္ဘူးဆိုတာ အမွန္ပါပဲ။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကိုလဲ က်ေနာ္ မႀကိဳက္တာ အမွန္ပါ ပဲ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီလိုေၾကာင့္ အဲဒီအခ်က္ေတြကိုကိုင္စြဲၿပီး ေရးခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။ သခင္တင္ ျမစာအုပ္ကိုလဲ က်ေနာ္ မကိုးကားခဲ့ပါဘူး။ က်ေနာ့္ရဲ႕ ေရးသားခ်က္အတြက္ က်ေနာ္ကိုး ကားခဲ့တဲ့ “က်မ္းကိုးစာရင္း”ကိုလဲ စာအုပ္ထဲမွာ ထည့္သြင္းေဖၚျပထားရာမွာ၊ သခင္တင္
ျမရဲ႕ အဲဒီတိုင္းႀကီး (၁ဝ) တိုင္း မပါပါဘူး။ အဲဒီ အခ်က္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ္ကိုးကား ခဲ့တာက သခင္ႀကီးေတြစုစုေပါင္း ရာဂဏန္းေလာက္ပါဝင္ၿပီး အဆင့္ဆင့္ေသာ ေကာ္မီ တီေတြဖြဲ႔ၿပီး အထပ္ထပ္ေရးသားခဲ့ၾကတဲ့ “တို႔ဗမာအစည္းအရုံးသမိုင္းျပဳစုေရးအဖြဲ႔” က ျပဳစုထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ “တို႔ဗမာအစည္းအရုံးသမိုင္း” ပါ အခ်က္အလက္အရ ေရးခဲ့တာပါ။
အဲဒီ တို႔ဗမာအစည္းအရုံးသမိုင္းႀကီးဟာ ပထမတြဲ၊ ဒုတိယတြဲ ႏွစ္တြဲရွိပါတယ္။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္က ထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းလဲ မေသေသးဘူးလို ့ထင္ပါ တယ္။ ဦးသိန္းေဖျမင့္လဲ ရွိေနေသးရုံမက အဲဒီသမိုင္း ျပဳစုေရးအဖြဲ႔ထဲက တေနရာမွာ ပါ ဝင္ေနပါတယ္။ အခု လက္ရွိ ဝါရင့္ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီးမ်ားအဖြဲ႔က သခင္သိန္းေဖ၊ သခင္ သိန္းေမာင္ႀကီးတို႔သာမက ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ပါဝင္ခဲ့ၾကတဲ့ သခင္ႀကီးေတြလဲ ေတာ္ေတာ္ပါပါတယ္။ အဲဒီ “ဒို႔ဗမာအစည္းအရုံးသမိုင္း” ဒုတိယတြဲ စာမ်က္ႏွာ (၅၈ဝ) မွာ “ေျမေအာက္ ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး တပ္ေပါင္းစုႀကီးဖြဲ႔စည္းျခင္း” ဆိုတဲ့ အခန္းမွာ ေဟာဒီလို ေရးထားပါတယ္။ …
“ပထမဆုံး လွ်ဳိ႕ဝွက္တပ္ေပါင္းစုအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႀကီးတြင္ ဗမာ့တပ္မေတာ္၊ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီႏွင့္ ျပည္သူ ့အေရးေတာ္ပုံပါတီတို႔မွ ကိုယ္စားလွယ္သုံးဦးစီ ပါဝင္ၾကသည္။ ပထမဆုံး ဖက္ ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာ -
၁။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ၂။ ဗိုလ္လက္်ာ၊ ၃။ ဗိုလ္ေနဝင္း၊ ၄။ သခင္စိုး၊ ၅။ သခင္ဗဟိန္း၊ ၆။ သခင္သန္းထြန္း၊ ၇။ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ၈။ ကိုဗေဆြ၊ ၉။ သခင္ခ်စ္-တို ့ျဖစ္ၾကသည္။”
တဲ့။
အဲဒီတုန္းက သခင္တင္ျမတို႔လဲ မဆလမွာလား ဘယ္မွာလဲမသိ၊ ေနရာေကာင္းေကာင္း ရၿပီး အျပင္မွာ ရွိေနေသးတဲ့အခ်ိန္လို႔ေျပာရမွာပါ။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ ပထမအႀကိမ္ ေသာင္းနဲ႔ ခ်ီထုတ္ေဝထြက္ေပၚလာခဲ့ရာမွာ အခ်က္အလက္မွားေနတယ္လို႔လဲ ေျပာသံထြက္လာ တာ မၾကားခဲ့ရဖူးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သခင္တင္ျမတေယာက္တည္း ေရးတာထက္၊ သခင္ ေတြ ရာနဲ႔ခ်ီေရးထားတဲ့ အဲဒီစာအုပ္ပါအခ်က္အလက္ကို က်ေနာ္ကိုးကားေရးသားခဲ့တာ ျဖစ္သလို၊ အဲဒီအခ်က္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေနာက္ထပ္ကိုးကားမိခဲ့တဲ့ အေထာက္အထား စာ အုပ္တအုပ္လဲ ရွိပါေသးတယ္။
တကၠသိုလ္မ်ားသမိုင္းသုေတသနဌာနက ဒုတိယညႊန္ၾကားေရးမွဴး ဦးျမဟန္ ရဲ႕ “ကိုလိုနီ ေခတ္ ျမန္မာ့သမိုင္းအဘိဓါန္” စာအုပ္ပါ။ ၁၉၈၁ က ပထမအႀကိမ္အျဖစ္ ထုတ္ေဝခဲ့ၿပီး၊ ၁၉၉၉ မွာ တတိယအႀကိမ္ ထပ္ထုတ္ပါတယ္။ ေဒါက္တာသန္းထြန္းတို႔အမွာ ေရးသား ထားၾကတဲ့ စာအုပ္ပါ။ အဲဒီ “ျမဟန္” ရဲ႕ “ကိုလိုနီေခတ္ ျမန္မာ့သမိုင္းအဘိဓါန္” ထဲမွာလဲ စာမ်က္ႏွာ(၁ဝ၄) မွာ၊ “ဖတပလ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ဝင္မ်ား” ဆိုတဲ့ ေခါင္းစည္းနဲ႔ သီးသန္႔ ေဖၚျပထားရာမွာ ေဟာဒီလို ေရးသားထားပါတယ္။
ဖတပလ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ဝင္ (၉) ဦး
၁။ သခင္စိုး၊ ၂။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ၃။ သခင္သန္းထြန္း၊ ၄။ ကိုဗဟိန္း၊
၅။ဗိုလ္လက္်ာ၊ ၆။ ဗိုလ္ေနဝင္း၊ ၇။ သခင္ခ်စ္၊ ၈။ ကိုဗေဆြ၊၉။ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း -
ဆိုၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ အဲဒီစာအုပ္ ႏွစ္အုပ္ပါ အခ်က္အလက္ကို အေထာက္အထားျပဳၿပီး၊ က်ေနာ့္ရဲ႕ “အေမွာင္ၾကားက ဗမာျပည္” စာအုပ္မွာ အဲဒီအခ်က္အလက္ကို ေရးသားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါ တယ္။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းထင္သလို သခင္တင္ျမကို ၾကည့္မရလို ့ မလိုတမာေျပာင္းလဲ
ေရးသားခဲ့ျခင္းမဟုတ္ပါ။ အဲဒီစာအုပ္ (၂) အုပ္ကိုလဲ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း ရွာေဖြတိုက္ဆိုင္ ဖတ္႐ႈ႕ၾကည့္ဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။
သမိုင္းကိုေရးၾကတဲ့အခါမွာ၊ သမိုင္းမွာ ျဖစ္ခဲ့ပ်က္ခဲ့တဲ့အရာကိစၥေတြဟာ မ်ားေသာအား ျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ မမီ မေတြ႔လိုက္ရဖူးတဲ့ကိစၥေတြက အမ်ားစုႀကီးျဖစ္တဲ့အတြက္၊ အကိုးအ ကားျပဳ ေရးသားၾကတဲ့အခါမွာ ကြဲလြဲမႈေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ က်ေနာ့္စာအုပ္မွာ က်ေနာ္ မွီျငမ္းကိုးကားခဲ့တဲ့ “က်မ္းကိုး” စာရင္းကိုလဲ ေဖၚျပထားၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ အမွာစာမွာလဲ “ခၽြတ္ယြင္းမႈ၊ တိမ္းေစာင္းမႈ၊ လစ္ဟာလိုအပ္မႈမ်ားအေပၚ ေဝဖန္အၾကံေပးၾကမႈမွန္သမွ်
ေလးစားစြာႀကိဳဆိုရင္း၊ ေနာင္ ပိုမိုျပည့္စုံေအာင္ ႀကိဳးပမ္းျဖည့္ဆည္းသြားပါ့မယ္၊” လို႔ ႐ိုး ႐ိုးသားသား ပန္ၾကားထားခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။
သမိုင္းဆိုတာ ညာလို႔မရ သလို၊ ညႇာလို႔လဲ မရပါဘူး။
ဒီအခ်ိန္မွာ အဓိကပစ္ကြင္း ေမွးမွိန္သြားေစႏိုင္မယ့္ အျငင္းအခုန္မ်ဳိးေတြ မလုပ္ခ်င္ပါ။
ဒါေလာက္ဆိုရင္ လုံေလာက္ၿပီလို႔ ထင္ပါတယ္။
(ဝင္းတင့္ထြန္း)
၁၂- ၁၂- ၂ဝ၁ဝ
ဘာေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ ေခတ္က ေအာင္ပြဲ ခံႏိုင္ခဲ့ၾကတာလဲ?
-ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း-
komoethee.blogspot.com/2010/12/blog-post_111.html
က်ေနာ္တို႔ ဗမာလူမ်ိဳးေတြဟာ သူရဲေကာင္း ကိုးကြယ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ရွိၾကတယ္။ ဒါေၾကာင္႕သူရဲေကာင္းေမွ်ာ္တဲ့ (မင္း)ေလာင္းေမွ်ာ္တဲ့ အက်င္႕ကေလးဟာလဲ တြယ္ကပ္ပါလာၾကျပန္တယ္။ ဒီ (စိတ္) ဒီအက်င္႕စ႐ိုက္ေတြေၾကာင့္ လူအမ်ားဟာ ကိုယ္႕အားကိုယ္ကိုးခ်င္တဲ႕ စိတ္ေတြနည္းပါးလာၾကၿပီး စၾကာဝေတးမင္း ျမင္းပ်ံၾကီးစီးၿပီး လာကယ္မယ့္ေန႔ကိုပဲ စိတ္ကူးယဥ္ေနၾကတယ္လို႔ ခံစားရမိတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေဒၚစုေမြးေန႔ေရာက္ရင္ ကမၻာတဝွမ္း ဧည့္သည္ေတာ္ၾကီးေတြကိုဖိတ္၊ ထမင္းစားပြဲၾကီးေတြ က်င္းပၾက၊ ဓာတ္ပံုစံုစံု ႐ိုက္ၿပီး အင္တာနက္ေပၚ အၿပိဳင္အဆိုင္ တင္ၾက၊ အန္တီစု ..အေမစုရဲ႕… ဆိုၿပီး ငိုၾကယိုၾက၊ ကဗ်ာေတြသီကံုးဖြဲ႕ဆိုၾကေပါ့။ အဲ အာဇာနည္ေန႔ ေရာက္ျပန္ရင္တခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို လြမ္းၾကျပန္ေရာ။ အို…..ဖခင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕… အာဇာနည္ၾကီးရဲ႕ …. ကယ္တင္ရွင္ၾကီးရဲ႕….. ဆိုၿပီး တခါ ငိုၾက..ယိုၾက..တမ္းတ ၾကျပန္ေရာ။ အဲၿပီးသြားရင္ ကိုယ္အိမ္ကိုယ္ျပန္ၾကၿပီး ကိုယ့္ဘဝ ကိုယ္ေလွ်ာက္ၾက၊ ၾကံဳရင္ ၾကည္႕မရတဲ့သူ ကိုခလုတ္တိုက္သြားၾက၊ ဒါမွမဟုတ္ နာမည္ရေအာင္ စစ္တပ္နဲ႔ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို အင္တာနက္ေပၚ တက္ဆဲလိုက္ၾကနဲ႔ တႏွစ္ကုန္သြားျပန္ေပါ့။ စစ္အာဏာရွင္ စံနစ္က လြတ္ေျမာက္ေအာင္ (ငါ) တို႔ဘာလုပ္ရမယ္၊ ဘာေတြလုိအပ္တယ္၊ ဘာေတြျပင္ဆင္ရမယ္၊ ဘယ္လိုရင္ဆိုင္မယ္၊ ဘယ္လိုဗ်ဴဟာနဲ႔ အႏိုင္တိုက္မယ္္ ဆိုတာ ေတြကို စိတ္မဝင္စားၾကဘူး။
ေဒၚစု အိမ္တြင္း အထိန္းသိမ္းခံဘဝက လြတ္ေျမာက္တဲ့ေန႔ရယ္၊ ေနာက္တေန႔ လူထုနဲ႔ ေတြ႔ဆံုတဲ့ေန႔မွာ လူထုက ေသာင္းေသာင္းျဖျဖ ၾကိဳဆိုတာဟာ လူထုရဲ႕ အသည္းၾကားမွာ ေဒၚစုရွိေနေသးတယ္ ဆိုတာကို ျပလိုက္တာပဲ။ မ်က္ရည္က်ေလာက္ေအာင္ အားရစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ ေဒၚစုရဲ႕ ဖခင္ က်ဳပ္တို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေရႊတိဂံုမွာ မိန္႔ခြန္းေျခြတဲ့ေန႔နဲ႔ ေနသူရိန္ အစည္းအေဝးပြဲေတြကို ေျပးသတိရမိတယ္။ လူထုေထာက္ခံမႈရတာဟာ ပထမအပိုင္းပဲ ရွိပါေသးတယ္၊ ဒုတိယအပိုင္းက ဒီေထာက္ခံမႈကို အေျခခံ (အား)ယူၿပီး ဒုတိယ လြတ္လပ္ေရးကို ဆြတ္ခူးႏို္င္ဖို႔က်န္ေသးတယ္။ ေဒၚစုကိုယ္တိုင္က အားလံုးပါဝင္ၾကရမယ္ က်မတေယာက္ထဲနဲ႔မျဖစ္ဖူးလုိ႔ ဆိုခဲ့ၿပီ။ ေတြးတတ္ရင္ အလံုးစံုကို ေဒၚစုပုခံုးေပၚ ဝိုင္းတင္ၾကတာ မတရားပါဘူး။ သမၼတကေနဒီ ေျပာခဲ့တဲ့ နာမည္ၾကီး စကားစု ရွိပါတယ္။ “တိုင္းျပည္ကငါ့အတြက္ ဘာလုပ္ေပးႏိုင္သလဲဆိုတာကိုမေမးပါနဲ႔၊ ငါကတိုင္းျပည္အတြက္ ဘာလုပ္ေပးႏိုင္သလဲ ဆိုတာကိုသာ ေမးပါတဲ႕”။ မွတ္သားစရာေလးပါ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ တိုင္းျပည္ကို လြတ္လပ္ေရးရေအာင္ ဦးေဆာင္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ လြတ္လပ္ေရး ဖခင္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေလးစားတာ ခ်စ္ခင္တာ သဘာဝက်ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ လြတ္လပ္ေရးကို ရေအာင္ ဦးေဆာင္ တိုက္ယူႏိုင္ခဲ့တဲ႕ မ်ိဳးခ်စ္ေခါင္းေဆာင္ လြတ္လပ္္ေရး ဗိသုကာ ႏိုင္ငံ့သူရဲေကာင္းဆိုတာ ဘယ္သူမွ မျငင္းႏုိင္တဲ့ အခ်က္ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ သူရဲေကာင္းအျပင္ တေခတ္မွာ တေယာက္သာ ေပၚေပါက္တတ္တဲ့ တကယ့္ လူေတာ္လူေကာင္း ထူးျခားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတဦးျဖစ္ျပန္တယ္။
ေလာကမွာ အက်ိဳးတရားနဲ႔ အေၾကာင္းတရား ဆိုတာ ဒြန္တြဲေနတာပဲ မဟုတ္ပါလား။ ဒါေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ ဖဆပလ အဖြဲ႕ၾကီး အဂၤလိပ္လက္က လြတ္လပ္ေရးကို ရေအာင္ တိုက္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ (အက်ိဳးတရား) အေနာက္မွာ (အေၾကာင္းတရား)ေတြ အမ်ားၾကီးရွိသလုိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ဆီက အတုယူစရာ အက်င့္အၾကံ အရည္အခ်င္းနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မႈ - (စံ) နဲ႔ စနစ္ - နည္းပရိယာယ္ - အေျမာက္အျမားရွိပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ ဗမာလူမ်ိဳးအမ်ားစုဟာ သူရဲေကာင္း ကိုးကြယ္ခ်င္တဲ့ အက်င့္ေၾကာင့္ ပုဂၢိဳလ္ေရး ခ်ီးက်ဴးေတး ေတြကိုသာ ဖြဲ႕ဆိုက်ဳးရင့္လိုၾကတယ္။ အတြင္းက်က် ဆည္းပူးၿပီး ေလ႕လာသံုးသပ္မႈ Analysis မွာ အားနည္းတာကို ဉာဏ္ရွိသူေတြ သတိျပဳမိၾကမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေခတ္သစ္ ႏုိင္ငံေရး စာေရးသူ အမ်ားစုကို ေလ႕လာၾကည္႕ရင္ Objective Analysis လို႔ေခၚရမယ့္ ဓမၼဒိ႒ာန္က်က် သံုးသပ္မႈဟာ ရွားပါးလွ တယ္လို႔ထင္မိျပန္တယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ ေခတ္က မ်ိဳးခ်စ္ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြ ဘာေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေရးကို အႏိုင္တိုက္ႏိုင္ခဲ့ၾကသလဲ ဆိုတာကို ေလ႕လာသံုးသပ္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ရဲ႕ တိုက္နည္း တိုက္ဟန္ တိုက္ကြက္ နည္းဗ်ဴဟာ မဟာဗ်ဴဟာေတြကို ေလ့လာ သေဘာေပါက္ၿပီး အတုယူ ႏိုင္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ေခတ္ကလို ေအာင္ပြဲခံႏုိင္လိမ့္မယ္ လို႔ ထင္ျမင္ ယံုၾကည္တာေၾကာင့္ ဒီေဆာင္းပါးကို ေရးရတာပါ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ အခ်ိန္ (Time) နဲ႔ယွဥ္ၿပီး မွတ္ေက်ာက္အတင္ခံႏိုင္တဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ ဆိုတာကို အရင္ အသိအမွတ္ျပဳပါရေစ။
က်ေနာ္ဘာကို ဆိုလိုတာဘာလဲ။
ဥပမာ ေမာ္စီတံုး ဟာ အသက္ရွိစဥ္ ကာလမွာ တ႐ုတ္ျပည္ၾကီးမွာ ဘုရားတဆူတမွ် တန္ခိုးၾကီးထြားခဲ႕ပါတယ္ ဒါေပမဲ႕ ယေန႔တ႐ုတ္စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာ ေမာ္စီတံုး အေၾကာင္း စာတပိုဒ္ပဲ သင္ၾကရေတာ့တယ္။ အာဏာနဲ႔ ရမ္းခဲ႕တာေတြ သတ္ခဲ့တာေတြ ေပၚလာၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ေမာ္ဟာ ဘုရားမဟုတ္ဖူးဆိုတာ တ႐ုတ္ေတြ သိသြားၾကရၿပီ။ သို႔ေသာ္လဲ ေမာ္ဟာ တ႐ုတ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ အေရးပါတဲ႕ေနရာက ပါခဲ႕တယ္ဆိုတာ ဟာျငင္းမရတဲ႕အခ်က္ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ရာဇဝင္မွာ ေနရာမွန္ ျပန္ေရာက္သြားရတာပါ။ ထို႔နည္းအတူ စတာလင္ဟာ သက္ရွိ အထင္အရွားရွိစဥ္က ေမာ္ကိုပင္ ၾကိဳးဆြဲႏိုင္ခဲ႕တဲ႕ ဘုရားတဆူပါပဲ။ ႐ုရွားေတြသာမက ကမၻာ့ကြန္ျမဴနစ္ေတြရဲ႕ ဘုရားတဆူေပါ့။ ဒါေပမဲ႕ ေသၿပီးမၾကာမီမွာပဲ ကရူး႐ွက္ရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ဒို႔ဘုရားဟာ လူသတ္သမား (mass murderer) ၾကီးဆိုတာ ကမၻာက သိခြင့္ရခဲ့ၾကရတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အေၾကာင္းကို ၾကိဳက္တဲ႕(အခ်ိန္) ၾကိဳက္တဲ႕ေခတ္မွာ ေလ႕လာၾကပါ စံတင္ၾကည့္ပါ။ မေျပာင္းလဲေစရပါဘူး။ ေခါင္းေထာင္လ်က္ပဲ….ေလးစားလ်က္ပဲ။ ရဲရဲေျပာရဲပါတယ္၊ လက္ရွိစစ္အစိုးရဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ေဒၚစုရဲ႕ ဖခင္ဆိုၿပီး အေလးမေပးခ်င္ဘူးလုိ႔ထင္မိတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုျပည္သူေတြရဲ႕ အသည္းၾကားက ဆြဲႏႈတ္လို႔မရပါဘူး။
ဘာေၾကာင့္လဲ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ရဲ႕အဓိက လက္နက္ဟာ အမွန္တရားကို လက္ကိုင္ထားတဲ့ မလိမ္မညာတဲ့ ႐ိုးသားျဖဴစင္မႈ (Honesty)၊ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳး အေပၚထားတဲ့ ေစတနာနဲ႔ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ေၾကာင့္ပဲဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ဒီ ႐ိုးသားျဖဴစင္မႈ (Honesty) နဲ႔ သူရဲ႕ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ေတြအျပင္ ၿပိဳင္ဖက္ေတြကိုပါ အႏိုင္ယူ စည္း႐ုံး ႏိုင္ခဲ့တယ္။
ဒီစိတ္ဓာတ္ေတြေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ အားလံုးကို ေျဗာင္ေျဗာင္တင္းတင္း.. ခုေခတ္ အၾကိဳက္စကားနဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ့ ဖံုးကြယ္ျခင္း အလ်င္းမရွိတဲ့ Transparency အျပည့္နဲ႔ တိုင္းျပည္တာဝန္ ကိုထမ္းေဆာင္ခဲ႕တယ္၊ တာဝန္ခံရဲတယ္။
အားရစရာ ရွိတာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္သမီးဟာလဲ ဖခင္နည္းတူ ႐ိုးသားျဖဴစင္ (Honest) ျဖစ္တယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ရဲ႕ႏိုင္ငံေရးဘဝ ကို ေလ႕လာရင္ (၂) ပိုင္းေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ ပထမအပိုင္းက ၁၉၃၆ ေက်ာင္းသားသပိတ္ ေခါင္းေဆာင္ဘဝစၿပီး ဖဆပလအဖြဲ႕ၾကီးကို ထူေထာင္ႏိုင္ခဲ႕တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ တည္ေဆာက္မႈဘဝ ျဖစ္ၿပီး ဒုတိယဘဝမွာ ၿပိဳင္ဘက္မရွိ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ၿပီးမွ မိမိရရွိလာတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈနဲ႔ ေနရာ၊ ျပည္သူရဲ႕ေထာက္ခံမႈ (ျပည္သူ႔အာဏာ)ကို အရင္းျပဳၿပီး မိမိရည္မွန္းခ်က္ကို အေကာင္အထည္ေဖၚတဲ့ ဘဝ၊ လြတ္လပ္ေရးကို အရတိုက္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ ဘဝလို႔ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
ပထမႏိုင္ငံေရးဘဝ - ေက်ာင္းသားသမဂၢ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားဘဝ၊ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ဘဝမွာ ေက်ာက္႐ို္င္းသာသာ ရွိေသးခ်ိန္မွာေတာင္ ပင္ရင္းဇာတိက ေပၚလြင္ခဲ့တယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ေရွ႕တန္းကေနရာယူၿပီး တာဝန္ယူ ေခါင္းေဆာင္ခ်င္တဲ့လူမ်ိဳးုျဖစ္တယ္ ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ ေကာလိပ္ေရာက္သည့္ အခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသားသမဂၢဟာ အဂၤလိပ္ အလိုေတာ္ရိ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ လက္ထဲမွာ က်ေရာက္လ်က္ ရွိပါတယ္။ ၁၉၃၄-၃၅ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အမ်ိဳးသားေရး ႏိုးၾကားမႈရွိ၍ ႏိုင္ငံေရးစိတ္ဓာတ္ ရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားတစု ဝင္အေရြးခံၾကတယ္။ ကိုေအာင္ဆန္း ကိုသီဟန္ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း ကိုသိန္းေဖ တို႔ျဖစ္ၾကတယ္ (ဦးသိန္းေဖျမင္႕၏ေက်ာ္ၿငိမ္း စာမ်က္ႏွာ(၂၅))
အေရြးမခံရခင္ကထဲက ကိုေအာင္ဆန္းက ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းကို ငါအတြင္းေရးမႉး လုပ္မယ္လို႔ ၾကဳိ အသိေပးထားတယ္။ (ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၏ ကိုယ္ေရးမွတ္တမ္းမွ) ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ အဲဒီႏွစ္မွာ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ႔ ကိုသိန္းေဖတို႔ပဲ အေရြးခံရခဲ့တယ္။ ေအာက္တိုဘာ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ ဒုဥကၠ႒ ေနရာလစ္လပ္သြားေတာ့ ၅ဦးအဖြဲ႕ (ကိုႏု-ကိုေအာင္ဆန္း-ကိုအုန္း-ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း-ကိုသိန္းေဖ) တိုက္တြန္းခ်က္အရ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ကိုႏု ဝင္ၿပိဳင္ရာ ယွဥ္ၿပိဳင္သူမရွိ အေရြးခံခဲ့ရပါတယ္။ (ေက်ာင္းသား လႈပ္ရွားမႈ သမိုင္း (ေအာင္ထြန္း) -စာမ်က္ႏွာ(၆၁))
၁၉၃၅-၁၉၃၆ တကသ အမႈေဆာင္ အဖြဲ႕မွာေတာ့ ႏို္င္ငံေရး ေက်ာင္းသားမ်ားက ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏို္င္ရ အုပ္စိုးထားႏိုင္ခဲ႕ၾကေပၿပီ။ ၁၉၃၅-၃၆ တကသ အမႈေဆာင္ အဖြဲ႕ကို ရာဇဝင္ အမွတ္တရျဖစ္ေစရန္ တင္ျပပါရေစ။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ တကၠသိုလ္သမဂၢဟာ ေနာင္ တိုင္းျပည္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာၾကမယ့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေမြးဖြားေပးရာဌာန ျဖစ္လာတာေၾကာင့္ပါ။
၁။ ကိုႏု ဥကၠ႒ (ေနာင္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္)
၂။ ကိုရာရွစ္ ဒုဥကၠ႒ (ေနာင္ဝန္ၾကီး)
၃၊ ကိုသီဟန္ အတြင္းေရးမႉး (ေနာင္ဝန္ၾကီး)
၄။ ကိုေအာင္ဆန္း အိုးေဝစာတည္းအယ္ဒီတာ (ေနာင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း)
၅။ ကိုအုန္း ေငြထိန္း (ေနာင္သံအမတ္)
၆။ ကိုထြန္းအံု စာၾကည္႕တိုက္မႉး (ေနာင္ ရန္ကုန္ျမဴနီစပယ္မင္းၾကီး)
ရ။ ကိုသာလွ ႏိုင္ငံျခားဆက္သြယ္ေရး (ေနာင္ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္ ပါေမာကၡခ်ဳပ္)
ဂ။ ကိုဘဆက္ အားကစားမႉး (ေနာင္ႏိုင္ငံျခားေရးဌာန)
၉။ ကိုထြန္းတင္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမႉး (ေနာင္ လွ်ပ္စစ္ဘုတ္ဥကၠ႒)
တို႔ျဖစ္ၾကတယ္။ ( ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈသမိုင္း - စာမ်က္ႏွာ (၆၂))
၁၉၃၆ မွာ ဥကၠ႒ ကိုႏု ေက်ာင္းထုတ္ခံရျခင္း နဲ႔ အိုးေဝမဂၢဇင္းတြင္ ငရဲေခြးၾကီး လြတ္ေနၿပီ (Hell Hound at large) ေဆာင္းပါးရွင္ နာမည္ကို မေဖၚႏိုင္ဆိုတဲ့အမႈနဲ႔ အိုးေဝ အယ္ဒီတာ ကိုေအာင္ဆန္းပါ ေက်ာင္းထုတ္ခံရမႈေၾကာင့္ သမဂၢေခါင္းေဆာင္မ်ား ဦးေဆာင္ၿပီး ၁၉၃၆ေက်ာင္းသားသပိတ္ကို ေဖၚထုတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဤသပိတ္ဟာ ၁၉၂ဝခု ေက်ာင္းသားသပိတ္ေနာက္ ဒုတိယ ေက်ာင္းသားသပိတ္ျဖစ္ၿပီး ဗမာႏိုင္ငံရဲ့ လြတ္လပ္ေရးကို ဦးေဆာင္မယ့္္ လူငယ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေမြးဖြား စုစည္းေပးခဲ့တဲ့့ မွတ္ေက်ာက္ ဆိုရင္လဲ မမွားပါ။
ဤေက်ာင္းသားသပိတ္ရဲ့ထူးျခားခ်က္မွာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္တြင္သာ (ဝ)ကြက္၍ အံုၾကြခဲ့ၾကတာမဟုတ္၊ တႏိုင္ငံလံုး ျပန္႔ႏွံ႔ကာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား မ်ားနဲ႔ အထက္တန္းေက်ာင္းသားမ်ား အဆက္အသြယ္ရၾကကာ ေက်ာင္းသားအခ်င္းခ်င္းဆက္သြယ္မႈ ကြန္ယက္ ( Communication Network ) ကုိေဖၚထုတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဤဆက္သြယ္မႈမွ ဗမာျပည္လံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢ (ဗကသ) ကို ေဖၚထုတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။
ဗ်ဴဟာအျမင္က ၾကည့္ရင္္ ေနာင္လြတ္လပ္ေရးေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာၾကမယ့္္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ လူငယ္မ်ား ဤေက်ာင္းသားသပိတ္မွာ လူထုစည္း႐ုံးေရး - အဖြဲ႕အစည္းထူေထာင္ေရး - လူထုႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရး - ေခါင္းေဆာင္မႈပညာတို႔ကို စစ္္ေျမျပင္မွာ လက္ေတြ႔သင္ၾကားရသလို နဖူးေတြ႔ ဒူးေတြ႔ တတ္ေျမာက္ခဲ့ၾကရတယ္။
အဖြဲ႕အစည္းတခုကို တည္ေထာင္႐ုံသာမက အဖြဲ႕စည္းအတြင္း အားၿပိဳင္မႈ (Factional Politics) ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အခြင့္အေရးအသံုးခ်တတ္မႈ (Political Manipulations) ေတြကိုပါ ေကာင္းေကာင္းနားလည္လာၾကတယ္။
အေရးၾကီးတဲ့ ေနာက္တခ်က္က ႏုိင္ငံေရးလုပ္ၾကရင္း တဦးကိုတဦး ယံုၾကည္ေလးစားမႈ တည္ေဆာက္ေပးတဲ့ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ စိတ္ဓာတ္ကို အလုပ္ကေမြးဖြားေပးလိုက္တယ္္။
စုေပါင္းေခါင္းေဆာင္မႈ
အုပ္စုအလိုက္ဦးေဆာင္မႈကိုလဲပဲ ဒီေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တစု ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင္႕ (အတြင္းအုပ္စု) ဆိုတာကို ဖြဲ႕ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီအတြင္းအုပ္စုကပဲ သမဂၢၾကီးထြားေရး ကို ေခါင္းေဆာင္မႈေပးခဲ့တယ္။
ဥပမာ ၁၉၃၅ စာေမးပြဲၿပီးေတာ့ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ အုိုင္စီအက္ ျဖစ္ဖို႔ ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ ေက်ာင္းထားေပးတဲ႕ ဦးေလးအလိုက် တတိယႏွစ္ ဂုဏ္ထူးတန္းအတြက္ စာၾကိဳးစားေနရတယ္။ သမဂၢ အလုပ္အမႈေဆာင္ပင္ ဝင္မလုပ္ႏုိင္ေတာ့။ သို႔ေသာ္ ကိုသာလွကို သမဂၢမွာ ဝင္လုပ္ဖို႔ စည္း႐ုံးၾကေတာ့ ကိုသာလွက အ့့ံအားသင့္ေနတယ္။ ဒါ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းေနရာလို႔ ဆိုခဲ့တယ္။ ခင္ဗ်ားကို ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း က အဆိုျပဳတာဗ်လုိ႔ေျပာမွ လက္ခံခဲ့တယ္။ (ေဒါက္တာသာလွ ကိုယ္တိုင္ေရး မွတ္တမ္းမွ) - အလားအလာရွိေသာ လူေတာ္မ်ားကို ေရြးစုၿပီး ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးၾကတယ္။ ထို႔နည္းတူစြာ ႏုိင္ငံေရး အကြက္မ်ား အုပ္စုတိုက္ပြဲပညာမ်ားကို ကိုေအာင္ဆန္း - ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းတို႔ ကိုရာရွစ္ထံမွ ပညာရခဲ့ၾကတယ္ (ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ကိုယ္တိုင္ေျပာျပခ်က္) (မွတ္ခ်က္။ ကိုရာရွစ္ဟာ တကသရဲ့ ပထမဦးဆံုး အတြင္းေရးမႉး ျဖစ္ၿပီး ကိုေအာင္ဆန္းတို႔ထက္ (၃) ႏွစ္ၾကီးတယ္၊ (ေက်ာင္းသားသမဂၢသမိုင္း စာမ်က္ႏွာ ၁၅၁ ) ၁၉၃၁ ခု ေက်ာင္းသားသမဂၢေပၚေပါက္လာအၿပီး သၡင္ဗစိန္ႏွင့္ ကိုရာရွစ္တို႔ အထင္ေပၚဆံုး ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္လာၾကတယ္)
၁၉၃၆ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈ မွ ေနာင္တေန႔ေခါင္းေဆာင္္ျဖစ္မယ့္ လူငယ္္မ်ား အတုယူႏိုင္ရန္ ျဖစ္စဥ္ (၂)ခု ကို ေဆြးေႏြးပါရေစ။ Mr Butwell ရဲ့စာအုပ္ U Nu of Burma - Chapter 3 – The 1936 Student Strike ကို ကိုးကားပါတယ္။ မစၥတာဘတ္ဝဲလ္ က ကိုရာရွစ္ကို ကိုးကားၿပီးေရးခဲ့တာက
“ကိုႏုဟာ အေသးစိပ္ကိစၥေတြကိုစိတ္မဝင္စားပါ။ သို႔ေသာ္ စကားေျပာေကာင္း၍ လူထု စိတ္ပါလာေအာင္ ေထာက္ခံလာေအာင္ ေျပာႏိုင္တယ္။ (မွတ္ခ်က္ ။ အဂၤလိပ္လိုေတာ႕ ဒါကို Charisma ဟု ေခၚၾကတယ၊္ စာေရးသူကေတာ႕ (ဘုန္း) လုိ႔ုေခၚခ်င္တယ္္) ဒါေၾကာင္႕ ေဆြးေႏြးမႈတာဝန္ နဲ႔ ေန႔တဓူဝ အဖြဲ႕အစည္း ေဆာင္ရြက္္မႈတာဝန္တို႔ဟာ ေအာင္ဆန္း၊ ေက်ာ္ၿငိမ္းႏွင့္ က်ေနာ့ထံ က်ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
လူတိုင္းကိုယ္စီမွာ အားသာခ်က္ အားနဲခ်က္ဆိုတာရွိၾကစၿမဲပဲ။ တဦးရဲ႕အားနဲခ်က္ကို တဦးရဲ႕ အားသာခ်က္နဲ႔ ျဖည္႕ဆည္းလိုက္တဲ႕အခါ (အုပ္စုအား) (အုပ္စုေခါင္းေဆာင္မႈ) ဆိုတာ ေပၚလာရပါတယ္။ ေနာက္သတိျပဳရန္ အခ်က္မွာ သူသာသည္ ငါနာသည္ စိတ္မထားၾက မနာလို စိတ္္မျဖစ္ၾက ။
က်ေနာ့ အျမင္အရေျပာရရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဟာ ဦးႏုရဲ႕ Charisma ကို ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္တယ္။ ဒါေၾကာင္႕ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံးကိုဝင္ဖို႔ အတင္းဆြဲေခၚလာသလို ဖဆပလ အမတ္ဝင္ေရြးဖို႔ ဦးႏုက အေၾကာက္အကန္ျငင္းေနေတာ့ “The country is doomed” တိုင္းျပည္ေတာ႕ (ဒုကၡျဖစ္ပီ) ဆိုၿပီးညည္းတြားလိုက္တာပဲ ။”
ေနာက္ျဖစ္စဥ္ေလးတခုမွာ ကိုႏုနဲ႔ ကိုရာရွစ္တို႔ ဟသၤာတမွာ စည္း႐ုံးေရးထြက္ၾကေတာ့ ကိုရာရွစ္က အိပ္ရာဝင္သြားၿပီ။ ကိုႏုတေယာက္ပဲ ပရိသတ္နဲ႔က်န္ခဲ႕တယ္။ ေျပာရင္း ေဆြးေႏြးရင္း တကၠသိုလ္ထံုးကို ေရာက္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီ တကၠသိုလ္ထံုး မွာ ဘာေတြမ်ား မွားေနသလဲ၊ ဘာေတြ ျပင္ရမွာလဲလို႔ အေမးခံရေတာ့ ကိုႏု မေျဖႏုိင္ဘူး။ ကိုႏုက ပရိသတ္္ကို မညာဘူး၊ မလွည့္စားဘူး၊ က်ေနာ္ မသိဘူး အားလံုးကိုသိတဲ႕ ကိုရာရွစ္ကိုေခၚေပးမယ္ ဆိုၿပီး ေျဖလိုက္တယ္။ ကိုႏု ဒီေလာက္အထိပြင့္လင္းတာကို ကိုရာရွစ္က အံ႕အားသင့္မယံုႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမဲ႕ ကိုႏုက ငါတို႔အမွန္အတိုင္း ႐ိုးသား ရမယ္ (we must be honest) လို႔ေျဖခဲ႕တယ္။ ဒါဟာ လူေကာင္း - ေခါင္းေဆာင္ ေကာင္း ျဖစ္တာကို သက္ေသျပလိုက္တာပဲ။ ယၡဳေခတ္ ကိုယ္မသိတာကို ဝန္္မခံခ်င္တဲ့ တတ္ေယာင္ကား ေတြနဲ႔ ကြာလိုက္ပါၿပီ။ လူငယ္ေလးေတြကို သတိျပဳ အတုယူ ေစခ်င္တာပါ။ ေခါင္းေဆာင္မႈမွာ (မူ) ဆိုတာ အေရးၾကီးလွပါတယ္။
ကိုေအာင္ဆန္းဟာ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ထဲမွာ တကသ ေရာ ဗကသ မွာပါ ဥကၠ႒ အျဖစ္နဲ႔ ဆက္ေခါင္းေဆာင္မႈ ေပးခဲ႕တာေၾကာင့္ ေရွ႕မီေနာက္မီ ေက်ာင္းသား ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ ရင္းႏွီး အကြ်မ္းဝင္ခြင့္ရခဲ့ရတယ္၊၊ ၁၉၃၆ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈမွာ ကိုႏု ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း ကိုသိန္းေဖ ကိုရာရွစ္ ကိုလွေဖ (ဗိုလ္လက်္ာ) ကိုခင္ေမာင္ကေလး တို႔နဲ႔ ရင္းႏွီးခဲ့ရတယ္။ ထို႔ျပင္ ေနာင္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဥကၠ႒ ျဖစ္လာၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ မယားညီအကို ျဖစ္လာမယ့္ ကိုသန္းထြန္း (သၡင္သန္းထြန္း) ကို ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း ရဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးမႈေၾကာင့္ သိကြ်မ္းခဲ႕ရျပန္တယ္။ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ႔ ကိုသန္းထြန္းတို႔က ပ်ဥ္းမနားသား အခ်င္းခ်င္း မႏၲေလးတကၠသိုလ္မွာ ကထဲက သိခဲ့ၾကရတယ္။ ၁၃ဝဝျပည္႕အေရးေတာ္ပံုမွာ နာမည္ၾကီးလာၾကမယ့္ ကိုဗဟိန္း (ေနာင္ကြန္ျမဴနစ္ ေခါင္းေဆာင္)၊ ကိုဗေဆြ (ေနာင္ဆိုရွယ္လစ္ေခါင္းေဆာင္) တို႔နဲ႔လဲ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ဘဝမွာ ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့ရျပန္တယ္။ ဗိုလ္ရန္ႏုိင္ ဗိုလ္ေဇယ်တို႔ဟာလဲ ေက်ာင္းသားသမဂၢက တက္လာၾကသူေတြပါပဲ။
မွတ္သားစရာ နဲ႔ သံုးသပ္မႈ
အဂၤလိပ္ဟာ ကိုလိုနီ က်ဴးေက်ာ္ေစာ္ကားသူေတြ ျဖစ္လင့္ကစား သူတို႔ႏိုင္ငံမွာ ဒီမီုကေရစီ က်င့္သံုးတာေၾကာင္႕ civil society လို႔ေခၚတဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းေတြကို တည္ေထာင္ခြင့္ျပဳတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ေခတ္က လူငယ္ေတြဟာ သမဂၢေတြေထာင္ၿပီး ဦးေဆာင္ခြင့္ရခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ သိုင္းသိုင္းသိုင္းဝိုင္းဝိုင္း လုပ္ေဆာင္္ခြင့္ ရခဲ့ၾကတယ္။ အတြင္းအုပ္စုကို တည္ေထာင္ႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။
၁၉၆၂ စစ္တပ္အာဏာသိမ္းၿပီးကထဲက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းဟာ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြကို ႏွိမ္ႏွင္း၊ စစ္တပ္ကလြဲလို႔ civil society လို႔ ေခၚႏိုင္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းမွန္သမွ်ကို စံနစ္တက် ႐ိုက္ခ်ိဳးဖ်က္စီးခဲ့တာ ၁၉၆၂ ေနာက္ ဗမာျပည္မွာ လူလုပ္ရသူတိုင္း စစ္တပ္နဲ႔ မဆလကလြဲလို႔ အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ လုပ္ခြင့္ကိုမရၾကေတာ့ပါ။ ဒါေၾကာင့္ အဖြဲ႕အစည္းေထာင္ၿပီး အင္အားယူရမည္ကိုမသိၾကသလို အဖြဲ႕အစည္း ဘယ္လို ေထာင္ၿပီး ဘယ္လိုၾကီးထြားေအာင္ လုပ္ရမွာကုိ မသိၾကလုိ႔ သံုးသပ္မိပါတယ္။
၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပံုၾကီး အတြင္းက မင္းကိုႏုိင္ ကိုကိုၾကီး မိုးသီးဇြန္ ဝင္းမိုး ေအာင္ႏုိင္ စတဲ့ ဗကသ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ထြန္းေပၚလာၾကေသာ္လဲ ဗို္လ္ခ်ဳပ္တို႔ေခတ္ကလုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဦးေဆာင္ႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ေရရွည္ မရခဲ့ၾကပါ။ ထို႔ျပင္ ရွစ္ေလးလံုး အံုၾကြမႈၾကီးကို ေဖၚထုတ္ဦးေဆာင္ခဲ့ၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား ဝါရင့္ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ား၊ ေဒၚစုတုိ႔နဲ႔ ပူးတြဲလုပ္ေဆာင္ခြင့္ အခ်ိန္မရခဲ့ၾက။ စစ္တပ္က ေပါင္းစည္းခြင့္ႏွင့္ေပါင္းစည္းခ်ိန္မေပးခဲ့။ အတိုက္အခံဆိုတာက ဦးေနဝင္း (၂၆) ႏွစ္ အုပ္စိုးၿပီးခ်ိန္မွာ ယဲ့ယဲ့သာ က်န္တာမို႔ ရွစ္ေလးလံုး ျဗဳန္းစားၾကီးေပၚလာၿပီး အခြင့္အေရး အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္မွာ အာဏာကို (လု) ယူလိုက္သင္႕တယ္၊ မ(လု)ယူ ႏိုင္ခဲ႕ၾက ။ စစ္အစိုးရက ဒုတိယအၾကိမ္ အာဏာသိမ္းအၿပီး ဖိႏွိပ္ၿဖိဳခြဲခ်ိန္ ေရာက္လာၿပီမို႔ ေက်ာင္းသားအမ်ားစု အေဝးေရာက္ကုန္ၾကၿပီး ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္လဲ ႏွစ္ျခမ္းကြဲ၊ အမ်ားစု တကမၻာလံုးျပန္႔ၾကဲ အစိပ္စိပ္အမႊာမႊာ ျဖစ္ကုန္ၾကေတာ့ အဖြဲ႕အစည္း တည္ေထာင္ၿပီး အင္အားကို ျပန္မတည္ေဆာက္ႏိုင္ၾကေတာ့ပါ။ အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔တိုက္မွ အင္အားရွိမည္ကိုမသိၾက၊ အဖြဲ႕အစည္းႏွင့္မလုပ္တတ္တာေတြ ပါပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးဆိုတာအင္မတန္ ရႈပ္ေထြးသလို သိမ္ေမြ႔ နက္နဲလွပါတယ္ ။
မဆလ စံနစ္ၾကီးၿပိဳကြဲသြားေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕အေမြဆိုးျဖစ္တဲ႕ “ မဆလစိတ္ဓာတ္ဆိုး“ ၾကီးဟာ ဗမာေတြအၾကားမွာ ယေန႔အထိ စစ္တပ္အတြင္းမွာေရာ အတိုက္ခံေတြ အၾကားမွာပါ ရွင္သန္လ်က္ပါပဲ။
အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ ႏုိင္ငံေရး အေတြ႔အၾကံဳ မရွိတဲ့အေပၚမွာ မဆလစိတ္ဓာတ္က ဖိစီးလိုက္ေတာ့ ရွစ္ေလးလံုးလူငယ္ ေတြခမ်ာ ရွင္သန္တိုးတက္ခြင့္မရေတာ့ဘူးလို႔ ေယဘုယ်အားျဖင့္ သံုးသပ္ ႏိုင္ပါတယ္။
ေနာက္သိသာထင္ရွားတဲ႕ အခ်က္က capacity လိုေခၚႏုိင္တဲ႕ (အသိစြမ္းအား) ပါပဲ
ရင္နာဖို႔ေကာင္းတာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ ေခတ္က ကိုလိုနီ(ကၽြန္) ပညာေရးျဖစ္ေပမယ့္ အဆင့္အတန္းရွိတယ္။ ဟိုေခတ္က ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားဆိုရင္ အဂၤလိပ္စာကို ပိုင္ပိုင္နင္းနင္း ေရးႏိုင္ေျပာႏိုင္ၿပီ။ ဆရာေတြက ဖိဖိစီးစီး သင္တာေၾကာင့္တေၾကာင္း၊ အဂၤလိပ္စာ ႏိုင္နင္းတာေၾကာင့္တေၾကာင္း စာဖတ္အားေကာင္းၾကတယ္ ဗဟုသုတၾကြြယ္ၾကျပန္တယ္ ။ အေတြးအေခၚ (အသိစြမ္းအား) capacity ျမင့္ၾကတယ္ လို႔ဆိုႏိုင္တယ္ ။
ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီေခတ္ေက်ာ္ၿပီးသည့္တိုင္ ဗမာႏို္င္ငံရဲ႕ ပညာေရးဟာျမင့္မားခဲ့ပါေသးတယ္။ စစ္အစိုးရတက္ကာစ ကာလအထိ ရွင္သန္လ်က္ရွိပါတယ္။ ၁၉၅ဝ ခုႏွစ္မ်ားမွာ ရာဇဝင္ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာေက်ာ္သက္ အဂၤလိပ္လုိ သင္ၾကားပို႔ခ်ေနတာကို (YouTube) မွာရွာေဖြၾကည့္႐ႈႏိုင္္ၾကပါတယ္။ က်ေနာ္ စက္မႈတကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့ (၁၉၆၈ခု) ဆရာေတြဟာ အေမရိကန္ ႏုိင္ငံ ေက်ာင္းေကာင္းေတြျဖစ္တဲ႕ MIT- Harvardမွ ဘြဲ႔ရသူေတြနဲ႔ ျပည့္လ်က္ပါ။ ဖဆပလ အစိုးရဟာ ရသမွ် အခြင္႕ေရးေတြကို ယူၿပီး ႏိုင္ငံျခားပညာေတာ္သင္ေတြ လႊတ္ ခဲ့တာကိုး။
စစ္အစိုးရတက္အၿပီး တကသ တပ္ဦးေက်ာင္းသားေဟာင္း ေဒါက္တာညီညီ ဒုဝန္ၾကီးအျဖစ္မွာ စနစ္သစ္ပညာေရး ဆိုၿပီး ဆိုရွယ္လစ္စံနစ္ ပညာေရးစံနစ္သစ္ကို စတင္အေကာင္ အထည္ေဖာ္ခ်ိန္ကစၿပီး ဗမာျပည္ရဲ႕ ပညာေရးစံနစ္ဟာ ထိုးက်ခဲ႕ရတယ္။ အရင္က အေနာက္ႏိုင္ငံေတြ ရဲ႕ ထံုးတမ္းစဥ္လာအတိုင္း Liberal arts ပညာေရးကို ဦးစားေပးခဲ့တယ္။ ဘီေအ ဘီအက္စ္စီ အဆင့္မွာ အေျခခံပညာရပ္ေတြကို ဖက္စံုကသင္ေပးတာေပါ့။ ေဒါက္တာ ညီညီတို႔ေခတ္မွာေတာ႕ ေရႊဉာဏ္ေတာ္ စူးေရာက္ၿပီး ဆိုရွယ္လစ္ပညာေရးအတိုင္း (အထူးျပဳ) Specialization ကို ဦးစားေပးရမယ္ဆိုၿပီး စံနစ္တခုလံုး ေျပာင္းလဲခဲ႕ၾကပါတယ္။ အဓိက ထိခိုက္တာကေတာ့ critical thinking လို႔ေခၚတဲ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ခ်င့္ခ်ိန္ ေတြးေခၚျခင္းပညာရပ္ဟာ တိမ္ေကာခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။
၁၉၆၂ ဇူလိုင္ (၇) ရက္ ေက်ာင္းသားထုနဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ အၿပီးမွာ စစ္အစိုးရဟာ ေက်ာင္းသားေတြကို မရွိမျဖစ္တဲ့ တိုင္းျပည္ ရတနာေတြလို႔ မျမင္ေတာ့ဘူး။ ျပႆနာေကာင္ေတြလို႔ ျမင္စျပဳလာၿပီ။ ဒါေၾကာင္႕ ေနာင္ေခတ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ ပညာတတ္ေတြ ေမြးဖို႔ထက္ ေက်ာင္းသားေတြကို ကိုင္တြယ္ႏိုင္ဖို႔ အားသန္ၾကိဳးစားလာေတာ့တယ္။
ထို႔ျပင္ ဦးေနဝင္းဟာသူ႔ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္သက္တမ္း (၂၆) ႏွစ္မွာ အေရွ႕နဲ႔အေနာက္ စစ္ေအး တိုက္ပြဲကိုအခြင္႕ေကာင္းယူၿပီး isolation policy လို႔ေခၚတဲ႕ တကိုယ္တည္းသီးျခားေနတဲ႕ ေပၚလစီ ကိုက်င့္သံုးခဲ့ၿပီး တတိုင္းျပည္လံုးကိုလဲ သတင္းေမွာင္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႕ (အသိဉာဏ္) ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဟာ ထိုးက် လာခဲ႕ရတယ္။
ကြယ္လြန္သူ ဦးတင္ေမာင္ဝင္းေျပာျပလို႔ သိရတာပါ။ ရွစ္ေလးလံုးအံုၾကြမႈၾကီးအၿပီး ေက်ာင္းသား ေတြစုျပံဳျပီး ထြက္လာၾကေတာ႕ လူငယ္ေက်ာင္းသားတစုက စိတ္ဓာတ္ ထက္သန္စြာနဲ႔ ဦးတြတ္…. က်ေနာ္တို႔ကို အက္(၁၅) (F-15) ေလယာဥ္ရွာေပးပါ၊ စစ္တပ္ကိုအေသခံ ဗံုးၾကဲမယ္ လို႔ေတာင္းဆိုခဲ႕ၾကတယ္။ စိတ္ဓာတ္ကိုခ်ီးက်ဴးစရာေကာင္းလွေပမယ့္ ဒီလိို စစ္ေလယာဥ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ေစ်းၾကီးတယ္၊ ဒီေလယာဥ္ေတြ ပ်ံႏိုင္ဖို႔ ေနာက္က ဘယ္ေလာက္ပံ့ပိုးရတယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ေတြကို မစဥ္းစားမိတာဟာ (အသိဉာဏ္စြမ္းအား) မျပည္႕စံုေသးေသာေၾကာင့္လို႔ ျငင္းခ်က္ထုတ္ႏို္င္ပါတယ္။ (အသိဉာဏ္စြမ္းအား) နဲရင္ ႐ိုး႐ိုးအအ ေတြျဖစ္ကုန္တာေပါ့။
ဗုဒၶတရားေတာ္မွာ အဝိဇၨာ လႊမ္းေနရင္ တဏွာကိုလဲမပယ္ႏုိင္၊ တြယ္တာမႈကိုလဲ မေက်ာ္ႏုိင္ပဲ သံသရာကမထြက္ႏုိင္သလို အသိဉာဏ္စြမ္းအားသည္လဲ ႏိုင္ငံေရးမွာ အေရးပါလွပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး အဝိဇၨာလို႔ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ဒီ (အသိဉာဏ္စြမ္းအား) အေပၚ အမ်ားၾကီး မူတည္ပါတယ္။ ဒိအျပင္ (အသိဉာဏ္စြမ္းအာား) ရွိတဲ့သူေတြဟာ အသိပညာရဲ႕ ထိန္းသိမ္းမႈေၾကာင့္ ရမ္းရမ္းကားကားဆဲဆိုျခင္း တဖက္သတ္ တိုက္ခိုက္ျခင္း မတရား စြပ္စြဲေစာ္ကားျခင္းတို႔ကုိ ေရွာင္ရွားၾကပါတယ္။ မိမိရဲ့ဂုဏ္သိကၡာ မိမိအေပၚယံုၾကည္မႈ (credibility) ထိိခိုက္မွာကို ေၾကာက္ရြံ႕သတိရွိၾကပါတယ္။ မိမိရဲ့ (မူ) principle မွေသြဖည္မွာကို စိုးရိမ္ၾကပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အေျပာအဆို အေရးအသားမွအစ (သတိ) ရွိၾက၊ (မူ) ရွိၾကပါတယ္။
က်ေနာ္ဥပမာေလး တခုကိုတင္ျပပါရေစ။
၁၉၃၆ ခုႏွစ္ ေက်ာင္းသားသပိတ္ မွာ အတူတူပါဝင္ခဲ့ၾကတဲ့ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ႔ ေနာင္လူထုေဒၚအမာျဖစ္လာၾကမယ့္ မအမာ တို႔ဟာ ပုဂၢိဳလ္ေရးသက္သက္ပဲလား ဝါဒေရးေၾကာင့္ပဲလားမသိ၊ တေယာက္ကိုတေယာက္ ၾကည့္မရခဲ့ၾကပါ။ ဒါေပမဲ့ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ ၁၉၃၆ ခုေက်ာင္းသားသပိတ္ အေၾကာင္းေရးျပေတာ့ ရာဇဝင္ကို အမွန္အတိုင္း (မူ) Principle အရ အရွိကိုအရွိအတိုင္း ေရးျပခဲ့ပါတယ္။
“လူထုတရားပြဲတြင္ ေယာက်္ား မ်ားႏွင္႕ ယွဥ္၍ ရဲရဲေတာက္ ရင္ေဘာင္တန္း တရားေဟာ ေကာင္းသူ ေက်ာင္းသူ ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာ မအမာ-ဘီေအေအာက္တန္း (ယၡဳလူထုဦးလွဇနီး)၊ မမၾကီး (ယၡဳအထက္တန္းေက်ာင္းဆရာမၾကီး-ျမဴမင္းၾကီးေဟာင္း ဦးထြန္းအံု၏ဇနီး)၊ မခင္ျမ (ယၡဳ ေဒါက္တာေဒၚခင္ျမ-ပညာေရးတကၠသိုလ္) ၊ မအံုး (ယၡဳ မႏၲေလးတကၠသိုလ္ ပါဠိ ဌာန ပင္စင္စား ပါေမာကၡ - အမ္ေအေဒၚအံုး) တို႔ပါဝင္သည္။ က်န္သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသူမ်ားမွာ စင္ျမင္႕ေပၚ၌ တရားေဟာမေကာင္းေသာ္လည္း ရဲရဲေတာက္ေတြခ်ည္းျဖစ္ၾကပါသည္။”
(ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၏ကိုယ္ေရးမွတ္တမ္းမွ )
ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ လူထုေဒၚအမာႏွင့္ ႏို္င္ငံေရးအရ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လဲ ရာဇဝင္ အခ်က္အလက္ ကိုေရးရာမွာ အာဃာတမရွိ အမွန္အတိုင္း ေရးျပခဲ့တယ္။ (မူ) Principle ကိုအေလးထားတာကတေၾကာင္း ၊ self-respect ဟုေခၚေသာ မိမိကိုယ္ကို မိမိ ေလးစားတာေၾကာင့္လဲျဖစ္တယ္။
သို႔ေသာ္ အသိဉာဏ္စြမ္းအားနဲေသာ လက္ဝဲ တယူသန္အခ်ဳိ႔သည္ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို မုန္းတာနဲ႔ ရာဇဝင္ အခ်က္ေတြကိုပါ ျပင္ခ်င္ၾကတယ္။
ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးမွာ တိုင္းေတြခြဲၾကေတာ့ တိုင္း (၆)မွာ ဗိုလ္ရဲထြဋ္က စစ္တိုင္းမႉး ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ႏိုင္ငံေရးမႉးအျဖစ္ တာဝန္ခြဲေဝခဲ႕ၾကပါတယ္ (သၡင္ တင္ျမ၏ ဖက္ဆစ္ ေတာ္လွန္ေရးဌာနခ်ဳပ္ႏွင္႕တိုင္း(၁ဝ)တိုင္း - စာမ်က္ႏွာ ၄၄) ဒါလူတိုင္းအသိပါ။
သို႔ေသာ္ ဝင္းတင့္ထြန္းရဲ့ အေမွာင္ၾကားကဗမာျပည္စာအုပ္မွာ “ဦးဗေဆြ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းသည္ ရန္ကုန္တာဝန္ခံ ျဖစ္္သည္ ”လုိ႔ သမိုင္းကိုလိမ္ညာေရးခဲ့တယ္ (စာမ်က္ႏွာ ၃၅)။ က်ေနာ္ မွတ္မိသေလာက္ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ျပဳစုထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ (လြတ္လပ္ေရး ေရႊရတုသဘင္) စာအုပ္မွာလည္း ဤနည္းတူေရးသားခဲ့ၾကတယ္။
ပုိဆိုးတာက ဝင္းတင့္ထြန္းက (စာမ်က္ႏွာ ၃၅မွာပဲ) “စစ္တိုင္းမ်ား ၏ ႏိုင္ငံေရးမႉးမ်ားမွာ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီမွခ်ည္းျဖစ္သည္” လုိ႔ လိုရာဆြဲ ေကာက္ခ်က္ခ်ျပန္တယ္။ ဒီတုန္းက သၡင္ခ်စ္ဟာ ျပည္သူ႔အေရး ေတာ္ပံုပါတီ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တယ္။ စစ္ၿပီး ေနာင္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီေထာင္မွ ကြန္ျမဴနစ္ဘက္ ပါသြားသူျဖစ္တယ္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းလဲ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံုပါတီကျဖစ္တယ္။ ဒီလုိရာဇဝင္ အခ်က္အလက္ကိုလိမ္ၿပီး ကိုယ္လိုရာဆြဲ ေကာက္ခ်က္ခ်တာ တာဝန္မဲ့ ေရးသားခ်က္သာျဖစ္တယ္။
ဝင္းတင့္ထြန္းက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း တေယာက္ကိုသာ ကြန္ျမဴနစ္ အမ်က္ ကြန္ျမဴနစ္ အၿငိဳးနဲ႔ ရာဇဝင္ အခ်က္အလက္ ကို ျပင္ဆင္တင္ျပခဲ့တာမဟုတ္။
ဖတပလ (ဖက္စစ္တိုက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရး) အဖြဲ႕ၾကီးကိုဖြဲ႕ၾကေတာ့ အဓိကအင္အားျဖစ္တဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံုပါတီနဲ႔ ဗမာ့တပ္မေတာ္က ကိုယ္စားလွယ္ ေခါင္းေဆာင္ (၃) ဦးစီ - ေပါင္း(၉)ဦးပါတဲ့ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႕နဲ႔စတင္ဖြဲ႕စည္းခဲ့တာပါ။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွ သၡင္စိုး - သၡင္သန္းထြန္း - သၡင္တင္ျမ၊ ျပည္သူ႔ေရးေတာ္ပံုပါတီမွ ဦိးေက်ာ္ၿငိမ္း - ဦးဗေဆြ - သၡင္ခ်စ္၊ တပ္မေတာ္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း - ဗိုလ္လက်္ာ - ဗိုလ္ေနဝင္းတို႔ျဖစ္ၾကပါတယ္။ (သၡင္တင္ျမရဲ့ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ တိုင္း (၁ဝ)တိုင္း - စာမ်က္ႏွာ ၄ဝ)
ဤအခ်က္ကို ရာဇဝင္စိတ္ဝင္စားသူတိုင္း သိၾကပါသည္၊ သိသင့္ပါသည္။ စာအုပ္ေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာတြင္လည္း ေဖၚျပထားၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ အေရးပါေသာ ရာဇဝင္ အခ်က္တခ်က္ပင္ျဖစ္သည္။
ဒါေပမဲ့ ဝင္းတင့္ထြန္းဟာ သၡင္တင္ျမကို ၾကည္႕မရ၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သၡင္ဗဟိန္းကို ၾကည္ညိဳစိတ္ေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း သၡင္တင္ျမအစား သၡင္ဗဟိန္းကို ကြန္ျမဴနစ္ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ေျပာင္းပစ္ခဲ့ပါတယ္ (ဝင္းတင့္ထြန္း စာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၃၂ ကိုၾကည့္ပါ)။ ဒီလုိရာဇဝင္ကိုေရးရာမွာ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္ရာကို တကယ့္အျဖစ္မွန္နဲ႔ အစားထိုးလုိ႔ မရသလို လိုရာကို ျဖစ္သလို မေရးေကာင္းပါ။ (မွတ္ခ်က္။ ကိုဗဟိန္းကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ေဆြးေႏြးပြဲစဖိတ္ေသာ္လဲ ေနမေကာင္းလုိ႔မပါႏိုင္လုိ႔ သၡင္တင္ျမက အမွတ္ (၆ဝ) - ဧၿပီလ (၁) ရက္ -၂ဝ၁ဝ ထုတ္ Northern Star ဂ်ာနယ္မွာ ေရးျပမွ ဇာတ္ရည္လည္ရပါတယ္)
ေနာက္ ဥပမာတခု ထပ္တင္ျပပါရေစ။
ဆိုရွယ္လစ္ပါတီေထာင္ကာစက အေရးပါခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားတဦးက ဦးကိုကိုၾကီးပါ။ ဆိုရယ္လစ္ပါတီမွာ ဦးကိုကိုၾကီးတို႔က မာ့က္(စ္)ဆစ္ Marxists မ်ားျဖစ္၍ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ဦးဗေဆြ တို႔က ဆိုရွယ္လစ္စံနစ္ကို ဒီမိုကေရစီနည္းအရ ထူေထာင္လိုတဲ့ ဆိုရွယ္ဒီမိုကရက္ (Social Democrat) မ်ားျဖစ္ၾကတယ္။ အုပ္စု တိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ကာ ဦးကိုကိုၾကီးတို႔အုပ္စု ဆိုရွယ္လစ္ပါတီမွ ထြက္ခဲ့ၾကရတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအရ နာမယ္ဆိုရင္ နာစရာေတြ ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ဦးကိုကိုၾကီးရဲ့ ေျမးျဖစ္သူ ေဒါက္တာေက်ာ္ေဇာ္ဝင္း ပါရဂူဘြဲ႕အတြက္ ျပဳစုေရးသားတဲ့ ဗမာျပည္ ဆိုရွယ္လစ္ပါတီသမိုင္း (A History of Burma Socialist Party 1930-1964) စာတန္းကို ဖတ္ၾကည့္ၾကပါ။ လူပုဂၢိဳလ္တိုက္ခိုက္ျခင္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ ရာဇဝင္ အခ်က္အလက္ကို လိမ္ညာရန္ ၾကိဳးစားျခင္းေသာ္လည္းေကာင္း မေတြ႔ရပါ။
ေမာ္စီတံုးကြယ္လြန္အၿပီး တ႐ုတ္ျပည္ၾကီးတြင္ အသိဉာဏ္စြမ္းအားနည္းတဲ့ ေမာ္ရဲ့ဇနီး ခ်န္ခ်င္းဦးေဆာင္တဲ့ (၄)ဦးဂိုဏ္းသာ အာဏာရခဲ့ရင္ တ႐ုတ္ေတြ ေျမာက္ကိုရီးယားျပည္သူေတြလုိ ဆင္းရဲတြင္းနက္ေနႏုိင္တယ္။ အသိဉာဏ္ျမင့္မားလွတဲ့ တိန္ေလ်ာက္ပိန္လုိ ေခါင္းေဆာင္ေၾကာင့္သာ ယေန႔တ႐ုတ္ေတြ ကမၻာမွာ ေခါင္းေထာင္ ႏိုင္ခဲ့ၾကရတာကို မေမ့သင့္ပါ။
တခ်ိန္က ဗမာေတြဟာလဲ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ ဗမာကြလုိ႔ ေမာ္ၾကြားႏို္င္ခဲ႕ဖူးပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္သူမ်ားရဲ့ ေစတနာနဲ႔ အသိဉာဏ္စြမ္းအား ကြာျခားမႈပဲ မဟုတ္ပါလား။
ယၡဳေဒၚစုရဲ့ မိန္႔ခြန္းမ်ား - မီဒီယာေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုခန္းေတြကို နားဆင္ၾကည့္ၾကပါ။ ေစတနာနဲ႔ အသိဉာဏ္စြမ္းအား ရဲ့ အက်ိဳးတရား ထင္ေပၚလွပါတယ္။
ေနာက္ အသိဉာဏ္စြမ္းအား (capacity) နဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ သတိျပဳေစခ်င္တာက အသိဉာဏ္စြမ္းအားဆိုတာ ေက်ာင္းစာသက္သက္ေသာ္လည္းေကာင္း စင္မီနာမ်ား တက္႐ုံနဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း အဆင့္အတန္းတက္ မလာႏိုင္ပါ။ ေလ႕လာမႈအားလို႐ုံမက လက္ေတြ႔ အလုပ္အေတြ႔အၾကံဳ၊ ဘဝအေတြ႔အၾကံဳမ်ားနဲ႔ ေပါင္းစပ္မွသာ ၿပီးျပည္႕စံုလာၿပီး အဆင္႕အတန္းျမင္႕မားလာႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ လူတစုကိုၾကည့္ရင္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ၿပီးမွ သၡင္ေခါင္းေဆာင္ (သို႔) ယူဂ်ီေခါင္းေဆာင္၊ ထိုမွတဆင့္ ဂ်ပန္ေခတ္္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ (သို႔) ဝန္ၾကီး ။ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္မွာ တဆင့္ထက္တဆင့္ျမင့္တက္ကာ ေနာက္ဆံုး ဖဆပလ လြတ္လပ္ေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္လာၾကရတယ္။
ထိုနည္းတူစြာ တ႐ုတ္္ျပည္သမိုင္းကိုၾကည့္ရင္လဲ ခ်ဴအင္လုိင္းသည္လည္းေကာင္း၊ တိန္ေလ်ာက္ပိန္ သည္လည္းေကာင္း ေက်ာင္းသားလူငယ္ဘဝမွာ ျပင္သစ္ျပည္ကုိ ပညာေတာ္သင္ ထြက္ခဲ့ၾကေသာ္လဲ စာကိုေျဖာင့္ေအာင္ မသင္ၾကရ၊ ပါတီအက်ိဳးအတြက္ေဆာင္ရြက္ၾကရင္း တ႐ုတ္ျပည္ ျပန္ေခၚခံရကာ ပါတီ တာဝန္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ရင္း တာဝန္အဆင့္မ်ား ျမင့္သထက္ျမင့္လာကာ ေနာက္ဆံုးဝန္ၾကီးခ်ဳပ္/ဒုဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ဘဝေရာက္ခဲ့ၾကရတယ္။ (မွတ္ခ်က္- The eldest son by Han Su Ying ႏွင္႕My father Deng Xiaoping – The war years by Deng Rong တို႔ကိုဖတ္ၾကည့္ၾကပါ)
ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ေခတ္က ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္တဲ့ ကိုေအာင္ဆန္း ကိုႏု သၡင္စိုး သၡင္သန္းထြန္း ဂိုရွယ္ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း သၡင္သိန္းေဖ ကိုရာရွစ္ ကိုဗဟိန္း ကိုဗေဆြတုိ႔ဟာ စာဖတ္အားေကာင္းၿပီး စာတန္းတခုကို လက္တန္းေရးႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းျပည္႔ (အသိဉာဏ္စြမ္းအား) ျမင့္မားတဲ့ ပညာတတ္မ်ားျဖစ္ၾက႐ုံမက ေအာက္ေျခစည္း႐ုံးေရးကို ေကာင္းေကာင္းေနာေၾကတဲ့ အေရြးေကာက္ခံေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ပါတီထူေထာင္ႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္ၾကတယ္ ။
ကေန႔အျဖစ္ကို ၾကည္႕ၾကရင္ (အထူးသျဖင့္ ျပင္ပတြင္) ႏိုင္ငံေရးအရ မူလတန္း သာသာ ရွိေသာ သူမ်ားကလဲ မိမိကိုယ္မိမိ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးလုိ႔ထင္သူကထင္၊ ၈၈၈၈ မွာ ငါတို႔ကမွေခါင္းေဆာင္အစစ္ဟု ေၾကြးေၾကာ္သူကေၾကြးေၾကာ္၊ စာအုပ္ေလးအုပ္ႏွစ္ဆယ္္သာသာေလာက္ ဖတ္ၿပီးတာႏွင့္ မိမိအထင္ကို ရာဇဝင္ အျဖစ္ ေရးသူကေရး၊ ေျမႇာက္ေပး သူမ်ားက ေျမႇာက္ေပး။
ပည္တြင္းမွာလဲ ႏိုင္ငံေရးနားမလည္တဲ့ အင္ဂ်ီအို နဲ႔ စီ္းပြားေရးသမားမ်ားက ေန႔တြင္းညတြင္းခ်င္း ႏိုင္ငံေရးသမား အမတ္ေလာင္းမ်ား ျဖစ္လုိျဖစ္၊ မေန႔ကမွ ပုခုံးအေပၚက အပြင့္ေတြနဲ႔ စစ္ယူနီေဖါင္း ဝတ္ထားသူမ်ားကလဲ ေမာင္႕က်က္သေရေခါင္းေပါင္းတလူလူႏွင့္ အရပ္သားႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြျဖစ္၊ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္နဲ႔ အလီဘာဘာ လူမိုက္အုပ္စု ဖြတ္ၾကီးအဖြဲ႕ကလဲ ႐ုတ္တရက္ တရားဝင္ ႏို္င္ငံေရး ေပၚပင္ ပါတီဝင္မ်ား ျဖစ္လိုျဖစ္ နဲ႔ ပလုိ႔ဂ်ိ ဆိုၿပီး ၾကိမ္တို႔ကာ ေပၚလာလိုက္တဲ့့ ေခတ္ေပၚ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ….ဒုနဲ႔ေဒး။
ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုတာ တံဆိပ္တပ္..အလံေထာင္..ေၾကြးေက်ာ္႐ုံနဲ႔ ႏို္င္ငံေရးသမား စစ္စစ္ ႏိုင္ငံေရးသမားေကာင္း ျဖစ္မလာပါဘူး။
ႏိုင္ငံေရးသမား စစ္စစ္ဆိုတာ တိုင္းျပည္ႏွင္႕လူမ်ိဳးကို ခ်စ္သည့္စိတ္ကို အေျခခံကာ ယံုၾကည္ခ်က္၊ ခံယူခ်က္္ ရွိရပါမယ္။ အတြင္း စိတ္ဓာတ္ ခိုင္မာရပါမယ္။ မိမိေလွ်ာက္လိုတဲ့ ဦးတည္ခ်က္ - လမ္းစဥ္ - ရည္မွန္းခ်က္ - ေဖၚေဆာင္လိုတဲ့ ေပၚလစီ - ေတြကို မိမိကိုယ္တိုင္သိမွ - လူထုကိုခ်ျပ ဦးေဆာင္မႈေပးႏိုင္ပါမယ္။ ဒါေတြျပည့္စံုဖို႔- အသိဉာဏ္စြမ္းအား - လိုလာျပန္တယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ သူအထင္ၾကီးတဲ့ ေဒါက္တာဗေမာ္ ေလသံနဲ႔ ဌာန္က႐ုိဏ္း က်က် အဂၤလိပ္ စကား ေျပာက်င့္ခဲ့ရတယ္ (ဦးသိန္းေဖျမင္႕၏ေက်ာ္ၿငိမ္း စာမ်က္ႏွာ ၃၉)။ အဂၤလိပ္ကို အထင္ၾကီးလုိ႔မဟုတ္၊ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ မိမိအေတြး မိမိအျမင္ မိမိ ယံုၾကည္ခ်က္ကို အမ်ားလူထုသိေအာင္ ခ်ျပဖို႔လိုတယ္။ ပရိသတ္အလယ္မွာ ရဲရဲေျပာတတ္ဖို႔လုိတယ္။ အဂၤလိပ္စာဟာ ကမၻာသိစာျဖစ္ေနလုိ႔ အဂၤလိပ္စာကို လက္နက္အျဖစ္သံုးရမွာကို သိလုိ႔ ျဖစ္တယ္။
တခါ ေက်ာင္းသားတဦးက ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းကုိအျပစ္တင္စကားေျပာလာတယ္။ ကိုေအာင္ဆန္းက မခံ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းအခန္းေခၚသြားၿပီး စာအုပ္ပံုအၾကားငံု႔ဖတ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားကိုလက္ညိဳးထိုးၿပီး အဲဒါ ေက်ာ္ၿငိမ္း တို္င္းျပည္အတြက္ ကုန္းဖတ္ေနတာကြလုိ႔ ကာကြယ္ခဲ့တယ္။ ဘာလုပ္လုပ္ တိုင္းျပည္အတြက္လုိ႔ု စိတ္ထဲမွာ ရွိခဲ႕ၾကတယ္။ ဗဟုသုတ ၾကြယ္ရန္စာဖတ္ၾကတယ္၊ သေဘာတရားေရးေတြ ေလ့လာေဆြးေႏြးၾကတယ္၊ တရားေဟာစည္း႐ုံးေရးဆင္းၾကတယ္၊ အားလံုးတိုင္းျပည္အတြက္ သူ႔ကြ်န္ဘဝက လြတ္ဖို႔။
ယၡဳေခတ္ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ခ်င္သူမ်ား (ျပည္ပ) ၊ႏိုင္င့ံံအာဏာ ယူထားသူမ်ား နဲ႔ကြာျခားလွပါၿပီ။
ႏိုင္ငံေရးစိတ္ဓာတ္ - တိုင္းျပည္ ႏွင္႕လူမ်ိုဳးအေပၚ ထားတဲ့႕ ေစတနာကြာျခားပါၿပီ။
ေစတနာ နဲ႔ တိုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္ တို႔ဟာ ဗီဇ လုိ႔ုေျပာႏိုင္တယ္၊ ႏွလံုးသားမွစီးဆင္းလာတယ္။
(မူ) ႏွင္႕ (ယံုၾကည္ခ်က္) တို႔ ဟာ (အသိဉာဏ္စြမ္းအား) အေပၚ မူတည္ျပန္တယ္။
အတိုခ်ဳပ္ရေသာ္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ေခတ္က ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ သၡင္ေပါက္စမ်ားဟာ သူ႔ကၽြန္မခံလိုစိတ္ တိုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္ အရင္းတည္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးလုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ အဖြဲ႕အစည္းတြင္း စနစ္တက် စည္းကမ္းတက် လုပ္ေဆာင္ခြင့္ရွိခဲ့ၾက႐ုံမက မဲနဲ႔အေရြးေကာက္ခံရတဲ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ရပ္တည္ၾကရလုိ႔ တာဝန္နဲ႔ ဝတၱရားကို နားလည္သလို အဖြဲ႕အစည္းတြင္း အုပ္စုအားၿပိဳင္မႈအေၾကာင္းကို လက္ေတြ႔ ေျဖရွင္းၾကရလုိ႔ အေပးအယူ အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းၾကီး နားလည္ခြင့္ရခဲ့ၾကတယ္။ တျပည္လံုး ျပန္႔သြားတဲ့ေက်ာင္းသားသပိတ္ၾကီးကို ေဖၚထုတ္ႏိုင္စြမ္းရွိလုိ႔ ေက်ာင္းသားကြန္ယက္ တည္ေဆာက္ႏိုင္ၾက႐ုံမက ထိုေခတ္ ႏိုင္ငံေရးသမားၾကီးမ်ားႏွင့္ ထိေတြ႔ဆက္ဆံခြင့္ရခဲ့ၾကတယ္။
ေက်ာင္းသားသမဂၢဟာ ေနာင္တိုင္းျပည္ လြတ္လပ္ေရးကို အရယူေပးမယ့့္္္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေမြးထုတ္ေပးရာ ဘူမိလက္သံ မွန္ေသာ မ႑ိဳင္ တခု ျဖစ္တယ္။ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားကလဲ အစြမ္းအစ ရွိတဲ့ စာဖတ္အား ေလ့လာအား ေကာင္းတဲ့ အသိိဉာဏ္ (capacity) ျမင့္မားၿပီး (မူ) ရွိတဲ့ တိုင္းျပည္ခ်စ္တဲ့ လူငယ္မ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း သတိျပဳေစခ်င္ပါတယ္။
လူငယ္အေပါင္း အမ်ိဳးခ်စ္စိတ္ တိုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္ တိုးပြား၍ အသိိဉာဏ္စြမ္းအားျမင့္မားၾကပါေစေသာဝ္္။
ဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း
ဇင္းမယ္ (ခ်င္းမိုင္)
ကိုးကားစာအုပ္စာတမ္းမ်ား
ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈသမိုင္း (ေအာင္ထြန္း)
ဦးသိန္းေဖျမင့္ရဲ့ ေက်ာ္ၿငိမ္း
ဦးႏုရဲ့ တာေတစေနသား
U Nu of Burma by Mr Butwell
Aung San of Burma by Aung San Suu Kyi
ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ကိုယ္ေတြ႔မွတ္တမ္း
ေဒါက္တာသာလွ ကိုယ္ေတြ႔မွတ္တမ္း
သၡင္တင္ျမရဲ့ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ တိုင္း(၁ဝ)တိုင္း
A History of Burma Socialist Party 1930-1964 by Dr Kyaw Zaw Win
ဝင္းတင္႕ထြန္းရဲ့ အေမွာင္ၾကားကဗမာျပည္
The eldest son by Han Su Ying
My father Deng Xiaoping – The war years by Deng Rong
ေနာက္ဆက္တြဲ
ဒုတိယပိုင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ဘဝက ႏိုင္ငံေရးသမားဘဝ သို႔ ကူးေျပာင္းသြားပံု ကုိ ဆက္လက္ ေဖၚျပသြားၿပီး အတိုက္အခိုက္ အၿပိဳင္အဆိုင္ မ်ားၾကားက ၿပိဳင္ဘက္မရွိ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ဘဝ သို႔ ေရာက္လာပံု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ေလ့လာစရာ ႏိုင္ငံေရးအကြက္ေတြကို ဆည္းပူး ေဖၚထုတ္ရင္း..
တတိယအပိုင္းမွာ…. အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ အဆင္႕ေရာက္မွ အဂၤလိပ္ ကိုလိုနီတို႔နဲ႔ ဉာဏ္္ခ်င္းယွဥ္ၿပီး လြပ္လပ္ေရးကို မည္သို႔ အကြက္က်က် တိုက္ယူႏိုင္ခဲ့ပံုတို႔ကိုတင္ျပေဆြးေႏြးပါရေစ။
****************
ရာဇဝင္ မွတ္တမ္းအတြက္ ၁၉၃၆ သပိတ္ေမွာက္ေကာင္စီ စာရင္းကို တင္ျပပါရေစ။
ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈသမိုင္း (စာမ်က္ႏွာ ၇၈) ကိုညႊန္းပါတယ္။
၁။ ကိုရာရွစ္ ဥကၠ႒
၂။ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း အတြင္းေရးမႈး
၃။ ကိုအုန္း
၄။ ကိုသီဟန္
၅။ ကိုလွေဖ (ဗိုလ္လက်္ာ)
၆။ ကိုထြန္းအံု
၇။ ကိုထြန္းတင္
၈။ ကိုတီေကဘြန္း
၉။ ကိုေအးခ်ိဳ
၁ဝ။ကိုညိဳျမ (ကိုသိန္းတင္)
၁၁။ကိုသာလွ
၁၂။သရဲကိုဘေအး
၁၃။ကိုညိဳထြန္း
၁၄။မအမာ (လူထုေဒၚအမာ)
၁၅။ကိုစိုးေမာင္
၁၆။မအုန္း
၁၇။မမၾကီး
၁၈။မခင္ျမ
၁၉။ကိုလွေမာင္ (ရမည္းသင္း)
၂ဝ။ကိုညြန္႔
၂၁။ကိုခင္ေမာင္
၂၂။ကိုသိန္းေဖ
၂၃။ကိုေအာင္ဆန္း
၂၄။ကိုႏု
၂၅။မခင္ၾကီး အပါအဝင္ (၂၉)ဦး
(မွတ္ခ်က္။ ေက်ာင္းသားသမဂၢသမိုင္း စာအုပ္အရ ကိုရာရွစ္ဟာ သပိတ္ေမွာက္ေကာင္စီဥကၠ႒ျဖစ္ၿပီး ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ အတြင္းေရးမႉးျဖစ္တယ္္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ႔ ေဒါက္တာသာလွတို႔ရဲ့ ကိုယ္ေရးမွတ္တမ္းအရ ကိုႏု ဥကၠ႒၊ ကိုရာရွစ္ ဒုဥကၠ႒၊ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း အတြင္းေရးမႉး အျဖစ္ အေရြးခံရတယ္လုိ႔ ေရးသားမွတ္တမ္းတင္ခဲ႕ၾကတယ္)
Subscribe to:
Posts (Atom)